Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 1335/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Anna Kurzynowska - Drzażdżewska

Protokolant:

Joanna Kucharska

po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2017 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa J. Z.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w Z.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

1.  Pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie XVI Wydziału Gospodarczego z dnia 14.10.2009 r. w sprawie sygn. akt XVI GNc 5141/09, któremu postanowieniem z dnia 12.01.2010 r. nadano klauzulę wykonalności– częściowo, a mianowicie w zakresie odsetek zasądzonych od należności głównej 1.891,44 zł należnych w okresie od 15.12.2012 r. do 23.07.2014 r.

2.  Umarza postępowanie w pozostałym zakresie.

3.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 15,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu i znosi wzajemnie koszty zastępstwa procesowego.

SSR Anna Kurzynowska - Drzażdżewska

Sygn. akt I C 1335/17

UZASADNIENIE

Powód J. Z. domagał się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty Sądu Rejonowego dla Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 14.10.2009 r., sygn. XVI GNc 5141/09 zaopatrzonego klauzulą wykonalności w części dotyczącej odsetek za okres od 29.10.2009 r. do dnia 24.08.2014 r. Jednocześnie wnosił o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Pozwany (...) S.A. w Z. uznał powództwo w części dotyczącej odsetek za okres od 15.12.2012 r. do 23.07.2014 r., tj. kwoty 394,77 zł, wnosząc o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie. Jednocześnie domagał się zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

Powód J. Z. ograniczył żądanie pozwu do kwoty 394,77 zł, w pozostałej zaś części cofnął pozew i zrzekł się dochodzonego roszczenia.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 213 § 2 k.p.c., sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Uznanie powództwa jest aktem dyspozycyjnym pozwanego, który nie tylko uznaje samo żądanie powoda, ale i to, że uzasadniają je przytoczone przez powoda okoliczności faktyczne i godzi się na wydanie wyroku uwzględniającego to żądanie (por. M. Jędrzejewska, [w:] T. Ereciński, J. Gudowski, M. Jędrzejewska, Komentarz do Kodeksu postępowania cywilnego. Część pierwsza. Postępowanie rozpoznawcze, tom 1, Warszawa 2002, s. 467).

W niniejszej sprawie pozwany uznał żądanie pozwu w zakresie odsetek za okres od 15.12.2012 r. do 23.07.2014 r., tj. kwoty 394,77 zł, i Sąd jest związany tym uznaniem. Mając powyższe na względzie Sąd uwzględnił powództwo jak w pkt. I sentencji wyroku w zakresie, w jakim powód ograniczył żądanie w piśmie procesowym z dnia 7.12.2017 r. Zważywszy na cofnięcie pozwu przez powoda w pozostałym zakresie, postępowanie zostało umorzone na podstawie art. 355 k.p.c., gdyż w tej części wydanie wyroku stało się zbędne (pkt. II). Okoliczności niniejszej sprawy wskazują, że owo cofnięcie nie jest sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego i nie zmierza do obejścia prawa.

O kosztach procesu Sąd orzekł po myśli art. 100 k.p.c. Koszty zastępstwa procesowego Sąd wzajemnie zniósł, mając przy tym na względzie okoliczności sprawy, a więc stanowisko pozwanego wyrażone w odpowiedzi na pozew, oraz stanowisko pełnomocnika powoda, wyrażone w piśmie procesowym z dnia 7.12.2017 r., wynik sprawy oraz nakład pracy pełnomocników. Jednocześnie chronologia czynności wynikająca z dokumentów dołączonych do pozwu oraz akt postępowania egzekucyjnego jednoznacznie wskazuje, że powód zamierzony efekt w postaci częściowego pozbawienia wykonalności przedmiotowego tytułu wykonawczego osiągnąć mógł wyłącznie w drodze wniesionego powództwa, a jednocześnie w toku procesu ograniczył żądanie pozwu w zakresie, w jakim pozwany uznał powództwo, co nakazywało zdaniem tut. Sądu stosunkowe rozdzielenie kosztów procesu. Z tych względów orzeczono jak w pkt III sentencji.