Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 marca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim w Wydziale I Cywilnym, w składzie:

Przewodniczący SSR Mariusz Kubiczek

Protokolant st. sekr. sądowy Karolina Bieniek

po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2018 roku w Tomaszowie Maz.

przy udziale -----------------------------------------

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. z siedzibą w W.

przeciwko- M. B.,

o zapłatę

orzeka;

1/ zasądza od pozwanego M. B. na rzecz powoda (...) Banku S.A. z siedzibą w W. kwotę 8.721,67 zł (osiem tysięcy siedemset dwadzieścia jeden i 67/100 złotych) oraz kwotę 2.451,44 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania,

2/ umarza postępowanie w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W e-pozwie z dnia 28 września 2016r. powód (...) Bank S.A. z siedzibą w W., domagał się zasądzenia od pozwanego M. B. na rzecz powoda kwoty 23.689,15 złotych oraz zwrotu kosztów postępowania /k-2 do k-4/.

W dniu 16 stycznia 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin -Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym żądanie pozwu uwzględnił. Następnie na skutek skutecznego wniesienia sprzeciwu przez pozwanego od wydanego nakazu zapłaty, postanowieniem z dnia 8 marca 2017 roku przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Tomaszowie Maz. /k-6, k-12/.

Pozwany M. B. uznał powództwo co do zasady, co do wysokości podniósł że dokonywał sukcesywnych wpłat/ spłaty kredytu /k-38/.

Strona powodowa ograniczyła powództwo do kwoty 8.721,67 złotych /k-49/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 grudnia 2014 roku pozwany M. B. zawarł z (...) Bank S.A. z siedzibą w W. umowę kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...), na mocy której Bank udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 30.227,36 złotych na okres 48- miesięcy.

Wobec powstania zaległości w spłacie kredytu Bank wezwał pozwanego pismem z dnia 23 lutego 2016 roku do spłaty , a w dniu 28 lipca 2016 roku wystosował do pozwanego wezwanie ostateczne. W dniu 18 maja 2016 roku Bank wystawił oświadczenie o wypowiedzeniu umowy. Na podstawie wyciągu ksiąg bankowych z dnia 27 września 2016 roku potwierdzono zadłużenie pozwanego w spłacie zaciągniętego kredytu, na które składa się należność główna w wysokości 22.957,80 złotych, odsetki za okres od dnia 15 stycznia 2016 roku do dnia 28 lipca 2016 roku w wysokości 231,00 złotych, odsetki za opóźnienie od dnia 15 stycznia 2016 roku do dnia 27 września 2016 roku w wysokości 497,21 złotych, opłaty i inne prowizje w wysokości 3,14 złotych.

/dowód; umowa kredytu k-24 do k-26, wyciąg z ksiąg bankowych k-31, wezwanie do zapłaty k-27,k—30, wypowiedzenie umowy k-28/.

Pozwany w okresie od dnia 2 grudnia 2016 roku do dnia 12 lutego 2018 roku dokonał wpłat na łączną kwotę 17.434,00 złotych.

/dowód; pismo powoda k-49/.

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo jest w pełni zasadne. Zebrany materiał dowodowy w postaci dokumentów złożonych przez stronę powodową jak i uznanie powództwa przez pozwanego co do zasady /k-38/ w sposób oczywisty wskazuje, że pozwany zawarł umowę kredytu i nie dotrzymał warunków umowy.

Złożone przez stronę powodową dokumenty w sposób nie budzący wątpliwości wskazują na wysokość zadłużenia pozwanego z tytułu niespłaconego kapitału z umowy kredytu oraz co do wysokości i sposobu naliczania odsetek za opóźnienie od niespłaconej części kapitału.

Wobec powyższego ustalenia, żądanie pozwu zasługuje na uwzględnienie i z tych też względów orzeczono jak w sentencji wyroku- zasądzając kwotę 8.721,67 złotych.

W pozostałej części postępowanie umorzono- z uwagi Ne treść pisma procesowego /k-49/.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie przepisu art. 98 k.p.c. przyjmując zasadę odpowiedzialności za wynik sprawy. Prawidłowa wysokość należnych powodowi kosztów postępowania to kwota 348,44 złotych /297,00 zł -opłata sadowa od pozwu, 17,00 złotych opłata skarbowa od pełnomocnictwa oraz kwota 34,44 koszt uwierzytelnienia dokumentów/, a nie jak błędnie przyjęto w sentencji wyroku.