Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W I M I E N I U R Z E C Z P O S P O L I T E J P O L S K I E J

Dnia 8 czerwca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Kaliszu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Daniel Hudak

Protokolant: sekretarz sądowy Jolanta Konieczna

przy udziale : M. D. z Komendy Miejskiej Policji w K.

po rozpoznaniu w dniu 8.06.2017 r.

sprawy

S. J. , syna B. i J. z domu P.,

ur. (...) w K.,

obwinionego o to, że:

w dniu 13 czerwca 2016r. o godz. 18.13 w miejscowości P. 55A, stacja paliw (...) kierując pojazdem marki P. o nr rej. (...) 52 dokonał kradzieży paliwa w ilości 90,03 litra na kwotę 436,65 zł na szkodę stacji paliw.

tj. o wykroczenie z art. 119 § 1 i 4 k.w.

1. obwinionego S. J. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wypełniającego dyspozycję art. 119 § 1 k.w. i za ten czyn na podstawie art. 119 § 1 k.w. wymierza mu karę grzywny w wysokości 1000 (jednego tysiąca) złotych;

2. na podstawie art. 119§4 k.w. orzeka wobec obwinionego S. J. obowiązek zapłaty równowartości ukradzionego mienia na rzecz pokrzywdzonego firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B. w kwocie 436,65 (czterysta trzydzieści sześć 65/100) złotych;

3. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. D. kwotę 250 zł wraz z należnym podatkiem VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

4. zwalnia obwinionego od obowiązku ponoszenia kosztów postępowania i obciąża nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt II W 802 /16.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2016 roku, około godziny 18.13 na stację paliw (...) położoną w miejscowości P. 55 A, gmina S. przyjechał pojazd marki P. (...) koloru srebrnego, kierowany przez obwinionego. Samochód posiadał niemieckie tablice rejestracyjne (...) 52. Obwiniony zatankował do samochodu benzynę PB 98 w ilości 90,03 litra o wartości 436,65 zł, po czym odjechał nie płacąc za paliwo.

( dowód : zeznania świadka P. M., k. 67v, nagranie z monitoringu, k. 6, paragon fiskalny, k.5. )

Pokrzywdzony działający przez swojego pełnomocnika złożył w tym samym dniu zawiadomienie o popełnionym wykroczeniu.

( dowód: protokół zawiadomienia o wykroczeniu, k. 3.)

S. Ł. posiada wykształcenie średnie. Bez zawodu. Utrzymuje się z renty chorobowej w wysokości 600 zł. Nikogo nie posiada na utrzymaniu. Karany za kierowanie pojazdem mimo orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów i za kradzieże.

( dowód : wyjaśnienia obwinionego, k. 67.)

Obwiniony w toku rozprawy sądowej nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że nie odjechałby ze stacji paliw gdyby zatankował olej napędowy do samochodu z silnikiem benzynowym. Samochód marki P., którym się poruszał był własnością jego matki. Oświadczył, że nie posiada żadnej dokumentacji do tego auta i musiałby poszukać kserokopii. Potwierdził, że jeździł tym samochodem.

Sąd odmówił waloru wiarygodności wyjaśnieniom obwinionego. Przeczą im przekonywujące zeznania świadka P. M. a przede wszystkim dowód z nagrania monitoringu miejsca dokonania kradzieży. Świadek zeznał, że obwiniony był nie tylko sprawcą kradzieży benzyny z wykorzystaniem samochodu P., ale także wcześniej podobne zdarzenie miało miejsce z samochodem V. (...), który raz zatankowany był przez innego sprawcę ( ok. 90 litrów) i za drugim razem kradzieży dokonał obwiniony. Stwierdzić jedynie należy, iż wskazywana okoliczność podawana przez obwinionego dotyczące rodzaju paliwa, o które kradzież został obwiniony wynikała z braku dokładnego zapoznania się z treścią złożonego wniosku.

Za pomocne w rozstrzygnięciu uznano ujawnione w sprawie pozostałe dowody w tym w szczególności: notatkę urzędową a także opinię biegłego sądowo – psychiatryczną. Opinia ta jest jasna i pełna: odpowiada na wszystkie istotne kwestie, które były przedstawione biegłemu do rozstrzygnięcia. Z tych przyczyn Sąd uznał, iż stanowi pełnoprawny dowód w sprawie. Nie może również budzić wątpliwości wartość dowodowa nagrania obrazu przedstawiającego moment kradzieży paliwa przez obwinionego. Materiał ten został odtworzony na rozprawie. Autentyczność jego nie została podważona.

Reasumując wskazany materiał dowodowy wskazany wyżej przez Sąd jest logiczny i spójny, nie ma w nim żadnych sprzeczności.

Sąd zważył, co następuje:

Według art. 119 § 1 k.w. Kto kradnie lub przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchoma, jeżeli jej wartość nie przekracza ¼ minimalnego wynagrodzenia, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

Mając na uwadze stan faktyczny ustalony w sprawie Sąd uznał, że nie ma wątpliwości, iż obwiniony S. J. zachowaniem swoim dopuścił się popełnienia wykroczenia z art. 119 § 1 k.w. Wymierzając karę grzywny, Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 33 §1 k.w. Przede wszystkim wskazać należy na karalność obwinionego za tego samego rodzaju czyny. Stąd grzywna musi spełniać nie tylko rolę wychowawczą, ale z uwagi na zachowanie obwinionego, musi zniechęcać do dalszego działania polegającego na dokonywaniu kradzieży. Jednocześnie uznać należało, że obwiniony będzie w stanie uiścić co najmniej grzywnę i naprawić szkodę. Mimo, że formalnie jest rencistą, to jednak pojazdy jakimi się porusza wskazują na dodatkowe źródła uzyskiwanych dochodów. Dodatkowo nałożono na obwinionego na zasadzie art. 119§4 k.w. obowiązek naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonego.

O kosztach zwolnieniu obwinionego z kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 118§2 k.p.w. Zarazem zasądzono na rzecz obrońcy z urzędu kwotę 250 zł na podstawie § 17 ust. 2 pkt 2 w zw. z §4 ust. 1 - 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 18 .10. 2016 r, poz. 1714).