Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 sierpnia 2017 roku.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

PrzewodniczącySSR Przemysław Chrzanowski

Protokolant Paulina Sobota

po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2017 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa A. O.

przeciwko (...)

o uchylenie kary porządkowej

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od A. O. na rzecz (...)kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VI P 108/17

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2017 roku A. O. wystąpiła przeciwko (...) z pozwem o uchylenie kary porządkowej z dnia 20 lutego 2017 roku (k. 1).

W odpowiedzi na pozew z dnia 12 kwietnia 2017 roku (...)w Z. wniosło o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych (k. 21).

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

A. O. była zatrudniona w (...)od dnia 1 kwietnia 2014 roku, ostatnio na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku kierownika pływalni w pełnym wymiarze czasu pracy.

W trakcie przeprowadzonej przez Urząd Miasta Z. kontroli w dniach 29 listopada 2016 roku – 12 grudnia 2016 roku stwierdzono naruszenie podstawowych obowiązków ratowników wynikających z zakresu ich obowiązków. Ratownicy nie zajmują wyznaczonych stanowisk ratowniczych. Stanowiska skupili w jednym miejscu, zajmując je w sposób umożliwiający im prowadzenie rozmów towarzyskich i korzystanie z telefonów komórkowych. Zobowiązano pozwanego do usunięcia w terminie 30 dni stwierdzonych nieprawidłowości poprzez m.in. zobowiązanie ratowników do zajmowania wyznaczonych stanowisk ratowniczych oraz wzmożenia kontroli ich pracy (VII.3).

W dniu 19 stycznia 2017 roku A. O. podpisała jedynie informację dla pracowników, że przekazuje do wiadomości protokół z kontroli na basenie przeprowadzonej przez Urząd Miasta Z.. Odnosząc się do zaleceń w nim zwartych, zobowiązała ratowników do zajmowania wyznaczonych stanowisk pracy oraz zaprzestania korzystania z telefonów komórkowych podczas pracy. Ponadto w dniu 25 stycznia 2017 roku zostało przeprowadzone zebranie ratowników.

Zgodnie z pismem z 20 lutego 2017 roku, po uprzednim wysłuchaniu w dniu 20 lutego 2017 roku wyjaśnień powódki, pracodawca wymierzył jej karę porządkową w formie nagany z powodu niewypełnienia zaleceń pokontrolnych VII.3) zawartych w protokole kontroli zewnętrznej Nr (...) z dnia 10 stycznia 2017 roku, tj. zobowiązania ratowników do zajmowania wyznaczonych stanowisk. Podmiot kontrolowany został zobowiązany do usunięcia w terminie 30 dni od daty otrzymania protokołu, to jest do dnia 19 lutego 2017 roku, stwierdzonych nieprawidłowości. W ramach obowiązków służbowych, pracownik na stanowisku kierownika pływalni jest odpowiedzialny za koordynację ratowników. Do dnia 20 lutego 2017 roku sposób pracy ratowników nie został dostosowany do zaleceń podmiotu kontrolującego. Pracownica została pouczona o prawie wniesienia sprzeciwu.

Pismem z dnia 21 lutego 2017 roku A. O. wniosła sprzeciw od wymierzonej karty porządkowej. W odpowiedzi na sprzeciw pracownika od wymierzonej kary porządkowej, pracodawca uznał do za bezzasadny. Pracodawca odrzucił tłumaczenie pracownika, że przynależność do Zakładowej Organizacji Związkowej była powodem nałożenia kary. Kara została wymierzona za niezastosowanie się do zaleceń protokołu pokontrolnego otrzymanego w wyniku kontroli zewnętrznej.

Przychód powódki za marzec 2017 roku wyniósł 5.200 zł.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie okoliczności bezspornych oraz dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, w tym aktach osobowych powódki, a także na podstawie zeznań A. D., H. G. i L. G..

Dokumentom zgromadzonym w aktach sprawy Sąd dał wiarę w pełni, albowiem ich autentyczność i wiarygodność nie były kwestionowane przez strony, a Sąd nie znalazł podstaw, by czynić to z urzędu.

Osobom składającym zeznania Sąd dał wiarę w pełni, albowiem były one szczere, spójne i logiczne, a nadto korespondowały z dokumentami zgromadzonymi w aktach sprawy.

Strony nie wnosiły o uzupełnienie materiału dowodowego.

Zgodnie z art. 108 § 1 k.p. za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, a także przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy, pracodawca może stosować karę upomnienia lub nagany.

Jednocześnie zgodnie z art. 100 § 1 k.p. pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.

We wskazanym powyższej stanie faktycznym zostało wykazane, że w ramach obowiązków służbowych, pracownik na stanowisku kierownika pływalni jest odpowiedzialny za koordynację ratowników.

Po przeprowadzonej w dniach 29 listopada 2016 roku – 12 grudnia 2016 roku kontroli przez Urząd Miasta Z. zobowiązano pozwanego do usunięcia w terminie 30 dni stwierdzonych nieprawidłowości poprzez m.in. zobowiązanie ratowników do zajmowania wyznaczonych stanowisk ratowniczych oraz wzmożenia kontroli ich pracy.

A. O. była zatrudniona w (...)na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku kierownika pływalni w pełnym wymiarze czasu pracy.

W dniu 19 stycznia 2017 roku A. O. podpisała jedynie informację dla pracowników, że przekazuje do wiadomości protokół z kontroli na basenie przeprowadzonej przez Urząd Miasta Z.. Odnosząc się do zaleceń w nim zwartych, zobowiązała ratowników do zajmowania wyznaczonych stanowisk pracy oraz zaprzestania korzystania z telefonów komórkowych podczas pracy. Ponadto w dniu 25 stycznia 2017 roku zostało przeprowadzone zebranie ratowników. Jednakże do dnia 20 lutego 2017 roku sposób pracy ratowników nie został dostosowany do zaleceń podmiotu kontrolującego.

Ponadto Sąd miał na uwadze treść art. 111 k.p. zgodnie, z którym przy stosowaniu kary bierze się pod uwagę w szczególności rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych, stopień winy pracownika i jego dotychczasowy stosunek do pracy.

Mając powyższe na względzie, na podstawie wyżej wymienionych przepisów Kodeksu pracy, Sąd oddalił powództwo.

Sąd orzekł o kosztach zastępstwa procesowego na podstawie żądania pełnomocnika pozwanego oraz regulacji – obowiązującej na datę wpływu sprawy – zawartej w § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 1804 ze zm). W konsekwencji Sąd zasądził od A. O. na rzecz (...)kwotę 120 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.