Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 czerwca 2018r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Katarzyna Antoniak

po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2018r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania S. K.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 1 lutego 2017 r. (Nr (...))

w sprawie S. K.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 187/17 UZASADNIENIE

Decyzją z 1 lutego 2017r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie art.21 ust.1 i ust.2 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników odmówił S. K. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wskazując, że u ubezpieczonego nie stwierdzono całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Odwołanie od w/w decyzji złożył S. K. wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty rolniczej. Wskazał, że choroba serca eliminuje go jako pracownika fizycznego i rolnika, w którego pracy codziennie niezbędny jest wysiłek. Wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych dla potwierdzenia, że jest całkowicie i trwale niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie prawomocnego orzeczenia komisji lekarskiej Kasy z 26 stycznia 2017r., która uznała, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które miałyby wpływ na zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony S. K. ma (...)lat. Jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni około 7 ha (w tym las), położonego w Ż. (...). W dniu 9 lutego 2015r. ubezpieczony wydzierżawił swoje nieruchomości rolne synowej brata - K. K. (1) (umowa dzierżawy z 9 lutego 2015r. k.61 akt rentowych). Uprzednio ubezpieczony uprawiał zboże (wyjaśnienia ubezpieczonego k.25 akt sprawy i wywiad zawodowy k.15 akt rentowych). W okresie od 4 grudnia 2014r. do 31 grudnia 2016r. ubezpieczony był uprawniony do renty rolniczej z tytułu całkowitej niezdolności do pracy (decyzja z 12 grudnia 2014r. o przyznaniu renty rolniczej na okres od 4 grudnia 2014r. do 30 listopada 2015r. k.54 akt rentowych oraz decyzja z 1 lutego 2016r. o przyznaniu renty rolniczej na okres od 1 grudnia 2015r. do 31 grudnia 2016r. k.122 akt rentowych).

W dniu 22 listopada 2016r. ubezpieczony wystąpił do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z wnioskiem o ustalenie prawa do renty rolniczej na dalszy okres (wniosek k.126 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza rzeczoznawcę, który w orzeczeniu z 3 stycznia 2017r. uznał, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym (wypis z orzeczenia lekarza rzeczoznawcy z 3 stycznia 2017r. k.143 akt rentowych). Na skutek odwołania ubezpieczonego od powyższego orzeczenia, ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską Kasy, która w orzeczeniu z 26 stycznia 2017r. nie uznała ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym (odwołanie ubezpieczonego od orzeczenia lekarza rzeczoznawcy k.145 akt rentowych i wypis z orzeczenia komisji lekarskiej Kasy z 26 stycznia 2017r. k.148 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 1 lutego 2017r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonemu prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (decyzja z 1 lutego 2017r. k.152 akt rentowych).

Ubezpieczony cierpi na przewlekłą stabilną chorobę wieńcową oraz komorowe zaburzenia rytmu serca nie wymagające diagnostyki inwazyjnej. Nadto cierpi na organiczną chwiejność afektywną u osoby z ZZA (z kilkuletnią abstynencją). W 2013r. ubezpieczony przeszedł terapię odwykową, a od stycznia 2014r. leczy się w (...) z rozpoznaniem organicznych zaburzeń osobowości i zachowania. Badanie psychiatryczne i psychologiczne ubezpieczonego potwierdza istnienie u niego dysfunkcji emocjonalno-motywacyjnej i w mniejszym stopniu poznawczej. U ubezpieczonego występują wahania nastroju, obniżona tolerancja na stres i pobudzenie emocjonalne, obniżona samokontrola emocji i labilność emocjonalna. Z tych względów wymaga on nadal leczenia psychiatrycznego i zachowania pełnej abstynencji. U ubezpieczonego rozpoznano ponadto zawroty głowy naczyniopochodne, zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa C i L/S z zespołem bólowym bez objawów korzeniowych i bez istotnego ograniczenia ruchomości, a także przykurcze Dupuytrena palca IV obu rąk, rozrost rozcięgna dłoniowego obu rąk i stan po amputacji paliczka dalszego palca V prawego - z zachowaną funkcją chwytną obu rąk, a nadto stan po odmrożeniu rąk i stóp w 2004r., przebyte złamanie kości piętowej prawej oraz neuropatię czuciową obu stóp. Badanie neurologiczno-ortopedyczne ubezpieczonego wykazało kończyny dolne bez niedowładów i ataksji, brak odruchów skokowych, w zakresie stóp popękaną skórę stopy podeszwowej na paluchach z zachowaną funkcją podpórczą i lokomocyjną kończyn, chód wydolny, symetryczny - bez potrzeby zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne. Opisany stan kardiologiczny, psychiczny oraz neurologiczno-ortopedyczny ubezpieczonego nie narusza sprawności organizmu ubezpieczonego w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym w rozumieniu rentowym. Niezdolności takiej nie powoduje również rozpoznana u ubezpieczonego przepuklina pachwinowa lewostronna, która wymaga leczenia operacyjnego, a następnie leczenia pooperacyjnego w ramach zasiłku chorobowego (opinia biegłych – kardiologa D. W., ortopedy M. W., neurologa J. S., psychiatry B. G., psychologa L. S. k.10-13 akt sprawy, opinia biegłego chirurga P. J. i ortopedy W. P. k.29-30 akt sprawy oraz opinia ortopedy K. K. (2) i neurologa E. K. k.47-49 akt sprawy). Ubezpieczony miał skierowanie na zabieg usunięcia przepukliny na grudzień 2017r., a następnie na maj 2018r. Do chwili orzekania przez Sąd pierwszej instancji ubezpieczony nie przeszedł zabiegu na przepuklinę (wyjaśnienia ubezpieczonego k.43 i k.59 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego S. K. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.21 ust.1 i 2 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2008r., Nr 50, poz. 291 ze zm.) renta rolnicza przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki: podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres, o którym mowa w ust.2 wskazanego przepisu, jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a całkowita niezdolność do pracy powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art.20 ust.1 i 2 ustawy, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. W myśl art.21 ust.5 w/w ustawy za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Rozstrzygnięcie sprawy wymagało ustalenia, czy ubezpieczony jest nadal ,tj. po 31 grudnia 2016r. całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym. Przeprowadzone na tę okoliczność dowody z opinii biegłych wykazały, że ubezpieczony cierpi na schorzenie kardiologiczne, schorzenie natury psychicznej oraz schorzenia narządu ruchu, które mają charakter przewlekły i wymagają dalszego leczenia oraz kontroli lekarskiej, ale stopień zaawansowania tych schorzeń nie narusza – w ocenie biegłych – sprawności organizmu ubezpieczonego w stopniu powodującym całkowita niezdolność do pracy. Z opinii biegłego chirurga wynika ponadto, że ubezpieczony cierpi na przepuklinę pachwinową lewostronną, która wymaga leczenia operacyjnego, a następnie leczenia pooperacyjnego, ale schorzenie to nie powoduje u ubezpieczonego niezdolności do pracy w rozumieniu rentowym i może być leczone w ramach zasiłku chorobowego.

Analizując przedstawione wyżej opinie biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydane zostały przez lekarzy specjalizujących się w schorzeniach występujących u ubezpieczonego, a ponadto poprzedzone zostały analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonego i jego badaniem. Opinie są spójne i logiczne. Należy przy tym wskazać, że z uwagi na zastrzeżenia ubezpieczonego do opinii biegłych Sąd przeprowadził dowód z opinii kilku zespołów lekarzy, którzy przedstawili zbieżną ocenę stanu zdrowia ubezpieczonego. Ubezpieczony nie zgodził się z ustaleniami biegłych i podtrzymywał, że jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym. Powyższa subiektywna ocena własnego stanu zdrowia nie podważa jednak obiektywnych dowodów jakimi są opinie biegłych lekarzy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc Sąd odwołanie ubezpieczonego oddalił.