Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Katarzyna Malinowska

Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Domańska

po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2018 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko J. J.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 61,63 zł (sześćdziesiąt jeden złotych sześćdziesiąt trzy grosze) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 27 lutego 2017r. do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 317 zł (trzysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Katarzyna Malinowska

Sygn. X C 3689/17

UZASADNIENIE

Powód (...) spółka akcyjna dnia 27 lutego 2017 r. wniósł do Sądu Rejonowego (...) pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym, w którym domagał się od pozwanego J. J. zapłaty sumy 879,11 zł wywodzonej z niewłaściwie wykonanej umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Wskazana kwota wynikała częściowo z nieopłaconych faktur, kar umownych oraz skapitalizowanych odsetek za opóźnienie.

Referendarz sądowy w tamtejszym Sądzie dnia 31 marca 2017 r. wydał nakaz zapłaty zgodny z żądaniem pozwu. Dnia 5 maja 2017 r. do sądu wpłynął sprzeciw od tak wydanego orzeczenia wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia. Pozwany argumentował, że dochodzona pozwem kwota wiązana jest przez powoda bezpośrednio z zerwaniem pozwanego umowy, co jego zdaniem nie nastąpiło, gdyż spełnił wymagania stawiane przed nim przez powoda (w terminie wpłacił określoną w wezwaniu kwotę). Postanowieniem z dnia 24 lipca 2017 r. (...) sąd orzekł o przywróceniu terminu do złożenia środka zażalenia, a w konsekwencji uznał, ze sprzeciw został złożony ze skutkiem prawnym. W tych okolicznościach nakaz zapłaty utracił moc w całości, a sprawę przekazano do rozpoznania tutejszemu Sądowi według właściwości ogólnej.

W odpowiedzi na pozew złożonej dnia 16 października 2017 r. powód szczegółowo wykazał, z jakich faktów wywodzi kwotę wskazaną w pozwie. Jednocześnie przyznał, że pozwany wpłacił kwotę wskazaną mu w piśmie z 25 sierpnia 2016 r., jednak została ona rozliczona na rzecz innych wymagalnych należności.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany w krótkim odstępie czasu zawarł z powodem dwie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych: nr (...) z dnia 16 stycznia 2015 r. oraz nr (...) z dnia 25 lutego 2015 r. W ich ramach powód zobowiązał się świadczyć stanowiące przedmiot umowy usługi, zaś pozwany miał uiszczać opłaty zgodnie z cennikiem, a także utrzymywać karty SIM w stanie aktywności przez okres obowiązywania umowy, to jest przez dwa lata.

Okoliczność bezsporna, ponadto dowód:

– Umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 16.01.2015 r., k. 36–41,

– Umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) z dnia 25.02.2015 r., k. 50–55.

Płatności pozwanego z tytułu wspomnianych zobowiązań z początku regularne, z czasem prowadziły do wystąpienia zaległości – pozwany opóźniał się z wpłatą części lub całości należności za wszystkie miesiące od marca do lipca 2016 r. W dniu 25 sierpnia 2016 r. wysokość zaległości po stronie pozwanego z samego tytułu niezapłaconych faktur wyliczono na kwotę 211,70 zł. W tej sytuacji powód wypowiedział łączące strony umowy, informując iż ich rozwiązanie nastąpi z dniem 5 października 2016 r. Jednocześnie dezaktywowano należące do pozwanego karty SIM i rozpoczęto naliczanie kar umownych za niedotrzymanie warunku polegającego na utrzymanie ich w stanie aktywności do końca obowiązywania umów. W zawartym w zbiorczej przesyłce piśmie zaoferowano pozwanemu możliwość odstąpienia od wypowiedzenia umowy. Jako warunek wskazano wpłatę kwoty 214,04 zł (zaległość wynikająca z faktur, koszt wystawienia noty odsetkowej oraz odsetki od tej kwoty) do dnia 29 września 2016 r. Załączono także przykładowy blankiet przelewu.

Okoliczność bezsporna, ponadto dowód:

– wypowiedzenie umowy wraz z warunkami odstąpienia od jej wypowiedzenia z dnia 25.08.2016, k. 59–65,

– faktury VAT i rozliczenia zbiorcze rachunków pozwanego, k. 66–70,

– saldo niezapłaconych faktur i not księgowych z dnia 10.02.2017, k. 35.

Pozwany dnia 28 sierpnia 2016 r. wpłacił na rachunek bankowy powoda wskazany w wezwaniu kwotę przewyższającą tę wymaganą do „reaktywacji” umów, tj. 250 zł. Pomimo tego wpłata ta nie została przez powoda potraktowana jako spełniająca warunki wezwania z 25 sierpnia 2016 r.

Dowód:

– potwierdzenie przelewu z dnia 28.09.2016 r., k. 9 v.,

– stanowisko powoda w piśmie z dnia 16.10.2017 r., k. 27

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodu z dokumentów złożonych do akt sprawy. Były one spójne i logiczne, kompleksowo naświetlały okoliczności sprawy, a ponadto żadna ze stron nie zakwestionowała ich prawdziwości.

W rozpoznawanej sprawie bezsporne pozostawało, iż strony postępowania związały się dwiema umowami o świadczenie usług telekomunikacyjnych, z których po stronie pozwanego wynikało (oprócz obowiązku uiszczania należności z tego tytułu) zobowiązanie do utrzymywania aktywnych kart SIM przez cały okres trwania umowy. Przedmiotu sporu nie stanowił również fakt, iż pozwany nie wszystkie należności uiszczał w terminie.

Do ustalenia pozostawało, czy strona powodowa miała prawo naliczyć pozwanemu kary umowne w związku z wcześniejszym rozwiązaniem umowy i uznać, że nie spełniono wymogu niezbędnego do odstąpienia od wypowiedzenia umowy, co wskazano to w piśmie z 25 sierpnia 2016 r.

W ocenie Sądu, powód kierując do pozwanego pismo z dnia 25 sierpnia 2016 r. w sposób jednoznaczny wskazał, iż wpłata kwoty 214,04 zł spowoduje odstąpienie przez nią od wypowiedzenia umowy jeszcze przed terminem jej wygaśnięcia dnia 4 października 2016 r. Pozwany spełnił warunki wskazane mu we wspomnianym piśmie, wpłacając żądaną kwotę powiększoną o przeszło 35 zł. Przelew nastąpił na rachunek powoda wskazany na załączonym druku. Stąd też Sąd stanął na stanowisku, że odwołując się do uczciwości kontraktowej pozwany miał pełne prawo oczekiwać, że powód dotrzyma warunków wskazanych w piśmie z 25 sierpnia 2016 r., to jest odstąpi od wypowiedzenia umowy, a w rezultacie iż nie będzie naliczał kar umownych.

Dlatego w ocenie Sądu należało uznać, że powód niezasadnie obciążył pozwanego karami umownymi.

W konsekwencji za uzasadnione Sąd uznał roszczenie jedynie w tej części, w jakiej stanowiło ono należność wynikającą z niezapłaconych faktur. W sumie należało zatem zasądzić 61,63 zł, o czym orzeczono w pkt. I sentencji wyroku.

W pozostałej części, wobec odmiennych warunków wskazanych pozwanemu na piśmie, powództwo podlegało oddaleniu jako nieuzasadnione, o czym orzeczono w pkt. II. Co do not odsetkowych - nie zostało wykazane za jaki okres od jakich kwot zostały naliczone odsetki, co uniemożliwiło weryfikację ich zasadności.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 100 kpc, który stanowi, że razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu, zasądzając je w całości od strony powodowej na rzecz strony pozwanej.

W niniejszej sprawie pozwany uległ tylko w nieznacznej części, w przeważającym zakresie powód jest stroną przegrywającą, dlatego Sąd nałożył na niego obowiązek zwrotu kosztów pozwanemu – a składa się na nie 270 zł wynagrodzenia pełnomocnika i 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

SSR Katarzyna Malinowska