Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I Ca 98/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 kwietnia 2018 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSO Joanna Składowska

Sędziowie SSO Elżbieta Zalewska-Statuch

SSR del. Beata Witkowska

Protokolant sekretarz sądowy Elwira Kosieniak

po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2018 roku w Sieradzu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko K. S.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Zduńskiej Woli

z dnia 28 grudnia 2017 roku, sygnatura akt I C 1397/17

oddala apelację.

Sygn. akt I Ca 98/18

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z 28 grudnia 2017 r., wydanym w sprawie sygn. akt I C 1397/17, Sąd Rejonowy w Zduńskiej Woli zasądził od pozwanej K. S. na rzecz powoda (...) Banku (...) S.A z siedzibą w W. kwotę 27 359,55 złotych z odsetkami umownymi odpowiadającymi czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP, z zastrzeżeniem, iż nie mogą przekroczyć odsetek maksymalnych, w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 11 maja 2017 r. do dnia zapłaty oraz 345,69 złotych z tytułu zwrotu kosztów postępowania poniesionych w sprawie.

Pozwana wniosła apelację od tego orzeczenia, domagając się jego zmiany, poprzez rozłożenie zasądzonej kwoty na raty dostosowane do wysokości jej dochodów.

Podniosła, że zaprzestanie spłaty kredytu nastąpiło z powodu utraty pracy. Obecnie pozwana pracuje na podstawie umowy zlecenia. Ewentualna egzekucja spowoduje zaś zwiększenie zadłużenia przez dodatkowe koszty.

Strona powodowa wniosła o oddalenie apelacji na koszt skarżącej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszym rzędzie należy zauważyć, że przedmiotowa sprawa podlega rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym uregulowanym w art. 505 ¹ k.p.c. - art. 505 ¹⁴ k.p.c., a zatem apelację można oprzeć na dwóch wskazanych w przepisie art. 505 ⁹ § 1 k.p.c. podstawach: naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie oraz naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć wpływ na wynik sprawy. Ma ona zatem charakter apelacji ograniczonej (por. stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w uchwale z dnia 31 stycznia 2008 r., III CZP 49/07, OSNC 2008/6/55, mającej moc zasady prawnej). Oznacza to, że jej celem jest kontrola wyroku wydanego przez sąd pierwszej instancji (z punktu widzenia jego zgodności z materiałem procesowym pozostającym w dyspozycji sądu orzekającego) w granicach wyznaczonych przez treść zarzutów apelacji.

W zakresie podnoszonego zaś przez skarżącą nieuwzględnienia przez Sąd pierwszej instancji wniosku o rozłożenie świadczenia na raty należy zauważyć, że przesłanką zastosowania stanowiącego o tym uprawnieniu sądu art. 320 k.p.c. jest ustalenie, że w danej sprawie zachodzi wypadek szczególnie uzasadniony. Powołany przepis wprowadza szczególną zasadę wyrokowania, a jego zastosowanie wymaga uwzględnienia wszelkich okoliczności sprawy, w tym uzasadnionego interesu podmiotu inicjującego proces. Z jednej strony bowiem sąd musi mieć na względzie sytuację dłużnika, który z powodów przez siebie niezawinionych, na które składa się przede wszystkim jego sytuacja materialna, zdrowotna i rodzinna, nie jest w stanie jednorazowo uczynić zadość spełnieniu zasądzonego świadczenia, natomiast spłata ratalna lub w późniejszym terminie będzie dla niego realnie dogodniejsza. Z drugiej, musi brać pod rozwagę usprawiedliwiony interes wierzyciela, który przy rozłożeniu świadczenia na raty pozbawiony jest odsetek od całości zaległości, a ponadto jego zaspokojenie jest rozłożone w czasie. Mając na uwadze powyższe należy zgodzić się z Sądem Rejonowym, że trudna sytuacja finansowa, na którą skarżąca się powołuje, nie jest wystarczającą przesłanką do zastosowania przepisu art. 320 k.p.c. w sprawie przedmiotowej, bowiem byłoby to rozwiązanie krzywdzące dla powoda.

Biorąc pod uwagę fakt, że miesięcznie pozwana osiąga obecnie przychód w wysokości 1 300 złotych netto, z którego ponosi koszty utrzymania nie tylko swojego, ale również małoletniej córki, skarżąca nie daje żadnej gwarancji, że jest w stanie spłacić należność względem powoda w ratach, których wysokość będzie ekonomicznie dla niego odczuwalna. Pozwana zadeklarowała spłatę w wysokości po 300 złotych miesięcznie, a więc byłaby ona rozłożona na około 8 lat. Warto także zauważyć, że raty przewidzenie w zawartej przez strony umowie kredytowej były niższe, a mimo to skarżąca nie była w stanie ich regulować i od 26 sierpnia 2016 r. nie wpłaciła na rzecz wierzyciela jakiejkolwiek kwoty.

W takich okolicznościach rozłożenie świadczenia na raty byłoby premiowaniem dłużnika, który do tej pory w żaden sposób nie współpracował ze swoim wierzycielem i nie podjął nawet próby spłaty swoich należności z całkowitym pominięciem interesów tego ostatniego.

Z przedstawionych powyżej względów Sąd Okręgowy orzekł o oddaleniu apelacji na podstawie przepisu art. 385 k.p.c., jako bezzasadnej.

Brak było natomiast podstaw do zasądzenia w trybie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. kosztów postępowania apelacyjnego na rzecz strony pozwanej, bowiem takowych nie poniosła.

I Ca 98/18

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE