Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV P 195/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Anna Podubińska

Ławnicy:

Anna Piórkowska

Hanna Serowik

Protokolant:

kierownik sekretariatu Krystyna Hartung

po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2017 r. w Szczytnie

sprawy A. T.

przeciwko (...) (...) A. w S.

o odszkodowanie za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę

oddala powództwo

Sygn. akt: IV P 195/17

UZASADNIENIE

Powódka A. T. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego (...) (...) S. kwoty 12912 złotych z odsetkami za opóźnienie od dnia wytoczenia powództwa tytułem odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę.

W uzasadnieniu wskazała, iż otrzymała wypowiedzenie, jako przyczynę wskazano likwidację stanowiska pracy. W ocenie powódki przyczyna ta jest nieprawdziwa, a likwidacja pozorna. Stanowisko powódki należy do stanowisk kluczowych w każdym banku, czy (...). Żaden podmiot świadczący usługi finansowe w zakresie udzielania kredytów nie może działać bez windykacji oraz osoby zajmującej się oceną ryzyka kredytowego, a powódka miała w zakresie czynności oba te stanowiska. W istocie stanowisko powódki zostało podzielone na dwa- inspektor ds. windykacji, na które zatrudniono inną osobę oraz stanowisko Specjalisty ds ryzyka, które w okresie wypowiedzenia powierzono powódce.

Ponadto powódka zakwestionowała uzasadnienie doboru i kryteria, jakimi się pozwana posłużyła przy zwolnieniu powódki.

Pozwana (...) (...) S. wniosła o oddalenie powództwa.

Wskazano, iż pracodawca nie akceptował nieefektywnego zarządzania procesem windykacji, uchybień zaniedbań związanych z terminowym podejmowaniem czynności w poszczególnych sprawach windykacyjnych, nieefektywnego zarządzania zespołem pracowników, niepodejmowania niezbędnych działań mających na celu zapewnienie prawidłowego przebiegu windykacji oraz postępowań sądowych i egzekucyjnych.

Pozwana wskazała, że działania Kierownika powinna cechować szczególna staranność mająca na celu realizację zleconych zadań, a osoba zatrudniona na stanowisku kierowniczym powinna zdawać sobie sprawę z istoty i wagi ciążących na niej obowiązków związanych z koordynowaniem i nadzorowaniem procesu windykacji.

Odnosząc się do zarzutu dotyczącego pozorności likwidacji stanowiska pracy (...) wskazała, iż zlikwidowała stanowisko kierownika w pionie windykacji z uwagi na konieczność dostosowania struktury organizacyjnej (...) do aktualnej sytuacji ekonomicznej oraz brak należytego i efektywnego zarządzania procesem windykacji, po zlikwidowaniu stanowisko Kierownika D. (...) powierzyła nadzór i zarządzanie obszarem windykacji wraz ze stanowiskiem Inspektora ds. Windykacji bezpośrednio Prezesowi Zarządu (...).

Powódka od dnia 01 października 2015 dodatkowo pełniła dodatkowo funkcję specjalisty ds. ryzyka kredytowego i stopy procentowej i to stanowisko powierzono jej w okresie wypowiedzenia, po upływie okresu wypowiedzenia zadania te zostaną przekazane innemu pracownikowi. Brak było możliwości zatrudnienia powódki na stanowisku specjalisty ds. ryzyka kredytowego i stopy procentowej z uwagi na ujawnione uchybienia i zaniedbania oraz postawę pracownika, pracę powódki cechowała bierność, niesumienność i niestaranne wykonywanie obowiązków służbowych oraz niestosowanie się do poleceń służbowych dotyczących pracy.

Odnosząc się do zarzutu zbyt ogólnego uzasadnienia likwidacji stanowiska pracy — pozwana przywołała stanowisko Sądu Najwyższego, iż „skonkretyzowanie przyczyny wypowiedzenia nie oznacza wyczerpującego powołania wszystkich faktów i zdarzeń, które stały się podstawą decyzji pracodawcy o rozwiązaniu stosunku pracy. Konkretność przyczyny nie polega na opisaniu jej w sposób szczegółowy”, a „wskazanie faktów i rzeczowych okoliczności dotyczących osoby pracownika bądź jego zachowania w procesie świadczenia pracy lub zdarzeń spełnia warunek podania konkretnej przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę. Powódka na stanowisku kierowniczym miała dostęp do aktualnej sytuacji finansowej (...) oraz do założeń Programu Postępowania Naprawczego, a tym samym powinna zdawać sobie sprawę z sytuacji ekonomicznej, w jakiej znajduje się Kasa. Brak znajomości przez powódkę sytuacji ekonomicznej uzasadniającej konieczność redukcji kosztów (...) poprzez likwidację części stanowisk, potwierdza jedynie słuszność podjętej przez pozwaną (...) decyzji o wyborze pracownika, któremu została wypowiedziana umowa o pracę i potwierdza wskazane przez pozwaną okoliczności cechujące pracę powódki.

Pracownikom na stanowiskach kierowniczych stawiane są wyższe wymagania niż pozostałym. W szczególności powinni oni wykazywać się większą inicjatywą i operatywnością, Odpowiadają oni także za brak efektów komórki organizacyjnej, którą kierują, a ich zachowanie musi być oceniane według ostrzejszych kryteriów.
Pozwany wskazał jako przykłady nieefektywnego zarządzania procesem windykacji, nieefektywnego zarządzania zespołem pracowników oraz braku zapewnienia niezbędnych działań umożliwiających zapewnienie prawidłowego przebiegu windykacji oraz postępowań sądowych i egzekucyjnych opóźnienie w kierowaniu spraw na drogę postępowania sądowego, brak nadzoru nad wykonywaniem przez dłużników zawartych ugód, brak czynności w sprawach, w których dłużnik zmarł.

Uchybienia były znane powódce, albowiem na identyczne okoliczności wskazywała w swoich raportach z kontroli wewnętrznej A. W. i były to: brak wysyłki wypowiedzeń umów w terminach określonych w regulacjach (...), brak rejestracji w systemie informacji o śmierci członków (...), błędna prezentacja danych w raportach windykacyjnych, przyjmowanie oświadczeń od dłużników na formularzach lub w sposób niezaakceptowany przez Zarząd (...), brak informacji zarządczej na temat portfela (struktury i jakości) pożyczek restrukturyzowanych oraz rejestracji restrukturyzacji w systemie informatycznym (...), sporządzanie i wysyłanie do dłużników wezwań do zapłaty niezgodnych z obowiązującym (...) wzorcem.

Postawa powódki była wielokrotnie przedmiotem rozmów z członkami Zarządu (...). Powódka nie potrafiła wytłumaczyć przyczyn swojej bezczynności, co więcej wielokrotnie dawała do zrozumienia swoim przełożonym, że nie zamierza podporządkować się zarządzeniom pracodawcy w zakresie poprawy jakości procesu windykacji. Pomimo odbytych rozmów powódka nie zrealizowała postawionych zadań.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka A. T. została zatrudniona w pozwanej (...) (...) S. od dnia 24 kwietnia 2002 roku, obecnie na czas nieokreślony. Od dnia 1 kwietnia 2014 roku powódka pracuje na stanowisku Kierownika D. (...), którego zadaniem jest koordynowanie wszystkich czynności związanych z procesem windykacji. Od 1 października 2015 roku dodatkowo powierzono powódce funkcję specjalisty ds. ryzyka kredytowego i stopy procentowej, kumulacja tych stanowisk była spowodowana trudną sytuacją ekonomiczną pozwanego uniemożliwiającą zatrudnienie dodatkowych osób.

Czynności wykonywane w dziale windykacji były na bieżąco, periodycznie kontrolowane pod kątem ich prawidłowości, przestrzegania procedur. W ramach tych czynności kontrolnych kilkakrotnie stwierdzano uchybienia w pracy samej powódki, czy też działu, do dłużników były wysyłane niezgodne z wzorami wezwania do zapłaty, pouczenia – powódka zwróciła uwagi w bieżącej pracy, że pisma w systemie, którymi dział się posługiwał są nieprawidłowe. Po kontrolach poprawiała te uchybienia, natomiast powtarzały się one w czasie kolejnych audytów i kontroli.

Rada Nadzorcza pozwanej Kasy od pewnego czasu miała zastrzeżenia do działania działu windykacji, do małej efektywności tych działań. Działania te w okresie od 2015 roku były intensyfikowane, bowiem sytuacja finansowa (...) była zła, był wprowadzany Program Naprawczy.

Dodatkowo J. D. — Członek Rady Nadzorczej został oddelegowany do pełnienia funkcji Członka Zarządu ze szczególnym wskazaniem na konieczność objęcia nadzorem windykacji. Wielokrotnie prowadził z powódką rozmowy, jakie są możliwości poprawy sytuacji. W styczniu 2017 roku ponownie przeprowadził z powódką rozmowę odnośnie oczekiwań Zarządu i Rady Nadzorczej co do sposobu zarządzania procesem windykacji, oczekiwań władz (...) w tym obszarze oraz zadań, które powinny zostać zrealizowane i wdrożone w procesie windykacji, tak aby umożliwić realizację wyników określonych w Programie Postępowania Naprawczego w zakresie należności przeterminowanych. Powódka zobowiązała się do przedstawienia na piśmie w terminie dwóch tygodni koncepcje kierunków działań, które wyeliminują nieprawidłowości w D. (...) oraz nakreślą strategię pracy działu z szczegółowym podziałem obowiązków pomiędzy pracownikami, czego nie wykonała.

Powódka w okresie od marca 2017 roku zachorowała i przebywała na długotrwałym zwolnieniu lekarskim.

W okresach nieobecności powódki na jej miejsce nie zatrudniano nikogo, zadania pozwanego zostały rozdzielone pomiędzy innych pracowników zatrudnionych w (...) (...) S..

Działania z zakresu nadzoru na działem windykacji, zarządzania pracownikami przejęła członek zarządu A. S.. W okresie wykonywania tych zadań harmonijnie ułożyła współpracę z pracownikiem działu, a efektywność pracy tego ostatniego wzrosła. Dodatkowo jednak podczas kontroli dokumentacji na stanowisku powódki, zadań wykonywanych bezpośrednio przez powódkę nie w ramach nadzoru, a zadań bieżących będących w jej zakresie czynności, A. S. ujawniła szereg spraw, gdzie czynności egzekucyjne nie były podjęte w terminie, albo nie były podejmowane w ogóle i tak stwierdziła opóźnienia w kierowaniu spraw na drogę postępowania sądowego, a zgodnie z obowiązującymi w (...) regulacjami pozew przeciwko dłużnikowi Kasy powinien być sporządzony w ciągu 14 dni od otrzymania przez niego wezwania, ujawniła sytuacje, gdy w raportach sporządzanych przez powódkę nie były wykazane wszystkie zawarte przez (...) umów ugód i w tych sprawach, gdy dłużnik nie wywiązywał się ugody nie były podejmowane działania windykacyjne, sprawom nie był nadawany dalszy bieg. W sprawach, w których pożyczkobiorca zmarł, w zakresie czynności powódki leżało podjęcie ustaleń co do potencjalnych spadkobierców w tym występowanie do sądu, czego powódka nie wykonywała, a w konsekwencji sprawy nie były kierowane przeciwko spadkobiercom.

W 2017 roku w związku z brakiem wdrożenia Programu Naprawczego wysokim odsetkiem przeterminowań (...) (...) S., musiała udzielać szczegółowych wyjaśnień do Komisji Nadzoru Finansowego i wobec tego podjął działania restrukturyzacyjne obejmujące zmiany personalne w dziale sprzedaży, drugim dziale, do funkcjonowania którego były zastrzeżenia oraz dziale windykacji. W związku z tym, że zaobserwowano, iż w okresie nieobecności powódki i przejęcia jej zadań tak z zakresu kontroli, jak i części bezpośrednich czynności z zakresu odzyskiwania należności, w szczególności przejęcie zadań biurowych przez A. S. skuteczność działań windykacyjnych zwiększyła się, a inspektor ds. windykacji pracujący w dziale był w stanie poświęcić więcej czasu na windykację terenową podjęto też decyzję o zlikwidowaniu stanowiska kierownika działu i utworzeniu w to miejsce w dziale stanowiska równorzędnego do już istniejącego – inspektora ds. windykacji. Natomiast w związku z zastrzeżeniami wobec pracy powódki, tak konkretnych stwierdzonych uchybień, jaki o oceną zaangażowania w pracę Zarząd Kasy zadecydował, że na stanowisko to zostanie zatrudniona inna osoba, a z powódką zostanie rozwiązany stosunek pracy.

W dniu 2 października 2017 roku powódka otrzymała pismo o rozwiązaniu z nią umowy o pracę za trzymiesięcznym wypowiedzeniem ze skutkiem na 31 stycznia 2018 roku. W uzasadnieniu wskazano, że przyczyną wypowiedzenia jest likwidacja stanowiska pracy, która następuje w związku z koniecznością dostosowania struktury organizacyjnej (...) do sytuacji ekonomicznej, w jakiej znajduje się (...) oraz jej aktualnych potrzeb. Wskazano, że o kryteriach doboru pracownika, którego stanowisko zostało zlikwidowane zadecydowały cechy — predyspozycje i umiejętności pożądane przez pracodawcę. Pracodawca nie akceptuje zachowania powódki polegającego na nieefektywnym zarządzaniu procesem windykacji. Dokonane przez Członków Zarządu (...) im. (...). Brata A. ustalenia, ujawniły szereg uchybień i zaniedbań związanych z terminowym podejmowaniem czynności w poszczególnych sprawach windykacyjnych. Jako pracownik zatrudniony na stanowisku Kierownika D. Windykacji powódka nieefektywnie zarządzała zespołem pracowników, nie potrafiąc zapewnić podjęcia niezbędnych działań mających na celu zapewnienie prawidłowego przebiegu windykacji oraz postępowań sądowych i egzekucyjnych. Działania Kierownika powinna cechować szczególna staranność mająca na celu realizację zleconych zadań — niestety ujawnione uchybienia i zaniedbania wskazują, iż wyznaczone zadania nie były zrealizowane. Zaznaczono, że wielokrotnie były przeprowadzane z powódką rozmowy dyscyplinujące, które nie przyniosły spodziewanego rezultatu. Jako Kierownik D. (...) nie dokładała należytej staranności, aby zapewnić prawidłowy przebieg procesu windykacji. W ocenie pracodawcy zachowanie powódki cechuje bierność, niesumienne i niestaranne wykonywanie obowiązków służbowych oraz niestosowanie się do poleceń służbowych dotyczących pracy, które nie może być dalej akceptowane z uwagi na możliwość wyrządzenia znacznych szkód.

W okresie wypowiedzenia powierzono powódce wykonywanie pracy specjalisty ds. ryzyka kredytowego i stopy procentowej.

/ okoliczności bezsporne, akta osobowe powódki – umowy o pracę, aneksy, wypowiedzenie K 6, szczegółowy zakres obowiązków powódki K 8-9, Regulamin Organizacyjny K 85-101, szczegółowe zadania komórek organizacyjnych K 102-107, zaświadczenie o wynagrodzeniu K 36, raport dla zarządu dotyczący efektów działań windykacyjnych K 37-41, informacja dotycząca efektów działań windykacyjnych K 42-69, sprawozdanie z działalności działu windykacji K (...)-81, arkusze oceny pracownika K 82-85, raporty pokontrolne K 109-117, zeznania świadków częściowo A. W. K 121-122, A. G. K 132v, B. K. K 133, przesłuchanie stron – częściowo powódki K 135, pozwanych – A. S. K 136, J. D. K 136/

Sąd zważył, co następuje:

W świetle przeprowadzonych dowodów zarzuty powódki do oświadczenia o wypowiedzeniu tak dotyczące pozorności przyczyn, jak i błędnych kryteriów doboru pracownika do zwolnienia w związku z likwidacją stanowiska pracy nie są zasadne.

Należy wskazać, iż sam fakt zmian organizacyjnych jest w świetle przedłożonego Regulaminu Organizacyjnego, jak również zeznań świadków- B. K. i A. G., ale przede wszystkim zeznań strony pozwanej, członków zarządu jest niewątpliwy. Wynika z tych dowodów, że pozwany zlikwidował stanowisko kierownika w dziale windykacji i wszystkie funkcje kontrolne, nadzorcze, zarządcze z tego działu przekazał do zakresu zadań członka Zarządu A. S.. Trzeba podkreślić, że to jest właśnie istota zmian dokonanych w tym dziale, bezspornym jest, że liczebność samego działu nie zmieniła się, bowiem utworzono nowe stanowisko- drugie tym dziale równorzędne z dotychczasowym inspektora ds. windykacji i zatrudniono na nie inną osobę. Natomiast nie ma to wpływu na ocenę, że stanowisko kierownicze zajmowane przez powódkę zostało zlikwidowane.

Nie jest też zasadny wniosek o pozorności działań reorganizacyjnych, jak wynika z zeznań członka Zarządu, A. S., taka reorganizacja, obejmująca decyzje personalne była przeprowadzona nie tylko w dziale windykacji w części dotyczącej likwidacji stanowiska kierowniczego, ale także w drugim dziale- dziale sprzedaży, do którego także miały miejsce powtarzające się zastrzeżenia, a działania te były w pewien sposób także konieczności wyjaśniania działań naprawczych wdrożonych przez pozwanego przed Komisją Nadzoru Finansowego. Warto też wskazać, ze działania naprawcze obejmowały też inne obszary tj. najem usług.

Należy przy tym wskazać, iż przyczyny tak przeprowadzonej reorganizacji w dziale windykacji zgodnie z wyjaśnieniami pozwanego tkwią po części w samych nieobecnościach powódki. Jak wyjaśniła w imieniu pozwanego członek Zarządu A. S., podczas nieobecności powódki, w związku z koniecznością przejęcia jej obowiązków okazało się, iż taka organizacja pracy, gdy to funkcje nadzorcze, kontrolne są wykonywane przez członka Zarządu jest dużo bardziej efektywna.

Sąd w ramach swoich uprawnień dokonuje oceny, czy w przypadku likwidacji jednego z kilku tożsamych stanowisk został prawidłowo dokonany wybór pracownika do zwolnienia. W niniejszej sprawie nie wystąpiła taka sytuacja. Stanowisko Kierownika D. ds. Windykacji było jedynym takim stanowiskiem i ono zostało zlikwidowane i funkcje nadzorcze, kierownicze zostały w związku z większą efektywnością takiego rozwiązania, przekazane do dyspozycji Zarządu Kasy, natomiast zostało utworzone nowe, drugie takie, ale równorzędne z dotychczasowym stanowisko inspektora ds. windykacji.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, w przypadku likwidacji stanowiska pracy, pracodawca nie ma obowiązku poszukiwania dla pracownika i proponowania mu innego stanowiska w swoich strukturach. W przypadku powódki konieczne jest jednak odniesienie się do możliwości dokonania wobec niej jedynie wypowiedzenia zmieniającego, a to z uwagi na fakt, że łączyła ona w ramach obowiązków dwie funkcje.

Trzeba zatem podkreślić, że z treści wypowiedzenia wynika, że zostało ono dokonane nie tylko z uwagi na likwidację stanowiska, ale także konkretne zarzuty do jakości pracy powódki, jakości wypełniania przez nią obowiązków związanych z oboma stanowiskami i zostały opisane jako kryteria doboru pracownika do zwolnienia.

Przeprowadzony materiał dowodowy te zarzuty stawiane powódce także potwierdził, przy czym należy wskazać, że te kryteria można zakwalifikować w realiach niniejszej sprawie jako współprzyczynę rozwiązania stosunku pracy. Z zeznań świadków, ale głównie przesłuchania stron – członków zarządu wynika, że to właśnie te powtarzające się zastrzeżenia do powódki, brak- mimo prowadzonych rozmów - poprawy efektywności jej pracy i efektywności działu, za który odpowiadała, brak nadzoru z jej strony nad prowadzoną windykacją, a wręcz przeciwnie- konieczność nadzoru nad jej bezpośrednią pracą i jednocześnie sprawdzania się w okresie nieobecności powódki rozwiązania polegającego na przejęciu przez członka zarządu A. S. funkcji nadzorczych nad windykacją spowodowały, że postanowiono przy tym rozwiązaniu pozostać.

Dołączone protokoły kontroli, zestawienia zeznania świadków A. W., B. K., ale także częściowo potwierdzają, że te zarzuty były uzasadnione, a trafnie też pozwany wskazuje, że sama postawa powódki w trakcie procesu utwierdza w przekonaniu, że powódka nie wykazywała takiego zaangażowania w pracę, poziomu analizy problemów występujących tak na jej stanowisku pracy, jak i w nadzorowanym dziale, jakiego można oczekiwać od pracownika na stanowisku kierowniczym, samodzielnym, kontrolnym i generalnie wadliwie pojmowała swoją rolę. Powódka wielokrotnie w trakcie rozprawy reagowała na artykułowane wobec niej zastrzeżenia argumentami polegającymi na tym, ze nie wiedziała, jaki jest oczekiwany poziom skuteczności windykacji, nie przekazano jej, ze należy dokonać zmiany, uaktualnienia druków. Tymczasem, niezależnie od tego, że z zeznań J. D. wynika, że przeprowadzał z powódką rozmowy, z których jasno wynikało, że jakość i skuteczność windykacji nie jest zadowalająca i wymaga poprawy, to trzeba wskazać, że powódka była zatrudniona na stanowisku kierowniczym i od osoby na takim stanowisku pracodawca ma prawo oczekiwać samodzielnej analizy i wyszukiwania ewentualnych problemów, samodzielnego wyszukiwania możliwości zwiększenia skuteczności pracy, czy jak choćby w przypadku zarzutu dotyczącego nieaktualnych druków – wykazywania inicjatywy, by w przypadku zachodzących zmian dostosowywać działanie w podległym sobie pionie do nich. Pozwany trafnie wskazał, że przede wszystkim pracownicy na stanowiskach kierowniczych i samodzielnych realizują zadania zakładu pracy wymienione w art. 94 k.p., a od dobrej organizacji pracy i sprawnego kierownictwa zależą w znacznej mierze wyniki działalności zakładu pracy. Pracownicy ci ze względu na zajmowane stanowiska, powinni dawać przykład dobrej roboty i właściwej postawy, co w przypadku powódki nie miało miejsca.

Natomiast zeznania świadków potwierdzają, że do pracy powódki było szereg zastrzeżeń, nie dotyczyły tylko okresu ostatniego, a miały miejsce od 2015 roku, od kiedy były prowadzone rozmowy dotyczące funkcjonowania działu podległego powódce.

A. W., która generalnie bardzo dobrze oceniała swoją współpracę z powódką, wskazała, że w trakcie kontroli w 2016 roku wykryła szereg błędów, jak stwierdziła- błędów w procesie. Nie sposób jest uznać, że osoba na kierowniczym stanowisku nie ponosi żadnej odpowiedzialności za to, że pisma, wezwania, druki, które generowane są z systemu są nieaktualne i zawierają błędy. Trzeba zauważyć, że dla sądu jest oczywistym, że celem takich kontroli wewnętrznych jest sprawdzenie poprawności działania różnych obszarów firmy w celu usprawnienia jej działania, zwiększenia efektywności, poprawienia procedur i fakt, że wykryła ona pewne niezgodności nie jest przesądzający. Natomiast postawa powódki ujawniona na rozprawie sprowadzająca się do postawy, że nie ponosi ona za powyższe odpowiedzialności, bowiem tak system generował te pisma nie może być akceptowana, właśnie z uwagi na stanowisko, jakie zajmowała.

Także świadek A. G. potwierdziła, że podczas kontroli, czy w związku z bieżącą pracą ujawniała uchybienia w pracy powódki w takich obszarach, które mogły mieć kluczowe znaczenie dla działania pozwanego, podejmowania decyzji finansowych z zachowaniem dopuszczalnych granic ryzyka kredytowego. Wskazała też, że były to błędy powtarzające się podczas kolejnych kontroli i podkreśliła istotną kwestię, że w jej ocenie uchybienia te wynikały z braku dostatecznego zaangażowania powódki w wykonywaną pracę.

Podobnie świadek B. K. wskazał, że powódka nie wykonywała szeregu zadań, które zgodnie z podziałem czynności do niej należały, a które niekiedy powodowały, że proces windykacji nie mógł być kontynuowany i tak nie występowała do sądu o dane dotyczące przeprowadzonych postępowań spadkowych, w przypadku kilku ugód, które nie były wykonywane nie zarejestrowała ich nawet w systemie, czego skutkiem jakby zniknęły ( a warto podkreślić, ze zeznań A. S. wynika, że podjęcie działań spowodowało, ze po podjęciu czynności, należności te udało się odzyskać ). Podkreślił też, że współpraca nie przebiegała najlepiej, bowiem powódka zobowiązała się do wykonywania niektórych czynności w związku z premią przypadającą na nich oboje i ich nie wykonywała faktycznie. Z uwagi na fakt, że świadek przede wszystkim prowadził windykację terenową, harmonijna współpraca z osobą, która miała równolegle wykonywać czynności na miejscu była tu kluczowa. Świadczy o tym fakt, że jak świadek wskazał, od kiedy czynności biurowe zaczęła wykonywać A. S., a ostatnio drugi z pracowników nowoprzyjęty do działu windykacji może on jeździć częściej w teren co w znaczący sposób wpłynęło na poprawę skuteczności windykacji.

Ze wszystkimi tymi zeznaniami korespondują zeznania członków zarządu- A. S. i J. D. i szczególnie te ostatnie zeznania pokazują, że problem działania działu, którym kierowała powódka był dyskutowany, omawiany od dłuższego czasu, on sam od czasu, gdy w ramach oddelegowania do Zarządu sprawy windykacji powierzono jego szczególnej pieczy wielokrotnie spotykał się z powódką i artykułował oczekiwania wobec działu, wobec pracy powódki, w tym prosił ją o przedstawienie propozycji zmian w funkcjonowaniu działu, w tym szczegółowo określających zadania poszczególnych osób, tak by poprawić efektywność ściągalności wierzytelności. Zeznania te świadczą jednoznacznie, że decyzja wobec powódki nie była ani nagle podjęta, nie była tez gwałtowna, a była poprzedzona wieloma innymi działaniami, które to bez zmian personalnych wpłynęłyby pozytywnie na windykację, jednak nie przynosiło to efektów. Z zeznań A. S. też wynika, że już wcześniej rozmawiała z powódką o tym, by sprawy do Sądu były kierowane szybciej i wskazała jej na nieefektywne wykorzystanie czasu pracy z uwagi na jego poświęcenie na przeglądanie stron internetowych.

Uchybienia powódki w pracy są znaczące i mają wpływ na skuteczność procesu windykacji. Należy tu wskazać chociażby, że brak odpowiedniego pouczenia pożyczkobiorcy, kredytobiorcy przy wezwaniu do zapłaty o skutkach przewidzianych ustawą ma wpływ na ocenę wymagalności roszczenia, terminów tej wymagalności i może negatywnie wpływać na późniejsze dochodzenia roszczeń, w tym odsetkowych. Zachowanie tych kwestii formalnych ma zatem zasadnicze znaczenie dla skuteczności wszystkich działań, a powódka nie negowała, że takie uchybienia miały miejsca, wynikają one także z zeznań A. W..

Oceny prawidłowości wypowiedzenia, wskazanych przyczyn z punktu widzenia realizacji wymogów określonych w art. 30 §4 kp Sąd dokonuje z uwzględnieniem nie tylko kryteriów wskazanych w samym piśmie, ale także znanych pracownikowi z innych źródeł. W ocenie sądu, sposób opisania przyczyn w wypowiedzeniu w powiązaniu z tym, że z powódką były prowadzone rozmowy, formułowano wobec niej oczekiwania, czy to zaproponowania zmian, czy też przygotowania wdrożenia zmian wymyślonych przez inne osoby np. J. D., czy też uchybienia opisywane w protokołach kontroli pozwala uznać, że pozwany w sposób dostatecznie jasny i klarowny wyjaśnił powódce przyczyny rozwiązania z nią stosunku pracy.

Fakt posiadania przez powódkę pozytywnych ocen pracowniczych z przeszłości, na co powoływała się ona w ocenie Sądu nie ma przesądzającego znaczenia. W ostatniej ocenie powódka została oceniona znacznie gorzej, przy czym tu też Sąd nie przywiązywał do tej okoliczności przesądzającego znaczenia, bowiem ta ocena nie została powódce doręczona przed jej długotrwałą nieobecnością, powódka nie miała możliwości się z nią zapoznać i ewentualnie odwołać.

W tych warunkach Sąd na podstawie art. 45§1 kp Sąd powództwo w całości oddalił.

O kosztach procesu nie orzekano, bowiem pozwany nie wskazał, by jakiekolwiek poniósł, a nie ma kosztów, o których Sąd winien orzekać z urzędu.