Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy – w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny

w składzie:

Przewodnicząca: SSR Jolanta Korkus

Protokolant: Joanna Siwek

po rozpoznaniu w dniu 29.03.2017 roku, 10 maja 2017 r. , 18 maja 2017r.

sprawy M. P. syna W. i L. z domu Ł. , urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że:

I w okresie od dnia 18 kwietnia 2016 roku do dnia 28 czerwca 2016 roku w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w P., woj. (...), przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu z M. H. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia metali kolorowych z terenu skupu złomu (...) o łącznej wartości strat w wysokości 5 000,00 zł na szkodę (...) Ł. M.

tj. o czyn z art. 278§1 kk w zw. z art. 12 kk

sprawy M. H. syna S. i D. z domu F. , urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że:

II w okresie od dnia 18 kwietnia 2016 roku do dnia 28 czerwca 2016 roku w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w P., woj. (...), przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu z M. P. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia metali kolorowych z terenu skupu złomu (...) o łącznej wartości strat w wysokości 5 000,00 zł na szkodę(...) Ł. M.

tj. o czyn z art. 278§1 kk w zw. z art. 12 kk

w miejsce czynów zarzuconych oskarżonym uznaje oskarżonego M. P. i M. H. za winnych tego , że w dniu 28 czerwca 2016 roku w P., woj. (...), przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali zaboru w celu przywłaszczenia bliżej nieokreślonych przedmiotów z terenu skupu złomu (...) o nieustalonej wartości strat nie przekraczającej około 450,00 złotych na szkodę (...) Ł. M. przez co wyczerpali dyspozycję art. 119 § 1 kw i za to na podstawie art. 119 § 1 kw wymierza im kary po 300,00 złotych grzywny,

2  zasądza od oskarżonych M. P. i M. H. na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 70,00 ( siedem dziesiąt) złotych tytułem zwrotu poniesionych wydatków oraz kwoty po 30,00 ( trzydzieści) złotych z tytułu opłaty.

Sygn. akt VIIK 736/16

UZASADNIENIE

M. M. i M. H. zostali oskarżeni o to, że w okresie od dnia 18 kwietnia 2016r. do dnia 28 czerwca 2016 r. w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w P. woj. (...), przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali zaboru w celu przywłaszczenia metali kolorowych z terenu skupu złomu (...) o łącznej wartości strat w wysokości 5000,00 złotych na szkode (...) Ł. M. t.j. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 kk.

Ł. M. prowadzi firmę (...) zajmującą się skupem złomu. Skup złomu mieści się na ul. (...) w P. Zatrudnia kilku pracowników, m. in. M. P. i M. H..

( zeznania Ł. M. k. 115-116, k. 2-3, k. 15)

W dniu 28 czerwca 2016r. podczas godzin pracy M. P. i M. H. spakowali w kilka worków bliżej nie ustalone przedmioty pochodzące z tego skupu złomu. Worki te przerzucili przez ogrodzenie w zarośla znajdujące się po drugiej stronie ogrodzenia. Po skończonej pracy i po opuszczeniu skupu złomu udali się w te zarośla i przenieśli przerzucone worki do swoich samochodów. Następnie odjechali z miejsca zdarzenia.

( częściowo wyjaśnienia M. P. k. 114, k. 34, częściowo zeznania Ł. M. k. 115-116, k. 15, nagranie płyta k. 23)

Oskarżony M. H. nie był nigdy karany .

(karta karna k. 54)

Oskarżony M. P. był kilkukrotnie karany.

(karta karna k. 56-57)

Oskarżony M. P. nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu w całości. Wyjaśnił, że nie ukradł żadnego złomu , ani akumulatorów. Stwierdził, że przygotował sobie w worku różne elementy plastikowe od pojazdów, które na złomie są wyrzucane i nie mają żadnej wartości. Spakował te rzeczy w jeden worek i przerzucił przez płot. Po zakończonej pracy zaniósł je do swojego auta. Worek się rozsypał i dlatego nosił je spod płotu do samochodu na trzy razy.

(wyjaśnienia oskarżonego M. P. k. 33-34, k. 114)

Oskarżony M. H. również nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Stanowczo zaprzeczył, aby ukradł jakiekolwiek elementy metalowe ze skupu złomu.

( wyjaśnienia M. H. k. 41-43, k. 115)

Sąd odmówił wiary wyjaśnieniom obu oskarżonych. Przeczy im nagranie z monitoringu skupu złomu zawarte na płycie załączonej do akt sprawy. Widać na nim, że obaj oskarżeni w dniu 28.06.2016r. pakowali nieokreślone przedmioty przerzucone przez nich wcześniej przez płot do swoich pojazdów. Gdyby to nie były przedmioty nielegalnie pozyskane ze skupu złomu , w którym pracowali, to mogliby je wynieść legalnie przez bramę zakładu pracy.

Sąd częściowo dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego Ł. M.. Przekonujące są jego zeznania w części dotyczącej faktu dokonania zaboru w celu przywłaszczenia w dniu 28.06.2016r. przez oskarżonych uwidocznionego na nagraniu z płyty. Natomiast okoliczności dotyczące jakie rzeczy ze skupu złomu były przedmiotem zaboru, jaka była ich wartość oraz wcześniejsze rzekome kradzieże oskarżonych metali kolorowych ze skupu złomu stanowią tylko domysły pokrzywdzonego nie mające oparcia w obiektywnych dowodach.

Pozostały materiał dowodowy nie budzi wątpliwości pod względem wiarygodności.

Oskarżeni nie zostali zatrzymani po dokonaniu zaboru w dniu 28.06.2016r., nie zostały przeszukane ich pojazdy przed odjazdem spod miejsca pracy w tym dniu , więc nie zostało ustalone w sposób jednoznaczny co konkretnie przerzucili przez ogrodzenie ze skupu złomu, w jakiej ilości ani jaka była tego wartość.

W związku z tym Sąd stwierdził, że nie ma podstaw do przypisania oskarżonym M. P. i M. H. popełnienia przestępstwa z art. 278 § 1 kk lub choćby z art. 278 § 3 kk z powodu niemożności ustalenia wartości wyrządzonej szkody na poziomie przekraczającym wartość progową określoną w art. 119 § 1 kw , a więc wyższą niż ¼ minimalnego wynagrodzenia. Dlatego Sąd stwierdził, że oskarżeni wyczerpali dyspozycję art. 119§1 kw , ponieważ działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej zabrali w celu przywłaszczenia bliżej nieustalone przedmioty, których wartość nie przekraczała kwoty około 450,00 złotych.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się następującymi względami:

Sąd wziął pod uwagę stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonych.

Jako okoliczności obciążające potraktował działanie wspólnie i w porozumieniu, na szkodę pracodawcy oraz brak naprawienia szkody choćby w części. Za okoliczność łagodzącą Sąd poczytał M. H. dotychczasową niekaralność.

W stosunku do M. P. okoliczności łagodzących Sąd nie stwierdził.

Z tych względów Sąd uznał, że kary po 300,00 złotych grzywny dla każdego oskarżonego będą stanowić dolegliwość współmierną do stopnia społecznej szkodliwości ich czynu , która wdroży oskarżonych do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości i uzmysłowi naganność takiego postępowania. Grzywna w tej wysokości jest dla oskarżonych dolegliwa , a zarazem realna do spłacenia.

Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.