Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11.08.2017 r.

Sąd Okręgowy / Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Świdnicy

Wydział VII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący-Sędzia : SSO Joanna Sawicz

Protokolant : st. sekretarz sądowy Gabriela Zaborowska

przy udziale - - -

po rozpoznaniu w dniu 11.08.2017 r. w Świdnicy

sprawy R. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o datę początkową wypłaty emerytury

na skutek odwołania R. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 01.03.2017 r. Nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 01.03.2017 r. znak: (...) w ten sposób, iż nakazuje organowi rentowemu wypłacić na rzecz powoda R. P. emeryturę za okres od dnia 1 listopada 2016 r. do dnia 31 stycznia 2017 r.

VIIU 574/17

UZASADNIENIE

R. P. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 1.03.2017r. , w której organ rentowy przyznał mu emeryturę od dnia 1.02.2017r. Zdaniem wnioskodawcy decyzja ta jest błędna, ponieważ winien on otrzymać emeryturę od dnia 1.11.2017r.

W uzasadnieniu wskazał, że po uzyskaniu informacji, iż konieczną przesłanką wypłaty emerytury jest ustanie zatrudnienia, z dniem 31.10.2016r. rozwiązał stosunek pracy. Prawo do emerytury uzyskał na skutek odwołania się do Sądu, który wyrokiem z dnia 1.12.2017r. przyznał mu prawo do tego świadczenia od sierpnia 2016r. , pomimo to zaskarżoną decyzją organ rentowy podjął wypłatę dopiero od dnia 1.02.2017r. Powód nie zgadza się z taką decyzją organu rentowego, podnosząc , że nie pozostaje w stosunku pracy od 1.11.2016r. oraz , że strona pozwana była w tym zakresie informowana , mając na uwadze dane przesyłane w systemie "Płatnik", a m.in. dotyczące przebiegu zatrudnienia , w tym jego zakończenia.

Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie od powoda na jego rzecz kwoty 180 zł tytułem kosztów procesu . Strona pozwana podnosiła, iż decyzja z dnia 14.02.2017r. organ rentowy wykonując w/w wyrok przyznał powodowi prawo do emerytury, zawieszając jej wypłatę i poinformował go, że należy przedłożyć świadectwo pracy w celu podjęcia wypłaty. Wniosek o wznowienie wypłaty emerytury powód złożył w dniu 21.02.2017r. Nadto pełnomocnik strony pozwanej podniósł, że we wniosku o emeryturę jest stosowne pouczenie w punkcie 25.

Sąd ustalił , co następuje :

R. P. w dniu 20.04.2016r. złożył wniosek o emeryturę. Wniosek ten w punkcie 25 zawierał pouczenie , iż prawo do świadczenia ulega zawieszeniu bez względu na wiek i wysokość uzyskiwanego dochodu z tytułu zatrudnienia bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z każdym pracodawca , w którym ubezpieczony pozostawał w stosunku zatrudnienia. Nadto w punkcie 26 zawarto pouczenie, że jeżeli stosunek pracy został rozwiązany z ostatnim dniem miesiąca, to podjęcie wypłaty nastąpi od pierwszego dnia następnego miesiąca ( inaczej jest , w przypadku gdy rozwiązanie umowy nastąpiło z inną datą).

We wniosku powód podał informację, że nadal pozostaje w stosunku pracy w firmie (...) spółka komandytowa w W.. W/w zakładzie powód podjął zatrudnienie od dnia 1.10.2014r. w wymiarze połowy czasu pracy.

Decyzją z dnia 5.05.2016r. organ rentowy , rozpoznając w/w wniosek, odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury. Od tej decyzji powód wniósł odwołanie do Sądu Okręgowego w Świdnicy.

W trakcie prowadzonego postępowania sądowego, ubezpieczony z dniem 31.10.2016r. rozwiązał stosunek pracy z pracodawcą (...) spółką komandytową w W.. Informacja w tym zakresie została przekazana do organu rentowego poprzez wysłanie dokumentu drogą elektroniczną za pośrednictwem programu "Płatnik".

Wyrokiem z dnia 1.12.2016r. Sąd Okręgowy w Świdnicy zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury od dnia 8.06.2016r. W związku z tym decyzją z dnia 14.02.2017r. organ rentowy przyznał powodowi prawo do emerytury od dnia 8.06.2016r., zawieszając jej wypłatę w związku z kontynuowaniem zatrudnienia przez ubezpieczonego. W dniu 21.02.2017r. powód złożył świadectwo pracy, w którym została zamieszczona informacja, iż był on zatrudniony w (...)" spółce komandytowej w W. od dnia 1.10.2014r. do dnia 31.10.2016r. w wymiarze 1/2 etatu.

Zaskarżoną decyzją z dnia 1.03.2017r. organ rentowy przyznał powodowi emeryturę od dnia 1.02.2017r.

( dowód: akta ZUS, akta tut. sądu VIIU 1188/16, zeznania powoda)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wniesione przez R. P. zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 100 ust. 1 ustawy z dnia o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2017r., poz. 1383, j.t. ) prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia świadczenia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa a wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, natomiast w myśl 129 ust. 1 nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu .

W myśl art. 103a ustawy z dnia 17.12.1998r. prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego. Oznacza to , że jeżeli ubezpieczony po nabyciu prawa do emerytury , ale ustalonym w decyzji organu rentowego , kontynuuje zatrudnienie , to prawo do wypłaty świadczenia zostaje zawieszone. Uwzględniając wykładnię celowościową i logiczną tej regulacji należy przyjąć, że jeżeli po wydaniu pierwszej decyzji przez organ rentowy ustalającej prawo do emerytury ubezpieczony kontynuuje zatrudnienie z pracodawcą na rzecz, którego wykonywał to zatrudnienie jeszcze przed wydaniem tej decyzji, to wypłata świadczenia ulega zawieszeniu. Natomiast a contrario jeżeli zatrudnienie ustało przed wydaniem decyzji ustalającej prawo do emerytury ( a było kontynuowane po złożeniu wniosku), to wypłata następuje od dnia zaprzestania tego zatrudnienia. Przepis art. 103a w/w ustawy należy zatem interpretować w ten sposób, że w razie ustalenia prawa do emerytury orzeczeniem organu odwoławczego, zawieszenie jej wypłaty w przypadku kontynuowania przez emeryta zatrudnienia u dotychczasowego pracodawcy nie może nastąpić przed dniem ustalenia nabycia prawa do emerytury w decyzji organu rentowego - por. wyrok SA w Lublinie z dnia 23.02. 2017r. , III AUa 982/16. Oznacza to jednocześnie obowiązek organu rentowego wyjaśnienia tej okoliczności przed wydaniem decyzji ustalającej prawo do emerytury. Na marginesie należy podnieść, że takie pouczenie zawiera wniosek o emeryturę.

W niniejszej sprawie nie może budzić wątpliwości, że decyzja z dnia 14.02.2017r. nie była decyzją wydaną na skutek nowego wniosku o emeryturę, ale wniosku z dnia 20.04.2016r. , bowiem decyzja z dnia 5.05.2016r. nie uprawomocniła się, a została zmieniona na skutek wyroku Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 1.12.2016r.

A zatem rzeczą organu było zweryfikowanie okresu zatrudnienia ubezpieczonego, mając na uwadze informację zawartą we wniosku , że powód pozostaje w stosunku pracy , a także czas jaki upłynął od złożenia tego wniosku i zakończenia postępowania sądowego ( organ rentowy wydał decyzję dopiero po ponad dwóch miesiącach od ogłoszenia wyroku). Nie można również pominąć jakże istotnej kwestii, iż strona pozwana ewidencjonuje składki płacone na rzecz ubezpieczonych. Wystarczyło więc, dla wstępnej weryfikacji, zbadać za jakie okresy opłacane były należne składki na konto ubezpieczonego i ewentualnie żądać od niego dalszych wyjaśnień, mając na uwadze również informacje , które są przekazywane za pomocą programu elektronicznego "Płatnik". Zastosowanie tego programu ma w istocie pozwolić na bieżąco organowi rentowemu analizować i monitorować sytuację każdego ubezpieczonego m.in. po to , aby wykluczyć zbędna biurokrację.

Stąd też brak było podstaw do wydania decyzji z dnia 14.02.2017r. bez ustalenia w/w okoliczności, skoro ta decyzja była w istocie decyzją ustalającą po raz pierwszy prawo do emerytury. Organ rentowy , mając na uwadze , że postępowanie w zakresie wniosku z dnia 20.04.2016r. nie zostało zakończone przed wydaniem w/w decyzji powinien dokonać weryfikacji wszystkich istotnych przesłanek warunkujących wypłatę świadczenia, również w zakresie ustalenia czy ustał stosunek pracy, w którym pozostawał ubezpieczony, a czego w istocie nie uczynił.

Natomiast złożenie świadectwa przez powoda w dniu 21.02.2017r. trudno w realiach niniejszej sprawy , mając na uwadze poczynione rozważania, uznać za nowy wniosek w sprawie wypłaty emerytury.

Stąd też uwzględniając przepis art. 133 ust.1 pkt 2 w/w ustawy, w myśl którego w razie ponownego ustalenia przez organ rentowy prawa do świadczeń lub ich wysokości, przyznane lub podwyższone świadczenia wypłaca się, poczynając od miesiąca, w którym powstało prawo do tych świadczeń lub do ich podwyższenia, jednak nie wcześniej niż za okres 3 lat poprzedzających bezpośrednio miesiąc, o którym mowa w pkt 1, jeżeli odmowa lub przyznanie niższych świadczeń były następstwem błędu organu rentowego lub odwoławczego, należało przyznać wnioskodawcy prawo do wypłaty emerytury poczynając od dnia 1 listopada 2016r.

A zatem mając na uwadze poczynione rozważania , decyzja organu rentowego podlegała zmianie w oparciu o art. 477 ¹⁴§2 k.p.c.