Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 czerwca 2018 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu Wydział X Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Chlipała-Kozioł

Protokolant: Katarzyna Kunik

po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2018 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa: (...)we W.

przeciwko: G. Z.

o odszkodowanie

I. zasądza na rzecz strony powodowej (...) we W. od pozwanego G. Z. kwotę 622,33 zł (sześćset dwadzieścia dwa złote i 33/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 22.01.2018 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania;

II. w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III. zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 202,50 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV nieuiszczonymi kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 21.08.2017 r. (data nadania) strona powodowa (...) we W. domagała się zasądzenia od pozwanego G. Z. kwoty 622,33 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty z tytułu odszkodowania za niedokonanie zwrotu przedmiotów zaopatrzenia służbowego.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 22.11.2017 r. (X Np. 316/17) Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu uwzględnił powództwo w całości i zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany G. Z. domagał się oddalenia powództwa w całości. Zarzucił, że nie został wezwany do zwrotu zaopatrzenia mundurowego lub zapłaty. Wskazał, że roszczenie powoda jest przedwczesne i oświadczył, że wyda przedmiotowy ekwiwalent na każde prawidłowo doręczone wezwanie powoda.

Strona powodowa w piśmie z dnia 5.03.2018 r. (data prezentaty) przedstawiła propozycje ugodową dla pozwanego.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

G. Z. pełnił służbę wojskową w ramach Narodowych Sił Rezerwowych w Wojewódzkim Sztabie Wojskowym w O. na podstawie kontraktu na wykonywanie obowiązków w ramach (...)nr (...) z dnia 21.06.2011 r., od dnia 1.07.2011 r. do 30.06.2014 r. W trakcie służby przyjął z obowiązkiem zwrotu albo wyliczenia się przedmioty zaopatrzenia mundurowego znajdujące się w dyspozycji komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej, pozostające w dyspozycji 2 (...) Oddziału (...) we W.. Rozkazem dziennym Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w O. Nr (...) z dnia 30.06.2015 r. stwierdzono wygaśnięcie kontraktu.

Pozwany nie zwrócił następujących przedmiotów zaopatrzenia mundurowego: kurtki polowej z podpinką, munduru polowego, munduru polowego letniego, peleryny, namiotu, omasztowania do peleryny, kominiarki, bluzy, pasa żołnierskiego, torby, zasobnika żołnierskiego, ubrania treningowego, czapki zimowej, rękawic polowych, dresu, dwóch koszulek sportowych i dwóch par spodenek sportowych o wartości 622,33 zł.

Strona powodowa trzykrotnie – w dniach 6.02.2017 r., 16.03.2017 r. i 5.07.2017 r. - wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 622,33 zł z tytułu nierozliczonego umundurowania i wyekwipowania. Wezwania były kierowane na adres ul. (...), (...)-(...) O.. Pozwany nie odebrał żadnej z przesyłek.

Dowód: okoliczności bezsporne, a nadto:

kontrakt na wykonywanie obowiązków w ramach (...)nr (...) z dnia 21.06.2011 r. k. 8-10

Rozdzielnik nr 777/11 k. 11-12

Rozkaz dzienny Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w O. Nr (...) z dnia 30.06.2015 r. k.13

Protokół szkody k. 14

Wezwania do zapłaty k. 15 23

G. Z. od 22.08.2014 r. nie zamieszkuje w O. przy ul. (...), ale przy ul. (...) w K. Młynie i jest tam zameldowany na pobyt stały. Decyzją z 20.02.2013 r. został wymeldowany z pobytu stałego przy ul. (...) w O..

Dowód: poświadczenie zamieszkania z 22.08.2014 k. 36

Decyzja Prezydenta Miasta O. z 20.02.2013 r. o wymeldowaniu k. 37-41

Umowa najmu z 27.06.2014 r. k. 42-46

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

Zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 czerwca 2010 r. w sprawie umundurowania i wyekwipowania żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, obowiązującego w okresie, w jakim pozwany wykonywał obowiązki wynikające z kontraktu z dnia 21.06.2011 r., żołnierz otrzymuje umundurowanie i wyekwipowanie na czas wykonywania czynności służbowych z obowiązkiem ich zwrotu w przypadku:

1) przeniesienia na inne stanowisko służbowe, na którym taki przedmiot nie przysługuje;

2) zmiany normy umundurowania lub wyekwipowania;

3) zwolnienia z pełnienia obowiązków służbowych.

Odpowiedzialność majątkową żołnierzy za szkody wyrządzone przez nich wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków służbowych, w mieniu Skarbu Państwa znajdującym się w dyspozycji komórek organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej oraz jednostek organizacyjnych podporządkowanych albo nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej określa ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy. Zgodnie z art. 11 ustawy, żołnierz odpowiada, w granicach określonych w art. 3, za szkodę w mieniu powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo wyliczenia się, zwanym dalej "mieniem powierzonym". Artykuł 3 ust. 1 ustawy stanowi zaś, że żołnierz, który wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków służbowych ze swojej winy wyrządził szkodę w mieniu, o którym mowa w art. 1 ust. 1, ponosi odpowiedzialność majątkową w granicach rzeczywistej straty i tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego wynikła szkoda.

Zgodnie z art. 13 w/w ustawy, do odpowiedzialności majątkowej, określonej w art. 11 i 12, stosuje się odpowiednio przepisy art. 5, 8 i 9. Jak stanowi art. 5, żołnierz nie ponosi odpowiedzialności majątkowej za szkodę: 1) w takim zakresie, w jakim jednostka organizacyjna albo inna osoba przyczyniła się do powstania szkody lub jej zwiększenia, 2) wynikłą w związku z działaniem w granicach dopuszczalnego ryzyka. Jak stanowi art. 9, jeżeli żołnierz wyrządził szkodę umyślnie, jest obowiązany do jej naprawienia w pełnej wysokości.

W niniejszej sprawie okoliczności faktyczne były w przeważającym zakresie bezsporne. Bezspornie bowiem pozwany otrzymał wskazane przez stronę powodową przedmioty z obowiązkiem zwrotu na czas wykonywania kontraktu, kontrakt ten wygasł, zaś pozwany przedmiotów nie zwrócił. Bezsporna była również legitymacja czynna (...) do dochodzenia odszkodowania od pozwanego oraz niezakwestionowana przez pozwanego wysokość szkody.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany zakwestionował jedynie okoliczność, by został skutecznie wezwany do zwrotu powierzonych przedmiotów, podnosząc, że nie zamieszkuje już pod adresem, na jaki strona powodowa wysłała wezwana.

Pozwany wskazał w sprzeciwie od nakazu zapłaty, że roszczenie strony powodowej jest przedwczesne wobec nieotrzymania przez pozwanego wezwań do zapłaty. Jednocześnie pozwany wskazał, że wyda przedmiotowy ekwiwalent na każde prawidłowo doręczone wezwanie powoda.

Należy wskazać, że wydany w niniejszej sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 22.11.2017 r. został wraz z odpisem pozwu doręczony pozwanemu w dniu 15.01.2018 r. i - jak wynika ze zwrotnego poświadczenia odbioru – został odebrany przez pozwanego osobiście. W tym zatem dniu pozwany został zapoznany z roszczeniem strony powodowej i miał możliwość jego dobrowolnego spełnienia.

Co więcej – pismem datowanym na 18.09.2017 r., przesłanym do Sądu w dniu 28.02.2018 r. (data prezentaty 5.03.2018 r.) i doręczonym pozwanemu osobiście w dniu 15.03.2018 r. – strona powodowa złożyła pozwanemu propozycję ugodową, polegającą na tym, że pozwany zwróci przedmioty zaopatrzenia mundurowego w terminie 14 dni od daty zawarcia porozumienia przed Sądem , a w razie niedokonania zwrotu uiści ich równowartość określoną w pozwie.

Pozwany nie wyraził swojego stanowiska co do propozycji ugodowej. Nie złożyłpisma procesowego, nie stawił się również na rozprawie w dniu 18.06.2018 r., o której został osobiście zawiadomiony w dniu 11.05.2018 r. (z.p.o. k. 64). Swojej nieobecności na rozprawie w dniu 18.06.2018 r. pozwany w żaden sposób nie usprawiedliwił.

Wobec powyższego Sąd uznał roszczenie za uzasadnione w całości w zakresie kwoty głównej i w części co do odsetek. Podkreślenia wymaga, że pozwany nie kwestionował żadnej okoliczności wskazywanej przez stronę powodową za wyjątkiem okoliczności otrzymania wezwań do zapłaty. Pozwany nie kwestionował ani otrzymania wskazanych przez stronę powodową przedmiotów z obowiązkiem zwrotu, ani legitymacji czynnej (...), ani wysokości szkody powstałej na skutek niedokonania zwrotu przedmiotów.

Sąd na podstawie dokumentów przedłożonych przez pozwanego ustalił, że pozwany nie otrzymał przed procesem wezwań do zwrotu przedmiotów i do zapłaty. Pozwany został zatem skutecznie zawiadomiony o roszczeniu strony powodowej po otrzymaniu nakazu zapłaty i odpisu pozwu w dniu 15.01.2018 r. i tę datę uznać należy za wezwanie pozwanego do spełnienia świadczenia. Pozwany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty w dniu 22.01.2018 r. (data nadania k. 47). Zdaniem Sądu w tej dacie, w terminie 14 dni od doręczenia odpisu pozwu i nakazu zapłaty, a tym samym od doręczenia pozwanemu wezwania do spełnienia świadczenia, pozwany miał możliwość zwrotu przedmiotów lub zapłaty ekwiwalentu z pieniądzu. Pozwany nie tylko nie zadośćuczynił dobrowolnie roszczeniu strony powodowej, ale również nie odpowiedział na propozycję ugodową strony powodowej ani nie stawił się na wyznaczonym terminie rozprawy.

Z tej przyczyny Sąd zasądził na rzecz strony powodowej (...) we W. od pozwanego G. Z. kwotę 622,33 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 22.01.2018 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania, zaś w pozostałym zakresie, tj. w zakresie żądania odsetek od dnia wniesienia pozwu do dnia 21.01.2018 r. powództwo oddalił (pkt I i II).

Orzeczenie o kosztach postępowania w punkcie III sentencji wyroku, znajduje podstawę w treści art. 100 zd. 2 k.p.c., statuującym zasadę odpowiedzialności za wynik procesu oraz w treści par. 2 pkt 2 w zw. z par. 9 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, na których podstawie Sąd zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 202,50 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W punkcie IV nieuiszczonymi kosztami sądowymi Sąd na podstawie art. 113 u.k.s.c. w zw. z art. 98 k.p.c. obciążył Skarb Państwa.