Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2017 roku

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Jan Steraniec

Protokolant st. sekr. sąd. Aneta Sawlewicz-Szydlik

bez udziału oskarżyciela publicznego

po rozpoznaniu na rozprawie dnia 22 sierpnia, 05 października i 18 października 2017 roku sprawy: J. M. s. S. i J. z domu W., urodz. (...) w P.

obwinionego o to, że:

w dniu 18 stycznia 2017 r. o godzinie 13:50 na trasie D.-D., woj. (...)- (...), kierując samochodem marki M. o nr rej. (...) spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie zachował należytej ostrożności podczas manewru wymijania się z pojazdem m-ki M. o nr rej. (...) kierowanego przez W. M. w skutek czego doszło do zderzenia się pojazdów przednimi lewymi narożnikami aut,

tj. o wykroczenie z art. 86 § 1 kw w zw. z 23 ust. 1 pkt 1 PRD

I.  obwinionego J. M. uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu wykroczenia,

II.  na podstawie art. 118 § 1 kpw koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

J. M. został obwiniony o to, że w dniu 18 stycznia 2017 r. o godzinie 13.50 na trasie D. – D., woj. (...)- (...) kierując samochodem marki M. o nr rej. (...) spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie zachował należytej ostrożności podczas manewru mijania się z pojazdem marki M. o nr rej. (...) kierowanego przez M. W., w skutek czego doszło do zderzenia się pojazdów przednimi lewymi narożnikami aut tj. o popełnienie wykroczenia z art. 86 § 1 kw.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego nie pozwala na wywiedzenie przekonania graniczącego z pewnością, że w oznaczonym czasie i miejscu zarówno obwiniony J. M. kierujący samochodem osobowym marki M., jak również M. W. kierujący autobusem marki M. przewożący dzieci szkolne mieliby dopuścić się naruszenia jakichkolwiek zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, a tym bardziej aby którykolwiek z nich nie dochował zasad ostrożności przy podejmowanym manewrze mija się obu pojazdów. Zachowanie kierujących obu pojazdami, sposób poruszania i przemieszczania samochodów oraz podejmowane przez kierujących manewry należy ocenić jako poprawne i właściwe.

Za przyczyny prowadzące do kolizji samochodów tj. zderzenia się swoimi lewymi narożnikami należało przyjąć warunki drogowe; wąska jezdnia (około 3,6 metra szerokości) w połączeniu z gabarytami obu pojazdów w zakresie ich szerokości, łuk drogi z poboczem przechodzącym w głęboki rów po obu stronach jezdni, co zagrażało możliwości zjazdu obu samochodów maksymalnie na swoje prawe pobocza bez obawy na sunięcie się (przewrócenie na bok) do rowu i do tego zły stan utrzymania jezdni, prowadzącej przez pagórkowaty teren, która była oblodzona, ze znajdującymi się na niej śniegiem bez możliwości jednoznacznego odniesienia do jej krawędzi i pobocza, co uniemożliwiało w miarę maksymalne i do tego bezpieczne zjechanie na pobocze. Przy czym należy mieć na uwadze, że oba pojazdy w chwili mijania się, poruszały się z prędkością rzędu kilkunastu km/h, a więc w zasadzie lapidarnie określając toczyły się.

Powyższe, jednoznaczne ustalenia poczynione przez Sąd wynikają z całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego w postaci; treści wyjaśnień obwinionego J. M. kierującego samochodem osobowym M. z k. 13, 33v, 39 i 43v, treści zeznań świadka M. W. kierującego autobusem marki M. z k. 43v-44, treści zeznań świadka J. Ł. bezpośrednio przed kolizją poruszającego się swoim samochodem osobowym za autobusem z k. 34, częściowo treść zeznań świadka R. O. – funkcjonariusza policji przeprowadzającego interwencję na miejscu kolizji z k. 33v-34, szkic sytuacyjny z k. 18, zdjęcia z miejsca kolizji przedstawiające warunki drogowe i pokolizyjne usytuowanie pojazdów z k. 37 i 38, protokoły oględzin pojazdów z k. 9 i 10.

Powyższe okoliczności i ustalenia faktyczne doprowadziły do stwierdzenia, iż obwiniony J. M. nie dopuścił się zarzucanego mu wykroczenia i dlatego został uniewinniony od jego popełnienia.