Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jacek Witkowski

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2013r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania K. S.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 18 lipca 2012 r. (Nr (...) )

w sprawie K. S.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej

oddala odwołanie

Sygn. akt IV U 790/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18.07.2012 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił wnioskodawcy K. S. przyznania prawa do renty rolniczej, albowiem Komisja Lekarska Kasy nie stwierdziła u niego całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. W związku z tym nie spełnił jednej z przesłanej określonych w art. 21 ust. 1 i 2 pkt. 5 ustawy z dnia 20.12.1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r. Nr 50 poz. 291 ze zm.) do nabycia uprawnień do renty rolniczej.

Od decyzji tej odwołanie złożył pełnomocnik ubezpieczonego K. S., który wnosił o jej zmianę i przyznanie prawa do wnioskowanego świadczenia. Skarżący podnosił m.in. w odwołaniu, że K. S. prowadził w przeszłości działalność opozycyjną i w 1982 r. był pozbawiony wolności z tego powodu. W trakcie osadzenia był pobity przez funkcjonariuszy milicji, wskutek czego doznał urazu głowy, a także cierpi na nerwicę, co czyni go całkowicie niezdolnym do pracy w gospodarstwie rolnym. Do odwołania pełnomocnik ubezpieczonego załączył dokumenty medyczne z leczenia na oddziale chirurgicznym oraz od lekarza psychiatry.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując się na orzeczenie Komisji Lekarskiej Kasy.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczony K. S. ur. (...) złożył dnia 22.05.2012 r. wniosek w PT/KRUS w W. wniosek o przyznanie mu prawa do renty rolniczej. W toku postępowania orzeczniczego lekarz rzeczoznawca rozpoznał stan po urazie głowy ze wstrząśnieniem mózgu w 2011 r., bóle i zawroty głowy. Schorzenia te nie powodują całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Orzeczenie to zostało potwierdzone orzeczeniem Komisji Lekarskiej Kasy z dnia 12.07.2012 r. (k. 39 a.r.). Te ostatnie orzeczenie stało się podstawą wydania zaskarżonej decyzji z dnia 18.07.2012 r.

W toku postępowania odwoławczego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy: neurologa, psychiatry i otolaryngologa. Biegli wymienionych specjalności po przebadaniu wnioskodawcy i po zaznajomieniu się z dokumentacją medyczną z jego dotychczasowego leczenia, zdiagnozowali u niego następujące schorzenia: stan po przebytym urazie głowy ze wstrząśnieniem mózgu w 2010 r., przewlekłe zapalenie zatok i zaburzenia depresyjne adaptacyjne (k. 41 a.s.). Schorzenia te według biegłych nie powodują całkowitej niezdolności do pracy opiniowanego. . w uzasadnieniu opinii biegli stwierdzili m.in., że stan po urazie głowy w 1982 r. i w 2010 r. nie spowodował zmian pourazowych. W badaniu neurologicznym nie stwierdzili objawów ogniskowego uszkodzenia (...) i niewydolności krążenia mózgowego. W części psychiatrycznej, biegły tej specjalności stwierdził, że u opiniowanego nie ma objawów psychopatologicznych, ani też zaburzeń pamięci. Biegły ten również nie stwierdził całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, podobnie jak biegły otolaryngolog.

Pełnomocnik ubezpieczonego nie kwestionował opinii biegłych, jednakże złożył wniosek dowodowy o przeprowadzenie dowodu z opinii Instytutu (...) oraz biegłego z zakresu chorób wewnętrznych. Do wniosku załączył dokumentację medyczną z lat 1994 – 2010 (k. 65 i 66 a.s.). następnie w kolejnym piśmie procesowym wnosił o załączenie w poczet dowodów kolejnych wyników badań tj. RTG płuc, USG wątroby i prostaty (k. 70-73 a.s.). W związku ze złożeniem nowych wyników badań, Sąd dopuścił dowód z opinii kolejnych biegłych lekarzy tj. pulmonologa, gastrologa i urologa (k. 74 a.s.). Biegły pulmonolog rozpoznał u K. S. podejrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, poszerzenie wnęki prawego płuca do diagnostyki (k. 82 a.s.). Dokonane rozpoznanie nie daje podstaw do orzeczenia niezdolności do pracy. biegła podkreśliła, iż opiniowany zgłosił się do pulmonologa po raz pierwszy w maju 2013 r. Wymagana jest dalsza diagnostyka. Biegły urolog rozpoznał powiększenie prostaty, zaś biegła gastroenterolog zdiagnozowała stłuszczenie wątroby (k. 89 i 96 a.s.). Biegli obydwu tych specjalności orzekli, iż schorzenia przez nich stwierdzone nie skutkują całkowitą niezdolnością do pracy.

Na rozprawie pełnomocnik ubezpieczonego nie zgłaszał zastrzeżeń do opinii biegłych lekarzy. Złożył natomiast wniosek dowodowy o dopuszczenie dowody z akt sprawy karnej Wojskowego Sądu Okręgowego w Warszawie z 1983 r., w których to aktach znajduje się dokumentacja w sprawie brutalnego pobicia ubezpieczonego, przy czym dokumentacja ta mogłaby służyć do przeprowadzenia dowodu z opinii uzupełniającej biegłych lekarzy: neurologa, pulmonologa i urologa (k. 104 a.s.).

Ubezpieczony z kolei oświadczył, że płaci składki od ponad 40 lat i chciałby coś z tego mieć, a ponadto ma trudną sytuację materialną.

Sąd oddalił wniosek dowodowy pełnomocnika ubezpieczonego o dopuszczenie z akt sprawy karnej i wykorzystanie znajdującej się tam dokumentacji medycznej w niniejszym postępowaniu.

Istotą sporu w przedmiotowej sprawie jest ocena stanu zdrowia ubezpieczonego pod kątem całkowitej niezdolności do pracy w dacie wydania zaskarżonej decyzji, a później niż w dacie złożenia odwołania. Sąd przeprowadził dowody z opinii biegłych lekarzy różnych specjalności, aby zdiagnozowali aktualny stan zdrowia zarówno na podstawie dokumentacji medycznej z okresu bezpośrednio poprzedzającego złożenie wniosku o rentę jak i w oparciu o badanie przedmiotowe. Z opinii tych jednoznacznie wynika, iż schorzenia, które zostały rozpoznane u K. S. nie są na tyle zaawansowane, aby dawały podstawę do przyjęcia, że jest on całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym. Opinie te nie były kwestionowane przez obydwie strony procesowe. Sąd uznał, że zbędne jest przeprowadzenie dowodu z dokumentacji medycznej znajdującej się w aktach sprawy karnej Sądu Wojskowego, która toczyła się w 1983 r. Okoliczność, iż ubezpieczony doznał urazu głowy wskutek pobicia przez funkcjonariuszy ówczesnej milicji nie ma wpływu na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie. Biegły lekarz neurolog opiniujący na podstawie m.in. badaniu TK głowy z 2010 r., nie stwierdził następstw neurologicznych doznanego w 1983 r. jak i w 2010 r. urazu głowy.

Reasumując Sąd Okręgowy uznał, że opinie biegłych lekarzy które Sąd wywołał w przedmiotowym postępowaniu są miarodajnymi i obiektywnymi dowodami stanu zdrowia ubezpieczonego. Sąd podzielił wnioski zawarte w tych opiniach.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 21 ust. 1 i 2 pkt. 5 powołanej wyżej ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, warunkiem uzyskania prawa do renty rolniczej jest całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym. Ubezpieczony tego warunku nie spełnił i w związku z tym z mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc odwołanie jego podlegało oddaleniu.