Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 czerwca 2017r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jacek Witkowski

po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2017r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania A. F. (1)

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 31 sierpnia 2016 r. (Nr (...))

w sprawie A. F. (1)

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej w związku z chorobą zawodową

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 799/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31.08.2016 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił wnioskodawcy A. F. (2) przyznania prawa do renty rolniczej z tytułu choroby zawodowej. Pozwany powołał się na treść art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 4 ustawy z dnia 20.12.1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2016 r. poz. 277). Podstawą odmowy przyznania prawa do renty rolniczej z tytułu choroby zawodowej było orzeczenie Komisji Lekarskiej Kasy z dnia 25.08.2016 r., na mocy którego Komisja nie stwierdziła u wnioskodawcy całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym w związku z chorobą zawodową.

Od decyzji tej odwołanie złożył A. F. (1) argumentując, iż jest ona niesłuszna.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie. Powołał się na treść orzeczenia Komisji Lekarskiej Kasy z dnia 25.08.2016 r.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje.

Ubezpieczony A. F. (2), ur. (...), był uprawniony do renty rolniczej z ogólnego stanu zdrowia. Złożył on w dniu 23.06.2016 r. wniosek do (...) KRUS w S. o ustalenie prawa do renty rolniczej z tytułu choroby zawodowej. Ubezpieczony bowiem na mocy decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia 14.09.2015 r. miał stwierdzoną chorobę zawodową, tj. boreliozę (decyzja akta KRUS). Z tego tytułu stwierdzono u niego 5% uszczerbek na zdrowiu. W toku postępowania orzeczniczego o prawo do renty rolniczej w zw. z chorobą zawodową, Lekarz Rzeczoznawca Kasy orzeczeniem z dnia 22.07.2016 r. uznał wnioskodawcę za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym w zw. z chorobą zawodową. Orzeczenie to zakwestionował Lekarz (...) Inspektor Orzecznictwa Lekarskiego zgłaszając zarzut wadliwości orzeczenia. W związku z tym, sprawę przekazano do rozpoznania przez Komisję Lekarską Kasy w S.. Komisja Lekarska Kasy rozpoznała u wnioskodawcy schorzenia w postaci choroby wieńcowej serca (...) 2, nadciśnienie tętnicze II stopnia (...), a także choroby współistniejące tj. boreliozę po leczeniu szpitalnym bez upośledzenia funkcji układu ruchu, naczyniak żylny płata czołowego prawego, zaburzenia poznawcze i nastroju, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa L/S bez ograniczenia ruchomości i objawów korzeniowych, otyłość (k. 16 a. r.). W ocenie Komisji Lekarskiej Kasy, ubezpieczony jest nadal całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym z ogólnego stanu zdrowia do maja 2018 r., jednakże niezdolność ta nie pozostaje w związku przyczynowym z chorobą zawodową. Orzeczenie to stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji z dnia 31.08.2016 r. (a. r.).

W toku postępowania odwoławczego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy neurologa, psychiatry i kardiologa (k. 16 a. s.). Biegli rozpoznali schorzenia kardiologiczne, boreliozę w wywiadzie i łagodne zaburzenia procesów poznawczych. Biegli stwierdzili, iż schorzenia te powodują całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym z ogólnego stanu zdrowia do maja 2018 r. Jednakże, nie odnieśli się do choroby zawodowej, argumentując, iż ocena wpływu tej choroby leży w kompetencji lekarza chorób zakaźnych.

Sąd dopuścił dowód z opinii lekarza biegłego z zakresu chorób zakaźnych i zlecił mu zbadanie ubezpieczonego oraz zaznajomienie się z dokumentacją lekarską z jego dotychczasowego leczenia. Biegły lekarz wymienionej specjalności rozpoznał u A. F. (1) przebytą boreliozę po leczeniu etiotropowym i przewlekły zespół bólowy stawów po boreliozie. Biegły po zapoznaniu się z wynikiem badań serologicznych na boreliozę z okresu od 2013 r. do 10.04.2017 r. stwierdził, że u badanego nie występują objawy kliniczne zapalenia stawów oraz ruchomości kończyn. Nie stwierdził również innych objawów aktywnej boreliozy. Przebyta borelioza, zdaniem biegłego, spowodowała jedynie niewielkie nasilenie zespołu bólowego stawów, które nie sprowadza niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym wynika jedynie ze znacznego upośledzenia ogólnego stanu zdrowia spowodowanego chorobami kardiologicznymi, które nie mają związku z chorobą zawodową (k. 32-33 a. s.). Na rozprawie ubezpieczony nie zgłaszał wniosków dowodowych ani nie zgłaszał zastrzeżeń do opinii biegłych. Pozwany organ rentowy również nie zgłaszał uwag do opinii biegłych.

Zdaniem Sądu Okręgowego, dowody z opinii biegłych lekarzy różnych specjalności wskazują, że wnioskodawca jest całkowicie niezdolnym do pracy w gospodarstwie rolnym z ogólnego stanu zdrowia. Przebyta borelioza w niewielkim stopniu ma wpływ na stan zdrowia ubezpieczonego. Biegły z zakresu chorób zakaźnych wskazał, iż była to postać stawowa i obecnie utrzymują się jedynie niewielkie dolegliwości bólowe stawów u wnioskodawcy. Biegły ten stwierdził, iż inne schorzenia, w szczególności kardiologiczne, powodują u wnioskodawcy całkowitą niezdolność do pracy, jednakże nie pozostają one w żadnym związku przyczynowym z przebytą boreliozą. Sąd uznał, iż dowody z tych opinii w sposób przekonujący przedstawiają stan zdrowia ubezpieczonego na datę wydania zaskarżonej decyzji. Warunkiem uzyskania prawa do renty rolniczej w związku z chorobą zawodową w świetle przytoczonych na początku przepisów, jest stwierdzenie, że choroba zawodowa powoduje całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym. U wnioskodawcy taki stan rzeczy nie występuje. Jest on całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym z ogólnego stanu zdrowia. Strony nie kwestionowały opinii biegłego lekarza z zakresu chorób zakaźnych. Sąd uznał, że jest to miarodajny i obiektywny dowód wpływu choroby zawodowej na zdolność do pracy w gospodarstwie rolnym ubezpieczonego. Skoro ten wpływ jest niewielki, to ubezpieczony, zdaniem Sądu, nie nabył prawa do renty rolniczej w związku z chorobą zawodową.

W związku z powyższym odwołanie A. F. (2) podlegało oddaleniu z mocy art. 477 ¹⁴ par. 1 kpc.