Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2017 r.

Sąd Okręgowy/Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie

Wydział IV

w składzie:

Przewodniczący SSO Rafał Łatanik

Protokolant Dorota Chrząstek

po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2017 r. w Częstochowie

sprawy C. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w C.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania C. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w C.

z dnia 3 kwietnia 2017 r. Nr (...)

oddala odwołanie

Sygn. akt IV U 635/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 3 kwietnia 2017 roku numer (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. odmówił ubezpieczonej C. J. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podniósł, że ubezpieczona orzeczeniem komisji lekarskiej nie została uznana za niezdolną do pracy.

W odwołaniu wniesionym do Sądu ubezpieczona C. J. wniosła
o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy podnosząc, iż jej zdaniem stan jej zdrowia uzasadnia uznanie jej za osobę całkowicie niezdolną do pracy. Dodała, iż cierpi na przewlekłe bóle kręgosłupa
i barku prawego i w dniu 17 stycznia 2013 roku przeszła operację kręgosłupa. Od dnia 27 października 2016 roku do 19 listopada 2016 roku przebywała na rehabilitacji leczniczej i po jej zakończeniu zalecono jej dalszą rehabilitację oraz unikania przeciążania kręgosłupa i barku. W związku z dokuczającymi bólami barku została pilnie skierowana na operację barku – planowany termin to 27 sierpnia 2018 roku. Wszystkie powyższe okoliczności jednoznacznie wskazują, iż przy uwzględnieniu jej wykształcenia i kwalifikacji nie ma przez nią szans na podjecie pracy zarobkowej,
w której mogłaby oszczędzać kręgosłup. Długie stanie, chodzenie i podnoszenie ciężarów skutkują u niej bowiem silnymi bólami i znacznie ograniczają jej sprawność ruchową.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych – Oddział w C. wniósł
o oddalenie odwołania wywodząc jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

C. J. urodziła się (...)roku. Ubezpieczona posiada wykształcenie zawodowe – krawcowa, pracowała jako aparaturowa produkcji spożywczej, pomoc cukiernika, pracownik produkcji spożywczej, pracownik gospodarczy, a ostatnio jako sprzątaczka. W okresie od 28 lipca 2016 roku do 22 lutego 2017 roku ubezpieczona uprawniona była do pobierania świadczenia rehabilitacyjnego.

W dniu 13 stycznia 2017 roku ubezpieczona złożyła wniosek o przyznanie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Orzeczeniem lekarza orzecznika z dnia 20 lutego 2017 roku badana nie została uznana za niezdolną do pracy. W wyniku rozpoznania sprzeciwu komisja lekarska Oddziału ZUS w C. w dniu 28 marca 2017 roku wydała orzeczenie tej samej treści.

(vide: akta rentowe)

W opinii z dnia 12 czerwca 2017 roku biegły sądowy lekarz specjalista
z zakresu chirurgii urazowej i ortopedii rozpoznał u badanej chorobę dyskopatyczną kręgosłupa szyjnego bez zespołu bólowego, stan po operacji dysku C4-C5 i C5-C6 oraz zespół bolesnego barku z niewielkim ograniczeniem ruchomości. Ubezpieczona nie jest ani całkowicie ani częściowo niezdolna do pracy.

(vide: opinia biegłego ortopedy k. 14-18)

Biegła sądowa lekarz specjalista z zakresu neurologii w opinii z dnia 13 lipca 2017 roku stwierdziła u opiniowanej uogólnione zmiany zwyrodnieniowo – dyskopatyczne kręgosłupa bez objawów neurologicznych, stan po leczeniu operacyjnym dyskopatii C4-C5 i C5-C6 w 2013 roku, zespół bolesnego barku, przebyte w 2012 roku stłuczenie kości guzicznej oraz nadciśnienie tętnicze. Odwołująca z przyczyn neurologicznych nie jest ani całkowicie ani częściowo niezdolna do pracy.

(vide: opinia biegłej neurolog k. 31-33)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1999 roku (tekst jednolity Dz. U. z 2017 roku, poz. 1383 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące przesłanki:

- jest niezdolny do pracy

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy

- jego niezdolność do pracy powstała w okresach wymienionych art. 57 pkt. 3 ustawy, albo nie później niż, w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy (ust. 2).

W myśl natomiast art. 12 ust. 1 powyższej ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej
z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art. 12 ust. 2 powołanej wyżej ustawy). Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji (art. 12 ust. 3 powołanej ustawy).

W niniejszej sprawie spór dotyczył jedynie ustalenia, czy ubezpieczona jest niezdolna do pracy zarobkowej.

Oceniając stan zdrowia ubezpieczonej Sąd oparł się na opiniach biegłych sądowych lekarzy specjalistów z zakresu chirurgii urazowej i ortopedii oraz neurologii, zdaniem których stan zdrowia badanej nie czyni jej ani całkowicie ani częściowo niezdolną do pracy.

Powyższe opinie Sąd uznał za miarodajne, albowiem zostały one wydane przez biegłych sądowych specjalizacji właściwych dla schorzeń rozpoznanych
u ubezpieczonego, legitymujących się wieloletnim doświadczeniem zawodowym
i orzeczniczym. Wydanie opinii poprzedzone zostało bezpośrednimi badaniami ubezpieczonej oraz szczegółową analizą dokumentacji medycznej z przebiegu jej dotychczasowego leczenia. Opinie te uwzględniają także wiek odwołującej, jej wykształcenie i poziom posiadanych kwalifikacji zawodowych oraz przebieg dotychczasowego zatrudnienia.

Z opinii tych jednoznacznie wynika, iż na dzień złożenia wniosku o rentę stan zdrowia ubezpieczonej nie uzasadniał uznania jej za osobę niezdolną do pracy. Jak bowiem wskazał biegły sądowy lekarz specjalista z zakresu chirurgii urazowej
i ortopedii rozpoznany u niej zespół bólowy barku z częściowymi elementami uszkodzenia stożka rotatorów nie upośledza w istotny sposób funkcji narządu ruchu. Powyższe potwierdzone zostało także stosownym badaniem ortopedycznym, którym stwierdzono dobrą ruchomość stawu barkowego, z pełnym odwodzeniem
i unoszeniem ramienia i z zachowaniem prawidłowej siły mięśniowej. Stwierdzona zaś choroba dyskowa kręgosłupa odcinka szyjnego oraz piersiowego przebiega aktualnie bez zespołu bólowego i również nie upośledza funkcji narządu ruchu. Podstaw do inwalidyzacji badanej nie znalazła także biegła sądowa lekarz specjalista z zakresu neurologii wskazując, iż występujące u opiniowanej od kilku lat bóle kręgosłupa szyjnego z promieniowaniem do kończyn górnych zostały wyleczone operacyjnie w 2013 roku. Obecnie również nie stwierdza się istotnego ograniczenia funkcji statyczno – dynamicznej kręgosłupa ani sprawności ruchowej badanej. Ruchomość kręgosłupa jest tylko nieznacznie ograniczona w odcinku szyjnym, ale napięcie mięśni przykręgosłupowych jest prawidłowe, a objawy korzeniowe
i rozciągowe są ujemne. Nie stwierdza się także objawów ubytkowych.

Żadnych zarzutów do powyższych opinii nie zgłosiła ubezpieczona.

Z tego też względu Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak
w sentencji wyroku.