Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Szczuka

Protokolant: Paulina Filipkowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2017 r. w Warszawie

sprawy M. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania M. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 20 kwietnia 2015 r. znak: (...)

- zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje M. O. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 marca 2015 roku do dnia 28 lutego 2018 roku.

UZASADNIENIE

M. O. w dniu 19 maja 2015 r. wniosła odwołanie za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie od decyzji ww. organu rentowego z dnia 20 kwietnia 2015 r., znak: (...). Odwołująca wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ponadto ubezpieczona wniosła o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych sądowych odpowiednich specjalności ( k. 2-3 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie z dnia 9 czerwca 2015 r. wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. W ocenie organu rentowego odwołująca została uznana za zdolną do pracy zgodnie
z orzeczeniem z dnia 14 kwietnia 2015 r. Komisji Lekarskiej ZUS. W związku z tym Oddział odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy ( k. 4-5 a. s.).

Sąd postanowieniami z dnia 2 lipca 2015 r., 1 września 2015 r. oraz 26 października 2016 r. dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych lekarzy specjalistów kardiologa, gastrologa, endokrynologa, diabetologa, neurologa, ortopedy, pulmonologa i medycyny pracy celem ustalenia, czy odwołująca się jest zdolna czy też całkowicie niezdolna do pracy zarobkowej ze szczególnym wskazaniem daty powstania tej niezdolności, czy jest to niezdolność trwała czy okresowa, a jeżeli okresowa, to na jaki okres oraz, jeżeli nastąpiła zmiana stanu zdrowia ubezpieczonej, to na czym ona polegała ( k. 10, 24 i 151 a. s.).

Organ rentowy w piśmie procesowym z dnia 23 stycznia 2017 r. nie podzielił stanowiska wyrażonego w opinii biegłego sądowego z medycyny pracy. W ocenie Oddziału biegły nie wykazał, jakie naruszenie sprawności organizmu powoduje niezdolność do pracy ( k. 187-188 a. s.).

W związku z powyższym, Sąd postanowieniem z dnia 2 lutego 2017 r. dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego lekarza specjalisty z medycyny pracy innego niż K. G. na tożsamą tezę dowodową ( k. 194 a. s.).

Organ rentowy w piśmie procesowym z dnia 22 maja 2017 r. wniósł o sporządzenie opinii uzupełniającej, ponieważ wyniki badań dodatkowych nie wskazują na istotne ograniczenie sprawności wentylacyjnej płuc i nie uzasadniają występowania duszności. Dodatkowo Oddział wniósł o wskazanie, do jakich prac ubezpieczona jest zdolna, a do jakich niezdolna w kontekście kwalifikacji zawodowych ( k. 221 a. s.).

W związku z tym, Sąd postanowieniem z dnia 5 czerwca 2017 r. dopuścił dowód
z opinii biegłego sądowego lekarza specjalisty z zakresu medycyny pracy J. P. celem ustosunkowania się do zastrzeżeń złożonych przez organ rentowy w piśmie procesowym z dnia 22 maja 2017 r. oraz do wskazania przyczyny ustalenia odmiennego czas-okresu częściowej niezdolności do pracy ubezpieczonej w porównaniu do wniosków zawartych w opinii biegłego sądowego z zakresu medycyny pracy K. G.
( k. 222 a. s.).

Organ rentowy w piśmie procesowym z dnia 17 sierpnia 2017 r. nie wniósł uwag
do opinii uzupełniającej biegłego sądowego z zakresu BHP ( k. 250-251 a. s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. O. w dniu 2 marca 2015 r. złożyła wniosek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności
do pracy ( k. 1 a. r.).

Lekarz orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 19 marca 2015 r. uznał odwołującą
za zdolną do pracy ( k. 46 a. r.).

W związku ze sprzeciwem odwołującej z dnia 27 marca 2015 r., sprawa skierowana została do Komisji Lekarskiej ZUS, która orzeczeniem z dnia 14 kwietnia 2015 r. również uznała badaną za zdolną do pracy ( k. 97-99 dok. lek. i k. 47 a. r.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. wydał zaskarżoną decyzję z dnia 20 kwietnia 2015 r., znak: (...), zgodnie którą odmówiono odwołującej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Organ rentowy wskazał, że Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 14 kwietnia 2015 r. uznała ubezpieczoną za zdolną do pracy
( k. 54 a. r.).

Sąd na podstawie opinii biegłych sądowych ustalił, że u odwołującej rozpoznano:

- w zakresie kardiologicznym graniczne ciśnienie tętnicze i około czterdziestokilogramową nadwagę. Nie zaobserwowano istotnych przedmiotowych odchyleń w zakresie tej specjalności i wskazano, że ubezpieczona jest wydolna krążeniowo. Odwołująca z przyczyn wyłącznie kardiologicznych nie jest niezdolna do pracy ( k. 17-18 a. s.);

- w zakresie diabetologiczno-neurologicznym cukrzycę typu 2 leczoną jednym doustnym lekiem przeciwcukrzycowym, bóle głowy bez objawów ogniskowego uszkodzenia centralnego układu nerwowego, obserwacja w kierunku padaczki, stan po przebytym udarze mózgu w 1994 r. w wywiadzie oraz sarkoidozę wielonarządową. Odwołująca nie jest niezdolna do pracy ( k. 46 a. s.);

- w zakresie endokrynologicznym wole guzkowe w okresie eutyreozy aktualnie niewymagające leczenia farmakologicznego. Schorzenie te występujące u odwołującej
nie wywołuje żadnego upośledzenia funkcji ustroju, a wymaga jedynie okresowej kontroli
w Poradni Endokrynologicznej. W związku z tym nie stwierdzono u ubezpieczonej niezdolności do pracy wywołanej schorzeniem endokrynologicznym ( k. 59 a. s.);

- w zakresie gastroenterologicznym przewlekły nieżyt błony śluzowej żołądka, refluks dwunastniczo-żołądkowy i otyłość. Nie zaobserwowano objawów niedoborowych, jak
i powikłań. Okresowe zaostrzenia dolegliwości gastrycznych są leczone skutecznie
w warunkach ambulatoryjnych. Stopień upośledzenia sprawności ustroju powodowany rozpoznanymi schorzeniami nie daje podstaw do uznania, że ubezpieczona z przyczyn gastrycznych jest niezdolna do pracy ( k. 65 a. s.);

- w zakresie ortopedycznym sarkoidozę wielonarządową z zajęciem węzłów chłonnych, płuc
i serca, astmę oskrzelową, przewlekłe zapalenie zatok, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę typu 2, wole guzkowe obojętne, przepuklinę wślizgową rozworu przełykowego przepony, refluks żołądkowo-przełykowy, otyłość oraz stan po udarze. Odwołująca nie leczyła się ortopedycznie i nie jest długotrwale całkowicie lub częściowo niezdolna do pracy. Pojedyncza opinia może okazać się niewłaściwa ze względu na występowanie jednocześnie różnych chorób, które mogą nakładać się na siebie i skutkować potencjalnie niewydolnością organizmu do wykonywania pracy zarobkowej ( k. 73-84 a. s.);

- w zakresie pulmonologii sarkoidozę płuc w stadium II, sarkoidozę serca, przewlekłą astmę oskrzelową dobrze kontrolowaną farmakologicznie, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę typu 2
i otyłość. Ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy zarobkowej z powodu sarkoidozy płuc
i astmy oskrzelowej. Odwołująca nadal wymaga stosownego leczenia i okresowej kontroli, jak dotychczas, jednak aktualny stan czynnościowy układu oddechowego nie czyni niezdolności do pracy ( k. 134-137 a. s.);

- w zakresie medycyny pracy sarkoidozę wielonarządową z zajęciem węzłów chłonnych, płuc i serca, astmę oskrzelową, cukrzycę typu 2 leczoną jednym lekiem przeciwcukrzycowym, obserwacją w kierunku padaczki, przebyty udar mózgu w 1994 r., nadciśnienie tętnicze leczone, wole guzowate obojętne, otyłość, refluks żołądkowo-przełykowy oraz przebyty uraz stawu skokowego w lutym 2016 r. do diagnostyki. Ubezpieczona w aktualnym stanie zdrowia w znacznym stopniu utraciła zdolność do wykonywanej pracy na stanowisku kasjera i jest częściowo niezdolna do pracy w okresie od kwietnia 2014 r. do kwietnia 2018 r. Odwołująca wymaga systematycznego leczenia w Poradni Chorób Płuc co trzy miesiące, Poradni Neurologicznej, Diabetologicznej, Kardiologicznej i Ortopedycznej. Ubezpieczona może wykonywać pracę w warunkach chronionych i dostosowanej do rodzaju niepełnosprawności ( k. 176-178 a. s.);

- ponownie w zakresie medycyny pracy sarkoidozę wielonarządową z zajęciem płuc, węzłów chłonnych i serca, astmę oskrzelową, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę typu 2, otyłość, wole guzowate obojętne, przepuklinę rozworu przełykowego, refluks przełykowy, tętniak tętnicy podstawnej mózgu w obserwacji oraz padaczkę w obserwacji. Ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy od lutego 2015 r. do lutego 2018 r., kiedy rozpoczęto leczenie steroidami systemowymi z powodu rozpoznania sarkoidozy serca. Prawdopodobnie w związku
z włączeniem do leczenia steroidoterapii systemowej doszło do obniżenia odporności
w postaci nawracających infekcji dróg oddechowych z nasilonymi atakami kaszlu, który występował również poza infekcjami ( k. 211-213 a. s.).

Z opinii uzupełniającej biegłego sądowego z zakresu medycyny pracy wynika,
że duszność przy niewielkim wysiłku, a także uporczywy i napadowy kaszel o dużym nasileniu powoduje istotne upośledzenie sprawności organizmu ubezpieczonej. Ze względu na rozpoznane schorzenia, odwołująca wymaga systematycznego i intensywnego leczenia farmakologicznego pod ścisłym nadzorem poradni specjalistycznych i Kliniki (...). Ubezpieczona może wykonywać pracę w niepełnym wymiarze czasu na przykład
w zakładach pracy chronionej, proste prace ręczne, a zwłaszcza wykonywane w pozycji siedzącej. Do pogorszenia stanu zdrowia odwołującej doszło na początku 2015 r. z powodu zajęcia serca w przebiegu sarkoidozy z występowaniem zaburzeń rytmu serca. Prawdopodobnie w związku z wyłączeniem do leczenia steroidoterapii systemowej doszło
do obniżenia odporności skutkującej nawracającymi infekcjami dróg oddechowych
z nasilonymi atakami kaszlu, który występował również poza infekcjami ( k. 241-242 a. s.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty zgromadzone w aktach sprawy i w aktach rentowych oraz na podstawie opinii biegłych sądowych kardiologa, gastrologa, endokrynologa, diabetologa, neurologa, ortopedy, pulmonologa i medycyny pracy. Autentyczność dokumentów nie była kwestionowana przez żadną ze stron, dlatego też Sąd uznał je za pełnowartościowy materiał dowodowy. W ocenie Sądu opinie biegłych sądowych lekarzy specjalistów są wiarygodnym dowodem w sprawie, gdyż wydane zostały
w oparciu o obiektywne wyniki badań odwołującej i bezpośrednie badanie przez lekarzy, którzy są specjalistami w swoich dziedzinach posiadającymi bogatą wiedzę medyczną oraz wieloletnie doświadczenie zawodowe. Zdaniem Sądu opinie powołanych w sprawie biegłych nie pozostawiają żadnych wątpliwości co do dokładnego określenia stanu zdrowia wnioskodawcy.

W tym stanie rzeczy w ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy stanowił wystarczającą podstawę do wydania orzeczenia kończącego postępowanie.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. O. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. z dnia 20 kwietnia 2015 r., znak:(...)jako zasadne, zasługiwało
na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r., o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U. z 2013 r., poz. 1440 z późn. zm.) zwanej dalej ,,ustawą’’, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy;

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3.  niezdolność do pracy powstała w okresach składkowych wymienionych w ustawie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Prawo do świadczenia rentowego z tytułu niezdolności do pracy przysługuje zatem
w wypadku wypełnienia wszystkich przesłanek. Jak wynika z zebranego materiału dowodowego wyników badań odwołującej, opinii biegłego sądowego z zakresu medycyny pracy J. P. zasadnym jest przyznanie odwołującej spornego świadczenia z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia 1 marca 2015 r. do dnia 28 lutego 2018 r. Kwestie związane ze spełnieniem przesłanek przez ubezpieczoną, które są zawarte
w dyspozycji art. 57 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy były niekwestionowane przez organ rentowy
i stanowiły okoliczność bezsporną.

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, iż odwołująca cierpi na sarkoidozę wielonarządową z zajęciem płuc, węzłów chłonnych i serca, astmę oskrzelową, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę typu 2, otyłość, wole guzowate obojętne, przepuklinę rozworu przełykowego, refluks przełykowy, tętniak tętnicy podstawnej mózgu w obserwacji oraz padaczkę w obserwacji. Biorąc pod uwagę charakter schorzeń, wiek oraz charakter wykonywanej pracy, Sąd podkreśla, iż ubezpieczona jest osobą częściowo niezdolną do pracy i nie jest możliwym przekwalifikowanie jej na inne stanowisko. Sąd zważył, iż opiniujący
w sprawie biegli sądowi z pozostałych specjalności uznali, iż odwołująca nie jest osobą niezdolną do pracy. Niemniej jednak podkreślić należy, że obowiązujące przepisy
nie formułują wymogu, by wszyscy biegli lekarze oceniający zdolność ubezpieczonego
do wykonywania pracy zawodowej byli jednomyślni. Jest oczywistym, że w sytuacji, gdy specjaliści chociażby z jednej dziedziny nauk medycznych stwierdzają niezdolność ubezpieczonego do pracy, to można uznać, iż z powodu istniejących u niego schorzeń jest niezdolny do podejmowania i wykonywania pracy zarobkowej. Należy zauważyć,
że odwołująca z powodu występującej duszności przy niewielkim wysiłku, a także uporczywego i napadowego kaszlu o dużym nasileniu upośledza jej sprawność organizmu.
Ze względu na rozpoznane schorzenia, odwołująca wymaga systematycznego i intensywnego leczenia farmakologicznego pod ścisłym nadzorem poradni specjalistycznych i Kliniki (...). Sąd doszedł do przekonania, że opinia uzupełniająca biegłego sądowego
z zakresu medycyny pracy sporządzona przez J. P. była potwierdzeniem wniosków zawartych w opinii głównej. Dodatkowo należy wskazać, że strony procesu
nie wnosiły zastrzeżeń ani uwag, toteż Sąd przyjął, że wszystkie kwestie sporne zostały
w sposób należyty wyjaśnione. Biegły wyczerpująco wskazał na przesłanki, które warunkują zaistnienie częściowej niezdolności do pracy dopiero w lutym 2015 r., kiedy doszło do zajęcia serca w przebiegu sarkoidozy z występowaniem zaburzeń rytmu serca

Odnośnie ustalenia terminu, od którego Sąd uznał za zasadne przyznanie odwołującej prawa do renty, to zastosowanie znajduje w tym zakresie art. 129 pkt 1 ustawy. Stosownie
do treści ww. art., świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. Ogólną zasadą prawa emerytalno-rentowego jest, że świadczenia wypłaca się na wniosek zainteresowanego, poczynając od dnia powstania prawa do renty (tj. spełnienia ustawowych warunków), lecz nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek
o świadczenie. W postępowaniu Sąd ustalił, że odwołująca spełnia przesłankę częściowej niezdolności do pracy, przy czym niezdolność ta będzie miała początek w dniu 1 marca
2015 r., albowiem w tym miesiącu złożono wniosek do organu rentowego o świadczenie.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł, jak
w sentencji wyroku.

Zarządzenie: (...)

(...)