Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 sierpnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Danuta Hryniewicz

Protokolant: stażysta Małgorzata Serafińska

Bez udziału oskarżyciela publicznego

po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2017 r.

sprawy

S. B. ur. (...) w M., syna S. i J. obwinionego z art. 92§1 kw

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie IX Wydziału Karnego

z dnia 11 kwietnia 2017r. sygn. akt IX W 619/17

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Olsztynie.

Sygn. akt VII Ka 658/17

UZASADNIENIE

S. B. został obwiniony o to, że:

w dniu 13 kwietnia 2016 r. około godz. 10.15 w O. przy ul. (...) zaparkował pojazdem marki T. o nr rej. (...) w strefie obowiązywania znaku „zakaz zatrzymywania się” (B-36), czym wykroczył przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji

tj. o wykroczenie z art. 92 § l k.w.

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2017 r. w sprawie IX W 619/17 orzekł:

I.  obwinionego S. B. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 92 § l k.w. i za to z mocy art. 92 § l k.w. skazał go na karę nagany;

II.  zwolnił obwinionego od kosztów postępowania i opłaty.

Od powyższego wyroku apelację złożył obwiniony, zarzucając sądowi ponowne naruszenie jego prawa do obrony, nieprzeprowadzenie dowodu z przesłuchania świadka - funkcjonariusza Straży (...) i poprzestanie na odczytaniu jego zeznań, co uniemożliwiło obwinionemu zadawanie mu pytań, a w konsekwencji – niewykonanie zaleceń Sądu Okręgowego zawartych w uzasadnieniu wyroku z dnia 16 lutego 2017 r. w sprawie (...).

Na podstawie tak sformułowanych zarzutów obwiniony wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie go od popełnienia zarzucanego mu wykroczenia, a ewentualnie – o uchylenie tegoż wyroku i przekazanie sprawy innemu sądowi do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacji nie można odmówić trafności w takim zakresie, w jakim jej autor wnioskuje o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Ponownie rozpoznając niniejszą sprawę Sąd Rejonowy wadliwie uznał, że wniosek obwinionego o wyznaczenie mu obrońcy z urzędu jako oparty na tych samych podstawach co wniosek uprzednio złożony nie podlega rozpoznaniu (k. 135). Wprawdzie obwiniony S. B. istotnie złożył dwukrotnie wniosek o wyznaczenie mu obrońcy z urzędu, powołując się na tożsame argumenty, jednakże ten pierwszy wniosek z 16 sierpnia 2016 r. (k. 21) został rozpoznany z naruszeniem przepisów kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, co skutkowało ewidentnie naruszeniem prawa obwinionego do obrony, a w konsekwencji – uchyleniem wyroku z dnia 18 listopada 2016 r. w sprawie(...) i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania. Okoliczności w powyższym zakresie zostały obszernie omówione w pisemnych motywach wyroku tut. Sądu z dnia 16 lutego 2017 r. w sprawie (...), co jak się wydaje, umknęło uwadze Sądu orzekającego po raz wtóry w niniejszej sprawie.

Skoro więc wniosek obwinionego został wadliwie rozpoznany, a uchybienia tego nie można było sanować w postępowaniu odwoławczym, to koniecznym było jego ponowne rozpoznanie z zachowaniem obowiązujących w tej mierze przepisów. Podkreślenia przy tym wymaga, że obwiniony w dniu 10 kwietnia 2017 r. (k. 122 i nast.) wniosek w tej kwestii ponowił. I chociaż kolejny wniosek odwoływał się do tych samych argumentów co poprzedni, to z uwagi na uprzednie naruszenie prawa obwinionego do obrony nie mógł być pozostawiony bez rozpoznania z powodu tożsamości zawartych w nim okoliczności.

W konsekwencji zaskarżony wyrok z powodu ponownego naruszenia prawa obwinionego do obrony nie mógł się ostać.

Nie przesądzając natomiast treści przyszłego rozstrzygnięcia, stwierdzić trzeba, że zarzuty obwinionego w zakresie dotyczącym nieprzesłuchania na rozprawie świadka A. B. nie zasługują na podzielenie. Z informacji przełożonego świadka jednoznacznie wynika, że przebywa on na zwolnieniu lekarskim z powodu uszkodzenia narządu ruchu. Skoro więc stawiennictwo świadka na rozprawie z powodu jego stanu zdrowia było niemożliwe, to Sąd był uprawniony, by uprzednio złożone zeznania odczytać i wynikające z nich okoliczności uczynić podstawą swoich ustaleń. Dodatkowo podkreślenia wymaga, że Sąd dysponował także innym materiałem dowodowym niż zeznania świadka A. B.; odczytanie więc zeznań A. B. nie miało żadnego wpływu na treść rozstrzygnięcia.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd zobowiązany jest w pierwszej kolejności do prawidłowego rozpoznania wniosku obwinionego o wyznaczenie obrońcy z urzędu, by móc skutecznie w dalszej kolejności przeprowadzić postępowanie dowodowe.