Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII C 2772/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Anna Bielecka-Gąszcz

Protokolant: st.sekr.sąd. Anna Zuchora

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2017 roku w Łodzi

na rozprawie

z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko M. M.

o zapłatę 400,68 zł

oddala powództwo.

Sygn. akt VIII C 2772/16

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2015 roku powód (...) Spółka Akcyjna w W., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wytoczył przeciwko pozwanej M. M., w elektronicznym postępowaniu upominawczym, powództwo o zapłatę 400,68 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 3 września 2015 roku do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 29 maja 2014 roku pozwana zawarła umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych nr (...), dotyczącą pojazdu marki F. (...) o nr rej. (...), potwierdzoną polisą ubezpieczeniową, jednak nie uregulowała należnej powodowi z tego tytułu składki ubezpieczeniowej w wysokości 356 zł, która była płatna do dnia 29 maja 2014 roku. Do dnia wytoczenia powództwa pozwana nie uregulowała kwoty dochodzonej pozwem, pomimo wcześniejszego wezwania do zapłaty (pozew k. 2-4).

W dniu 6 października 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał przeciwko pozwanej nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym (VI Nc-e (...)), który następnie utracił moc w całości na skutek wniesienia przez pozwaną sprzeciwu, zaś sprawa została przekazana do rozpoznania tutejszemu Sądowi.

W sprzeciwie pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i podniosła zarzut nieistnienia dochodzonego pozwem roszczenia. (nakaz zapłaty k. 5, sprzeciw k. 9-9v, postanowienie k. 12v-13) .

Następnie powód uzupełnił braki pozwu po przekazaniu sprawy z e.p.u. i podtrzymał powództwo w całości. (pismo procesowe k. 25).

W uzupełnieniu sprzeciwu, pozwana podtrzymała dotychczasowe stanowisko w sprawie. Podniosła, że nie mogła zawrzeć spornej umowy ubezpieczenia, gdyż w dniu 29 maja 2014 roku nie była już właścicielem pojazdu, został on wcześniej sprzedany i wyrejestrowany, stąd umowa ubezpieczenia OC nie mogła ulec automatycznemu wznowieniu. (sprzeciw k. 35-38)

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał powództwo w całości i podniósł, że pozwana zawarła z powodem w dniu 16 maja 2013 roku umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych dot. F. (...) nr rej. (...) na okres od dnia 29 maja 2013 roku do dnia 28 maja 2014 roku, potwierdzoną polisą seria (...). Po upływie okresu obowiązywania tej polisy, z uwagi na fakt opłacenia przez pozwaną w całości składki ubezpieczeniowej oraz z uwagi na brak wypowiedzenia umowy ubezpieczenia, powód dokonał jej automatycznego wznowienia na okres kolejnych 12 miesięcy, zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych. Powód podkreślił, że choć pozwana twierdzi, że dokonała zbycia pojazdu, którego dotyczyła umowa ubezpieczenia, i z tej racji nie ponosi odpowiedzialności za zapłatę składki ubezpieczeniowej, to zdaniem powoda nie jest to słuszne stanowisko, z uwagi na fakt niedopełnienia przez pozwaną obowiązku poinformowania powoda o zbyciu pojazdu. Powód powołał się przy tym na przepis art. 32 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych. (odpowiedź na sprzeciw k. 42-44) .

Na rozprawie w dniu 31 maja 2017 roku w imieniu powoda nikt się nie stawił – pełnomocnik powoda został prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy. Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości, zajmując stanowisko jak dotychczas (protokół rozprawy k. 66, potwierdzenie odbioru k. 58) .

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16 maja 2013 roku pozwana M. M. zawarła z powodem (...) Spółką Akcyjną w W. umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, obejmującą ochroną ubezpieczeniową posiadacza pojazdu mechanicznego marki F. (...) o nr rej. (...).

Zawarcie umowy zostało potwierdzone wystawieniem polisy seria (...).

Stosownie do treści art. 26 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j.: Dz.U. 2013, poz. 392), zwanej dalej „ustawą”, umowa została zawarta na okres 12 miesięcy, przy czym okres ten kończył się z upływem dnia poprzedzającego początkowy dzień okresu ubezpieczenia, a zatem od dnia 29 maja 2013 roku do dnia 28 maja 2014 roku (jak wskazano na polisie). (okoliczności bezsporne, kserokopia polisy (...) k. 45-46, kserokopia arkusza kalkulacji składki k. 47-48)

Przed końcem okresu ubezpieczenia, w dniu 21 stycznia 2014 roku pozwana dokonała sprzedaży powyższego pojazdu na rzecz Ł. H. i M. P., prowadzących działalność gospodarczą pod firmą (...) s.c. Ł. H., M. P. w R., a następnie w dniu 6 marca 2014 roku samochód został sprzedany J. H.. W dniu 21 maja 2014 roku w/w pojazd został skreślony z ewidencji Urzędu Miasta Ł. w związku z jego zarejestrowaniem za nr (...) w Starostwie Powiatowym w G. na dane nowego właściciela. (kserokopia umowy sprzedaży z dnia 21 stycznia 2014 roku k. 63, kserokopia faktury do umowy sprzedaży z dnia 6 marca 2014 roku k. 64, pismo ze Starostwa Powiatowego w G. k. 62, kserokopia zaświadczenia o wyrejestrowaniu pojazdu k. 39)

Pomimo tego, że w dniu 29 maja 2014 roku pozwana M. M. nie była już posiadaczem pojazdu marki F. (...) nr rej. (...) (nie była posiadaczem tego pojazdu już od 21 stycznia 2014 roku), powód dokonał automatycznego wznowienia umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych na rzecz M. M., na okres kolejnych 12 miesięcy, tj. od dnia 29 maja 2014 roku do 28 maja 2015 roku, w trybie art. 28 ust. 1 ustawy. Z tego tytułu wystawił potwierdzenie pokrycia ubezpieczeniowego, w którym wskazano, że pozwana winna zapłacić z tytułu ochrony ubezpieczeniowej składkę w wysokości 356 zł w terminie do dnia 29 maja 2014 roku.

Do dnia wyrokowania pozwana nie zapłaciła powodowi kwoty dochodzonej pozwem. (kserokopia potwierdzenia pokrycia ubezpieczeniowego k. 26-27, kserokopia wezwania do zapłaty k. 29)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny, bądź w oparciu o dowody z powołanych dokumentów, które nie budziły wątpliwości, co do prawdziwości, ani rzetelności ich sporządzenia, nie były także kwestionowane przez żadną ze stron procesu.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo nie było zasadne i nie zasługiwało na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie znajdują zastosowanie przepisy Księgi pierwszej – części ogólnej Kodeksu cywilnego oraz przepisy Księgi trzeciej dotyczące umowy ubezpieczenia, przepisy ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j.: Dz.U. 2013, poz. 392) oraz postanowienia umowy ubezpieczenia zawartej przez strony.

Zgodnie z treścią przepisu art. 805 § 1 k.c., przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Ubezpieczyciel zobowiązany jest potwierdzić zawarcie umowy dokumentem ubezpieczenia (art. 809 § 1 k.c.).

Stosownie zaś do treści przepisu art. 23 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, posiadacz pojazdu mechanicznego jest obowiązany zawrzeć umowę obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem posiadanego przez niego pojazdu. Umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawiera się na okres 12 miesięcy, który to okres kończy się z upływem dnia poprzedzającego początkowy dzień okresu ubezpieczenia (art. 26 ust. 1 i 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym w dniu 29 maja 2013 roku, zatem wg t.j. Dz.U. 2013, poz. 392).

W przedmiotowej sprawie osią sporu było ustalenie czy umowa ubezpieczenia mogła ulec automatycznemu wznowieniu, w trybie art. 28 ust. 1 ustawy, na dalszy okres od dnia 29 maja 2014 roku do dnia 28 maja 2015 roku i czy z tego tytułu pozwana winna zapłacić powodowi składkę ubezpieczeniową w wysokości 356 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w jej płatności.

Pozwana powoływała się na to, że nie mogła zawrzeć spornej umowy ubezpieczenia, gdyż w dniu 29 maja 2014 roku nie była już właścicielem pojazdu, został on wcześniej sprzedany i wyrejestrowany, stąd umowa ubezpieczenia OC nie mogła ulec automatycznemu wznowieniu. Powód twierdził natomiast, że pozwana nie dopełniła obowiązku poinformowania powoda o zbyciu pojazdu, zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, zatem to na niej spoczywa obowiązek zapłaty zaległej składki ubezpieczeniowej.

Ze stanowiskiem powoda nie sposób się zgodzić, Sąd podziela natomiast w całej rozciągłości stanowisko pozwanej, iż sporna umowa ubezpieczenia nie mogła być automatycznie wznowiona, skoro pozwana nie była już posiadaczem pojazdu w dacie automatycznego wznowienia, co przesądzało z kolei o tym, że pozwana nie ponosi odpowiedzialności za zapłatę składki ubezpieczeniowej.

Należy z całą stanowczością podkreślić, że tylko posiadacz pojazdu mechanicznego ma obowiązek wypowiedzenia umowy ubezpieczenia na jeden dzień przed upływem okresu na który umowa została zawarta, jeżeli nie chce jej kontynuować na zasadzie automatycznego wznowienia w trybie art. 28 ust. 1 ustawy. Przepis art. 28 ust. 1 ustawy wprost stanowi bowiem, że jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2. Skutki tzw. automatycznego wznowienia nie mogą zatem dotyczyć osoby nie będącej posiadaczem pojazdu, co wynika z literalnego brzmienia powyższego przepisu.

Podobnie obowiązki informowania ubezpieczyciela o zbyciu pojazdu i danych osobowych nabywcy, a raczej niedopełnienie tych obowiązków informacyjnych przez zbywcę pojazdu, może rodzić negatywne skutki dla zbywcy w postaci ponoszenia obowiązku zapłaty składki ubezpieczeniowej za okres do dnia powiadomienia, ale oczywiście tylko w okresie w którym trwała i mogła trwać umowa ubezpieczenia. Umowa ta jednak nigdy sama się nie przedłuży wobec osoby, która nie jest już posiadaczem pojazdu, co wynika z art. 28 ust. 1 ustawy, zatem argumenty podniesione przez pełnomocnika powoda w przedmiotowym stanie faktycznym są zupełnie chybione.

Nie powielając powyższych ustaleń faktycznych, stwierdzić należało, że do automatycznego wznowienia umowy ubezpieczenia dojść nie mogło w dniu 29 maja 2014 roku, ze względu na to, że od dnia 21 stycznia 2014 roku pozwana nie była już posiadaczem pojazdu marki F. (...), stąd i wystawienie kolejnej polisy na okres od dnia 29 maja 2014 roku do dnia 28 maja 2015 roku przez powoda było niedopuszczalne, bez pokrycia i nie może stanowić źródła jakichkolwiek roszczeń wobec pozwanej.

Mając powyższe na względzie, Sąd oddalił powództwo w całości, orzekając jak w sentencji wyroku.