Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2018 r. w Szczytnie

sprawy z powództwa Przedsiębiorstwa Handlowo-Usługowego (...) sp. z o.o. z siedzibą w N.

przeciwko P. K.

o odszkodowanie przysługujące pracodawcy w razie nieuzasadnionego rozwiązania przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedzenia

Oddala powództwo.

Sygn. akt: IV P 13/18

UZASADNIENIE

Powód Przedsiębiorstwo Handlowo Usługowe (...) spółka z o.o. w N. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej P. K. kwoty 1562,24zł, którą następnie rozszerzył do kwoty 2101,27 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od 1 września 2017 roku do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia przez pracownika.

W uzasadnieniu podniósł, że pozwana była zatrudniona na podstawie umowy na czas określony do 31.12.2017 roku. W dniu 29.08.2017 roku złożyła oświadczenie o rozwiązaniu umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem, po pouczeniu, że okres wypowiedzenia wynosi miesiąc poprawiła ten zapis. W dniu 31.08.2017 roku została wezwana do pracodawcy i na pytanie o nieobecność w pracy w tym dniu i poprzednim oświadczyła, że rezygnuje z pracy, bo znalazła inną. W związku z oświadczeniem pozwanej pracodawca sporządził świadectwo pracy, w którym określił, że stosunek pracy został rozwiązany przez pracownika bez wypowiedzenia. Pozwana naruszyła prawo tj. art. 8 kp, 55 par. 1 kp, 55 par. 1 ¹ kp, 55 par. 2 i 3 kp, bowiem nie miała żadnych podstaw faktycznych do rozwiązania umowy w tym trybie. Powód dochodzi odszkodowania na podstawie art. 66 ¹ kp.

Pozwana P. K. wniosła o oddalenie powództwa w całości. Podała, że w jej przekonaniu nie ma ku temu podstaw, znalazła lepszą pracę, w żadnym momencie nie mówiła, że rozwiązuje umowę z powodu jakichś uchybień pracodawcy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana P. K. była zatrudniona u powoda PHU (...) spółka z o.o. w N. w charakterze sprzedawcy. na czas określony na podstawie umowy o pracę na okres od 25 lipca 2016 roku do 31.12.2017 roku.

W dniu 29 sierpnia 2017 roku pozwana złożyła u powoda pismo, iz rozwiązuje umowę o pracę za wypowiedzeniem wynoszącym dwa tygodnie. W chwili składania pisma została pouczona, iż okres wypowiedzenia wynosi miesiąc, naniosła więc poprawkę. Jednocześnie oświadczyła ustnie w ciągu tego dnia pracy, że nie będzie już przychodzić do pracy. Następnego dnia nie stawiła się, w dniu 31.08.2017 roku została wezwana do pracy pod pretekstem wypłaty wynagrodzenia. Tam zapytana, czemu była nieobecna w pracy oświadczyła, że znalazła lepszą pracę i nie będzie już świadczyć pracy na rzecz powoda. Została poinformowana, że powód będzie dochodził odszkodowania, jednak podtrzymała swoje stanowisko i oddaliła się.

W związku z powyższym powód sporządził świadectwo pracy o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia przez pracownika z dniem 31 sierpnia 2017 roku, a do pozwanej zostały wysłane wezwania do zapłaty odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę.

/ okoliczności bezsporne, a nadto oświadczenie o wypowiedzeniu K 16, świadectwo pracy K 20-21, wezwanie przedsądowe do zapłaty K, zaświadczenie o wynagrodzeniu K 31/

Sąd zważył, co następuje:

Powód dochodzi odszkodowania z art. 61 ¹ kp przysługującego pracodawcy w razie nieuzasadnionego rozwiązania przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 55 § 1 ¹ kp, a zgodnie z tym przepisem pracownik może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia wtedy, gdy pracodawca dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków wobec pracownika. Wypowiedzenia powinno nastąpić na piśmie, z podaniem przyczyny uzasadniającej rozwiązanie umowy, a przepis art. 52 § 2 stosuje się odpowiednio, co oznacza, iż nie może być ono złożone po upływie miesiąca od zaistnienia okoliczności uzasadniającej taką decyzję pracownika.

Pozwana nigdy nie powoływała się na ciężkie naruszenie obowiązków pracodawcy przez powoda, wręcz przeciwnie, bezspornym jest, że wskazywała, że wypowiada umowę, a potem, że nie będzie już przychodzić do pracy, bowiem znalazła lepszą pracę. Oświadczyła zatem pracodawcy, że zamierza zaprzestać wykonywać swoich podstawowych obowiązków wynikających ze stosunku pracy, tj. świadczyć pracy w okresie wypowiedzenia, którego sama dokonała.

Przyjęcie fikcji prawnej, iż pozwana dokonała rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w tej sytuacji ( jak to uczynił powód ) nie ma podstaw prawnych, takie zachowanie pracownika uprawnia natomiast pracodawcę do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.

Wobec powyższego nieuzasadnione jest też domaganie się odszkodowania przysługującego pracodawcy jak wynika z brzmienia art. 61 ¹ kp w sytuacji nieuzasadnionego rozwiązania przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 55§ 11 , skoro pozwana nigdy na ten przepis nie powoływała się, jak również nie oświadczała, że rozwiązuje umowę bez wypowiedzenia i powództwo w związku z tym podlega oddaleniu.