Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Lidzbarku Warmińskim I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2017 r. w Lidzbarku Warmińskim na rozprawie

sprawy z powództwa G. (...) L.

przeciwko S. U. (1), M. U. (1), S. P. (1)

o opróżnienie lokalu mieszkalnego

1. nakazuje pozwanym S. U. (1) i M. U. (1) opuszczenie, opróżnienie i wydanie lokalu socjalnego nr (...) położonego przy ul. (...) w L.;

2. orzeka o uprawnieniu pozwanych S. U. (1) i M. U. (1) do otrzymania lokalu socjalnego i wstrzymuje wykonanie opróżnienia lokalu, opisanego w punkcie 1. sentencji niniejszego wyroku, do czasu złożenia pozwanym przez G. (...) L. oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego;

3. oddala powództwo w stosunku do pozwanego S. P. (1);

4. stwierdza, że wyrok w stosunku do pozwanej S. U. (1) jest zaoczny;

5. nie obciąża pozwanych S. U. (1) i M. U. (1) kosztami postępowania.

SSR Monika Mastalerz – Szczepanek

Sygn. akt I C 634/16

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Lidzbarku Warmińskim z dnia 30 marca 2017 r.

Pozwem z dnia 10 sierpnia 2016 r. powódkaG. (...) L. wniosła o nakazanie pozwanym S. U. (1), M. U. (1) i S. P. (1) opuszczenie, opróżnienie i wydanie lokalu socjalnego nr (...) położonego w L. przy ul. (...) wraz ze wszystkimi rzeczami będącymi w ich posiadaniu. Ponadto wniosła o zasądzenie solidarnie od pozwanych na rzecz powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu powódka podniosła, iż pozwani nie wywiązywali się z ciążących na nich obowiązków. W związku z tym A. (...) działająca w imieniu G. (...) L. pismem z dnia 19 kwietnia 2016 r. wezwała ich do dobrowolnej spłaty zaległych należności z zastrzeżeniem, iż w przypadku niespłacenia zadłużenia w terminie miesiąca, umowa najmu zostanie wypowiedziana. Powód wraz z wezwaniem do zapłaty poinformował o możliwości pozasądowego załatwienia sporu. Pozwani nie podjęli rozmów w tym zakresie. W związku z tymA. (...), na podstawie art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i zmianie ustawy Kodeks cywilny w zw. z § 10 ust. 1 lit. e, wypowiedziała umowę najmu ze skutkiem na dzień 31 lipca 2016 r. pod rygorem wystąpienia do sądu o eksmisję w wypadku nieopuszczenia przedmiotowego lokalu.

Pozew: k. 3.

Na rozprawę wyznaczoną na dzień 28 lutego 2017 r. nikt się nie stawił, pozwani zostali prawidłowo wezwani, a pełnomocnik powódki o terminie zawiadomiony. Sąd dopuścił dowód z przesłuchania stron z ograniczeniem do pozwanych.

Na kolejny termin rozprawy wyznaczonej na dzień 28 marca 2017 r., stawili się pozwani M. U. (1) i S. P. (1), natomiast pozwana S. U. (1), mimo że została prawidłowo wezwana, nie stawiła się, wobec czego Sąd pominął dowód z jej przesłuchania w charakterze strony. Pozwana S. U. (1) nie zajęła stanowiska w sprawie i nie żądała przeprowadzenia rozprawy w swej nieobecności.

Protokół rozprawy - k. 72, k. 82 – 83.

Pozwana M. U. (1) uznała powództwo i będąc przesłuchiwaną w charakterze strony wyjaśniła, że ma umowę najmu, którą podpisała oraz, że na podstawie tej umowy jej matka S. U. (1) i siostra N. C. miały prawo ten lokal zajmować. Wskazała też, ze pozwany S. P. (1) nie mieszka z nimi już od czasu, jak przeprowadzili się na ul. (...), bo dostali eksmisję z innego lokalu. Pozwana wskazała, że S. P. (1) w ogóle nie mieszkał w lokalu socjalnym, będącym przedmiotem postępowania – mieszka u babci na ul. (...). Pozwana M. U. (1) podała, że posiada oryginał umowy najmu, gdzie nie ma wpisanego brata (S. U. (2)). Na dowód tego okazała oryginał podpisanej przez nią umowy, która za zgodność z oryginałem dołączona do akt sprawy. Ponadto po okazaniu pozwanej umowy najmu, załączonej przez stronę powodową do akt sprawy - k. 9 -10, pozwana wyjaśniła, że ona takiej umowy ze skreśleniem słów (...) i dopisaniem słów „S. P. (1)”, nie widziała. Oprócz powyższego, pozwana podała, że posiada orzeczenie o niepełnosprawności, które za zgodność z oryginałem dołączono do akt sprawy. Pozwana M. U. (1) wyjaśniła też, że S. U. (1) jest na zasiłku stałym.

Pozwany S. U. (2) wyjaśnił, że nie ma nic do powiedzenia, bo on tam nie przebywał. Od 2012 r., jak jeszcze jego matka mieszkała na ul. (...) w L., to się stamtąd wyprowadził. Rok czasu mieszkał na stancji, miał na to umowę. W 2013 r. kiedy babcia podupadła na zdrowiu i trzeba było się babcią zająć, to się u niej zameldował. Podał, ze jest osobą niepełnosprawną, ma gdzie mieszkać, bo mieszka u babci. Z tego co czytał - jak papiery „przyszły”, to niby był uprawniony do zajmowania tego lokalu (nr (...) przy ul. (...) w L.), ale dowiedział się o tym dopiero teraz. Nadmienił, że on umowy najmu tego lokalu nie podpisywał. Ponadto pozwany wyjaśnił, że nie wie, czy S. U. (1) jest osoba niepełnosprawną, czy ma orzeczenie o niepełnosprawności, ale zawsze miała problem z alkoholem.

Protokół rozprawy k. 72, k. 83 – 83.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W 2012 r. S. P. (1) wyprowadził się z mieszkania przy ul. (...), następnie przebywał na stancji, a od 2013 r. zamieszkał u swojej babci w lokalu nr (...) przy ul. (...) w L., gdzie zamieszkuje do chwili obecnej. Nigdy nie mieszkał w lokalu nr (...) przy ul. (...) w L. ani nie podpisywał umowy, która uprawniałaby dawałaby mu prawo zajmowania tego lokalu.

Dowód: wyjaśnienia pozwanego S. P. (1) i wyjaśnienia pozwanej M. U. (1) (k. 82 – 83).

W dniu 27 sierpnia 2014 r. Gmina Miejska L., w imieniu której działała Administracja (...) Sp. z o.o. z siedzibą przy ul. (...) w L., zawarła umowę najmu ze S. U. (1) i M. U. (1) na wynajem lokalu nr (...) przy ul. (...) w L.. W umowie wskazano, że do zamieszkania wraz z najemcami uprawniona jest też N. C.. Umowa określała, iż najemca jest zobowiązany uiszczać wynajmującemu kwotę należną obejmującą czynsz wraz z opłatami niezależnymi od wynajmującego. W tabelach podano szczegółowy sposób naliczania czynszu regulowanego, zaliczki na poczet zimnej wody oraz ścieków, jak również odbioru nieczystości stałych. Czynsz i opłaty miały być płatne miesięcznie, do dnia 10 – tego każdego miesiąca, na konto wirtualne zgodne z otrzymanymi blankietami opłat. § 9 tej umowy określał, że za wyjątkiem wypadków określonych w § 10, wynajmujący może wypowiedzieć umowę najmu tylko z ważnej przyczyny, przewidzianej w ustawie o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Natomiast § 10 tej umowy mówił, iż wynajmujący może wypowiedzieć umowę najmu za jednomiesięcznym okresem wypowiedzenia w przypadku: a) pomimo pisemnego upomnienia używania lokalu przez najemcę w sposób sprzeczny z umową lub niezgodnie z przeznaczeniem, zaniedbania obowiązków najemcy doprowadzających do powstania szkód w wynajmowanym lokalu, niszczenia urządzeń przeznaczonych do wspólnego korzystania przez mieszkańców, wykraczania w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali; b) popadnięcia w zwłokę z zapłatą czynszu wraz z opłatami wymienionymi w § 4 co najmniej za trzy pełne okresy płatności, pomimo uprzedzenia na piśmie o zamiarze wypowiedzenia umowy i wyznaczenia dodatkowego miesięcznego terminu do zapłaty; c) podnajęcia lub oddania lokalu lub jego części do bezpłatnego używania bez zgody wynajmującego.

Dowód: umowa najmu k. 79 – 81.

W dniu 19 kwietnia 2016 r. (...) Sp. z o. o. wystosowała do S. U. (1), M. U. (1) i S. P. (1) wezwanie do zapłaty, wskazując, że według stanu na dzień 31.03.2016 r. zalegają z płatnością czynszu i innych opłat za lokal mieszkalny położony w L. przy ul. (...) w łącznej kwocie wraz z odsetkami 3.265,88 zł, tj. należność główna 3.189,07 zł, odsetki 65,21 zł oraz koszty upomnień 11,60 zł. W piśmie poinformowano, że zgodnie z art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, zwłoka z zapłatą czynszu za co najmniej trzy pełne okresu płatności stanowi podstawę do wypowiedzenia umowy najmu. Dalej A. (...) Sp. z o.o. wezwała do zapłaty zaległych i bieżących należności czynszowych w terminie miesiąca od daty otrzymania pisma. Poinformowała też, że w razie nieuregulowania zaległości czynszowej oraz opłat bieżących, po tym terminie zostanie wypowiedziana umowa najmu. Wezwanie do zapłaty został nadane na adres: ul. (...), L. listem poleconym.

Dowód: wezwanie do zapłaty - k. 11, dowód nadania listu poleconego - k. 12.

Pismem z dnia 13 czerwca 2016 r. (...) Sp. z o.o. nadała S. U. (1) za zwrotnym potwierdzeniem odbioru wypowiedzenie umowy najmu lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) w L.. Wypowiedzenie umowy S. U. (1) odebrała w dniu 16 czerwca 2016 r. Jako przyczynę wypowiedzenia wskazano upływ dodatkowego terminu wyznaczonego w piśmie z dnia 15 kwietnia 2016 r. na zapłatę zaległych i bieżących należności czynszowych. W piśmie odwołano się też do podstawy prawnej, a mianowicie do art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Umowę wypowiedziano ze skutkiem na dzień 31 lipca 2016 r.

Dowód: wypowiedzenie umowy najmu i zwrotne potwierdzenie odbioru - k. 13.

Z rejestru dokonanych i należności opłat wynika, iż zaległość S. U. (1) na dzień 08.08.2016 r. wyniosła 4092,52 zł.

Dowód: rejestr dokonanych i należnych opłat – k. 14.

S. U. (1) utraciła status osoby bezrobotnej z dniem 15.10.2014 r. ponieważ osiągnęła wiek emerytalny.

M. U. (1) utraciła status osoby bezrobotnej z dniem 09.02.2016 r. ponieważ nie stawiła się w PUP w wyznaczonym terminie i nie powiadomiła w okresie do 7 dni o uzasadnionej przyczynie niestawiennictwa.

S. P. (2) utracił status osoby bezrobotnej z dniem 07.06.2016 r. ponieważ nie stawił się w PUP w wyznaczonym terminie i nie powiadomił w okresie do 7 dni o uzasadnionej przyczynie niestawiennictwa.

Dowód: pismo Powiatowego Urzędu Pracy w L. – k. 35.

S. U. (1) korzysta z pomocy sekcji środowiskowej od wielu lat, a w 2016 r. udzielono jej pomocy w formie zasiłku stałego z tytułu niepełnosprawności od 01.10.2015 r. na stałe oraz zasiłku celowego.

M. U. (1) korzysta z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w L. od wielu lat. W 2016 r. udzielono jej pomocy w formie zasiłku okresowego z powodu bezrobocia, zasiłku celowego na zakup posiłków, prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych.

Co do S. P. (1) Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w L. podał, że nie zamieszkuje on pod wskazanym adresem, nie korzysta z pomocy sekcji środowiskowej.

Dowód: pismo Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w L. – k. 39 – 42.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że S. P. (1) nie pobiera zasiłków, renty i emerytury, M. U. (1) nie pobiera renty i emerytury, brak zgłoszeń do ubezpieczeń, S. U. (1) nie pobiera renty i emerytury, brak zgłoszeń do ubezpieczeń z tytułu zatrudnienia.

Dowód: pisma ZUS - k. 57, k. 59.

M. U. (1) jest osobą niepełnosprawną – stopnia umiarkowanego. Przyczyny niepełnosprawności – symbol 02-P 08-T. Orzeczenie o niepełnosprawności wydane zostało do dnia 28.02.2019 r. W orzeczeniu wskazano, iż nie da się ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność, ale stopień niepełnosprawności datuje się od 01.01.2017 r.

Dowód: orzeczenie o niepełnosprawności k. 78.

Sąd zważył, co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, w sprawie i opróżnienie lokalu wydanie wyroku zaocznego może nastąpić wyłącznie po przeprowadzeniu postępowania dowodowego. Postępowanie wobec pozwanej S. U. (1) miało charakter zaoczny, gdyż nie brała udziału w sprawie nie złożyła wyjaśnień i nie zażądała przeprowadzenia rozprawy w swej nieobecności. Stwierdzenie charakteru zaocznego w stosunku do pozwanej S. U. (1) znalazło odzwierciedlenie w punkcie 4. sentencji wyroku. Pozostali pozwani brali udział w sprawie, przy czym pozwana M. U. (1) uznała powództwo.

W pierwszej kolejności, należy zaznaczyć, iż dowody przeprowadzone w sprawie wykazały, że pozwany S. P. (1) nigdy nie zamieszkiwał w lokalu nr (...) przy ul. (...) w L.. Nie był też osobą uprawnioną do zajmowania najmowanego przez jego matkę lokalu, gdyż ani nie zawarł umowy najmu tego lokalu, oprócz tego jeszcze przed podpisaniem umowy najmu w dniu 27.08.2014 r. ze S. U. (1) i M. U. (1), zaczął mieszkać w innym miejscu, najpierw na stancji, a później u babci przy ul. (...) w L.. W tym czasie był już osoba pełnoletnią. Nie byłby zatem nawet osobą uprawnioną do wstąpienia w stosunek najmu po śmierci najemcy na podstawie art. 691 k.c., gdyż tam po prostu nie zamieszkiwał. Co istotne, na umowie najmu załączonej przez stronę powodową, której oryginał znajduje się w skoroszycie lokalu nr (...) przy ul. (...) w L., widnieje co prawda S. P. (1), jako osoba uprawniona do zamieszkania wraz z najemcą, jednak jego imię i nazwisko został dopisane ręcznie i fakt ten nie został parafowany przez żadną ze stron umowy, zaś oryginał umowy załączony przez pozwaną M. U. (2) i jej wyjaśnienia, dowodzą temu, że takiego zapisku nie było w chwili podpisywania umowy. M. U. (1) w ogóle takiego zapisku na umowie nigdy nie widziała. Dlatego D. pod uwagę to, iż imię i nazwisko S. P. (1), jak i skreślenie imienia i nazwiska N. C., mogło zostać wykonane w każdym czasie, a przede wszystkim po podpisaniu umowy bez wiedzy drugiej strony umowy, nie można uznać, by zapis tego typu był znany stronom umowy, czy też S. P. (1) i odzwierciedlał stan rzeczywisty. Pozwana M. U. (1) udowodniła bowiem, iż umowa została sporządzona bez odręcznych skreśleń i dopisków, gdyż w takiej formie otrzymała umowę podpisaną przez drugą stronę. Brak jest również dowodu przeciwnego na to co twierdzi pozwany S. P. (1) i pozwana M. U. (1), a mianowicie na to, by pozwany S. P. (1)faktycznie mieszkał w przedmiotowym lokalu, a zatem by był jego lokatorem. Wobec takiego stanu rzeczy powództwo G. (...)w L. przeciwko pozwanemu S. P. (1) Sąd uznał za bezzasadne i oddalił je w tym zakresie.

W odniesieniu do pozwanych S. U. (1), jak i M. U. (1), która uznała powództwo, zostały udowodnione okoliczności uzasadniające nakazanie tym pozwanym opuszczenie, opróżnienie i wydanie lokalu socjalnego nr (...) przy ul. (...) w L.. Pozwane na podstawie umowy najmu lokal ten zajmowały i nie uiszczały należnego czynszu oraz opłat. Umowa najmu została zasadnie i skutecznie wypowiedziana na dzień 31 lipca 2016 r. Wypowiedzenie został złożone na piśmie, w którym wskazano przyczynę wypowiedzenia. Art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego wyraźnie wskazuje, że nie później niż na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego, właściciel może wypowiedzieć stosunek prawny, jeżeli lokator: jest w zwłoce z zapłatą czynszu lub innych opłat za używanie lokalu co najmniej za trzy pełne okresy płatności pomimo uprzedzenia go na piśmie o zamiarze wypowiedzenia stosunku prawnego i wyznaczenia dodatkowego, miesięcznego terminu do zapłaty zaległych i bieżących należności. G. (...) L. spełniła te wymogi i skutecznie wypowiedziała umowę najmu, co dało podstawę do nakazania pozwanym S. U. (1) i M. U. (1) nakazanie opróżnienia, opuszczenia i wydania lokalu, tak by wynajmujący mógł faktycznie władać rzeczą (art. 222 § 1 k.c.).

Zajęcie lokalu przez S. U. (1) i M. U. (1) miało miejsce na podstawie tytułu prawnego – umowy najmu z dnia 27 sierpnia 2014 r., dlatego osoby te są współlokatorami w rozumieniu ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 14 ust. 1 powołanej ustawy o ochronie praw lokatorów, w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. Obowiązek zapewnienia lokalu socjalnego ciąży na gminie właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu. Stąd też Sąd badał, czy pozwanym S. U. (1) i M. U. (1) należy się lokal socjalny. Wobec faktu, iż pozwana M. U. (1) jest osobą niepełnosprawną, natomiast jej matka - pozwana S. U. (1) utraciła status osoby bezrobotnej w chwili osiągnięcia wieku emerytalnego, a ponadto pobiera zasiłek stały z tytułu niepełnosprawności, oraz nie mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas zajmowany, to są to osoby na podstawie art. 14 ust. 4 powołanej wyżej ustawy ustawy uprawnione do otrzymania lokalu socjalnego. Orzekając o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego przez pozwanych S. U. (1) i M. U. (1), zgodnie z dyspozycją art. 14 ust. 6 powołanej ustawy, Sąd nakazał wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego.

Powództwo przeciwko S. U. (1) i M. U. (1) zostało uwzględnione, a zatem są one stronami przegrywającymi, od których zgodnie z art. 98 § 1 k.c. na żądanie przeciwnika należy się mu zwrot kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Mając jednak na względzie, iż obie pozwane są osobami niepełnosprawnymi i utrzymują się z zasiłków pomocy społecznej, Sąd stosując przepis art. 102 k.c. i nie obciążył przegrywających pozwanych kosztami procesu.

Natomiast w odniesieniu do pozwanego S. P. (1), który jest stroną wygrywająca i nie składał wniosku o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania, brak było podstaw do rozstrzygnięcia w wyroku w zakresie zwrotu kosztów procesu od przegrywającej powódki na jego rzecz.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

SSR Monika Mastalerz – Szczepanek