Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI RC 106/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Maciej Jabłoński

Protokolant Monika Obarzanek

po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2018 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa W. B.

przeciwko A. M. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego B. M.

o obniżenie alimentów

orzeka

1.  oddala powództwo;

2.  kosztami procesu w zakresie kosztów zastępstwa procesowego na rzecz pozwanej obciąża powoda W. B..

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sad ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:

W. B. posiada zobowiązanie alimentacyjne wobec swojej córki A. ustalone w wymiarze 1800 zł orzeczeniem tutejszego Sądu z dnia 29 marca 2012r. W dacie złożenia pozwu miał utrzymywać się z zasiłku dla bezrobotnych z powodu braku możliwości zarobkowych w branży ubezpieczeniowej w której się specjalizował osiągając uprzednio przychody rzędu 15.000zł miesięcznie. Obecnie powód pracuje w (...) i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie szkoleń i doradztwa personalnego. Dochody jakie uzyskuje pozwoliły na skuteczne przeprowadzenie egzekucji zaległych alimentów w wysokości 12.000zł i obecnie z wynagrodzenia powoda komornik dokonuje egzekucji bieżących alimentów.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przesłuchania pozwanej i dokumentów złożonych do akt sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Przepis art. 138 krio daje podstawę do ubiegania się o zmianę wysokości alimentów w przypadku zmiany okoliczności w tym oczywiście możliwości majątkowych zobowiązanego. Nie ma powodu do tego aby podważać twierdzenia pozwu z okresu jego złożenia, że powód znalazł się w innej i to istotnie gorszej sytuacji majątkowej z powodu problemów z zatrudnieniem. Złożone wraz z pozwem dokumenty przemawiały za tym aby twierdzenie takie uznać za prawdziwe. Niemniej jednak trzeba tez wskazać, że w dacie wyrokowania do dyspozycji Sądu były już dowody świadczące o tym, że sytuacja majątkowa powoda wróciła do normy w tym sensie, że nie utrzymuje się on już z zasiłku dla bezrobotnych ale z własnej pracy zarobkowej. Świadczy o tym fakt podany przez pozwaną, a więc osobę najbardziej zainteresowaną w dochodzeniu należności alimentacyjnych, skutecznego wyegzekwowania zaległości alimentacyjnych i bieżących alimentów przez komornika, który miał je ściągnąć z wynagrodzenia powoda związanego z zatrudnieniem w (...). Sąd nie miał powodu aby negować te informacje, podobnie jak te dotyczące prowadzonej przez powoda działalności gospodarczej o czym świadczą materiały reklamowe zamieszczane przez powoda w internecie.

Powód nie przedstawił dowodu przeciwnego ani też dowodu, że jego stan możliwości finansowych jest taki sam jak z daty złożenia powództwa.

Tym samym Sąd oceniając czy doszło do takiej zmiany możliwości ekonomicznych powoda, która uniemożliwia mu wywiązywanie się z należności alimentacyjnych uznał, że w dacie orzekania nie ma dowodów na istnienie takiego stanu, a są dowody przeciwne, to jest wskazujące, że powód ma przynajmniej takie źródła dochodu, które pozwalają na regulowanie przez niego tych zobowiązań aczkolwiek na drodze przymusowej.

Jednocześnie należało odnotować wzrost potrzeb uprawnionej małoletniej córki powoda. Związany jest on z koniecznością uzupełnienia edukacji w zakresie przedmiotów ścisłych. Tym samym nie jest też tak, że potrzeby uprawnionego uległy znaczącemu ograniczeniu, co mogłoby uzasadniać zmianę orzeczenia w zakresie alimentów.

Sąd nie widząc zatem podstaw do tego aby uznać powoda za niezdolnego do regulowania swoich zobowiązań alimentacyjnych na rzecz córki w dotychczasowej wysokości oddalił powództwo o zmianę wysokości zobowiązań alimentacyjnych i obciążył powoda kosztami procesu.

Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji wyroku.