Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, Wydział II Cywilny – Sekcja Egzekucyjna

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Braczkowska

Protokolant: sekretarz sądowy Monika Romaniecka

po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2018 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko Bankowi (...) Spółka Akcyjna w W.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

na skutek sprzeciwu pozwanego od wyroku zaocznego z dnia 26 października 2017 roku

1.  utrzymuje wyrok zaoczny z dnia 26 października 2017 roku w mocy w całości;

2.  zwraca ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi na rzecz M. K. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem nadpłaconej opłaty sądowej od wniosku o udzielenie zabezpieczenia, uiszczoną w dniu 2 lutego 2018 roku, zaksięgowaną pod pozycją 500026754794.

sygnatura akt II 1 C 53/17

UZASADNIENIE

W związku z faktem, iż w przedmiotowej sprawie zostało już sporządzone uzasadnienie do wyroku zaocznego z dnia 26 października 2017 roku, obejmujące część historyczną sprawy oraz jej stan faktyczny ( k. 43-48), w przedmiotowym uzasadnieniu Sąd ograniczy się do opisania zdarzeń, które nastąpiły po dniu wydania wyroku zaocznego, odnosząc się do zarzutów podniesionych w sprzeciwie strony pozwanej od tegoż wyroku.

Wyrokiem zaocznym z dnia 26 października 2017 roku wydanym w sprawie II 1 C 53/17 Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, II Wydział Cywilny Sekcja Egzekucyjna pozbawił wykonalności tytuł wykonawczy w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego numer (...) z dnia 9 listopada 2009 roku, wystawionego przez Bank (...) Spółka Akcyjna w W., przeciwko M. K., któremu Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie XV Wydział Egzekucyjny postanowieniem z dnia 19 listopada 2009 roku wydanemu w sprawie XV Co 5760/09 nadał klauzulę wykonalności, w części, w zakresie odsetek umownych od należności głównej w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w skali roku za okres od dnia 8 maja 2008 roku do dnia 8 listopada 2009 roku włącznie - w kwocie 1.806,87 zł oraz w zakresie dalszych odsetek umownych od należności głównej za okres od dnia 9 listopada 2009 roku - do dnia zapłaty, w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w skali roku. W punkcie 2 wyroku powództwo zostało oddalone w pozostałej części, a w punkcie 3 wyroku zasądzono od Banku (...) Spółka Akcyjna w W. Oddział V w S. na rzecz M. K. kwotę 745,92 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania ( wyrok k. 42).

W dniu 21 listopada 2017 roku pozwany Bank (...) Spółka Akcyjna w W. złożył pismo procesowe zatytułowane „wniosek o ponowne doręczenie pozwu z ewentualnym sprzeciwem od wyroku zaocznego”. W piśmie tym wskazano, iż wyrok zaoczny został wydany bezpodstawnie, gdyż odpis pozwu nigdy nie został doręczony stronie pozwanej i pozwany nie miał możliwości ustosunkowania się do jego treści. Strona pozwana wniosła o prawidłowe doręczenie jej odpisu pozwu na adres do doręczeń wskazany w treści przedmiotowego pisma, gdyż sprawa została przejęta do windykacji przez (...) Zespół Windykacji (...) w S.. Jednocześnie w piśmie tym wskazano, że z ostrożności procesowej, iż pismo to stanowi sprzeciw od wyroku zaocznego wraz z zarzutami. W sprzeciwie tym podniesiono, że bankowy tytuł egzekucyjny zawierał odsetki ustalone i wyliczone prawidłowo w wysokości nie wyższej niż odsetki maksymalne, a co więcej zostały one w nim wskazane w sposób kwotowy i opisowy. W związku z tym, w ocenie pozwanego bankowy tytuł egzekucyjny zachował prawidłowość zarówno w wyliczeniu, jak i oznaczeniu odsetek, jako nie wyższych niż czterokrotność stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego, co jest zgodne z panującym orzecznictwem i poglądami doktryny. Ponadto pozwany podniósł, iż do dnia złożenia pozwu powód nie kwestionował wysokości odsetek i prawidłowości wystawienia bankowego tytułu wykonawczego i nie wzywał pozwanego do skorygowania roszczenia w toku egzekucji. Tym samym strona pozwana nie dała powodowi podstaw do wystąpienia z przedmiotowym powództwem i w związku z tym powód powinien ponieść całość kosztów przedmiotowego sporu. Finalnie pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych ( pismo k. 65-67).

Przedmiotowe pismo strony pozwanej zostało przez Kierownika Sekcji Egzekucyjnej zakwalifikowane jako sprzeciw od wyroku zaocznego, który został wniesiony w terminie. Zarządzono jednocześnie doręczenie pełnomocnikowi pozwanego kopii dowodu doręczenia odpisu pozwu ( zarządzenie k. 97).

Zarządzeniem z dnia 22 stycznia 2018 roku zwrócono wniosek pełnomocnika powoda z dnia 18 stycznia 2018 roku - o udzielenie zabezpieczenia roszczeniu powoda zgłoszonemu w przedmiotowej sprawie poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi A. P. w sprawie Km 621/10 wobec jego nieopłacenia opłata stałą w kwocie 100 zł ( wniosek k. 103-106, zarządzenie k. 110).

W piśmie procesowym z dnia 9 lutego 2018 roku pełnomocnik powoda wskazał, że opłata w wysokości 100 zł została przez niego opłacona po doręczeniu mu zarządzenia o zwrocie wniosku o zabezpieczenie. Wniósł on o uwzględnienie wszystkich dokumentów i załączników dotychczas złożonych w sprawie, a także dokonanych opłat i rozpoznanie sprawy w oparciu o całokształt zgromadzonego w ten sposób materiału dowodowego ( pismo k. 115).

Zarządzeniem z dnia 13 lutego 2018 roku – wobec braku nowego wniosku o udzielenie zabezpieczenia pismo pełnomocnika powoda z dnia 9 lutego 2018 roku zostało podłożone do akt sprawy, a sprawę skierowano do spraw oczekujących na wyznaczone posiedzenie jawne ( zarządzenie k. 115).

Do zamknięcia rozprawy strony pozostały na dotychczasowych stanowiskach w sprawie ( protokół elektroniczny rozprawy z dnia 29 marca 2018 roku k. 124).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Sprzeciw od wyroku zaocznego okazał się być niezasadnym.

W pierwszej kolejności odnieść należy się do zarzutu pozwanego, że w przedmiotowej sprawie doszło do niezasadnego wydania wyroku zaocznego wobec niedoręczenia mu odpisu pozwu i uniemożliwienia mu złożenia odpowiedzi na pozew. Zarzut ten jest zupełnie chybionym. Odpis pozwu wraz zawiadomieniem o terminie rozprawy został doręczony prawidłowo na adres oddziału pozwanego wskazany w treści pozwu (k. 38). Został od pokwitowany przez osobę upoważnioną do odbioru korespondencji w imieniu strony pozwanej – H. J.. Doręczenie odpisu pozwu wraz z zawiadomieniem o terminie rozprawy pozostało bez odpowiedzi ze strony pozwanego. Jednocześnie wskazać należy, iż odpis wyroku zaocznego został doręczony stronie pozwanej na ten sam adres, a to skutkowało już złożeniem sprzeciwu od wyroku zaocznego. Ryzyko powierzenia przez stronę pozwaną obsługi sprawy powoda wyspecjalizowanej jednostce banku w postaci Terenowego Zespołu Windykacji (...) w S. ponosić musi strona pozwana, a nie powód. Do obowiązków strony pozwanej należało zatem przekazanie właściwej jednostce banku pierwszej korespondencji otrzymanej w sprawie (odpis pozwu, zawiadomienie o terminie rozprawy) celem złożenia odpowiedzi na pozew i podjęcia obrony w sprawie. Wszelkie czynności poprzedzające wydanie wyroku zaocznego zostały zatem w przedmiotowej sprawie przeprowadzone poprawnie, dając Sądowi podstawy do wydania wyroku zaocznego.

Odnosząc się szczegółowo do zarzutów podniesionych przez stronę pozwaną w sprzeciwie, a dotyczących tego, że należność odsetkowa w spornym bankowym tytule egzekucyjnym została określona (i wyliczona) prawidłowo w sposób kwotowy i opisowy w wysokości nie wyższej niż stopa odsetek maksymalnych, wskazać należy, iż nie są one zasadne. W żadnej mierze orzekając w wyroku zaocznym z dnia 26 października 2017 roku o pozbawieniu w części wykonalności tytułu wykonawczego, Sąd tej okoliczności nie zakwestionował. Wręcz przeciwnie, na stronie 5 uzasadnienia wyroku zaocznego wskazano, iż w spornym bankowym tytule egzekucyjnym należność odsetkowa powoda została określona nie tylko opisowo, ale także poprzez wskazanie konkretnej wartości procentowej należności odsetkowej za każdy z okresów do dnia wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego, a także na dzień jego wystawienia. Sąd wskazał wyraźnie, iż stanowisko zawarte w pozwie w tym zakresie nie jest słuszne. Jako jedyny z zarzutów podniesionych przez stronę pozwaną w sprzeciwie od wyroku zaocznego – wobec jego niezasadności – nie mógł on doprowadzić do zmiany wyroku zaocznego w żądnym zakresie.

Na marginesie jedynie zaznaczenia wymaga, iż chybione jest także stanowisko strony pozwanej zawarte w sprzeciwie a dotyczące zasad rozliczenia kosztów procesu w przedmiotowej sprawie. Brak jest bowiem możliwości przyjęcia, że strona pozwana nie dała podstaw powodowi do wystąpienia z przedmiotowym powództwem, gdyż M. K. nie wezwał jej do ograniczenia roszczenia odsetkowego dochodzonego w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego za sygnaturą akt Km 621/10. Po pierwsze wskazać należy, iż żaden przepis prawa do takiego działania powoda nie zobowiązywał, a po drugie – już sam fakt prowadzenia przez stronę pozwaną postępowania egzekucyjnego przeciwko powodowi jest wystarczającym do przyjęcia, że podstawy do wystąpienia z powództwem po stronie powoda istniały.

W tym miejscu w ocenie Sądu podkreślenia wymaga ponownie, iż sporny tytuł wykonawczy został pozbawiony wykonalności wobec braku spójności terminologicznej w określeniu zobowiązania odsetkowego powoda wobec strony pozwanej w spornym bankowym tytule wykonawczym a tego samego określenia w zawartej pomiędzy stronami umowie o kredyt i elektroniczna kartę płatniczą V. R. numer (...) z dnia 10 maja 2005 roku. Ryzyko braku takiej spójności – jako profesjonalista - ponosi strona pozwana. Sąd ma w tym zakresie również na uwadze, że odsetki określone w bankowym tytule egzekucyjnym jako czterokrotność stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego stanowią odsetki niższe od tych, które zostały określone w łączącej strony umowie (3-krotność odsetek ustawowych od należności złotowych), nie zmienia to jednak oceny ich terminologicznego określenia. W ocenie Sądu nic nie stało na przeszkodzie, aby pozwany wskazał w bankowym tytule wykonawczym treść umowy łączącej do z powodem, określił odsetki na podstawie terminologii wskazanej w tejże umowie, a następnie wyraźnie wskazał z jakich powodów i w jakim zakresie zmienia (ogranicza) ich wysokość. Pozwoliłoby to powodowi zweryfikować sposób i metodę wyliczenia odsetek ustawowych na podstawie wystawionego przeciwko niemu bankowego tytułu egzekucyjnego.

Z powołanych powyżej przesłanek, na podstawie art. 347 k.p.c., Sąd utrzymał wyrok zaoczny w mocy w całości.

Wobec prawomocnego zwrotu wniosku pełnomocnika powoda o udzielenie zabezpieczenia jego roszczeniu do czasu prawomocnego zakończenia przedmiotowego postepowania, Sąd dokonał w punkcie 2 wyroku zwrotu nadpłaconej opłaty od tego wniosku w kwocie 100 zł. Podstawę orzeczenia w tym zakresie stanowił przepis art. 80 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. W ocenie Sądu Rejonowego wskazanie w tym zakresie przez profesjonalnego pełnomocnika powoda, że wnosi on o uwzględnienie wszystkich dokumentów i załączników dotychczas złożonych w sprawie, a także dokonanych opłat i rozpoznanie sprawy w oparciu o całokształt zgromadzonego w ten sposób materiału dowodowego – było niewystarczającym dla przyjęcia, że oświadczenie takiej treści stanowi złożenie ponownego wniosku o udzielenie zabezpieczenia roszczeniu powoda.

Zarządzenie; odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego.