Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 września 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie V Wydział Gospodarczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 6 września 2017 r. sprawy z powództwa

(...) sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w G.

przeciwko K. A.

o zapłatę

utrzymuje w mocy nakaz zapłaty Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 24 maja 2016 r. (sygn. akt. VII GNc 1305/16).

SSR Paweł Rynko

Sygn. akt V GC 3073/16

UZASADNIENIE

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w G. wniósł o zasądzenie od pozwanej K. A. kwoty 3209,72 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 13 lutego 2016 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Powód w uzasadnieniu swego żądania podał, że z pozwaną łączyła go umowa o prowadzenie (...) (...) (...). W celu zabezpieczenia roszczeń powstałych w związku z wykonaniem umowy pozwana wystawiła weksel in blanco, uprawniający powoda do jego wypełnienia w przypadku wystąpienia po stronie pozwanej zadłużenia. Pozwana nie uregulowała należności wynikających z faktur w wysokości 196,55 zł, skapitalizowanych odsetek w kwocie 13,17 zł oraz należności wynikającej z noty karnej obciążeniowej w wysokości 3000 zł.

Sąd Rejonowy w Gliwicach nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 24 maja 2016 r. w sprawie sygn. akt VII GNc 1305/16 nakazał pozwanej aby zapłaciła na rzecz powoda kwotę 3209,72 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 13 lutego 2016 r. oraz kwotę 958,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu, albo wniosła w tymże terminie zarzuty (k.17).

Pozwana K. A. zarzutami od nakazu zapłaty zaskarżyła go w całości. Uzasadniając swoje stanowisko podała, że zgodnie z dyspozycją pracownika powoda przekazała powierzone jej mienie przedstawicielowi firmy (...) – pracownikowi oddziału w O. P. H.. Pozwana poinformowała także o likwidacji działalności gospodarczej. W ocenie pozwanej przekazanie sprzętu odbyło się zgodnie z udzielonymi wytycznymi przez powódkę. Pracownik (...) potwierdził odbiór sprzętu. Ponadto pozwana zgłosiła reklamację do(...) O..

W odpowiedzi na zarzuty od nakazu zapłaty powód wniósł o utrzymanie w mocy wydanego orzeczenia oraz zasądzenie kosztów postępowania (k. 50).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. A. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła z (...) S. A. z siedzibą w K. i (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w G. umowę z dnia 21 stycznia 2015 r. o prowadzeniu (...) (...) (...). W ramach umowy operator pocztowy oraz (...) zlecili pozwanej prowadzenie w imieniu i na rzecz Operatora pocztowego pocztowej działalności agencyjnej oraz realizowanie innych czynności agencyjnych. Zgodnie z § 5 pkt 1 (...)w ramach umowy dostarczy Agentowi (...) (pozwanej) i zainstaluje urządzenie potrzebne do wykonania umowy: terminal, czytnik kodów kreskowych, PAD-opcjonalnie. Przekazanie urządzeń będzie potwierdzone protokołem założenia (...) zgodnie z załącznikiem nr 10 do umowy. Stosownie do pkt 4 i 5 umowy w razie wygaśnięcia lub rozwiązania umowy Agent (...) zobowiązany jest zwrócić urządzenie bez wezwania, w stanie niepogorszonym ponad normalne zużycie eksploatacyjne wraz z zasilaczem, anteną, kablem oraz instrukcją obsługi w oryginalnym opakowaniu, w którym zostały przekazane Agentowi (...). Zwrot nastąpi kurierem, przesyłką poleconą lub osobiście w siedzibie (...) w terminie 14 dni od dnia wygaśnięcia lub rozwiązania umowy. (...) może także dokonać odbioru urządzeń osobiście lub za pośrednictwem osób trzecich w miejscu instalacji urządzeń. Brak zwrotu któregokolwiek z urządzeń w terminie wskazanym w ust. 4 będzie traktowany przez strony jak utrata urządzeń, o której mowa w pkt 12 załącznika nr 3 do umowy. Zgodnie z powyższym za utratę lub całkowite uszkodzenie uniemożliwiające naprawę któregokolwiek z urządzeń przewidziano kary umowne. Odpowiednio za utratę/zniszczenie terminala karę umowną w wysokości 1500 zł, za utratę czytnika karę umowną w wysokości 500,00 zł, za utratę zniszczenie PADa karę umowną w wysokości 1000,00 zł. Z kolei w § 12 Umowy zawarto sformułowanie, że w przypadku nienależytego wykonywania przedmiotu niniejszej umowy, Agent (...) zobowiązuje się do zapłaty na rzecz Operatora pocztowego lub (...) kar umownych w wysokości określonych w załączniku nr 3 - tabela prowizji i opłat.

(dowód: umowa z dnia 21.01.2015 r. wraz z załącznikami k. 54-68)

Pozwana po zakończeniu działalności gospodarczej poinformowała o tym fakcie powódkę oraz przekazała urządzenie, tj. skrzynie awizacyjną wraz z wyposażeniem, terminal oraz pad obsługi, epo i przymiar przedstawicielowi firmy (...). Pracownik (...) potwierdził odbiór sprzętu w dniu 31 sierpnia 2015 r.

Z uwagi na nie dostarczenie urządzenia do powódki, (...) wystawił notę karną obciążeniową nr 66/KR/2016 r. z tytułu utraty terminala * (...), czytnika * (...), pad (...) * (...) na kwotę 3000,00 zł.

(dowód: nota karna obciążeniowa nr (...) k.10, potwierdzenie odbioru Urządzenia przez (...) k.26, zeznania świadka R. M. k.109)

K. A. wystąpiła z reklamacją do (...), w której wskazała, że firma (...) upomina się o urządzenia, które ona przekazała już do placówki (...) w O..

(reklamacja k.27, )

Pozwana K. A. nie uregulowała również należności z tytułu faktur nr: (...) i (...) na łączną kwotę z odsetkami 209,72 zł. Towarów wymienionych w tych fakturach nie zwróciła powodowi.

(bezsporne)

Pozwana wystawiła weksel in blanco, który powód wypełnił w dniu 26 stycznia 2016 r na kwotę 3209,72 zł. Weksel wraz z deklaracją wekslową stanowiły załącznik do umowy.

(bezsporne)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jako zasadne podlegało uwzględnieniu w całości.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zaoferowany przez strony materiał dowodowy w postaci dowodów z dokumentów. Za wiarygodne uznano zgromadzone w sprawie dokumenty, gdyż były jasne i kompletne. Ponadto ich prawdziwość nie została zakwestionowana przez strony, a i Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania ich prawdziwości.

Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanej w części w jakiej utrzymywała, że powód nakazał jej przekazanie urządzeń do punktu (...). W tym zakresie zeznania pozwanej nie zostały potwierdzone innymi dowodami. I tak, stanowiska pozwanej nie potwierdził świadek R. M., który stwierdził, że nie informował pozwanej o tym, że powinna pozostawić urządzenia w punkcie (...). Świadek nie wiedział też by w jego firmie obowiązywała taka praktyka. Również z treści reklamacji złożonej w (...) w dniu 25 02. 2016 r. wynika, że pozwana nie miała informacji, o tym, że urządzenia może zostawić w (...). W treści reklamacji k. 27 v wyraźnie stwierdzono, że pozwana jedynie myślała, że będzie rozliczenie miedzy (...), a powodem. Nie powołała się w tym zakresie na wyraźne ustne bądź pisemne upoważnienie zezwalające zostawić urządzenie w (...). Co więcej z treści reklamacji wynika, że pozwana niejako uznawała te dwa podmioty za jedną spółkę, co tłumaczy fakt oddania urządzeń w (...), a nie wysłanie ich do powoda. Ponadto pozwana nie przedłożyła, żadnych pism, które wskazywałby, że rzeczywiście prowadziła korespondencje z powodem, na którą ten nie odpowiadał. O istnieniu takiej korespondencji pozwana mówiła w trakcie przesłuchania na rozprawie w dniu 6 września 2017 r. W takiej sytuacji zdaniem sądu twierdzenia pozwanej, zgodnie z którymi nakazano pozostawić jej urządzenia w punkcie (...) są niewiarygodne i stanowią jedynie wyraz przyjętej linii obrony.

Przechodząc do oceny prawnej ustalonego stanu faktycznego, wskazać należy, że kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia rozpatrywanej sprawy miały postanowienia zawarte w umowie łączącej strony. Zgodnie jednoznacznymi postanowieniami umowy w razie wygaśnięcia lub rozwiązania umowy pozwana została zobowiązana do zwrotu urządzeń bez wezwania, w stanie niepogorszonym ponad normalne zużycie eksploatacyjne wraz z zasilaczem, anteną, kablem oraz instrukcją obsługi w oryginalnym opakowaniu, w którym zostały jej przekazane. Zwrot miał nastąpić kurierem, przesyłką poleconą lub osobiście w siedzibie (...) w terminie 14 dni od dnia wygaśnięcia lub rozwiązania umowy. (...) mógł także dokonać odbioru urządzeń osobiście lub za pośrednictwem osób trzecich w miejscu instalacji urządzeń. Brak zwrotu któregokolwiek z urządzeń w terminie 14 dni miał być traktowany przez strony jak utrata urządzeń. Strony w umowie ustaliły, że w takim przypadku pozwana będzie zobowiązana do zapłaty kary umownej w wysokości 1500 zł, za utratę czytnika karę umowną w wysokości 500,00 zł, za utratę/ zniszczenie PAD karę umowną w wysokości 1000,00 zł.

Pozwana zakończyła prowadzenie działalności gospodarczej, w związku z czym obowiązana była do zwrotu urządzeń. Zgodnie z umową urządzenia winny być przekazane za pośrednictwem kuriera, przesyłką poleconą lub osobiście w siedzibie (...) w terminie 14 dni od dnia wygaśnięcia lub rozwiązania umowy. Pozwana obowiązku tego nie wykonała. Pozwana przekazała urządzenia, ale pracownikowi (...). Potwierdza to oświadczenie pracownika (...) oraz pismo z (...) z dnia 21 lipca 2017 r., z którego wynika, że terminal znajduje się w sortowni Operatora. W takiej sytuacji jasnym jest, że pozwana nie wykonała obowiązków wynikających z umowy.

Umowa zawarta między stronami szczegółowo określała warunki i obowiązki pozwanej w zakresie zwrotu otrzymanych urządzeń. Brak jest dowodu by powód upoważniał swoich pracowników do odbioru urządzeń od pozwanej, czy też, że do odbioru był upoważniony (...) lub jego pracownicy. Jak wyżej wskazano sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanej, która twierdziła, że taki upoważnienie miała. Sposób postępowania z wymienionymi wyżej urządzeniami był wprost określony w umowie. Pozwana zatem na własne ryzyko powierzyła mienie powódki przedstawicielowi firmy (...) S.A., mimo tego, że w świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie miała zgody powoda na takie działanie. Jeszcze raz należy podkreślić, że w zgromadzonym materiale dowodowym brak jakiegokolwiek upoważnienia, na to by spółka (...) bądź osoby w niej zatrudnione były umocowane do odbioru urządzeń od pozwanej. Z zeznań świadka R. M. również wynika, że nie był upoważniony do odbioru sprzętu od pozwanej. Zajmował się zawieraniem umów z przedsiębiorcami i rozwożeniem oraz dostarczaniem sprzętów, ale nie miał upoważnienia do odbioru zwracanego sprzętu. Co prawda świadek nie wykluczył tego, że możliwe było oddanie sprzętu do placówki (...) jednak nie wskazał by taka praktyka obowiązywała w przedsiębiorstwie powoda, a w szczególności by możliwość taka została dopuszczona w tym konkretnym wypadku.

Powód nie otrzymał urządzeń, z których korzystała pozwana. Wobec czego powód, stosownie do postanowień łączącej strony umowy, mógł obciążyć pozwana karą umowną za utratę/niezwrócenie urządzeń w terminie. Kara w wysokości 3000,00 zł wynika wprost z postanowień umowy – zgodnie z § pkt 12 Załącznika nr 3 do umowy za utratę lub całkowite uszkodzenie uniemożliwiające naprawę któregokolwiek z urządzeń, odpowiednio za utratę/zniszczenie terminala powód nałoży karę umowną w wysokości 1500 zł, za utratę czytnika karę umowną w wysokości 500,00 zł, za utratę/ zniszczenie PAD karę umowną w wysokości 1000,00 zł.

Zgodnie z art. 483 § 1 kc można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy. W takiej sytuacji, skoro pozwana nie dopełniła warunków umowy, winna zapłacić powodowi karę umowna z tego tytułu.

Odnośnie żądania pozwu ponad kwotę 3 000 zł pozwana nie zakwestionowała faktu otrzymania towarów objętych fakturami wymienionymi w wezwaniu do zapłaty k. 8, 52, 53). Nie wykazała, że uregulowała należność z tego tytułu. Jednocześnie podobnie jak w przypadku urządzeń do obsługi korespondencji pocztowej nie wykazała, że dokonała zwrotu pobranego towaru.

W tym stanie rzeczy uznając powództwo za zasadne sąd utrzymał w mocy nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym wydany przez Sąd Rejonowy w Gliwicach. Podstawę prawną orzeczenia stanowił art. 483 § 1 kc, art. 535 § 1 kc w związku z postanowieniami umowy łączącej strony.

SSR Paweł Rynko