Sygn. akt I C 3940/17
Dnia 30 stycznia 2018 roku
Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Daria Ratymirska
Protokolant: sekr. sąd. Daria Mokrzycka
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2018 roku w Kłodzku
sprawy z powództwa Gminy B.
przeciwko B. H.
o zapłatę kwoty 353,73 zł
oddala powództwo.
(...)
Gmina B. wniosła pozew przeciwko B. H. o zapłatę kwoty 353,73 zł, tytułem zapłaty za usługę komunalną, związaną z rezerwacją miejsca pochówku K. H. i S. H..
Pozwana wniosła o oddalenie powództwa, zarzuciła, że powód, jako administrator cmentarza, nie świadczył usługi komunalnej, polegającej na rezerwacji miejsca pochówku K. i S. H., lecz obciążył fakturą VAT - za opłaty cmentarne, tj. przedłużenie opłaty grobu na kolejnych 20 lat za dwa miejsca. Zarzuciła, że jest to opłata nienależna, gdyż jest to grób murowany rodzinny, więcej niż jednoosobowy.
Stan faktyczny:
Powodowa Gmina wystawiła wobec pozwanej fakturę VAT w dniu 30.08.2016r., nr (...), na kwotę 320 zł, za przedłużenie opłaty istniejącego grobu na 20 lat – 2 x 160 zł, z terminem płatności na dzień 13.09.2016r. W opisie wskazano: „Przedłużenie do 4.09.2026r. Dot. H. K. (...) oraz „Przedłużenie do 17.09.2026r. Dot. H. S. (...)
Dowód: faktura (k-8, 18)
Pismem z dnia 21.09.2016r. powodowa Gmina wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 331,60 zł, wskazując w opisie nr faktury i adnotację, że dotyczy opłat cmentarnych.
Dowód: wezwanie do zapłaty (k-9)
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo podlegało oddaleniu.
Bezspornym było, że K. H. i S. H. pochowani są w grobie murowanym, przeznaczonym do chowania więcej niż jednych zwłok (art. 230 kpc). Pozwana, jako uprawniona do tego grobu, nie tylko nie musi – po upływie 20 lat – przedłużać tego prawa, ale także uiszczać ponownej opłaty – z uwagi na wyłączenie zastosowania ust. 1 i ust. 2 art. 7 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 118, poz. 687 ze zm.).
Do grobów murowanych, przeznaczonych do pochowania więcej niż jednych zwłok, nie mają zastosowania ograniczenia, dotyczące ponownego użycia grobu (art. 7 ust. 3 powołanej ustawy), a zatem członkowie rodziny uprawnieni do tego grobu nie tylko nie muszą po upływie 20 lat przedłużać tego prawa, ale także uiszczać ponownej opłaty. W tym wypadku zarządowi cmentarza nie przysługuje prawo dysponowania wolnymi miejscami w grobie murowanym ani przed, ani po upływie dwudziestu lat od pochowania, ani do pobierania kolejnej opłaty (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3.12.2010r., I CSK 66/10, Legalis; wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12.02.2015r., III SA/Wr 810/14, Legalis).
Zgodnie ze stanowiskiem pozwanej, strona powodowa bezpodstawnie obciążyła ją opłatą, której wysokość wynika z dołączonej do pozwu faktury. Faktura VAT jest jedynie dokumentem prywatnym (art. 245 kpc) i sama w sobie nie jest źródłem stosunku cywilnoprawnego