Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

ZAOCZNY w stosunku do B. R.

Dnia 2 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Biskupcu I Wydział Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 czerwca 2017 r. w B.

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w B.

przeciwko R. R. (1) i B. R.

o zapłatę i inne

I.  Zasądza solidarnie od pozwanych R. R. (1) i B. R. na rzecz powoda Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w B. kwotę 752,55 zł ( siedemset pięćdziesiąt pięć złotych pięćdziesiąt pięć groszy) wraz ustawowymi odsetkami od kwot:
- 284,29 zł od dnia 1 października 2016 r. do dnia zapłaty,

- 234,13 zł od dnia 1 listopada 2016 r. do dnia zapłaty,

- 234,13 zł od dnia 1 grudnia 2016 r. do dnia zapłaty;

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  Zasądza solidarnie od pozwanych R. R. (1) i B. R. na rzecz powoda Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w B. kwotę 27,73 zł (dwadzieścia siedem złotych siedemdziesiąt trzy grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  Wyrokowi w punkcie I w stosunku do pozwanej B. R. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

w części dotyczącej pozwanej B. R.

Powód Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w B. zażądał zasądzenia od pozwanych R. R. (1) i B. R. solidarnie kwoty 752,55 zł wraz ustawowymi odsetkami od kwot:

- 284,29 zł od dnia 1 października 2016 r. do dnia zapłaty,

- 234,13 zł od dnia 1 listopada 2016 r. do dnia zapłaty,

- 234,13 zł od dnia 1 grudnia 2016 r. do dnia zapłaty,

- 17,00 zł od dnia 24 listopada 2016 r. do dnia zapłaty,

- 200,00 zł od dnia 10 grudnia 2016 r. do dnia zapłaty,

- 17,00 zł od dnia 10 września 2016 r. do dnia zapłaty,

- 11,60 zł od dnia 01 sierpnia 2016 r. do dnia zapłaty,

- 200,00 zł od dnia 02 września 2016 r. do dnia zapłaty,

- 17,00 zł. od dnia 01 września 2016 r. do dnia zapłaty,

- 17,00 zł od dnia 01 marca 2016 r. do dnia zapłaty,

- 11,60 zł od dnia 01 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty,

- 17,00 zł od dnia 06 sierpnia 2015 r. do dnia zapłaty,

- 11,60 zł od dnia 25 sierpnia 2016 r. do dnia zapłaty,

- 8,80 zł od dnia 27 marca 2014 r. do dnia zapłaty oraz o zwrot kosztów procesu wg. norm przepisanych.

Powód wskazał, że pozwani mają zadłużenie z tytułu korzystania z lokalu wobec spółdzielni na kwotę 4.562,34 zł, zaś niniejszym pozwem dochodzi kwoty 752,55 zł. Nadto wnosi o zwrot kosztów windykacyjnych w łącznej wysokości 528,60 zł w tym: wpisu hipoteki do księgi wieczystej w kwocie 400,00 zł oraz pełnomocnictwa od ww. wniosku w wysokości 34,00 zł, pełnomocnictwo od pozwu 51,00 zł (3 x 17,00 zł), koszty wezwań

43,60 zł. Łącznie wartość przedmiotu sporu 1281,15 zł (pozew k. 2-5).

Pozwana B. R. prawidłowo zawiadomiona o terminie rozprawy nie stawiła się (protokół k. 42, potwierdzenie odbioru k. 40- 41).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Z dniem 11 lutego 1993 roku R. R. (1), jako członkowi spółdzielni został przydzielony przez Spółdzielnię Mieszkaniową (...) w B. lokal mieszkalny na warunkach własnościowych przy ul. (...). W lokalu obowiązek zamieszkania miała ponadto żona R. B. R. oraz ich dzieci. Zgodnie z ust. 2 pkt 3 przydziału członek spółdzielni miał obowiązek uiszczać regularnie czynsz za używanie lokalu.

(dowód: przydział lokalu mieszkalnego k. 9)

Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) pismami z 14 lipca 2015 r., 22 grudnia 2015 r., 13 lipca 2016 r. oraz 17 listopada 2016 r. wzywała do zapłaty R. R. (1) i B. R. zaległości z tytułu użytkowania lokalu.

(dowód: wezwania do zapłaty k. 6, 13, 17, 19)

Na dzień 30 listopada 2016 r. zaległości z tytułu opłat eksploatacyjnych R. i B. R. wynosiły:

- za miesiąc wrzesień 2016 r. 284,29 zł z terminem spłaty 30 września 2016 r.

- za miesiąc październik 2016 r. 234,13 zł z terminem spłaty 31 października 2016 r.

- za miesiąc październik 2016 r. 234,13 zł z terminem spłaty 30 listopada 2016 r.

(dowód: zestawienie należności na dzień 30.11.2016 r. k. 8)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie jedynie w części, w jakiej dotyczyło zaległości czynszu.

Brak odpowiedzi na pozew oraz niestawiennictwo pozwanej na rozprawie nie zwalnia Sądu z obowiązku rozważania, czy w świetle przepisów obowiązującego prawa materialnego, twierdzenia powoda uzasadniają uwzględnienie żądań pozwu, w zakresie tym bowiem nie obowiązuje domniemanie z art. 339 § 2 k.p.c., negatywny zaś wynik takich rozważań powoduje wydanie wyroku zaocznego oddalającego powództwo. Uznanie przez sąd, zgodnie z przepisem art. 339 § 2 k.p.c., za prawdziwe twierdzeń pozwu nie zwalnia sądu od obowiązku dokonania prawidłowej oceny zasadności żądania pozwu, opartego na tych twierdzeniach, ze stanowiska przepisów prawa materialnego ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 września 1967 r., III CRN 175/67, OSNC 1968/8-9/142, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 07 czerwca 1972 roku, III CRN 30/72 LEX nr 7094, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 06 czerwca 1997 roku, I CKU 87/97, OSNCP 1968, nr 8-9, poz. 142, Prok.i Pr.-wkł. (...)).

Zgodnie z art. 4 ust. 2, 6 i 61 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1222) członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu. Za opłaty te odpowiadają solidarnie z członkami spółdzielni, właścicielami lokali niebędącymi członkami spółdzielni lub osobami niebędącymi członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, osoby pełnoletnie stale z nimi zamieszkujące w lokalu, z wyjątkiem pełnoletnich zstępnych pozostających na ich utrzymaniu, a także osoby faktycznie korzystające z lokalu. Odpowiedzialność tych osób, ogranicza się do wysokości opłat należnych za okres ich stałego zamieszkiwania lub faktycznego korzystania z lokalu.

Art. 4 ust. 61 ww. ustawy uzależnia wprost solidarną odpowiedzialność osób pełnoletnich zamieszkujących z właścicielem lokalu od stałego zamieszkiwania w nim lub faktycznego korzystania z lokalu.

Jak wynika z materiału dowodowego w sprawie zaległość z tytułu opłat eksploatacyjnych wynosiła 752,55 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:

- 284,29 zł od dnia 1 października 2016 r. do dnia zapłaty,

- 234,13 zł od dnia 1 listopada 2016 r. do dnia zapłaty,

- 234,13 zł od dnia 1 grudnia 2016 r. do dnia zapłaty.

Pozwana prawidłowo zawiadomiona o termie rozprawy i zobowiązana do złożenia odpowiedzi na pozew nie brała udziału w niniejszym postępowaniu, a zatem Sąd uznał, że za prawdziwe twierdzenia pozwu dotyczące wysokości zadłużenia oraz jej odpowiedzialności za nie.

Jeżeli zaś chodzi o koszty windykacyjne, których powód domagał się w niniejszym postępowaniu, a w której to części powództwo zostało oddalone, to stwierdzić należy, iż rozliczenie kosztów może nastąpić tylko w postępowaniu, w którym koszty te zostały poniesione i to bez względna to, czy wniosek o ich rozliczenie został zgłoszony (por. orzeczenie SN z dnia 14 maja 1965 r., III CO 73/64, Lex 354). Poniesienie tych kosztów nie stanowi odrębnej szkody, której naprawienie mogłoby być dochodzone w oparciu o przepisy prawa materialnego.

Wedle dokumentacji załączonej do pozwu, uzupełnionej twierdzeniami z rozprawy pełnomocnik powoda, żądana kwota w łącznej wysokości 528,60 zł dotyczyła kosztów poniesionych w innych postępowaniach (k. 8 i k. 43).

Podkreślenia wymaga, że koszty procesu stanowią jeden z nieodłącznych elementów postępowania cywilnego (art. 98 i nast.k.p.c.) i należą do dziedziny prawa publicznego i są normowane w kodeksie postępowania cywilnego - akcie prawa publicznego - w sposób samodzielny, autonomiczny i wyczerpujący, niekiedy tylko znajdując dopełnienie w innych aktach, zwłaszcza w przepisach dotyczących kosztów sądowych. Jest przy tym oczywiste - wyraża to powszechnie uznawana w piśmiennictwie zasada akcesoryjności formalnej obowiązku zwrotu kosztów procesu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 3 czerwca 1971 r. I CZ 57/71 OSPiKA 1972/6 poz. 105) - że koszty procesu mogą powstać wyłącznie w związku z prowadzonym postępowaniem sądowym, a więc na forum publicznoprawnym. W związku z tym nie budzi także wątpliwości, że po zakończeniu postępowania nie można już dochodzić w odrębnym postępowaniu należności z tytułu kosztów procesu poniesionych w tej sprawie. Nie można także dochodzić ich w czasie postępowania, przed wydaniem orzeczenia kończącego postępowanie, ani korygować kwot prawomocnie już zasądzonych. Wymienione cechy kosztów procesu, ich źródło oraz sposób orzekania o nich, w tym w szczególności wszystkie istotne ograniczenia autonomii towarzyszącej zazwyczaj prawom o charakterze prywatnym , nakazują uznać, że stosunek prawny wynikający z obowiązku zwrotu kosztów procesu, podobnie jak wszystkie inne stosunki powstające w ramach postępowania sądowego między stronami i organem procesowym oraz normowane przez to prawo, jest stosunkiem publicznoprawnym. Publicznoprawna jest również natura kosztów procesu. Ich ponoszenie, wysokość i celowość jest dyktowana motywem publicznym - partycypacją w ponoszeniu przez państwo kosztów wymiaru sprawiedliwości.

W konsekwencji Sąd uwzględnił powództwo w części odnoszącej się wyłącznie do roszczenia z tytułu zaległości czynszu.

Powód wygrał sprawę w 59,9%, pozwani w 41,1% co uzasadniało orzeczenie o kosztach na podstawie art. 100 k.p.c.

Na koszty poniesione przez powoda składała się kwota 37,00 zł, która stanowiła kwotę 30,00 zł tytułem opłaty oraz kwotę 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Powód wygrał sprawę w 59,9 %, a więc przy uwzględnieniu stopnia wygranej, należał mu się zwrot kosztów procesu solidarnie od pozwanych w wysokości 27,73 zł – o czym postanowiono w pkt III wyroku.

Sąd na podstawie art. 333 § 1 pkt 3 k.p.c. wyrokowi w pkt I w stosunku do pozwanej B. R. nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.