Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Bożena Makowczenko

Protokolant – sekretarka Anna Gasińska

w obecności oskarżyciela: młodszy aspirant Izabela Giedrojć

po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2017 roku sprawy

P. T. (1)

syna W. i A. z d. D.

ur. (...) w I.

obwinionego o to, że: W dniu 22 lipca 2016 roku około godz. 04:02 w W. na C. O. S. A. (...) poprzez głośne śpiewanie, głośne zachowywanie się zakłócił spoczynek nocny dla M. G.

tj. o czyn z art. 51§1 kw

1.  Obwinionego P. T. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 51§1kw w zw. z art. 24§1 i 3 kw skazuje go na karę grzywny w wysokości 200 ( dwieście ) złotych.

2.  Zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 30,00 (trzydzieści) złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami procesu w wysokości 100,00 (sto) złotych.

Sygn. akt IIW 133/17

UZASADNIENIE

W wyniku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 lipca 2016r. około godziny 4.02 funkcjonariusze KPP w G. P. W. i A. K. (1) na polecenie dyżurnego komendy udali się do Ośrodka (...) w W. gdzie grupa osób miała zakłócać spoczynek nocny. Na miejscu zastano zgłaszającego M. G., który oświadczył, że przy lokalu siedzi grupa osób i głośno się zachowuje, śpiewa piosenki.

Policjanci udali się na miejsce, w którym znajdowała się grupa około 10 osób. Przeprowadzono z nimi rozmowę a policjanci usłyszeli, że będzie już cicho. Na miejsce to funkcjonariusze przyjechali ponownie około godz. 4:24 na skutek kolejnego zgłoszenia , że ta sama grupa osób dalej zakłóca spoczynek nocny.

N miejscu zastano głośno śpiewającą grupę osób, wśród których był obwiniony P. T. (1). Wszystkie te osoby głośny śpiewały i nie reagowały na wezwanie o zachowanie ciszy nocnej. Zaproponowano mandaty karne w wysokości po 100 zł, których nie przyjęto.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o:

Wyjaśnienia obwinionego P. T. (k. 14- 15), zeznania świadka A. K. - K. (k.9-10), kopii notatki urzędowej (k.1), wizerunek obwinionego (k. 31) dane obwinionego (k.3).

Obwiniony P. T. (1), prawidłowo powiadomiony o terminie rozprawy nie stawił się na nią. W tej sytuacji, w oparciu o art.67§3 kpw, rozprawę przeprowadzono zaocznie i odczytano na niej wyjaśnienia obwinionego, w których obwiniony do winy nie przyznał się.

Wskazał w nich , że do portu przy (...) w W. przycumował łódką późnym wieczorem 21.07.2016 roku. W dniu zaś 22.07.2016 roku kończył się jego wakacyjny rejs po M.. Musiał wstać bardzo wcześnie by przygotować łódkę do zdania, wynajęty sternik zobligowany był do odprowadzenia łódki do portu w W.. Sternik wypłynął z portu przed godziną 6 rano. Przygotowanie łodzi obejmowało m.in. spakowanie się, wyniesienie rzeczy, posprzątanie oraz sklarowanie jachtu i sprawdzenie jego stanu technicznego. Podczas wykonywania tych czynności obwiniony widział liczną grupę młodzieży, która zajmowała miejsce przy portowej terenie . Jak się później okazało, była to grupa studentów z W.. Podczas gdy obwiniony przenosił bagaże z jachtu do samochodów znajdujących się na portowym parkingu zobaczył funkcjonariuszy policji oraz kobietę, która ubliżała przebywającej tam grupie wykrzykując słowa „hołota z W.”. Obwiniony uznał to zjawisko za zabawne więc przystanął w pobliżu tego zamieszania. W pewnym momencie policjanci poprosili wszystkich obecnych o dowody tożsamości. Dowód taki okazał również obwiniony. Na miejscu trwały dyskusje policjantów z młodzieżą, która nie chciała okazywać dowodów tożsamości. Po jakimś czasie obwiniony, po tym jak oddano mu dowód, oddalił się od tej grupy i udał się do swoich czynności.

Podniósł obwiniony, że sam fakt iż udostępnił policjantom swoje dane osobowe nie może być uzasadnioną podstawą do sporządzenia przeciwko niemu wniosku o ukaranie. Podczas opisanej sytuacji nie został poinformowany , że w jakikolwiek sposób naruszył przepisy a nie miał też możliwości wyjaśnienia swoich poczynań. Z grupą studentów z W. nie miał nic wspólnego a tego poranka nie spędzał w ich towarzystwie , nie śpiewał a klarowania jachtu nie można uznać za głośne zachowanie. Jego jedyną winą jest to, że udostępnił swoje dane osobowe. Nie zgadza się obwiniony zatem aby ponosił jakąkolwiek odpowiedzialność za czyny nieznanej mu grupy młodzieży.

Wyjaśnieniom obwinionej Sąd nie dał wiary.

Przeczą im pozostałe dowody, w szczególności zeznania świadka A. K. (1). Otóż w swoich zeznaniach zeznał świadek, że w ośrodku (...) w W. był dwukrotnie a każde polecenie wyjazdy dotyczyło tego samego zgłoszenia – zakłócenia spoczynku nocnego. Zarówno pierwsza jak i druga interwencja pokazała, że ów spoczynek zakłóca ta sama grupa osób głośno śpiewająca piosenki. Podczas pierwszej jak i drugiej wizyty w ośrodku, podał świadek, wśród śpiewających osób był obwiniony P. T. (1). Jak zeznał, osoby te, a wśród nich obwiniony, po jego przybyciu po raz drugi do ośrodka, nadal głośno śpiewały.

Powyższe wskazuje, zdaniem Sądu, że żadnej przypadkowej osoby, jak wywodzi o tym obwiniony, w kontrolowanym przez policjantów towarzystwie, nie było. Świadek słyszał obwinionego, który głośno śpiewał a takie zachowanie zakłócało spoczynek nocny pokrzywdzonemu.

W świetle zatem relacji świadka, co do której wiarygodności Sąd nie powziął wątpliwości, argumentacja obwinionego przedstawia się jako chybiona i niewiarygodna.

W tej sytuacji wina obwinionego nie budzi żadnych wątpliwości. Swoim działaniem w pełni wyczerpał on znamiona wykroczenia z art. 51§ 1kw.

Wymierzając obwinionemu karę grzywny w kwocie 200 zł Sąd miał na względzie, że pozostaje ona adekwatna do wagi czynu, uwzględnia wszystkie okoliczności jego popełnienia.

Kara ta winna też, zdaniem Sądu, wpłynąć wychowawczo na obwinionego.

O kosztach postępowania orzeczono po myśli art. 118§1kpw.