Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 12 stycznia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2018 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy o zamówienie publiczne

z udziałem

zamawiającego (...) spółki akcyjnej w W.

uczestnika (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

na skutek skargi (...) ( (...)) (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

od postanowienia Krajowej Izby Odwoławczej w W.

z dnia 16 października 2017 r., sygn. akt (...)

postanawia :

1.  oddalić skargę;

2.  zasądzić od (...) ( (...)) (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na rzecz (...) spółki akcyjnej w W. 225zł (dwieście dwadzieścia pięć) tytułem kosztów postępowania skargowego.

SSO Alicja Dziekańska SSO Paweł Kieta SSO Monika Skalska

Sygn. akt XXIII Ga 1888/17

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 16 października 2017r Krajowa Izba Odwoławcza w sprawie o sygnaturze akt (...), toczącej się w postępowaniu prowadzonym z zamówienia publicznego (...) spółki akcyjnej w W., z odwołania (...) ( (...)) (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K., przy udziale po stronie zamawiającego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. - w pkt 1.umorzyła postępowanie odwoławcze, w pkt 2. zwróciła odwołującemu 90% wpisu od odwołania i w pkt 3. zasądziła od odwołującego na rzecz zamawiającego kwotę 3600zł tytułem kosztów postępowania odwoławczego poniesionych przez zamawiającego z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.

Wydając powyższe rozstrzygniecie KIO ustaliła, iż odwołujący - (...) ( (...)) (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. najpierw cofnął odwołanie w zakresie wniosku odwołania z pkt 7.1.2 , tj. w zakresie żądania zmiany w SIWZ subklauzuli 14.5 pkt 1 tom II warunków umowy uznając, iż dokonana przez zamawiającego 5 października 2017r zmiana tej klauzuli odpowiada zarzutowi z tegoż pkt 7.1.2 odwołania. Następnie odwołujący na posiedzeniu przed KIO dnia 16 października 2017r., po otwarciu tego posiedzenia, cofnął drugi (ostatni) wniosek odwołania, tj. wniosek zawarty w pkt 7.1.1. dotyczący żądania zmiany kryterium oceny ofert w pkt 20.7.2 lit a) tom I SIWZ wskazując, iż cofnięcie to nastąpiło wobec dokonania przez zamawiającego w dniu 16 października 2017r., tj. w dniu posiedzenia, zmiany SIWZ. Jednocześnie odwołujący wniósł o nie obciążanie go kosztami postępowania.

Zamawiający na posiedzeniu przez KIO w dniu 16 października 2017r. oświadczył natomiast, iż sposób procedowania w sprawie przedmiotowego zamówienia spowodowany był brakiem precyzyjności stanowiska odwołującego, który dopiero 13 października 2017r. dookreślił swoje żądanie w zakresie kryterium oceny ofert. Oświadczył również, iż dokonana przez niego zmiana SIWZ nie odpowiadała w pełni żądaniu odwołującego, dlatego wniósł też o przyznanie mu, na podstawie złożonej faktury, kosztów tego postępowania w wysokości 3600zł.

Mając powyższe na względzie KIO na podstawie art. 187ust 8 zd. pierwsze i drugie oraz art. 192 ust 1 zd. drugie ustawy prawo zamówień publicznych, tj. wobec złożenia oświadczenia o cofnięciu odwołania przez stronę która zainicjowała przedmiotowe postępowanie - umorzyła postępowanie w sprawie i na podstawie §5 ust 1 pkt 3 a) dokonała zwrotu 90% kwoty wpisu od odwołania oraz na podstawie w § 3 pkt 2 oraz §5 ust 1 pkt 3 b) rozporządzenia o wysokości i sposobie pobierania wpisu od odwołania (…) – wobec cofnięcia odwołania na mniej niż jeden dzień przed dniem, na który został wyznaczony termin posiedzenia i rozprawy, wobec złożenia wniosku o zasądzenie takich kosztów, orzekła o zasądzeniu na rzecz zamawiającego tytułem tych kosztów kwoty 3600zł.

Skargę na orzeczenie KIO w zakresie pkt 3. postanowienia wniósł (...) ( (...)) (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. zarzucając naruszenie przepisu : art. 192 ust 9 i 10 pzp w zw. z art. 186 ust 6 pkt 2 lit b) pzp wskazując, iż wszelkie koszty postępowania winny znieść się wzajemnie oraz §3 pkt 2 w zw. z §5 ust 1 pkt 3 lit b) rozporządzenia o wysokości i sposobie pobierania wpisu od odwołania (…) poprzez błędne zastosowanie przepisu, tj. mimo, iż nie zostały spełnione przesłanki w nich wskazane. Ewentualnie skarżący zarzucił błędna ocenę stanu faktycznego poprzez zasądzenie maksymalnej kwoty określonej w §3 pkt 2 lit b) rozporządzenia.

Mając powyższe na względzie skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uchylenie pkt 3 postanowienia oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania skargowego, ewentualnie o zmianę pkt 3. i zasądzenie od niego na rzecz zamawiającego wynagrodzenia w kwocie odpowiadającej rzeczywistemu, wykazanemu nakładowi pracy pełnomocnika oraz zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów wywołanych wniesieniem skargi.

W odpowiedzi na skargę zamawiający (...) spółka akcyjna w W. wniósł o oddalenie skargi w całości i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania skargowego.

Zamawiający w szczególności zarzucił, iż wprowadzona przez niego modyfikacja SIWZ nie stanowiła wypełnienia żądania skarżącego, gdyż nie czyniła zadość żądaniu odwołania oraz, iż uwzględnienie odwołania stanowi, co do zasady, oświadczenie woli zamawiającego, które winno zostać jednoznacznie sformułowane. W niniejszym stanie faktycznym sprawy zamawiający wskazywał natomiast, iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie, a wprowadzone zmiany SIWZ stanową „złoty środek” pomiędzy oczekiwaniami zamawiającego, a żądaniami skarżącego. Zamawiający zarzucił też, iż skarżący wniósł odwołanie na brzmienie wprowadzonej modyfikacji SIWZ z 16 października 2017r i postępowanie w tej sprawie toczy się przed KIO pod sygn. akt (...). Powyższe całkowicie przeczy też formułowanym w skardze tezom o uwzględnieniu odwołania przez zamawiającego. Zamawiający podniósł też, iż skarżący w sposób nieprecyzyjny formułował swoje zarzuty i żądania co do zmiany SIWZ i dopiero 13 października 2017r przesłał mu pismo ze skonkretyzowanymi żądaniami, co uniemożliwiało zamawiającemu wcześniejsze odniesienie się do ich zasadności.

Rozpoznając skargę Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności wskazać należało, iż dopiero uszczegółowienie dnia 13 października 2017r. przez odwołującego zarzutów odwołania dawało zamawiającemu możliwość odniesienia się do tych zarzutów, a w konsekwencji zmianę SIWZ. Powołana też przez zamawiającego okoliczność braku złożenia przez niego oświadczenia o uwzględnieniu odwołania oraz również okoliczność zaskarżenia przez odwołującego modyfikacji SIWZ wprowadzonej 16 października 2017r . - jednocześnie przy braku w istocie odniesienia się przez skarżącego do powyższych okoliczności - dawała Sądowi Okręgowemu podstawę do uznania, iż nie miało miejsce pokrywanie się żądań skarżącego objętych niniejszym postępowaniem odwoławczym z zakresem dokonanych przez zamawiającego zmian SIWZ.

Z tych tez względów brak było w ocenie Sądu Okręgowego podstaw do uznania, iż oświadczenie o cofnięciu odwołania złożone na posiedzeniu 16 października 2017r nastąpiło w warunkach uwzględnienia przez zamawiającego w całości zarzutów odwołania. Powyższe nie dawało też w konsekwencji podstaw do orzeczenia o kosztach postępowania odwoławczego zgodnie z przepisem art. 186 ust 6 pkt 2 lit b) pzp, gdyż przepis ten stanowi, że koszty postępowania odwoławczego znosi się wzajemnie, jeżeli zamawiający uwzględnił w całości zarzuty przedstawione w odwołaniu przed otwarciem rozprawy. Nie zachodziła zatem powołana w skardze okoliczność naruszenie przepisu art. 192 ust 9 i 10 pzp w zw. z przepisem art. 186 ust 6 pkt 2 lit b) pzp.

Sąd Okręgowy nie znalazł też podstaw do uznania, iż zaszło naruszenie §3 pkt 2 w zw. z §5 ust 1 pkt 3 lit b), ewentualnie §3 pkt 2 lit b) rozporządzenia o wysokości i sposobie pobierania wpisu od odwołania (…) . Zgodnie bowiem z przepisem §5 ust 1 pkt 3 lit b) Izba zasądza od odwołującego na rzecz zamawiającego koszty o których mowa w §3 pkt 2 , w tym na podstawie §3 pkt 2 lit b) koszty wynagrodzenia pełnomocników nie wyższe niż 3600zł, jeżeli odwołanie zostało cofnięte na mniej niż 1 dzień przed dniem, na który został wyznaczony termin rozprawy lub posiedzenia z udziałem stron, albo po otwarciu rozprawy. W niniejszym stanie faktycznym sprawy bezspornym było, iż cofniecie odwołania miało miejsce na posiedzeniu dnia 16 października (poniedziałek), w warunkach wskazanych w tym przepisie i to z przyczyn leżących tylko po stronie odwołującego, który sprecyzował zarzuty odwołania dopiero dnia 13 października (piątek), co powodowało konieczność korzystania przez zamawiającego z obsługi prawnej również z tym opóźnieniem związanej. Powyższe mogło zatem stanowić w ocenie Sądu podstawę do ustalenia przez KIO, na podstawie przedłożonej faktury Vat, jako zasadnej wysokości kosztów postępowania odwoławczego kwoty 3600zł jako wynagrodzenia pełnomocnika. Skoro bowiem postępowanie w trybie zamówienia publicznego – co do zasady – jest postępowaniem w którym kładziony jest nacisk na jego szybkość, a strona tego postępowania formułuje swoje stanowisko w sposób ogólnikowy, nie pozwalający na odniesienie się co do zawartych w nim zarzutów, to w pewnych okolicznościach może to mieć wpływ na ocenę zasadności poniesionych przez przeciwnika kosztów związanych z wynagrodzeniem pełnomocnika. O ile zatem Izba w uzasadnieniu przedmiotowego, objętego skargą postanowienia o kosztach nie wyjaśniła motywów uznania w tym stanie faktycznym zasadności całości żądanych kosztów zastępstwa prawnego na podstawie przedstawionej przez zamawiającego faktury Vat, to powołując przepis §3 pkt 2 rozporządzenia uznała je za zasadne. W tym stanie faktycznym sprawy, mając też na uwadze rezygnację odwołującego z żądania merytorycznego rozpoznania odwołania, w tym oceny pokrywania się żądań odwołującego z zakresem dokonanych przez zamawiającego zmian SIWZ - Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do zakwestionowania skażonego rozstrzygnięcia KIO. Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 198f ust. 2 ustawy prawo zamówień publicznych orzekł jak w pkt 1. sentencji.

Orzeczenie w pkt 2. sentencji o kosztach postępowania, stanowiących wynagrodzenie pełnomocnika procesowego przeciwnika skargi, uzasadnia treść art.198f ust 5 ustawy prawa zamówień publicznych. Odnośnie wysokości zasądzonych kosztów, przy wartości przedmiotu zaskarżenia - kwoty 3600zł, Sąd Okręgowy uwzględnił treść §2 i §10 ust.2 pkt.1 rozporządzenia z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2015 poz.1804).

SSO Monika Skalska SSO Paweł Kieta SSO Alicja Dziekańska