Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 148/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 czerwca 2017r.

Sąd Okręgowy w Koninie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący : SSO Agata Wilczewska

Protokolant : st. sekr. sąd. Irena Bąk

po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2017r.

sprawy J. S.

obwinionego z art.43 1 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Koninie

z dnia 2 marca 2017r. sygn. akt II W 167/17

Uchyla zaskarżony wyrok w całości i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu
w Koninie do ponownego rozpoznania.

Agata Wilczewska

Sygn. akt IIKa 148/17

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 2 marca 2017r. w sprawie o sygn. akt IIW 167/17 Sąd Rejonowy
w Koninie uznał obwinionego J. S. za winnego tego, że w dniu 30 grudnia 2016r. około godziny 11.30 w K. na ul. (...) spożywał alkohol w miejscu zabronionym przez ustawę, to jest wykroczenia z art.43 1 ust.1 ustawy o wychowaniu
w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi
i za wykroczenie to na podstawie tego przepisu w zw. z art.24§1i3k.w. wymierzył obwinionemu karę grzywny w wysokości 100zł.

Wyrok ten zaskarżył obwiniony podnosząc, że piwo spożywał na terenie prywatnym, na ogrodzonym terenie należącym do remizy OSP OS (...). W związku z tym wniósł
o umorzenie nałożonej na niego kary.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacja obwinionego okazała się celowa, aczkolwiek o jej zasadności trudno przesądzić na obecnym etapie postępowania.

W ocenie Sądu odwoławczego Sąd I instancji rozpoznając niniejszą sprawę nie ustalił bowiem w sposób nie budzący wątpliwości, że obwiniony spożywał alkohol wbrew zakazom określonym w art.14ust.1 i 2a-6 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Z opisu czynu przypisanego obwinionemu wynika jedynie, że obwiniony spożywał alkohol „przy ul. (...)” w miejscu zabronionym przez ustawę. W opisie tym nie sprecyzowano, który zakaz, określony w art.14ust.1 i 2a-6 cytowanej ustawy, obwiniony złamał.

Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika natomiast, że obwiniony spożywał piwo „na ul. (...) przy budynku Ochotniczej Straży Pożarnej”.

Z notatki policyjnej natomiast ze zdarzenia (k.1 akt) wynika, że obwiniony spożywał piwo „na terenie Ochotniczej Straży Pożarnej”.

Zgodnie natomiast z treścią przepisu art.43 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości
i przeciwdziałaniu alkoholizmowi
odpowiedzialności za to wykroczenie podlega osoba, która spożywa napoje alkoholowe wbrew zakazom określonym w art.14 ust.1 i 2a-6.

Sąd I instancji jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku w zachowaniu obwinionego upatruje złamania zakazu określonego w art.14ust. 2a cytowanej ustawy, zgodnie z którym zabrania się spożywania napojów alkoholowych na ulicach, placach
i w parkach, z wyjątkiem miejsc przeznaczonych do ich spożycia na miejscu, w punktach sprzedaży tych napojów.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji cytuje wprawdzie część uzasadnienia postanowienia SN z dnia 19.01.17r. w sprawie IKZP 14/16, wskazującego, że osoba spożywająca alkohol w miejscu publicznym musi mieć, ze względu na grożącą jej odpowiedzialność karną, świadomość tego, czy jest to dozwolone czy też nie, zatem krąg miejsc wskazanych w art.14ust.1-5 ustawy o wychowaniu w trzeźwości
i przeciwdziałaniu alkoholizmowi
należy określić ściśle, przy czym Sąd I instancji nie cytuje już dalszej znamiennej części tego uzasadnienia, że z zakreślonego ściśle katalogu tych miejsc należy wyłączyć spod zakazu te miejsca, które mieszczą się w sferze cienia semantycznego użytych w tym przepisie pojęć.

Sąd I instancji nie przenosi również tego orzeczenia na grunt niniejszej sprawy i nie określa w jakim to konkretnie zakazanym miejscu obwiniony alkohol spożywał. Czy było to „przy ulicy”, „na ulicy” czy „przy budynku OSP” a jeżeli przy budynku, to czy była to jeszcze „ulica” w pojęciu interpretowanym zgodnie z definicją legalną tego pojęcia, zawartą w art.4pkt3 ustawy z dnia 21.03.85r. o drogach publicznych, dopełniona przez definicję drogi, określoną w art.4pkt2 tej ustawy, tak jak każe to interpretować Sąd Najwyższy w cytowanym postanowieniu w sprawie IKZP 14/16.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy zadaniem Sądu Rejonowego będzie zbadanie czy miejsce w którym obwiniony spożywał alkohol, spełnia kryteria wynikające z art.4 ust.3 ustawy z dnia 21.03.85r. o drogach publicznych aby można było przypisać obwinionemu spożywanie piwa „na ulicy”.

Mając powyższe na uwadze Sąd odwoławczy zgodnie z treścią art.437§1i2k.p.k.
w zw. z art.109§2k.p.w. orzekł jak w wyroku.

SSO Agata Wilczewska