Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 października 2017r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: SSR Kamilla Gajewska

Protokolant: Dorota Bocian

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu w dniu 3 października 2017r.

sprawy J. D. (1) ,

s. W. i W. z d. K.,

ur. dnia (...) w R.,

oskarżonego o to, że:

- w dniu 1 kwietnia 2017r. na ul. (...) w Ś. kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki V. (...) nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości wyrażającym się wskaźnikiem 0,77 mg/dm ³ zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o czyn z art. 178a § 1 k.k.

I.  oskarżonego J. D. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu
i za ten czyn na podstawie art. 178a § 1 k.k. wymierza mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny po 30 zł (trzydzieści 00/100 złotych) każda,

II.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego kary grzywny zalicza okres zatrzymania dnia 1 kwietnia 2017r. od godz. 01:20 do godz. 14:30, przyjmując, że jeden dzień pozbawienia wolności równy jest dwóm stawkom dziennym grzywny i karę tę uznaje za wykonaną w zakresie dwóch stawek,

III.  na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 5 (pięciu) lat,

IV.  na podstawie art. 63 § 4 k.k. na poczet orzeczonego w pkt. III środka karnego zalicza okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 1.04.2017 r.,

V.  na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne
w wysokości 5.000 zł (pięć tysięcy złotych) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,

VI.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w wysokości 70 zł i wymierza mu opłatę w kwocie 300 zł.

Sygn. akt II K 241/17

UZASADNIENIE

J. D. (1) mieszka w D.. W dniu 31 marca 2017 r. około godziny 17:00 przyjechał do Ś., by wziąć udział w uroczystości pożegnalnej kolegi odchodzącego na emeryturę z Wojskowej Straży Pożarnej. Na uroczystości spożywał alkohol w postaci wódki. Z uroczystości wyszedł około godziny 21:00, udał się na spacer, a następnie do swojego samochodu, który był zaparkowany przy Ośrodku (...) w Ś.. Oskarżony postanowił przespać się w samochodzie. Przebudził się około godziny 01:00 i czując się dobrze postanowił pojechać na prom celem ustawienia się w kolejce, by pierwszym porannym promem przeprawić się na drugą stronę. Około godziny 01:10 jadący za nim w patrolu policyjnym funkcjonariusze postanowili zatrzymać kierowany przez J. D. (2) pojazd marki V. (...) nr rej. (...) z uwagi na znaczną prędkość, którym poruszał się kierujący jadąc ul. (...) w stronę ul. (...). Kierujący pojazdem mimo włączenia sygnalizacji świetlnej przez funkcjonariuszy nie zatrzymał się do kontroli, zrobił to dopiero na 3 km ul. (...), gdy funkcjonariusze zajechali mu drogę. Podczas kontroli funkcjonariusze wyczuli od J. D. (2) woń alkoholu i poddali go badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu urządzeniem A.. W związku z pozytywnym wynikiem oskarżonego poddano kolejnym badaniom urządzeniem A. I. o godz. 01:45 z wynikiem 0,77 mg/l w wydychanym powietrzu i o godz. 01:59 z wynikiem 0,75 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Oskarżonemu zatrzymano prawo jazdy i osadzono w PdOZ K. w Ś..

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego J. D. (1) k. 17-19,98-102 akt,

- zeznania świadka M. N. k. 7-9, 102-104 akt,

- protokoły badania alkometrem k. 2 i 3 akt,

- protokół zatrzymania oskarżonego J. D. (2) k. 5 akt.

W toku postępowania zarzucono J. D. (1) popełnienie czynu z art. 178a § 1 k.k. tj. to, że w dniu 1 kwietnia 2017 r. na ul. (...) w Ś. kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki V. (...) nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości wyrażającym się wskaźnikiem 0,77 mg/dm ³ zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu.

J. D. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i w postępowaniu przygotowawczym wyraził wolę dobrowolnego poddania się karze, która pismem obrońcy z dnia 12 kwietnia 2017 r. została cofnięta. Oskarżony wyjaśnił, że w dniu 31 marca 2017 r. około godziny 17:00 przyjechał do Ś. na uroczystość pożegnalną kolegi odchodzącego na emeryturę z Wojskowej Straży Pożarnej. Wyjaśnił, że na uroczystości spożył niewielką ilość alkoholu w postaci wódki, co najwyżej 250 ml. Dodał, że z uwagi na nieprzyjemną sytuację zaistniałą na uroczystości wyszedł około godziny 21:00 i poszedł na spacer na deptak, gdzie wypił herbatę i udał się w stronę zaparkowanego przy Ośrodku (...) samochodu, w którym postanowił się przespać. Dalej wyjaśnił, że obudził się około godziny 01:00 i postanowił udać się w stronę promu K., by ustawić się w kolejce, aby przeprawić się na drugą stronę pierwszym porannym promem. Oskarżony dodał, że po przebudzeniu czuł się dobrze. Dalej wyjaśnił, że podczas drogi do promu został zatrzymany przez patrol Policji. Dodał, że funkcjonariusze stwierdzili, że czuć od niego alkohol i poddali go badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Wyjaśnił, że w związku z pozytywnym wynikiem badania został przetransportowany radiowozem do Komendy Miejskiej Policji w Ś.. Wyjaśnił, że podczas rozmowy z funkcjonariuszami na K. sugerowano mu, że jest przestępcą, że będzie musiał sprzedać pojazd, bo grozi mu wysoka kara finansowa i, że straci prawo jazdy na co najmniej 8 lat. Dodał, że wyjaśniał funkcjonariuszom, że nie zamierzał uciekać przed kontrolą drogową, tylko, że nie słyszał sygnałów dźwiękowych, a jak tylko zobaczył sygnał świetlny to od razu się zatrzymał. Wyjaśnił, że chcąc jak najszybciej opuścić K. podczas przesłuchania wyraził zgodę na dobrowolne poddanie się karze. Dodał, że nigdy wcześniej nie jechał w stanie nietrzeźwości samochodem i nie był karany. Wyjaśnił, że od miejsca, z którego wyjechał do miejsca zatrzymania przejechał 3 km i, że na drodze nie było ruchu. Oskarżony wyjaśnił, że przez 27 lat pracował jako zawodowy strażak, że zakończył służbę na stanowisku dowódcy jednostki, że obecnie osiąga dochód w wysokości 5.800 zł, a wydatki jego wynoszą 4.300 zł (pomoc dzieciom, rata kredytu, opłaty i inne zobowiązania). Nadto dodał, że przed niniejszym postępowaniem pracował w Zespole Szkół w K., Zespole Szkół wG.i w Ośrodku (...) w R., z których osiągał dochód w kwocie 900 zł.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego J. D. (1) k.17-19,98-102 akt,

- wykaz opłat i obciążeń oskarżonego i dowody opłat k. 86-97 akt,

Zdaniem Sądu wyjaśnienia oskarżonego są wiarygodne. Są one zgodne z ustalonym stanem faktycznym oraz z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie, potwierdzają je dowody w postaci zeznań świadka funkcjonariusza Policji M. N. oraz dowody z dokumentów. W szczególności fakt stanu nietrzeźwości potwierdza badanie urządzeniem A.-sensor AS IV – nr (...). Sąd dał wiarę tym zeznaniom co do tego, że oskarżony nie uciekał przed funkcjonariuszami Policji, ale, że ich nie widział takie też wrażenie odniósł funkcjonariusz.

Zeznania świadka M. N. , który został przesłuchany dwukrotnie w sprawie również zasługują na wiarę. Świadek nie jest związany z żadną ze stron postępowania, jego zeznania są obiektywne, logiczne i spójne. Stanowią relację z przeprowadzonej w dniu zdarzenia kontroli. Potwierdzają je dowody z dokumentów oraz korelują one z wyjaśnieniami oskarżonego. Sądowi nie nasuwają się jakiekolwiek wątpliwości dotyczące zeznań. Świadek w sposób logiczny wytłumaczył dlaczego obawiał się, że oskarżony zbiegnie, jakie jego zachodnie taką obawę rodziło. Świadek kiedy czegoś nie pamiętał to tak wskazywał. Z jego zeznań nie wynikało ażeby był negatywnie nastawiony do oskarżonego.

W sprawie zgromadzono dokumenty tj. protokoły badania alkometrem k. 2 i 3 akt, protokół zatrzymania oskarżonego k. 5 akt, dane o karalności k. 34 akt, dane osobopoznawcze k. 31 akt, wykaz opłat i obciążeń oskarżonego i dowody opłat k. 86-97 akt.

Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie należało dać wiarę tym dowodom, albowiem nie nasuwały się z urzędu żadne wątpliwości co do ich wiarygodności. Należało zatem uznać, że zostały one sporządzone przez uprawnione organy i w sposób przewidziany prawem.

Oskarżony J. D. (1) mieszka w D.. Ma wykształcenie wyższe. Jest rozwiedziony, ma troje dzieci, na dwoje płaci alimenty. Z zawodu jest nauczycielem. Przed niniejszym postępowaniem zatrudniony był w Zespole Szkół w K., Zespole Szkół w G. i w Ośrodku (...) w R.. Aktualnie miesięczny dochód oskarżonego wynosi 5.800. Oskarżony posiada mieszkanie oraz samochód marki V. (...) z 2009 r. Oskarżony jest zdrowy, nie był leczony psychiatrycznie ani odwykowo. Nadto nie był karany.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego J. D. (1) 17-19,98-102 akt,

- dane o karalności k. 34 akt,

- dane osobopoznawcze k. 31 akt,

- wykaz opłat i obciążeń oskarżonego i dowody opłat k. 86-97 akt,

W związku z powyższym, mając na uwadze całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, według Sądu J. D. (1) dopuścił się czynu bezprawnego, zagrożonego karą, którego społeczna szkodliwość jest więcej niż znikoma.

Mając na względzie, że oskarżony jest zdatny do przypisania mu winy, Sąd uznał, że dopuścił się on zarzucanego mu czynu tj. tego, że w dniu 1 kwietnia 2017 r. na ul. (...) w Ś. kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki V. (...) nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości wyrażającym się wskaźnikiem 0,77 mg/dm ³ zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. czynu z art. 178a § 1 k.k.

Przedmiotem ochrony wskazanego wyżej przepisu jest bezpieczeństwo w ruchu m.in. lądowym. Czyn z art. 178a § 1 k.k. jest przestępstwem formalnym. Popełnia je ten, kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Prowadzi – oznacza przede wszystkim kieruje nim. Pojazdem mechanicznym jest bezspornie samochód (pojazd wprawiany w ruch przez znajdujący się w nim silnik). Przestępstwo to może być popełnione wszędzie tam gdzie odbywa się ruch pojazdów, w szczególności jest to droga publiczna. Popełnia je ten, kto prowadzi pojazd mechaniczny będąc w stanie nietrzeźwości (stan nietrzeźwości zdefiniowany jest w art. 115 § 16 pkt 1 – tj. stanem nietrzeźwości jest stan, w którym zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość). Przestępstwo może być popełnione jedynie umyślnie. Omawiany występek ma charakter umyślny, przy czym samo uruchomienie i prowadzenie pojazdu wymaga zamiaru bezpośredniego, natomiast fakt znajdowania się przez prowadzącego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego może być również objęty zamiarem ewentualnym. W każdym razie niezbędna jest świadomość sprawcy, że może znajdować się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego i godzenie się z tą możliwością. Nie można przypisać sprawcy popełnienia przestępstwa określonego w art. 178a, w wypadku gdy miał podstawy sądzić, że spożyty przez niego alkohol - ze względu na znaczny (nie jak w niniejszej sprawie) upływ czasu - uległ spaleniu, a nie nastąpiło to z powodu zbyt powolnego metabolizmu, o którym sprawca nie wiedział. Ustawa nie przewiduje odpowiedzialności za nieumyślne prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego.

W przedmiotowej sprawie na korzyść oskarżonego przemawia to, że prowadzi ustabilizowany tryb życia. Okolicznością łagodząca jest również fakt przyznania się do zarzucanego mu czynu i nie utrudnianie postępowania. Na korzyść przemawia również to, że oskarżony wyraził skruchę i żałuje popełnienia czynu.

W niniejszej sprawie na niekorzyść oskarżonego przemawia to, że prowadził auto w stanie wysokiej nietrzeźwości. Nie wydarzyło się nic pilnego, czym można byłoby wytłumaczyć konieczność prowadzenia samochodu przez oskarżonego. Na niekorzyść przemawia również to, że oskarżony przejechał znaczny odcinek drogi, w zasadzie przejechał prawie całe miasto Ś., jechał także ulicą bardzo uczęszczaną, bo prowadzącą do promów i to promów przewożących i auta osobowe i ciężarowe. Oskarżony nie zatrzymał się mimo sygnałów Policji. Stan jego nietrzeźwości był taki, że woń alkoholu była wyczuwalna. Oskarżony jechał szybko. Stan jego nietrzeźwości był taki, że zaburzał jego reakcje psychomotoryczne.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że w niniejszej sprawie koniecznym jest orzec wobec oskarżonego karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych grzywny po 30 zł (trzydzieści złotych) każda. Ilość stawek jest adekwatna do czynu a wysokość stawki do i zarobków i możliwości dochodowych oskarżonego. Na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary okres zatrzymania dnia 1 kwietnia 2017 od godz. 01:20 do godz. 14:30 r. przyjmując, że jeden dzień faktycznego pozbawienia wolności równy jest dwóm stawkom dziennym grzywny uznając za wykonana karę w zakresie dwóch stawek. Wymierzając karę Sąd wziął pod uwagę wszystkie wyżej omawiane okoliczności w jakich oskarżony dopuścił się czynu, w tym nade wszystko to, że znajdował się pod znacznym wpływem alkoholu, że kierował autem przejeżdżając miasto i jechał głównymi drogami. Te okoliczności znaczą czyn oskarżonego znaczną społeczną szkodliwością. Taka kara spełni swoje cele prewencji indywidualnej, a nadto powinna spełnić cele zapobiegawcze i wychowawcze w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Na podstawie art. 42 § 2 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 5 (pięciu) lat. W ocenie Sądu na taki okres koniecznym jest wyeliminowanie oskarżonego jako kierowcy z ruchu drogowego. Oskarżony wykazał się całkowitym lekceważeniem porządku prawnego obowiązującego kierowców. Zachował się w sposób nieodpowiedzialny, w sposób, który wskazuje na to, że nie może on w ocenie Sądu uczestniczyć przez taki czas w ruchu drogowym jako kierowca pojazdów mechanicznych. W takim stanie nietrzeźwości w jakim był oskarżony kierowca nie reaguje dostatecznie szybko, w sposób spowolniony analizuje zdarzenia na drodze. Taka nieodpowiedzialność oskarżonego jako kierowcy musiała spotkać się z odpowiednim zastosowaniem środka karnego.

Na podstawie art. 63 § 2 k.k. Sąd na poczet orzeczonego wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 1 kwietnia 2017 r.

Na podstawie art. 43a § 2 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 zł (pięciu tysięcy złotych) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Orzeczenie świadczenia wobec oskarżonego w niniejszej sprawie jest obligatoryjne, zaś Sąd wymierzył je w możliwie najniższej wysokości.

Sąd obciążył oskarżonego kosztami postępowania w kwocie 70 zł (siedemdziesięciu złotych) i opłatą w kwocie 300 zł (trzystu złotych). Zdaniem Sądu sytuacja materialna pozwala oskarżonemu na uiszczenie takiej kwoty. Nadto koszty sądowe są kosztami należnymi Skarbowi Państwa w związku z prowadzonym postępowaniem i jako takie winny zostać uiszczone.