Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lutego 2017 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Bożena Makowczenko

Protokolant – st. sekr. sad. Anna Żebrowska

w obecności oskarżyciela z KPP w G.: asp. sztab. Piotr Drozdowski

po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2017 roku sprawy

M. K. (1)

syna M. i K. z d. P.

ur. (...) w S.

obwinionego o to, że: I. w okresie od 01 października 2016 roku do dnia 14 października 2016 roku w obrębie miejscowości K., gm. R. na działkach o nr geodezyjnym nr (...) wypasał zwierzęta gospodarskie na nienależącym do niego gruncie rolnym,

tj. o czyn z art. 151§1kw

II. w czasie i miejscu jak wyżej wbrew żądaniu osoby uprawnionej tj. K. O. (1) nie opuścił pola,

tj. o czyn z art. 157§1kw

1.  Obwinionego M. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i za to na podstawie art. 151§1kw w zw. z art. 9§2kw w zw. z art. 24§1 i 3kw skazuje go na karę grzywny w wysokości 200 (dwieście) złotych.

2.  Zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 30,00 (trzydzieści) złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami procesu w wysokości 100,00 (sto) złotych.

Sygn. akt II W 1076/16

UZASADNIENIE

W wyniku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Obwiniony M. K. (1) począwszy od 1995 roku dzierżawił od Agencji Nieruchomości Rolnych w S. działkę rolną o numerze geodezyjnym (...) położoną w miejscowości K. gmina R.. Umowach dzierżawy tej nieruchomości odnowiona została między stronami w 2006 roku kiedy to termin zakończenia dzierżawy ustalony został na 30 września 2016 roku.

W dniu 21 kwietnia 2011 roku przedmiotową nieruchomość zakupił od Agencji pokrzywdzony K. O. (1) oraz jego żona A. O.. W wyniku ugody między K. O. (1) a jego żoną A. O., zawartej w toku prowadzonego postępowania o podział majątku wspólnego przed Sądem Rejonowym w Mrągowie, nieruchomość ta stała się wyłączną własnością K. O. (1) począwszy od 4 tego października 2013 roku. Stroną zatem umowy dzierżawy tej nieruchomości od 2011 roku pozostawał pokrzywdzony K. O. (1).

Pismem z dnia 23.09.2016 roku skierowanym do obwinionego K. O. (1) poinformował obwinionego, iż grunty będące przedmiotem umowy dzierżawy przekazać należy właścicielowi w dniu 30 września o godzinie 13. Wskazano też w tym piśmie, że przypadku nie wydania nieruchomości w wyznaczonym terminie naliczana będzie opłata za bezumowne korzystanie z przedmiotu dzierżawy.

W dniu 30.09.2016 roku pokrzywdzony otrzymał od obwinionego pismo, w którym ten oświadczył, że pokrzywdzony ma nie wchodzić na przedmiotową działkę do czasu wyjaśnienia sprawy. W owym czasie toczyły się już między stronami sprawy sądowe, których przedmiotem był nieopłacany przez obwinionego czynsz dzierżawny. Po dniu 30 września 2016 roku na działce tej obwiniony w dalszym ciągu wypasał swoje bydło.

Pokrzywdzony ponawiał wezwania do wydania mu nieruchomości, jednak nie były one odbierane przez obwinionego . Nie doszło też do przedłużenia umowy dzierżawy nieruchomości. Nadto obwiniony przedmiotową nieruchomość ogrodził drutem kolczastym.

Powyższe spowodowało, że K. O. (1) w dniu 14 października 2016 roku zgłosił na posterunku policji w R. fakt wypasania na jego nieruchomości bydła przez obwinionego M. K. (1).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o:

Notatka urzędowa (k.2), protokół przyjęcia zawiadomienia o wykroczeniu (k. 3-4), zeznanie świadka K. O. (k.57v), wyjaśnienia obwinionego M. K. (k.37-38, 55), kopie pism (k. 9-11), kopia aktu notarialnego (k. 16-36), dane obwinionego (k. 40), kopia wypisy z protokołu rozprawy (k. 52).

Obwiniony M. K. (1) prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy nie stawił się na nią, nadesłał pisemne wyjaśnienia.

W związku z powyższym Sąd na podstawie art.67§3kpw rozprawę przeprowadził zaocznie i odczytał wyjaśnienia obwinionego.

W swych wyjaśnieniach obwiniony przyznał się do winy.

Wyjaśniał, że nieruchomość tę dzierżawił od Agencji Nieruchomości Rolnych już od 1995 roku, ale umowa dzierżawy przedłużona została w 2006 roku. Obwiniony miał wiedzę o tym, iż nieruchomość tę zakupił pokrzywdzony K. O. (1) i to on był jej właścicielem. Zdaniem obwinionego, do 30 września 2016 roku miał on prawo wypasania na tej działce bydła i tak też czynił. Po wygaśnięciu umowy dzierżawy obwiniony nadal na tej działce wypasał bydło, ponieważ na pastwiskach trawa była nadal zielona i bydło było nią karmione.

Wina obwinionego w świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie budzi dla Sądu żadnych wątpliwości.

Podkreślić w tym miejscu należy, iż w myśl art.151§1 kw kto pasie zwierzęta gospodarskie na nienależących do niego gruntach leśnych lub rolnych albo przez takie grunty w miejscach, w których jest to zabronione, przechodzi, przejeżdża lub przegania zwierzęta gospodarskie, podlega karze grzywny do 500 złotych albo karze nagany.

Nadto, zgodnie z art.157§1 kw, kto wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie opuszcza lasu, pola, ogrodu, pastwiska, łąki lub grobli, podlega karze grzywny do 500 złotych lub karze nagany.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia zarówno z jednym jak i z drugim opisanym powyżej zabronionym przez ustawodawcę zachowaniem obwinionego. Obwiniony niewątpliwie, czego zresztą nie negował, miał świadomość, że nieruchomość, na której wypasa swoje bydło, jest własnością pokrzywdzonego oraz że tenże właściciel wezwał go do wydania tej nieruchomości. Po wygaśnięciu zatem umowy dzierżawy nie miał on prawa aby na nieruchomości tej wypasać swoje bydło.

Wynika to zarówno z zeznań pokrzywdzonego K. O. (1) jak też świadczy o tym treść pisma obwinionego jakie wysłał do pokrzywdzonego. Poza tym, w swoich wyjaśnieniach obwiniony nie krył swojej intencji i przekonania, że aż do czasu gdy trawa przestanie być zielona jego bydło będzie tam wypasane.

W świetle powyższego uznać należało, iż obwiniony dopuścił się popełnienia wykroczenia opisanego w art.151§1 kw i art.157§1 kw.

Zawarcie przez obwinionego umowy dzierżawy nieruchomości o nr (...) z Agencją Nieruchomości Rolnych i jej przedłużenie w 2006r. oznaczało uprawnienie obwinionego do korzystania z tej nieruchomości tylko do dnia 30 września 2016r. Termin ten nie ulegał automatycznemu przedłużeniu z uwagi na porost trawy i możliwość karmienia nią bydła.

Korzystanie z tej nieruchomości przez obwinionego po tej dacie mogło nastąpić wyłącznie za zgodą osoby uprawnionej, którą w tym przypadku był pokrzywdzony K. O. (1). Zgody takiej pokrzywdzony nie wyraził.

Wymierzając obwinionemu karę grzywny w kwocie 200,00 zł Sąd miał na względzie, że kara ta ma spełnić swoje cele w zakresie prewencji szczególnej wobec obwinionego a także jest adekwatna do wagi popełnionego przez niego czynu i winna wpłynąć na obwinionego wychowawczo.

O kosztach przeczono zgodnie z art.118§1kpw uznając, iż obwiniony – jako osoba mająca stałe źródło utrzymania i nie posiadająca nikogo na utrzymaniu - jest w stanie ponieść koszty w wysokości 130 zł bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania.