Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Raszkiewicz

Protokolant: p.o. sekr. sad. Magdalena Plaga

przy udziale oskarżyciela publicznego: sierż. sztab. S. R.

po rozpoznaniu w dniu 01/02/2017 r. sprawy

P. W. syna L. i W. z domu B.,

ur. (...) w M.,

obwinionego o to, że:

W dniu 6 listopada 2016 roku o godz. 17:35 w M. na ulicy (...) kierując pojazdem marki A. (...) o nr rej. (...) dojeżdżając do oznakowanego przejścia dla pieszych wyprzedził inny pojazd, który zwolnił celem umożliwienia przejścia dla pieszych co spowodowało, że znajdujące się na przejściu osoby zmuszone były do zatrzymania i cofnięcia się, czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym,

tj. o wykroczenie z art. 86 § 1 KW w zw. z art. 26 ust. 1 i 3 pkt 1 ustawy Prawo ruchu drogowego.

ORZEKA:

I.  Obwinionego P. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 86 § 1 KW skazuje go na karę grzywny w wysokości 400 (czterysta) złotych;

II.  Na podstawie art. 86 § 3 KW orzeka w stosunku do obwinionego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 6 (sześciu) miesięcy, z zaliczeniem na podstawie art. 29 § 4 KW okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 06 listopada 2016 r.;

III.  Zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa 40( czterdzieści) złotych tytułem opłaty i obciąża go zryczałtowanymi kosztami postępowania w kwocie 100 (stu) złotych

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 06 listopada 2016 roku około godz. 18:00 P. W. poruszał się samochodem osobowym marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Obwiniony jechał ulicą (...) w M. (d. wyjaśnienia obwinionego k. 32-33).

W tym samym czasie służbę patrolową, nieoznakowanym radiowozem, na terenie miasta M. pełnili funkcjonariusze Policji P. P. i P. J.. Nadzorowali oni ruch na ulicy (...). Ich pojazd ustawiony był przy budynku dawnej stacji PKP, po lewej stronie patrząc od strony P. (d. zeznania funkcjonariuszy Policji P. J. k. 34 - 35; P. P. k. 33-34).

W pewnym momencie funkcjonariusze zauważyli pojazd ciężarowy nadjeżdżający od strony miejscowości P., który zaczął zwalniać przed znajdującym się na tej ulicy przejściem dla pieszych, w celu umożliwienia przejścia osobom znajdującym się przed przejściem. Osoby te weszły na przejście. W tym też czasie kierujący, poruszający się pojazdem marki A. (...), za pojazdem ciężarowym, rozpoczął manewr wyprzedzania jadącego przed nim pojazdu. Osoby znajdujące się na przejściu cofnęły się na chodnik (d. zeznania funkcjonariuszy Policji P. J. k. 34 - 35; P. P. k. 33-34).

Kierujący pojazdem A. (...) rozpoczął manewr wyprzedzania przed przejściem dla pieszych, a zakończył ten manewr za przejściem dla pieszych (d. zeznania funkcjonariuszy Policji P. J. k. 34 - 35; P. P. k. 33-34).

W związku z popełnionym wykroczeniem funkcjonariusze udali się za kierującym pojazdem A. (...) i dokonali jego zatrzymania za przejazdem kolejowym. Kierującym okazał się być obwiniony P. W. (d. zeznania funkcjonariuszy Policji P. J. k. 34 - 35; P. P. k. 33-34).

Obwiniony P. W. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że w dniu 06 listopada 2016 roku przed godz. 18:00 jechał pojazdem marki A. (...) ulicą (...) w M.. Jechał od strony P.. Bezpośrednio przed nim poruszał się pojazd ciężarowy. Jechał za tym pojazdem długi czas. Pojazd ten jechał powoli, według niego był przeładowany, droga była pod górkę. Za hurtownią już był płaski odcinek i on dalej jechał za tym pojazdem. Przejechał skrzyżowanie z ul. (...) i zdecydował się na wyprzedzenie tira. Wyprzedził go i jechał spokojnie, dojechał do świateł głównego skrzyżowania. Skręcał w lewo i wjechał na środkowy pas. Zatrzymał się na światłach i czekał. W tym samym czasie, gdy była zmiana świateł to z prawej strony zatrzymał się bus marki o.. Gdy przygotowywał się do przejazdu, zauważył, że osoba z busa daje mu znaki, żeby zjechał na bok. Na początku nie zauważył, że są to policjanci. Zatrzymał się za przejazdem, za sygnalizatorem, był na drodze (...). Jak wcześniej skracał w lewo, to zauważył „koguty” i zorientowałem się, że to policja. Zjechał wtedy w prawo, w uliczkę za sygnalizatorem. Zatrzymał się i czekał. Policjanci podeszli do niego. Stwierdził, że nieprzyjemnie i wulgarnie się do niego odzywali. Wmawiali mu, że wyprzedzał na pasach. Poprosili o dokumenty. Zostało mu zatrzymane prawo jazdy, pozostałe dokumenty mu oddano i kazano zgłosić się na policję. Mówił im swoją wersje, że manewr był wykonywany przed przejściem. Nie zna tych funkcjonariuszy, widział ich po raz pierwszy. Był zdenerwowany i nie pamięta dokładnie. Był zdziwiony, że ktoś macha rękami. Dodał, że do zdarzenia doszło wieczorem, była już szarówka i raczej wtedy nie padało. Mglisto chyba było, ale nie jest pewny. Prawo jazdy ma niecałe 6 lat, raz miał stłuczkę i otrzymał mandat 100 zł. Stwierdził nadto, że przy pasach znajduje się latarnia. Było już ciemno, zaś widoczność była z oświetlenia z ulicy – tak pół na pół. Radiowozu nie widział. Nie pytał się funkcjonariuszy, w którym miejscu stali i skąd go widzieli w związku z tym zarzutem. Nie było mu pokazywane żadne nagranie (d. wyjaśnienia obwinionego P. W. k. 32-33).

Sąd zważył, co następuje:

Wina obwinionego nie budzi żadnych wątpliwości i znajduje pełne odzwierciedlenie w zgromadzonym materiale dowodowym. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, uznając je tylko i wyłącznie za przyjętą przez niego linię obrony.

Z relacji słuchanych w sprawie świadków zdarzenia funkcjonariuszy Policji P. P. (d. k. 33-34) i P. J. (d. k. 34-35) jednoznacznie wynika, iż obwiniony rozpoczął manewr wyprzedzania bezpośrednio przed przejściem dla pieszych i zakończył go za tymże przejściem. Funkcjonariusze zeznali, iż pełnili służbę patrolową nieoznakowanym radiowozem na ulicy (...) w M.. Ich zadaniem służbowym było obserwowanie ruchu drogowego w okolicach ulicy (...) i znajdowali się niedaleko przejścia dla pieszych . Widzieli jak od strony miejscowości P. nadjeżdża pojazd ciężarowy, który zwalnia przed przejściem dla pieszych, na którym znajdowali się piesi. W tym samym czasie pojazd A. (...) rozpoczął manewr wyprzedzania jadącego przed nim pojazdu ciężarowego. Osoby znajdujące się przed przejściem wchodziły już na to przejście, a widząc nadjeżdżający pojazd A., cofnęły się. Pojazd A. wyprzedził pojazd ciężarowy i manewr ten zakończył już za przejściem dla pieszych. W związku z popełnionym wykroczeniem funkcjonariusze udali się za pojazdem obwinionego i dokonali jego zatrzymania za przejazdem kolejowym.

Sąd dał wiarę relacjom powołanych wyżej świadków, uznając je za spójne i konsekwentne w toku całego postępowania. Świadkowie nie znali wcześniej obwinionego, nie istniały zatem żadne powody do bezpodstawnego obciążania obwinionego. Po wtóre, obserwacja zdarzenia nie wynikała z przypadku. Konkretnie ww. świadkowie przeprowadzali kontrolę ruchu m.in. w okolicach przejścia dla pieszych, w ramach im zaleconej czynności służbowej. Ocenić zatem należy taką obserwację jako obserwację wzmożoną. Mając na uwadze podniesione powyżej okoliczności wnioskowanie Sadu o wiarygodności tych dowodów jest uprawnione. Brak jest jednocześnie przeciwdowodu, prócz wyjaśnienia obwinionego, które kwestionowałoby wiarygodność dowodów. Wyjaśnienia obwinionego są sprzeczne z dowodami ocenionymi jak wyżej i sąd nie dał im wiary oceniając je jako przyjętą linię obrony.

Zgodnie z treścią artykułu 26 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602) kierujący pojazdem, zbliżając się do przejścia dla pieszych, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa pieszemu znajdującemu się na przejściu. Kierującemu pojazdem zabrania się, między innymi, wyprzedzania pojazdu na przejściu dla pieszych i bezpośrednio przed nim, z wyjątkiem przejścia, na którym ruch jest kierowany.

Obwiniony P. W. w dniu 06 listopada 2016 roku o godzinie 17:35 na ulicy (...) kierując pojazdem marki A. (...) o nr rej. (...) dojeżdżając do oznakowanego przejścia dla pieszych wyprzedził inny pojazd, który zwolnił celem umożliwienia przejścia dla pieszych co spowodowało, że znajdujące się na przejściu osoby zmuszone były do zatrzymania i cofnięcia się, czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

W tym stanie rzeczy wina obwinionego nie budzi wątpliwości i została mu wykazana zebranymi w sprawie dowodami. Działaniem swym wyczerpał on dyspozycję art. 86 § 1 KW.

Obwiniony P. W. nie był dotychczas karany sądownie (d. dane o karalności k. 10).

W tym stanie rzeczy wymierzona obwinionemu kara grzywny jest adekwatna do stopnia zawinienia i wysokiego stopnia społecznej szkodliwości czynu mu zarzucanego.

O zakazie prowadzenie pojazdów mechanicznych Sąd orzekł na podstawie art. 86 § 3 KW z zaliczeniem, na podstawie art. 29 § 4 KW, okresu zatrzymania prawa jazdy. Przy orzeczeniu ww. środka Sąd miał na uwadze wysoką szkodliwość czynu zważywszy na to, że obwiniony naruszył artykuł 26 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602).

O kosztach postępowania Sąd orzekł po myśli art. 118 § 1 kpow.