Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Janusz Supiński

Protokolant: Katarzyna Kucharska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 07.12.2017 r.

sprawy z powództwa (...) Finanse Sp. z o.o. w W.

przeciwko H. K. (1)

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego H. K. (1) na rzecz powoda (...) Finanse Sp. z o.o. w W. kwotę 422,00 (czterysta dwadzieścia dwa) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 28.08.2014r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 137,30 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 881/17 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Finanse Sp. z o.o. z siedzibą w W. domagał się zasądzenia od pozwanego H. K. (1) kwoty 422,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu. Wskazał, że dochodzone roszczenie wynika z tytułu nieuiszczonej przez pozwanego składki ubezpieczeniowej, w związku z ochroną ubezpieczeniową pojazdu A. (...), kat. 8L, nr rej. (...) w (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W.. Argumentował, że nabył wierzytelność od w/w towarzystwa ubezpieczeń, która to wierzytelność powstała wskutek wejścia w posiadanie pojazdu przez pozwanego, a później zbycia pojazdu przez K. C. na jego rzecz. Zdaniem powoda na pozwanym, jako posiadaczu i nabywcy ubezpieczonego pojazdu ciążył obowiązek zapłaty składki OC w związku z posiadaną ochroną ubezpieczeniową, a próby polubownego rozwiązania sporu nie doprowadziły do dobrowolnego uregulowania zadłużenia przez pozwanego.

Pozwany H. K. (1) w sprzeciwie od wydanego w sprawie nakazu zapłaty nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie wskazując, iż brak jest podstawy faktycznej i prawnej roszczenia. W uzasadnieniu swego stanowiska przeczył, by zawierał umowę ubezpieczenia zakupionego od K. C. pojazdu w (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W.. Wskazywał, że zawarł umowę ubezpieczenia z innym towarzystwem ubezpieczeń.

Sąd ustalił, co następuje:

W lipcu 2014 r. pozwany H. K. (1) objął w posiadanie pojazd marki A. (...), kat. 8L, nr rej. (...), nr VIN (...), objęty ochroną ubezpieczeniową w (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W..

W dniu 12.07.2014 r. okres w/w ochrony ubezpieczeniowej zakończył się. Umowa ubezpieczenia nie została wypowiedziana, co spowodowało jej automatyczne przedłużenie na okres od 13.07.2014 r. do 12.07.2015 r.

Z uwagi na upływający okres ochrony ubezpieczeniowej pozwany ustalił, że korzystniejsze warunki ubezpieczeniowe oferuje (...), wobec czego zawarł z tym ubezpieczycielem umowę na okres od 14.07.2014 r. do 13.07.2015 r., nr polisy (...).

( dowód: polisa nr (...)- k. 14, polisa nr (...)- k. 36-37)

W dniu 26.08.2014 r. doszło do formalnego nabycia pojazdu przez pozwanego w drodze umowy kupna-sprzedaży, zawartej między K. C. a pozwanym. Po zawarciu tej umowy pozwany H. K. (1) nie wypowiedział umowy ubezpieczenia (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W..

(dowód: umowa kupna-sprzedaży- k. 15, zeznania H. K.- k. 38-38v)

W dniu 30.09.2015 r. (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. zawarła z (...) Finanse Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę sprzedaży wierzytelności, której przedmiotem była m.in. wierzytelność wobec pozwanego.

(dowód: umowa sprzedaży wierzytelności- k. 16-17v, wykaz wierzytelności- k. 18)

Powód bezskutecznie wzywał H. K. (1) do uiszczenia kwoty 422,00 zł wraz z odsetkami tytułem zaległej składki ubezpieczeniowej.

( dowód : wezwanie do zapłaty – k. 21)

Sąd zważył, co następuje:

Bezsporny był stan faktyczny przedmiotowej sprawy. Wynika on zarówno z dokumentów zalegających w aktach sprawy, w szczególności polis, dotyczących ochrony ubezpieczeniowej oraz umowy przelewu wierzytelności, jak i z zeznań samego pozwanego.

Sporna w realiach niniejszej sprawy pozostała zasada odpowiedzialności pozwanego wobec powoda. O ile bowiem pozwany nie kwestionował wysokości dochodzonego roszczenia, o tyle podnosił, że brak jest podstaw faktycznych i prawnych do żądania wobec pozwanego roszczenia wskazanego w pozwie.

Roszczenie powoda zostało oparte na przepisach ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, U. (...) i P. (...) (Dz. U. nr 124 r., poz. 1152). Zgodnie z art. 28 ust. 1, jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy.

Zgodnie z treścią art. 31 ust. 1 w razie przejścia lub przeniesienia prawa własności pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na posiadacza pojazdu, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, przechodzą prawa i obowiązki poprzedniego posiadacza wynikające z tej umowy. Umowa ubezpieczenia OC ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że posiadacz, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, wypowie ją na piśmie. W przypadku wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC, ulega ona rozwiązaniu z dniem jej wypowiedzenia.

Wedle art. 32 ust. 4 powołanej wyżej ustawy posiadacz pojazdu mechanicznego, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu ponosi odpowiedzialność wobec zakładu ubezpieczeń za zapłatę składki należnej za okres od dnia, w którym nastąpiło przeniesienie na niego prawa własności pojazdu.

Przenosząc powyższe regulacje na grunt rozpoznawanej sprawy zauważyć należało, że (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. automatycznie wznowiło w trybie art. 28 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, U. (...)i P. (...)na okres od 13.07.2014 r. do 12.07.2015 r. umowę obowiązkowego ubezpieczenia OC spornego pojazdu, z uwagi na niewypowiedzenie umowy ubezpieczenia przez ówczesnego właściciela przed upływem okresu na jaki została zawarta. Bezsprzecznie też pozwany jako nabywca auta nie wypowiadał w/w towarzystwu umowy ubezpieczenia po zawarciu umowy w dniu 26.08.2014 r. Tym samym ciążył na nim obowiązek zapłaty składek na ubezpieczenie, wynikających z polisy nr (...). Obowiązku tego pozwany nie dopełnił, co wynika wprost z jego stanowiska.

Mając na względzie powyższe, a przy tym niekwestionowane przez strony okoliczności dotyczące cesji wierzytelności oraz wysokości dochodzonego roszczenia, Sąd po myśli powołanych przepisów orzekł jak w pkt I sentencji. Mając na uwadze, iż zobowiązanie pozwanego z tytułu składki ubezpieczeniowej powstało z chwilą zawarcia umowy kupna-sprzedaży auta, stwierdzić należy, iż termin uiszczenia tej składki upływał w dniu 27.08.2014 r., co uzasadnia wniosek, że od dnia następnego pozwany pozostawał w zwłoce ze spełnieniem świadczenia. Stąd też należało o odsetkach rozstrzygnąć jak w pkt I wyroku.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Mając na uwadze, iż powództwo zostało uwzględnione w całości, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda zwrot kosztów procesu, na które składały się koszty zastępstwa procesowego (90 zł), opłata sądowa od pozwu (30 zł), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł) oraz koszt opłaty manipulacyjnej (0,30 zł).