Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 sierpnia 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Bielecka-Gąszcz

Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Zuchora

po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2017 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko P. M.

o zapłatę 2.995,81 zł

1.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.795,81 zł (dwa tysiące siedemset dziewięćdziesiąt pięć złotych i osiemdziesiąt jeden groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie:

a.  od kwoty 2.995,81 zł od dnia 10 lipca 2016 roku do dnia 29 czerwca 2017 roku,

b.  od kwoty 2.795,81 zł od dnia 30 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty;

2.  umarza postępowanie w sprawie w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.317,38 zł (jeden tysiąc trzysta siedemnaście złotych i trzydzieści osiem groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1.200 zł (jeden tysiąc dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VIII C 177/17

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2016 roku powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wytoczył przeciwko pozwanej P. M. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo o zapłatę kwoty 2.995,81 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 10 lipca 2016 roku do dnia zapłaty, ponadto wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych w kwocie 38 zł oraz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podniósł, że dochodzona pozwem wierzytelność wynika z braku zapłaty przez pozwaną kwoty z tytułu zawartej w dniu 3 czerwca 2014 roku umowy bankowej, która wobec niewywiązania się z jej postanowień przez pozwaną, została przez powoda wypowiedziana. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się: niespłacony kapitał – 2.528,31 zł, odsetki umowne – 199,73 zł oraz odsetki karne – 267,77 zł. (pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym k. 2-4)

W dniu 25 listopada 2016 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał przeciwko pozwanej nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie uchylił nakaz zapłaty wobec niedoręczenia go pozwanej oraz przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi. (nakaz zapłaty k. 4v., postanowienie k. 8)

Po przekazaniu sprawy z e.p.u. powód podtrzymał powództwo w całości.

W odpowiedzi na pozew pozwana uznała powództwo w całości. (pozew k. 12-15, odpowiedź na pozew k. 70-73)

W piśmie procesowym z dnia 10 lipca 2017 roku powód cofnął powództwo w zakresie kwoty 200 zł, wpłaconej przez pozwaną już po wytoczeniu powództwa. (pismo procesowe powoda k. 76-78)

Na rozprawie w dniu 18 sierpnia 2017 roku pełnomocnik powoda oraz pozwana nie stawili się. (protokół rozprawy k. 82)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana P. M. w dniu 3 czerwca 2014 roku zawarła z powodem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. umowę o kredyt gotówkowy nr (...). Na mocy zawartej umowy bank udzielił pozwanej kredytu w wysokości 4.300 zł, który pozwana zobowiązała się spłacić, zgodnie z harmonogramem, w 84 miesięcznych ratach w kwocie: 1 rata – 129,02 zł, kolejne 82 rat po 84,16 zł oraz ostatnia rata – 84,56 zł, płatnych do 28-go dnia każdego miesiąca, przy czym termin wymagalności pierwszej raty ustalono na dzień 28 lipca 2014 roku. Termin spłaty kredytu strony oznaczyły na dzień 28 czerwca 2021 roku. Spłata rat kredytu następowała poprzez pobieranie przez bank z rachunku kredytu kwot rat udzielonego kredytu, przy czym pozwana zobowiązana była zapewnić na rachunku, w terminie określonym w harmonogramie, środki odpowiadające wysokości wymagalnej raty. Niespłacenie raty kredytu w ustalonym terminie powodowało powstanie zadłużenia przeterminowanego, od którego bank pobierał odsetki karne.

Pozwana nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania i nie spłacała w terminie rat kredytu. Pismem z dnia 29 maja 2015 roku powód wezwał pozwaną do spłaty zaległości z tytułu przedmiotowej umowy w terminie 7 dni pod rygorem jej wypowiedzenia, zastrzegając w treści wezwania, że w przypadku braku spłaty pismo to stanowić będzie wypowiedzenie umowy przez bank, z okresem wypowiedzenia wynoszącym 30 dni. Wysokość zadłużenia pozwanej została w wezwaniu oznaczona na kwotę 219,45 zł, zaś całkowita kwota zobowiązania, liczona na dzień sporządzenia wezwania – na kwotę 4.146,94 zł. P. M. nie spłaciła zadłużenia, na skutek czego umowa bankowa została jej wypowiedziana. (potwierdzenie zawarcia umowy kredytu gotówkowego k. 40-46, harmonogram spłat k. 47-49, regulamin udzielania kredytów k. 50-52, wezwanie do zapłaty wraz ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru k. 55-57, okoliczności bezsporne)

W wyciągu z ksiąg banku z dnia 9 lipca 2016 roku powód oznaczył zadłużenie pozwanej z tytułu umowy kredytowej z dnia 3 czerwca 2014 roku na kwotę 2.995,81 zł, z czego kwota: 2.528,31 zł stanowiła kapitał, 199,73 zł – odsetki umowne naliczone za okres od dnia 2 marca 2015 roku do dnia 29 sierpnia 2015 roku, 267,77 zł – odsetki umowne karne naliczone od zadłużenia przeterminowanego za okres od dnia 30 sierpnia 2015 roku do dnia 9 lipca 2016 roku. (wyciąg z ksiąg banku k. 53, okoliczności bezsporne)

Już po wytoczeniu powództwa w przedmiotowej sprawie, w dniu 29 czerwca 2017 roku pozwana wpłaciła na rzecz powoda kwotę 200 zł. (okoliczność bezsporna)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, których prawidłowość i rzetelność sporządzenia nie budziła wątpliwości, nie była również kwestionowana przez strony.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo, w zakresie po modyfikacji pismem procesowym z dnia 10 lipca 2017 roku, jest zasadne w całości i podlega uwzględnieniu.

Na wstępie czynionych w niniejszej sprawie rozważań podnieść należy, że strona powodowa w piśmie procesowym, o których mowa wyżej, cofnęła żądanie pozwu w zakresie kwoty 200 zł wpłaconej przez pozwaną w dniu 29 czerwca 2017 roku.

Uznając, że częściowe cofnięcie powództwa przez powoda nie jest sprzeczne z prawem ani zasadami współżycia społecznego, nie zmierza również do obejścia prawa (art. 203 § 4 k.p.c.), na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. i art. 203 § 1 k.p.c., Sąd umorzył postępowanie w sprawie w części, w której nastąpiło cofnięcie, orzekając jak w punkcie 2 sentencji wyroku.

W drugiej kolejności przypomnienia wymaga, że pozwana w odpowiedzi na pozew uznała powództwo w całości.

Zgodnie z treścią art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Wobec jednak tego, iż w niniejszej sprawie Sąd nie stwierdził niezgodności z prawem, czy zasadami współżycia społecznego uznania powództwa, jak również nie stwierdził by to zmierzało do obejścia przepisów prawa, Sąd rozpoznający sprawę był związany uznaniem powództwa i uwzględnił powództwo w całości.

Mając powyższe na względzie, Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.795,81 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 2.995,81 zł od dnia 10 lipca 2016 roku do dnia 29 czerwca 2017 roku oraz od kwoty 2.795,81 zł od dnia 30 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c.

Na koszty procesu poniesione przez powoda w przedmiotowej sprawie w łącznej wysokości 1.317,38 zł złożyły się: opłata sądowa od pozwu 100 zł, koszty zastępstwa procesowego w stawce minimalnej – 1.200 zł, 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz 0,38 zł tytułem opłaty manipulacyjnej.

Z powyższych względów orzeczono, jak w sentencji