Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Biskupcu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Leszek Wojtuń

Protokolant st.sekr.sądowy Lidia Juniewicz

po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2017 r. w Biskupcu

przy udziale

sprawy z powództwa M. S. (1)

przeciwko małoletniej Z. Ż. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego D. Ż.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

I. Pozbawia w części wykonalności tytuł wykonawczy – wyrok Sądu Rejonowego w Olsztynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 07 lipca 2015 roku w sprawie III RC 1445/14 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 10 lipca 2015 roku co do zapłaty przez powódkę na rzecz małoletniej pozwanej alimentów do kwoty po 300 (trzysta) zł. miesięcznie ustalając, że powódka nie zapłaciła dotychczas części alimentów w kwocie 100 zł za sierpień 2016 roku oraz do kwoty 200 (dwieście) zł. ustalając, że powódka nie zapłaciła dotychczas części alimentów za wrzesień 2016 roku w kwocie 200 zł. oraz w całości za październik 2016 r. i listopad 2016 r. po 400 zł za każdy z tych miesięcy;

II. W pozostałej części powództwo oddala;

III. Koszty procesu między stronami wzajemnie znosi.

UZASADNIENIE

Powódka M. S. (1) wniosła o pozbawienie w części wykonalności tytułu wykonawczego – wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich z 7 lipca 2015 r. sygn. akt III RC 1445/14, opatrzonego klauzulą wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 10 lipca 2015 r. co do zapłaty przez powódkę na rzecz pozwanej alimentów w kwocie po 400 zł miesięcznie wraz z ustawowymi odsetkami za okres od 1 sierpnia 2016 r. do 30 listopada 2016 r. włącznie oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Roszczenie uzasadniła tym, że: w dniu 21 listopada 2016 r. do Komornika przy Sądzie Rejonowym w Biskupcu wpłynął wniosek egzekucyjny złożony przez przedstawiciela ustawowego małoletniej pozwanej D. Ż. o wszczęcie egzekucji przeciwko powódce M. S. (1) w celu wyegzekwowania alimentów zaległych za czas od 1 sierpnia 2016 r. do 30 września 2016 r. w wysokości 800 zł oraz bieżących alimentów wraz z odsetkami. Komornik wszczął postępowanie, toczy się ono pod sygn. Kmp 35/16. Powódka spełniła już dochodzone roszczenie. Dokonała zapłaty alimentów za okres od 1 sierpnia do 31 października 2016 r. włącznie bezpośrednio do rąk D. Ż.. Powódka nie posiada pokwitowania odbioru przekazanych kwot. Powódka dotychczas przekazywała część pieniędzy przelewem a część gotówką. Na okoliczność przekazania pieniędzy powódka załącza wydruk sms. Należność za listopad została przekazana przelewem. Powódka oprócz wpłat alimentów realizuje swój obowiązek wobec dziecka poprzez zakup przeznaczonych dla dziecka ubrań i żywności, jak również zabieranie dziecka do swojego miejsca zamieszkania i sprawowanie osobistej pieczy.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości, oddalenie wniosku o zabezpieczenie. Według pozwanego wpłaty nastąpiły w dniu 4 maja 2016 r. w wysokości 300 zł, przy czym była to kwota zaległa za poprzedni miesiąc. Następnie w dniu 9 maja 2016 r. uiściła kwotę 400 zł. W czerwcu powódka przekazała kwotę 200 zł, tłumacząc, że odliczyła czas spędzony z córką. 21 lipca powódka uiściła kwotę 250 zł, ponownie twierdząc, że kupowała córce ubrania i inne rzeczy, a zatem nie musi zapłacić pełnej kwoty. Pozwany podnosi, że powódka wpłacała do rąk ojca ( styczeń - kwiecień 2016 r. ) ale były to wpłaty częściowe. Powódka nigdy nie żądała pokwitowania i opóźniała się z zapłatą alimentów. Na koniec sierpnia 2016 r. powódka zalegała z alimentami na kwotę 750 zł ( 350 zł z poprzednich miesięcy, a 400 zł za sierpień ). Pod koniec sierpnia strony pojechały wspólnie na zakupy celem kupna odzieży dla córki na nowy rok szkolny. Ubrania kosztowały 200 zł, przy czym powódka zaproponowała, żeby zapłacić po połowie. Pod koniec sierpnia powódka ponownie przekazała ojcu pozwanej 300 zł do ręki. Strona pozwana zaliczyła przekazane pieniądze na alimenty najdalej wymagalne tj. zaległość za poprzednie miesiące ( za czerwiec 200 zł i lipiec 150 zł ). Pod koniec września 2016 r. nadal nie było zapłaty za sierpień, ani bieżących alimentów za wrzesień. Powódka wówczas stwierdziła, że przekazała ojcu pozwanej 300 zł, na co ten wskazał, że dotyczyły one poprzednich zaległości. W dalszym ciągu brakowało jednak alimentów za sierpień i wrzesień 2016 r. Strona pozwana w październiku 2016 r. złożyła wniosek do komornika dotyczący należności za sierpień, wrzesień i październik 2016 r. Wniosek został zwrócony ponieważ były braki formalne. W tym czasie jednak powódka zapłaciła kwotę 400 zł. Z uwagi na brak dalszych wpłat, strona pozwana ponownie wystąpiła do Komornika w dniu 21 listopada 2016 r. o egzekucje alimentów. Strona pozwana zaliczyła wpłatę na alimenty za październik 2016 r., natomiast w dalszym ciągu zalegała z zapłatą za sierpień i wrzesień 2016 r. Strona pozwana wielokrotnie ponaglała powódkę o zapłatę pełnych kwot alimentów, jednakże powódka najczęściej przekazywała jedynie część należności ( np. 250 zł, 200 zł ). W tej sytuacji strona pozwana wystąpiła o egzekucję do komornika. Pierwsze pełne kwoty zostały przelane dopiero w listopadzie i grudniu 2016 r. Na dzień składania wniosku egzekucyjnego powódka pozostawała w opóźnieniu z zapłatą alimentów na kwotę 800 zł. Przedstawione wydruki korespondencji sms są niepełne i wyrwane z kontekstu ( k. 30 – 33 ).

Sąd ustalił, co następuje.

Wyrokiem z dnia 7 lipca 2015 r. Sąd Rejonowy w Olsztynie zasądził od M. S. (2) na rzecz małoletniej Z. Ż. alimenty w kwocie po 400 zł miesięcznie płatne do rąk ojca D. Ż. do 10 miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek raty ( wyrok w sprawie III RC 1445/14 ).

W dniu 21 listopada 2016 r. przedstawiciel ustawowy małoletniej Z. D. (...) złożył wniosek egzekucyjny przeciwko dłużniczce M. S. (1) o egzekucję alimentów zaległych od 01 sierpnia 2016 r. do 30 września 2016 r. oraz alimentów bieżących od 1 października 2016 r. z odsetkami od 11 listopada 2016 r. W aktach tej sprawy znajduje się potwierdzenie D. Ż. wpłaty przez dłużniczkę kwoty 400 zł w dniu 10 listopada 2016 r.

W październiku powódka rozliczyła się z pozwanym przed terminem płatności. Na początku października ojciec małoletniej otrzymał od znajomej powódki 100 zł, a następnie powódka przekazała trzysta złotych do 10 października 2016 r.( bezsporne ).

Co do rozliczeń za wrzesień 2016 r. to z uzgodnień między stronami wynikało, że rozliczą między sobą zakupy na rzecz dziecka dokonane przez matkę w dniu 6 września na kwotę około 400 zł. Strony pojechały wówczas samochodem powódki do O.. Po zakupach poszli wszyscy na posiłek do (...). Matka zakupiła dziecku odzież i obuwie ( paragony k.46 i 47, przesłuchanie stron ).

W rozliczeniu za sierpień 2016 r. powódka zapłaciła pozwanemu kwotę 300 zł, co wynika z treści sms wysłanego przez pozwanego w dniu 23.10.2017 r. o następującej treści ,,Dałaś ? mi tak ale na koniec tamtego miesiąca 300 zł. Ale to było za poprzedni miesiąc.” ( sms z 23.10.2016 r. fotografia k. 16 – ostatnia wiadomość, przesłuchanie powódki ). We wrześniu i w sierpniu powódka poza zapłaceniem pozwanemu wspomnianej wyżej kwoty oraz rozliczeniami zakupów, nie wpłaciła tytułem alimentów innych pieniędzy ( przesłuchanie stron ).

Rodzice małoletniej żyli w nieformalnym związku. Po ich rozstaniu dziecko zostało przy ojcu. Matka utrzymuje kontakt córką. Zabiera dziecko w dwa weekendy. Odwozi je w sobotę do domu ponieważ w soboty pracuje. Po pracy w soboty zabiera je ponownie i odwozi w niedziele lub w poniedziałki. W okresie wakacji dziewczynka spędza u matki więcej dni ( bezsporne ).

Ojcu w pieczy nad córką pomaga jego matka. Kiedy ojciec pracuje dziecko przebywa u niej. Często powódka odbiera i przywozi dziecko do jej rąk. Pomaga też synowi finansowo udzielając w razie potrzeby pożyczek. Syn zwraca jej pożyczki ( zeznania świadków D. P., I. Ż., przesłuchanie stron ).

Pozwany mówił matce i siostrze matki, że powódka płaci alimenty nie w terminie, nie w całości i nie w wymaganej wysokości ( zeznania świadków I. Ż., S. J. ).

Sąd zważył, co następuje.

Stan faktyczny został ustalony na podstawie dowodów osobowych - zeznań świadków, dowodu z przesłuchania stron oraz innych dowodów, których autentyczności żadna ze stron nie poddawała w wątpliwość, takich jak paragony i sms-y. Przesłuchani świadkowie nie wnieśli niczego istotnego do ustalenia stanu faktycznego. Wszyscy przesłuchani świadkowie przedstawiali relacje z przebiegu zdarzeń bądź to powódki bądź przedstawiciela ustawowego dziecka D. Ż..

Sąd ustalając stan faktyczny musiał brać pod uwagę zatem inne dowody, takie jak paragony i treść jednego z sms-ów. Strony praktycznie od początku rozliczały się w ten sposób, że powódka przekazywała ojcu małoletniej pieniądze do ręki. Sporadycznie wpłacał na konto. Ta forma rozliczeń była w pewnym sensie wygodna dla obu stron. Ojciec małoletniej mógł liczyć, że przynajmniej część należności otrzyma wcześniej niż wynika to z wyroku, a powódka, że nie będzie problemu jeśli przeterminuje płatność alimentów o kilka dni. Jednak tego rodzaju rozliczenia stwarzają problemy dowodowe czy na pewno cała kwota w danym miesiącu została zapłacona. Na takie problemy natknęli się rodzice małoletniej. Oboje są przekonani co do swoich racji. Nie ma sporu co do zapłacenia świadczeń przez powódkę w październiku i w listopadzie. Spór w istocie obejmuje sierpień i wrzesień. Z ustaleń Sądu wynika, że we wrześniu 2016 r. powódka nie przekazała ojcu małoletniej żadnych pieniędzy. Do rozliczenia pozostają zatem zakupy, w których uczestniczyły strony w O., na kwotę 400 zł, co wynika z paragonów. Strony były w O. razem. Po zakupach wszyscy poszli do restauracji (...). Tam ustalili, ze dokonają rozliczeń tych zakupów, w związku z tym, że to powódka płaciła za zakupy przyjęto, że połowę poniesionej kwoty za wrzesień tj. 200 zł zapłaciła. W związku z tym ustalono, że powódka wywiązała się w części ze świadczenia za ten miesiąc tj. do 200 zł, zatem do zapłaty pozostaje jej kwota 200 zł. W sierpniu co wynika z treści sms-a zapłaciła 300 zł. Został on napisany 23 października 2016 r. Jego brzmienie - ,,Dałaś ? mi tak ale na koniec tamtego miesiąca 300 zł. Ale to było za poprzedni miesiąc.” – wskazuje, że rozliczenie obejmuje sierpień. Wbrew twierdzeniom strony pozwanej treść sms – a, nie wskazuje by strona pozwana rozliczyła tym sms - em wcześniejsze miesiące. Zwrot ,,dałaś ? mi ale na koniec tamtego miesiąca 300 zł. Ale to było za poprzedni miesiąc” wskazuje na rozliczenie wyłącznie za sierpień. W związku z tym Sąd ustalił, ze powódka za ten miesiąc spełniła świadczenie do kwoty 300 zł. Pozostaje jej zatem do zapłaty za ten miesiąc kwota 100 zł.

Powódka udowodniła – zdaniem Sądu – spełnienie w części świadczenia za sierpień i wrzesień 2016 r.

Pozwany poza oświadczeniem nie przedstawił jakichkolwiek dowodów przeciwnych, że np. domagał się zaległości za czerwiec i lipiec łącznie jak twierdzi 450 zł. Treść sms – a nie wskazuje by wskazywał na istnienie zaległości.

Biorąc powyższe pod uwagę na podstawie art. 840 § 1 pkt 2 kpc orzeczono jak w punkcie I i II.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 kpc.