Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI U 2113/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2016 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: R. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 28 czerwca 2016 r., znak: (...)

w sprawie: R. K.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o wysokość emerytury

1) zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. do obliczenia emerytury ubezpieczonego R. K. według zasad obowiązujących w dniu 14 maja 2016 r. przewidujących waloryzację kwartalną kapitału początkowego i składek,

2) stwierdza, że organ rentowy ponosi odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. ustalił wysokość i podjął wypłatę zaliczki na poczet przysługującej emerytury od dnia 1 czerwca 2016 r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Organ rentowy wskazał, że emerytura ustalona tą decyzją wynosi kwotę 2201,00 zł.

W odwołaniu od tej decyzji ZUS ubezpieczony zarzucił organowi rentowemu zaniżenie wysokości świadczenia w stosunku do pierwszej decyzji ZUS z dnia 9 czerwca 2016 r. decyzji w zakresie wysokości emerytury.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania. Zdaniem organu zaskarżona decyzja została wydana zgodnie z obowiązującymi przepisami i wskazał, iż różnica w wysokości emerytury ustalonej w decyzji z dnia 28 czerwca 2016 r., a w decyzji zaliczkowej z dnia 9 czerwca 2016 r. powstała na skutek waloryzacji składek i waloryzacji kapitału początkowego dla emerytur ustalonych w I i II kwartale ( w okresie kwiecień-maj ) a ustalonych w II kwartale ( ale w miesiącu czerwcu ). Obniżenie kapitału początkowego i składek na ubezpieczenie emerytalne spowodowane zostało przyjęciem do obliczenia emerytury w decyzji z dnia 9.06.2016 r. kwartalnej waloryzacji kapitału początkowego a przy podjęciu wypłaty od dnia 1.06.2016 r. waloryzacji rocznej kapitału początkowego.

Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie pozostawał w zasadzie bezsporny.

Ubezpieczony R. K. (ur. (...)) złożył wniosek o emeryturę w dniu 14 maja 2016 r). Wskazany wniosek został załatwiony decyzją ZUS z dnia 9.06.2016 r., przyznającą ubezpieczonemu emeryturę od dnia (...)r., tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek. Świadczenie zostało ustalone w kwocie zaliczkowej, tj. 2344,00 zł. Organ rentowy pouczył ubezpieczonego, iż wypłata emerytury podlega zawieszeniu, gdyż ubezpieczony kontynuuje zatrudnienie, zaś w celu podjęcia wypłaty emerytury należy przedłożyć w oddziale ZUS świadectwo pracy lub zaświadczenie potwierdzające fakt rozwiązania stosunku pracy. Ubezpieczony rozwiązał stosunek pracy ze swoim pracodawcą w dniu 16 czerwca 2016 r. dostarczył organowi rentowemu niezbędne dokumenty. Pozwany w dniu 28 czerwca 2016 r. wydał decyzję o podjęciu wypłaty, w której ponownie ustalił wysokość wypłacanej emerytury i wznowił wypłatę emerytury od dnia 1 czerwca 2016 r. w kwocie 2201,00 zł.

W świetle powyższych ustaleń Sąd Okręgowy uznał żądanie odwołania za uzasadnione. Nie budzi wątpliwości, iż pierwszorazową decyzją przyznającą ubezpieczonemu emeryturę była decyzja z dnia 9.06.2016 r. W ocenie Sądu świadczenie emerytalne powinno zostać wyliczone według zasad obowiązujących w dniu wydania decyzji pierwszorazowej, tj. według zasad przewidujących waloryzację kwartalną świadczenia.

Stosownie do treści art. 25a ust.1 ustawy o emeryturach rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przy ustalaniu wysokości emerytury kwota składek na ubezpieczenie emerytalne zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego po dniu 31 stycznia roku, za który przeprowadzono ostatnią waloryzację, o której mowa w art. 25, jest waloryzowana kwartalnie. Ustęp 2 ww. przepisu stanowi, iż w przypadku ustalania wysokości emerytury:

1)w pierwszym kwartale danego roku - ostatniej kwartalnej waloryzacji składek dokonuje się za trzeci kwartał poprzedniego roku;

2)w drugim kwartale danego roku - ostatniej kwartalnej waloryzacji składek dokonuje się za czwarty kwartał poprzedniego roku;

3)w trzecim kwartale danego roku - ostatniej kwartalnej waloryzacji składek dokonuje się za pierwszy kwartał danego roku;

4)w czwartym kwartale danego roku - ostatniej kwartalnej waloryzacji składek dokonuje się za drugi kwartał danego roku.

Należy podkreślić, że ubezpieczony nabył prawo do emerytury z dniem(...)r., a więc od osiągnięcia wieku emerytalnego. Organ rentowy bezzasadnie zatem w późniejszej zaskarżonej decyzji obliczył ubezpieczonemu świadczenie na nowo według waloryzacji rocznej, przyjmując że ubezpieczony nabył świadczenie z dniem 1 czerwca 2016 r. Tymczasem ubezpieczony nabył świadczenie w maju 2016 r., które zostało zawieszone z powodu kontynuowania przez niego stosunku pracy. Sąd miał przy tym na uwadze wykładnię prezentowaną w postanowieniach Sądu Najwyższego z dnia 6 października 2015, sygn. III UZP 9/15, oraz z dnia 3 listopada 2015 r., sygn. III UZP 12/15, w uzasadnieniach których Sąd Najwyższy wskazał, że kwotę emerytury w systemie zdefiniowanej składki ustala się tylko raz. Podobnie Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 3 marca 2016 r. (sygn. akt III AUa 520/15) stwierdził, że kwotę emerytury w systemie zdefiniowanej składki ustala się tylko (jedynie) raz, albo w dniu nabycia prawa do świadczenia, albo w dniu realizacji ryzyka (obecnie jedynym ryzykiem jest rozwiązanie stosunku pracy). Tak ustalona już raz emerytura może być już tylko powiększona w przypadku dalszego opłacania składek w sposób podany w art. 108 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Sąd Okręgowy w pełni podziela stanowiska prezentowane w postanowieniach Sądu Najwyższego oraz w wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie. Nie można uznać zasadności twierdzeń organu rentowego, że w sytuacji, gdy ubezpieczony nie kwestionował co do zasady prawidłowości ustalenia podstawy wymiaru emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, przyznanej mu od dnia 1 maja 2016r. i zawieszonej z uwagi na kontynuowanie przez niego zatrudnienia u dotychczasowego pracodawcy, to wyliczenie ponownego świadczenia emerytalnego w dniu wydania zaskarżonej decyzji jest prawidłowe. Wysokość emerytury ubezpieczonego w systemie zdefiniowanej składki ustalona została prawidłowo w decyzji z dnia 9.06. 2016 r., tj. w dniu nabycia przez niego prawa do emerytury. W przypadku ubezpieczonego, który przeszedł na emeryturę w maju danego roku, niedopuszczalnym było zastosowanie przez organ rentowy waloryzacji rocznej, ta bowiem byłaby możliwa gdyby ubezpieczony przechodził na emeryturę (uzyskał ją) w czerwcu 2016 r. Tymczasem ubezpieczony uzyskał prawo do świadczenia (zostało mu ono przyznane) już w maju 2016 r., czego wyrazem była decyzja ZUS z dnia 9.06.2016 r., a jego wypłata została jedynie zawieszona z uwagi na kontynuowanie przezeń zatrudnienia. Nie było więc podstaw do dokonywania waloryzacji rocznej, w efekcie zastosowania której ubezpieczony uzyskałby świadczenie w wysokości niższej, aniżeli to obliczone w oparciu o waloryzację kwartalną.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

Wobec wadliwego i niezgodnego z przepisami prawa działania organu rentowego, który w zaskarżonych decyzjach bez podstawy prawnej, ponownie ustalał wysokość już raz przyznanej ubezpieczonemu emerytury, Sąd Okręgowy na podstawie art. 118 ust. 1a ustawy emerytalnej ustalił odpowiedzialność tego organu za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

SSO Ewa Milczarek