Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2016 r.

Sąd Rejonowy – w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny

w składzie:

Przewodnicząca: SSR Jolanta Korkus

Protokolant: st. sekr. sądowy Agnieszka Chojnacka

po rozpoznaniu w dniu 17.10.2016 roku, sprawy W. S., syna W. i B. z domu S., urodzonego (...) w Ł.

oskarżonego o to, że:

w dniu 2 lutego 2016 roku, około godziny 18.25 w P. na ul. (...), woj. (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny samochód osobowy F. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości prowadzącym do stężenia: I badanie o godz. 18.41- 0,91 mg/l, II badanie o godz. 18.47 – 0,93 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym

tj. o czyn z art. 178 a § 1 kk

1.  oskarżonego W. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 1 kk i za to na podstawie art. 178a § 1 kk wymierza mu karę 30 (trzydziestu) stawek dziennych grzywny, przyjmując wartość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;

2.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 3 (trzech) lat;

3.  na podstawie art. 43a § 2 kk zasądza od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej kwotę5000 (pięć tysięcy) złotych tytułem świadczenia pieniężnego;

4.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, przy czym wydatki przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygnatura akt VIIK 324/16

UZASADNIENIE

Oskarżony W. S. w dniu 02 lutego 2016r. około godz. 18:25 jechał jako kierujący samochodem osobowym marki F. (...) nr rej. (...) ul. (...) w P. Tego dnia wcześniej spożywał alkohol ze znajomym , który budował dla niego kominek w domku oskarżonego na działce przy ul. (...). Podczas wykonywania tej usługi panowie się pokłócili i oskarżony wezwał telefonicznie Policję na interwencję. Funkcjonariusze Policji, którzy przyjechali na tę interwencję , poddali oskarżonego badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Urządzenie kontrolno- pomiarowe wykazało, że o godzinie 18:41 zawartość alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu wynosiła 0,91 mg/l, o godzinie 18:47 – 0,93 mg/l.

(protokół i wyniki badań k. 2, wyjaśnienia oskarżonego k. 11 odwrót-12, notatka urzędowa k. 1)

Oskarżony nie był nigdy karany.

(karta karna k. 15)

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i złożył wyjaśnienia zbieżne z ustalonym stanem faktycznym.

(wyjaśnienia oskarżonego k. 11 odwrót-12)

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne.

W ocenie Sądu są one logiczne i szczere, ale nie usprawiedliwiają kierowania przez oskarżonego samochodem w stanie nietrzeźwości.

Pozostałe zebrane dowody podlegają aprobacie Sądu jako nie budzące wątpliwości.

Oskarżony W. S. wyczerpał dyspozycję art.178a§1kk , ponieważ będąc w stanie nietrzeźwości kierował pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się następującymi względami:

Oskarżony umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, ponieważ z własnej woli wprawił się w stan nietrzeźwości i w takim stanie kierował samochodem po drodze publicznej. Oskarżony powinien przewidzieć skutki swojego postępowania w tym stanie. W stosunku do oskarżonego nie zachodzi żadna z okoliczności wyłączających winę rozumieniu kodeksu karnego.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego , wyrażający się w nagminności tego rodzaju przestępstw na terenie właściwości tutejszego Sądu i całego kraju , a także stopień nietrzeźwości oskarżonego w chwili czynu.

Za okoliczność łagodzącą Sąd poczytał dotychczasową niekaralność oskarżonego. Okoliczności obciążających Sąd nie stwierdził.

Z tych względów uznał, że kara 30 stawek dziennych grzywny po 20 zł każda będzie stanowić dla oskarżonego dolegliwość współmierną do stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, która wdroży go do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości i uzmysłowi naganność jego postępowania. Grzywna w tej wysokości jest dla oskarżonego dolegliwa, a zarazem realna do spłacenia.

Jednocześnie Sąd orzekł obligatoryjny zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 3 lat . Przy określaniu okresu zakazu Sąd miał na uwadze okoliczności sprawy i stopień nietrzeźwości oskarżonego. W ocenie Sądu orzekanie wobec oskarżonego surowszego okresu zakazu jest zbędne.

Dla wzmocnienia wychowawczej roli postępowania karnego Sąd orzekł w stosunku do oskarżonego świadczenie pieniężne w wysokości 5000,00 złotych na cel społeczny.

Sąd obciążył oskarżonego kosztami sądowymi nie znajdując podstaw do zwolnienia go od nich.

Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.