Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII K 254/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 października 2017 roku

Sąd Rejonowy – w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny

w składzie:

Przewodnicząca: SSR Jolanta Korkus

Protokolant: sekretarz sądowy Dawid Lesiakowski

po rozpoznaniu w dniu 12.10.2017 roku, sprawy M. P., syna J. i I. z domu G., urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że:

w dniu 20 lutego 2017 około godz. 16:35 w miejscowości S. ul. (...), woj. (...), kierował w ruchu lądowym pojazdem mechanicznym, samochodem osobowym marki S. o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 16:51 do stężenia 0,43 mg/l (alkosensor), o godz. 17:05 do stężenia 0,39 mg/l (alkosensor), o godz. 17:27 do stężenia 0,35 mg/l (alkometr) oraz o godz. 17:30 do stężenia 0,34 mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu, czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

1.  na podstawie art. 66 § 1 i § 2 kk, art. 67 § 1 kk postępowanie karne w stosunku do M. P. warunkowo umarza na okres próby 3 (trzech) lat;

2.  na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 7 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 2.000 (dwóch tysięcy) złotych;

3.  na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 3 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 (jednego) roku;

4.  na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 20 lutego 2017 roku;

5.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu poniesionych wydatków oraz kwotę 100 (sto) złotych tytułem opłaty.

Sygnatura akt VIIK 254/17

UZASADNIENIE

Oskarżony M. P. w dniu 20 lutego 2017 r. około godz. 16:35 jechał jako kierujący samochodem osobowym marki S. (...) nr rej. (...) przez miejscowość S.. W pewnym momencie uderzył w tył poprzedzającego go pojazdu marki V. (...) nr rej. (...) powodując kolizję drogową. W wyniku kolizji nikt nie doznał obrażeń ciała.

Oskarżony został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Urządzenie kontrolno- pomiarowe wykazało, że o godzinie 16:51 zawartość alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu wynosiła 0,43 mg/l, o godzinie 17:07 – 0,39 mg/l, o godzinie 17:27- 0,35 mg/l, a o godzinie 17:30 – 0,34 mg/l.

(protokół i wyniki badań k. 2, 3, wyjaśnienia oskarżonego k. 44 odwrót-45, notatka urzędowa k. 1 )

Oskarżony w miejscu pracy ma bardzo dobrą opinię. Także w miejscu zamieszkania cieszy się sympatią i szacunkiem sąsiadów. Jest postrzegany jako osoba spokojna, pomocna, nie nadużywająca alkoholu.

( referencje k. 42, opinia k. 43)

Oskarżony nie był nigdy karany.

( dane o karalności k. 6)

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Wyjaśnił, iż w dniu zdarzenia po pracy z kolegą około godziny 14:00 wypił pół litra piwa. Zjadł w domu obiad. Po obiedzie zadzwonił do niego kolega pracujący w firmie kurierskiej z prośbą o podwiezienie mu paliwa, którego mu zabrakło. Oskarżony czuł się dobrze i zgodził się na to. Wsiadł do samochodu i pojechał. Po drodze nie zauważył , że poprzedzający go pojazd wykonuje manewr skrętu i uderzył go w tylni zderzak.

(wyjaśnienia oskarżonego k. 44odwrót-45)

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne wobec braku dowodów przeciwnych. W ocenie Sądu są one logiczne i szczere .

Pozostałe zebrane dowody podlegają aprobacie Sądu jako nie budzące wątpliwości.

Oskarżony M. P. wyczerpał dyspozycję art.178a§1kk , ponieważ będąc w stanie nietrzeźwości kierował pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym.

Oskarżony umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, ponieważ z własnej woli wprawił się w stan nietrzeźwości i w takim stanie kierował samochodem po drodze publicznej. Oskarżony powinien przewidzieć skutki swojego postępowania w tym stanie. W stosunku do oskarżonego nie zachodzi żadna z okoliczności wyłączających winę rozumieniu kodeksu karnego.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego Sąd stwierdził, że nie był on znaczny. Oskarżony przyznał się do jego popełnienia, wyraził skruchę. Oskarżony w czasie spożywania alkoholu nie planował kierowania pojazdem mechanicznym, za kierownicą pojazdu usiadł dopiero na prośbę kolegi. Oskarżony miał dobre samopoczucie. Stopień nietrzeźwości oskarżonego w chwili czynu tylko w niewielkim stopniu przekraczał ustawowy próg nietrzeźwości. Oskarżony nie był dotychczas karany. Zdobył wykształcenie średnie, ma stałą pracę , prowadzi spokojny, ustabilizowany tryb życia. Zarówno w pracy jak i w swoim środowisku miejsca zamieszkania cieszy się dobrą opinią. Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę Sąd stwierdził, że oskarżony zasługuje na skorzystanie z dobrodziejstwa warunkowego umorzenia postępowania karnego. Sąd warunkowo umorzył wobec oskarżonego postępowanie karne na okres próby 3 lat.

Jednocześnie Sąd orzekł zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 roku. Przy określaniu okresu zakazu Sąd miał na uwadze okoliczności sprawy i stopień nietrzeźwości oskarżonego. W ocenie Sądu orzekanie wobec oskarżonego surowszego okresu zakazu jest zbędne.

Dla wzmocnienia wychowawczej roli postępowania karnego orzekł świadczenie na cel społeczny w kwocie 2000,00 złotych.

Z urzędu Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonego zakazu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 20 lutego 2017 r.

Sąd obciążył oskarżonego kosztami sądowymi nie znajdując podstaw do zwolnienia go od nich.

Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.