Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Marek Konrad

Protokolant: Luiza Ustaszewska Sęk

przy udziale oskarżyciela:

po rozpoznaniu w dniu: 30.12.2013r.

sprawy obwinionego: D. R.

obwinionej o popełnienie czynu z art. 107 kw

z powodu apelacji: obwinionej

od wyroku Sądu Rejonowego w Ostrołęce z dnia 03.10.2013r. w sprawie IIW 289/13

orzeka:

I.  Zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy uznając apelację za oczywiście bezzasadną.

II.  Zwalnia obwinioną od ponoszenia kosztów sądowych za II instancję, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa

Sygn. akt IIKa 328/13

UZASADNIENIE

D. R. obwiniona została o to że:

W okresie od sierpnia 2012r. do marca 2013r. w miejscowości K. na ul. (...) w celu dokuczenia A. W. złośliwie go niepokoiła w ten sposób, że zaczepiała go słownie, wyzywała słowami wulgarnymi i wielokrotnie dokonywała zgłoszeń na Policji dotyczących jego osoby, które nie miału potwierdzenia w rzeczywistości

Tj. o czyn z art. 177kw

Sąd Rejonowy w Ostrołęce, wyrokiem z dnia 3 października 2013r. w sprawie IIW 289/13, uznał obwinioną D. R. za winną zarzucanego jej czynu i skazując na podstawie art. 107kw wymierzył jej karę 1 miesiąca ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne – na rzecz Urzędu Gminy w K. w wymiarze 20 godzin

Zwolnił obwinioną od obowiązku uiszczenia kosztów postępowania przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

Apelację od przedmiotowego wyroku wniosła obwiniona która wyrokowi zarzuciła:

- obrazę przepisów postępowania – art. 4, 410§1pkt kpk mającą wpływ na treść wyroku wynikający z oparcia orzeczenia tylko na dowodach obciążających, z pominięciem dowodów korzystnych dla obwinionej bez uzasadnienia takiego stanowiska

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku mający wpływ na jego treść polegający na stwierdzeniu, że obwiniona w okresie od sierpnia 2012r. do marca 2013r. dokuczała W., złośliwie go niepokoiła w ten sposób, że dokonywała zaczepek słownych, używając słów wulgarnych co w rzeczywistości nie miało miejsca.

W konkluzji apelacji skarżąca wniosła o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.

Sąd zważył co następuje:

Apelacja jest niezasadna i to w stopniu oczywistym a podnoszone w niej zarzuty są chybione.

Niezasadny jest zarzut wyartykułowany przez skarżącą w pkt I apelacji, który to zarzut dotyczy obrazy przepisów postępowania jakiej dopuścić się miał Sąd Rejonowy.

Analiza materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, w kontekście treści uzasadnienia zapadłego orzeczenia zdecydowanie przeczy tej tezie.

Sąd Rejonowy dokonał bowiem wnikliwej i wszechstronnej analizy materiału dowodowego.

Wskazał, na jakich dowodach oparł się wydając orzeczenie i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych – w szczególności dlaczego nie dał wiary dowodowi w postaci wyjaśnień obwinionej.

Wskazał, dlaczego wyjaśnienia te nie zasługują na wiarę a wnioski te - jakie wyciągnął Sąd Rejonowy po analizie innych dowodów w sprawie, Sąd Okręgowy w pełni podzielił.

Jak słusznie podnosi Sąd Rejonowy o zachowaniu obwinionej nie świadczą jedynie dowody osobowe ale także pozaosobowe – treść notatek policyjnych, z których wprost wynika, iż obwiniona w okresie objętym zarzutem wielokrotnie dokonywała zgłoszeń na pokrzywdzonego, które nie potwierdziły się a co więcej powody z jakich obwiniona wzywała Policję trudno uznać za całkowicie racjonalne.

Warto także podnieść, iż to właśnie z obwinioną były przeprowadzana rozmowy w sprawie bezzasadności zgłoszeń.

Jednocześnie warto podkreślić, iż innych dowodów, które miałyby świadczyć na korzyść obwinionej poza jej własnymi wyjaśnieniami w sprawie nie ma a ten zaś dowód został omówiony przez Sąd w sporządzonym uzasadnieniu.

Trudno także podzielić argumentację dotyczącą zarzutu dotyczącego błędnego ustalenia przez Sąd Rejonowy stanu faktycznego.

Sąd Rejonowy prawidłowo – w oparciu o jasne i przekonujące dowody ustalił tenże stan faktyczny.

Dowody w postaci zeznań pokrzywdzonego w żadnej mierze nie wzbudzają także zdaniem Sądu Okręgowego, żadnych wątpliwości – są spójne i logiczne.

Są także potwierdzone innymi dowodami – w szczególności wskazanymi wyżej dowodami w postaci notatki policyjnej. Już sam fakt zgłaszania zupełnie bezpodstawnie interwencji przez obwinioną co do rzekomych zachowań pokrzywdzonego przemawia o chęci dokuczenia A. W..

Także osobowe źródła dowodowe utwierdzają w przekonaniu, iż Sąd Rejonowy ustalając stan faktyczny nie dopuścił się żadnych uchybień a podnoszony zarzut w tym zakresie – uznać należy za całkowicie bezpodstawny.

Jakkolwiek w sprawie zasadniczo brak jest innych naocznych świadków zachowań obwinionej, to dowody w postaci zeznań innych świadków w odniesieniu do zeznań A. W. przekonują o prawdziwości jego twierdzeń.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.