Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w G. - Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SR Beata Malinowska

Protokolant – Natalia Tomaszewska

Przy udziale oskarżyciela K. - --

Po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 05.12.2017 r., 10.01.2018 r., 27.03.2018 r. sprawy

P. S. – s. R. i E. z d. D., ur. (...)
w G., zam. (...)-(...) G., ul. (...), PESEL: (...)

obwinionemu o to, że:

w dniu 21.06.2017 roku około godz. 16:45 w G. przemieszczając się samochodem S. o nr rej. (...) ulicami (...) korzystał z telefonu komórkowego wymagającego trzymania słuchawki w ręku,

tj. o wykroczenie z art. 97 kw w zw. z art. 45 ust. 2 pkt 1 ustawy prawo o ruchu drogowym

orzekł:

I.  Obwinionego P. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. wykroczenia z art. 97 kw i za to, na podstawie art. 97 kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 200 zł (dwieście złotych);

II.  Zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 30 (trzydzieści) złotych tytułem opłaty oraz obciąża go wydatkami postępowania w kwocie 100 (sto) złotych.

Sygn. akt II W 1108/17

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2017r. około godz. 16.45 w G. funkcjonariusze Policji M. G. i K. G. pełnili służbę i poruszali się nieoznakowanym radiowozem. Pojazdem kierował K. G. .Kiedy chcieli włączyć się do ruchu na rondzie (...) przy ul. (...) to zauważyli ,że kierujący pojazdem marki S. o nr rej. (...) -, który znajdował się już na rondzie i wjechał na nie od strony Osiedla (...) - korzystał z telefonu komórkowego w trakcie prowadzenia pojazdu. Funkcjonariusze Policji widzieli jak wjeżdżał on na rondo, ich pojazd znajdował się bowiem wówczas naprzeciwko samochodu marki S., w odległości ok. 4-6 m od niego. Funkcjonariusze Policji widzieli jak kierowca trzymał przy uchu telefon i rozmawiał . Kierowca pojazdu S. pojechał w kierunku ul. (...). Funkcjonariusze Policji udali się za nim , gdyż nie było w tym miejscu możliwości podjęcia kierowcy do kontroli drogowej. Kierujący pojazdem marki S. zjechał z wiaduktu i jechał ul. (...). Nadal rozmawiał przez telefon. Na wysokości ul. (...) kierujący zauważył w lusterku jadących za nim funkcjonariuszy Policji. Wówczas też odłożył telefon. W pojeździe ciężarowym jest duże lusterko i funkcjonariusze Policji dobrze to widzieli. Kierowca tego pojazdu został podjęty do kontroli drogowej na wysokości skrętu do lokalu (...) . Po wylegitymowaniu kierowcy okazało się ,że jest nim P. S.. Funkcjonariusze Policji poinformowali go o popełnionym wykroczeniu i zaproponowali mandat karny . P. S. odmówił jego przyjęcia.

( dowód: zeznania świadka M. G. k- 24v-25 , zeznania świadka K. G. k- 28v, szkic k-27 , pismo k- 31, notatka urzędowa k- 4v).

Obwiniony P. S. przed Sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień i odpowiedzi na pytania

( dowód: wyjaśnienia obwinionego P. S. k- 24 ).

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego albowiem były one sprzeczne z zeznaniami świadków M. G. i K. G.. Świadkowie ci zgodnie zeznali, że widzieli jak obwiniony kierując pojazdem marki S. najpierw na rondzie a następnie na ul (...) , rozmawiał przez telefon komórkowy. Funkcjonariusze Policji widzieli pojazd, którym kierował obwiniony na rondzie , kiedy chcieli włączyć się do ruchu . Widzieli go z naprzeciwka , z odległości 4-6m. Nie mieli wątpliwości , że obwiniony rozmawiał przez telefon. Kiedy natomiast funkcjonariusze Policji jechali za pojazdem S. na ul. (...) to nadal widzieli , że jego kierowca rozmawia przez telefon . W pojeździe ciężarowym jest bowiem duże lusterko i dobrze było to widać .

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków M. G. i K. G. albowiem były one spójne i konsekwentne oraz wzajemnie się pokrywały tworząc logiczną całość . Znalazły też w pełni odzwierciedlenie w sporządzonej przez funkcjonariusza policji M. G. notatce urzędowej z dnia zdarzenia oraz w sporządzonym przez funkcjonariusza Policji K. G. szkicu miejsca zdarzenia .

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów i pism zgromadzonym w toku postępowania uznając je za w pełni wiarygodne i nie znajdując podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego popełnienie przez obwinionego P. S. wykroczenia z art. 97 kw nie budzi wątpliwości. Kierując bowiem samochodem marki S. korzystał z telefonu komórkowego wymagającego trzymania słuchawki w ręku. Obwiniony swoim zachowaniem naruszył tym samym zasadę bezpieczeństwa ruchu drogowego wynikającą z art. 45 ust.2 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2017, poz. 1260 ze zm.).

Zdaniem Sądu orzeczona wobec obwinionego kara grzywny w wysokości 200 zł jest odpowiednia do stopnia społecznego niebezpieczeństwa popełnionego czynu a także spełni swą funkcję w zakresie prewencji ogólnej jak i funkcję represyjno-wychowawczą.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 3 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973r. „o opłatach w sprawach karnych” (tekst jednolity: Dz.U. z 1983r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) i art. 118 § 1 i § 3 kpow w zw. z § 1 pkt 1 i § 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 października 2001r. „ w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia” (Dz.U. Nr 118, poz. 1269 ) biorąc pod uwagę sytuację majątkową obwinionego i wysokość osiąganych przez niego dochodów.