Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2017 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 28 września 2017 r. w Nowym Sączu

sprawy z powództwa Kancelarii (...) S.A. w K.

przeciwko I. H.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej I. H. na rzecz powoda Kancelarii (...) S.A. w K. kwotę 598 zł (pięćset dziewięćdziesiąt osiem złotych) z odsetkami ustawowymi od dnia 12 grudnia 2014 roku do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanej I. H. na rzecz powoda Kancelarii (...) S.A. w K. kwotę 612 zł (sześćset dwanaście złotych) tytułem zwrotu części kosztów postępowania;

IV.  przyznaje kuratorowi adw. M. B. wynagrodzenie w kwocie 442,80 zł (czterysta czterdzieści dwa złote 80/100) brutto, które wypłacić zaliczki zaksięgowanej w dniu 4 kwietnia 2017 roku.

Z:/

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

Dnia 29 września 2017 roku

Sygn. akt I C 906/16 upr

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 29.09.2017 roku

Strona powodowa Kancelaria (...) S.A. w K. w pozwie wniesionym w dniu 28.06.2016 roku do tut. Sądu Rejonowego wniosła o zapłatę od pozwanej I. H. kwoty 828 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 12.12.2014 roku do dnia zapłaty. Wniosła także o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania pozwu strona powodowa wskazała, iż (...)sp. z o.o. zawarł ze stroną powodową w dniu 30.06.2015 roku umowę cesji wierzytelności z tytułu pożyczki zawartej w dniu 30.07.2014 roku. Wierzyciel pierwotny przelał na rzecz pozwanej z tytułu umowy pożyczki kwotę 460 złotych. Umowa została zawarta za pośrednictwem platformy internetowej. Pozwana nie spłaciła pożyczki.

Referendarz Sądu Rejonowego stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty.

Pozwanej, której adres jest nieznany, na wniosek pełnomocnika strony powodowej ustanowiono kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu w trybie art. 144 k.p.c.

Kurator w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa i przyznanie wynagrodzenia kuratorowi. Kurator zarzuciła, iż umowa opiewała na kwotę 460 złotych, zaś koszty pożyczki zastrzeżone w umowie to 138 złotych. Łącznie kwota do zwrotu winna wynosić maksymalnie kwotę 598 złotych, pozostała kwota nie została wykazana. Ponadto kurator zarzuciła, iż z dokumentów dołączonych do pozwu nie wynika, by strony zawarły umowę i by doszło do złożenia zgodnych oświadczeń woli. Zakwestionowano także skuteczność zawiadomienia pozwanej o przelewie wierzytelności.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30.07.2014 roku pozwana I. H. zawarła z(...) sp. zo.o. umowę pożyczki gotówkowej tzw. chwilówkę, za pośrednictwem portalu internetowego. W tym samym dniu pozwana otrzymała od (...) sp. zo.o. kwotę 460 złotych pożyczki przelewem na konto bankowe. Z umowy wynikało, iż pozwana ma obowiązek zwrócić pożyczkodawcy prócz kwoty udzielonej pożyczki także prowizję w kwocie 138 złotych. Spłata pożyczki wraz z należną prowizją miała nastąpić do dnia 29.08.2014 roku. Łącznie kwota do zwrotu wynosiła 598 złotych. Pożyczka miała być oprocentowana czterokrotnością stopy kredytu lombardowego NBP (odsetki Maksymalne - § 4 umowy ramowej. Pozwana nie spłaciła zadłużenia.

Dowód: umowa - k. 9-12, dowód przelewu - k. 13.

Umową z dnia 30.06.2015 roku (...) sp. z o.o. przelała należność przysługującą jej w stosunku do pozwanej na rzecz Kancelarii (...) S.A. w K..

Dowód: umowa przelewu wraz z załącznikiem - k. 4-6, zawiadomienie o dokonaniu cesji wierzytelności - k. 7.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na dokumentach przedstawionych przez stronę powodową. Rację ma kurator pozwanej, iż strona powodowa nie przedłożyła umowy zawierającej zgodne oświadczenia woli odnośnie zawarcia tzw. umowy ramowej pożyczek gotówkowych. Poza sporem jest jednak, iż pozwanej w dniu 30.07.2014 roku została wypłacona za pośrednictwem portalu internetowego (...) pożyczka gotówkowa w kwocie 460 złotych. Pozwana poza sporem kwoty tej nie zwróciła - brak na taką okoliczność jakiegokolwiek dowodu. Z całokształtu materiału dowodowego należało zatem przyjąć, iż pozwana zawarła z (...) umowę ramową pożyczek gotówkowych, z których następnie co najmniej z jednej skorzystała. Kurator pozwanej nie wykazał żadnym dowodem by numer konta, na który zostały wypłacone pieniądze z pożyczki nie należał do pozwanej. Należało zatem uznać, iż strony zawarły skuteczną umowę pożyczki za pośrednictwem urządzeń porozumiewania się na odległość.

Dokumenty przedstawione przez stronę powodową Sąd uznał za wiarygodne jako że pozwana nie przedstawiła jakiegokolwiek dowodu przeciwnego. W szczególności na ich podstawie Sąd ustalił fakt zawarcia umowy, wypłaty pożyczki oraz przelewu wierzytelności na rzecz strony powodowej.

Sąd zważył co następuje:

W ocenie Sądu powództwo jest częściowo zasadne.

Pozwaną i wierzyciela pierwotnego łączyła umowa pożyczki gotówkowej zawarta na podstawie ustawy o kredycie konsumenckim. Na podstawie umowy wierzyciel pierwotny - (...) wypłacił pozwanej kwotę pożyczki 460 złotych w dniu 30.07.2014 roku z obowiązkiem spłaty w dniu 29.08.2014 roku. Kwota zwróconej pożyczki obejmować miała także kwotę 138 złotych prowizji. Wysokość tej prowizji nie przekracza dopuszczalnej wysokości pozaodsetkowych kosztów udzielenia kredytu obliczonej na podstawie art. 36a ustawy o kredycie konsumenckim. W związku z powyższym na podstawie zawartej umowy pożyczki, a następnie umowy cesji wierzytelności strona powodowa domagać się może kwoty 598 złotych (460 złotych pożyczki oraz 138 złotych prowizji).

W pozostałym zakresie strona powodowa w żadnym zakresie nie wykazała z jakiego tytułu domaga się zapłaty kwot powyżej kwoty 598 złotych. W tej części powództwo jako nieudowodnione Sąd oddalił.

O powyższym orzeczono w pkt I i II wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. Na koszty poniesione przez stronę powodową złożyły się koszt opłaty sądowej w kwocie 30 złotych, zaliczka na koszty kuratora w kwocie 442,80 złotych oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 360 złotych na podstawie § na podstawie § 2 ppkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U z 5 listopada 2015 roku poz. 1804). Łącznie koszty wyniosły 832,80 złotych. Strona powodowa wygrała proces w około 73% w związku z czym w takim stopniu należy się jej zwrot poniesionych kosztów procesu tj. kwoty 612 złotych.

Wynagrodzenie kuratora przyznano z zaliczki uiszczonej przez stronę powodową na podstawie § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 13 listopada 2013 roku w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej w zw z § 2 ppkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U z 5 listopada 2015 roku poz. 1800).

O powyższym orzeczono w pkt III i IV wyroku na podstawie powołanych przepisów.

SSR Agnieszka Poręba

ZARZĄDZENIE

1/ (...)

2/ (...)

3/ (...)

(...)