Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2017r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2017r. w Rybniku

sprawy z odwołania A. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ustalenie właściwego ustawodawstwa

na skutek odwołania A. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 21 kwietnia 2016r. Znak (...) (...)

oddala odwołanie.

Sędzia

Sygn. akt IXU 1123/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21.04.2016r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. stwierdził, iż do ubezpieczonej A. Z. w okresie od dnia 01.03.2012r. do dnia 31.12.2012r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej zastosowanie ma ustawodawstwo polskie.

W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy wskazał, iż brak jest podstaw do uznania, iż ubezpieczona w spornym okresie podlega ustawodawstwu brytyjskiemu z tytułu wykonywania pracy najemnej wobec informacji brytyjskiej instytucji ubezpieczeniowej, która sprzeciwiła się takiemu ustaleniu.

W odwołaniu od decyzji ubezpieczona domagała się jej zmiany przez stwierdzenie, że od dnia 1.03.2012r. do dnia 07.09.2012r.oraz od dnia 10.09.2012r. do dnia 31.12.2012r. podlega ustawodawstwu brytyjskiemu w zakresie ubezpieczeń społecznych lub uchylenia tej decyzji i przekazania sprawy organowi rentowemu do ponownego rozpoznania zarzucając jej między innymi naruszenie przepisów prawa materialnego – art. 13 ust.3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29.04.2004r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona od dnia 02.06.2008r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w Polsce.

Jednocześnie zawarła dwie umowy o pracę z brytyjskimi firmami tj: od 01.03.2012r. do 07.09.2012r. z (...) LTD 26 B. C., S., (...) 1H. oraz od 10.09.2012r. do 31.12.2012r. z (...) LTD U. 2 R. C. 299 H. S., S. SL1 1BD.

Pismem z dnia 21.03.2013r. Oddział ZUS tymczasowo ustalił jako właściwe ustawodawstwo brytyjskie począwszy za okresy od 01.03.2012r. do 07.09.2012r. oraz od 10.09.2012r. do 31.12.2012r. O dokonanym ustaleniu organ rentowy powiadomił brytyjską instytucję, która poinformowała, że przedstawiona dokumentacja nie jest wystarczająca do uznania ustawodawstwa brytyjskiego za właściwe. W dniu 27.05.2015r. Oddział ZUS przekazał ubezpieczonej pismo brytyjskiej instytucji ubezpieczeniowej celem ustosunkowania się do jego treści i przekazania żądanych informacji. Pismem z dnia 18.08.2013r. brytyjska instytucja ubezpieczeniowa wskazała, że ustawodawstwo brytyjskie nie ma zastosowania. Dodatkowo pismem z dnia 19.01.2016r. strona brytyjska poinformowała, że A. Z. nie podlega tamtejszemu ustawodawstwu i może wystąpić o zwrot opłaconych składek.

Oddział ZUS dokonał weryfikacji wcześniejszego ustalenia, stwierdzając, że od dnia 01.03.2012r. do dnia 31.12.2012r. właściwe jest ustawodawstwo polskie. Jednocześnie anulował ustalenie dokonane w dniu 21.03.2013r., które miało charakter tymczasowy.

W związku z powyższym Oddział ZUS wydał zaskarżoną decyzję.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt ubezpieczeniowych oraz dokumentacji złożonej przez ubezpieczoną do akt sprawy.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje :

Odwołanie ubezpieczonej nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.11 ust.3 lit a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29.04.2004r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.Urz. UE nr L 166/1 z dnia 30.04.2004r.) osoba wykonująca w Państwie Członkowskim pracę najemną lub pracę na własny rachunek podlega ustawodawstwu tego Państwa Członkowskiego.

Stosownie do art.16 ust.1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 dotyczącego wykonywania rozporządzenia ( WE ) nr 883/2004 osoba, która wykonuje pracę w dwóch lub więcej państwach członkowskich, informuje o tym instytucję wyznaczoną przez właściwą władzę państwa członkowskiego, w którym ma miejsce zamieszkania. Wyznaczona instytucja państwa członkowskiego, w którym ma miejsce zamieszkania niezwłocznie ustala ustawodawstwo mające zastosowanie do zainteresowanego, uwzględniając art.13 rozporządzenia nr 883/2004 oraz art.14 rozporządzenia nr 987/2009. Takie wstępne określenie mającego zastosowanie ustawodawstwa ma charakter tymczasowy. Instytucja ta informuje wyznaczone instytucje każdego państwa członkowskiego, w którym wykonywana jest praca, o swoim tymczasowym określeniu.

Zgodnie z art.13 ust.3 rozporządzenia nr 883/2004 osoba, która normalnie wykonuje pracę najemną i pracę na własny rachunek w różnych Państwach Członkowskich podlega ustawodawstwu Państwa Członkowskiego, w którym wykonuje swą pracę najemną lub, jeżeli wykonuje taką pracę w dwóch lub w kilku Państwach Członkowskich, ustawodawstwu określonemu zgodnie z przepisami.

Zasady obejmowania ubezpieczeniami społecznymi osób prowadzących pozarolniczą działalność regulują przepisy ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( tj. Dz.U. z 2013r., poz.1442 ze zm. ).

W myśl art.6 ust.1 pkt 5 tej ustawy obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu

i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą i zgodnie z art.13 pkt 4 ustawy, osoby te podlegają ubezpieczeniom – od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania jej wykonywanie, z wyłączeniem okresu, w którym działalność została zawieszona.

Zdaniem Sądu, brak jest podstaw do uznania że ubezpieczona w spornych okresach, podlega ustawodawstwu brytyjskiemu, kiedy instytucja ubezpieczeniowa tego kraju po zapoznaniu się z przedłożoną dokumentacją zaprzeczyła takim twierdzeniom i poinformowała o możliwości zwrotu wpłaconych przez ubezpieczoną składek.

W toku niniejszego postępowania ubezpieczona nie przedstawiła żadnych nowych dowodów prowadzących do odmiennych ustaleń.

W tej sytuacji, gdy jednocześnie bezspornym jest, że w okresie spornym prowadziła działalność gospodarczą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, to jak słusznie stwierdził organ rentowy w zaskarżonej decyzji, w świetle uregulowań prawnych cytowanych na wstępie rozważań, do ubezpieczonej z tytułu prowadzenia tej działalności będzie miało zastosowanie ustawodawstwo polskie.

Nie ulega wątpliwości, iż organ rentowy ustalając ustawodawstwo polskie, jako właściwe dla ubezpieczonej, w sposób prawidłowy zastosował obowiązujące w tym zakresie przepisy i procedury wynikające z norm międzynarodowych powołanych powyżej. Zawiadomiona prawidłowo o dokonanych przez organ rentowy ustaleniach brytyjska instytucja ubezpieczeniowa, przedstawiła swoje stanowisko w sprawie.

Należy zatem stwierdzić, iż zaskarżona decyzja organu rentowego jest prawidłowa.

Mając powyższe na uwadze, Sąd kierując się powyższymi uregulowaniami z mocy art. 477 ¹⁴ § 1 oddalił odwołanie, nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.

Sędzia