Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2018 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2018 r. w S.

odwołania M. S.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 26 kwietnia 2018 r. Nr (...)

w sprawie M. S.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 466/18 UZASADNIENIE

Decyzją z 26 kwietnia 2018r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie art.21 ust.1 i ust.2 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników odmówił M. S. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wskazując, że u ubezpieczonej nie stwierdzono całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła M. S. wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do renty rolniczej. W uzasadnieniu stanowiska wskazała, że jest osobą niepełnosprawną, z istotnym ograniczeniem ruchu. Mimo to komisja lekarska KRUS stwierdziła, że jest zdrowa, gdy tymczasem kilka dni później otrzymała skierowanie na operację bioder. Podniosła, że cierpi na boreliozę ,tj. chorobę zawodową rolników, chorobę zwyrodnieniowo-dyskopatyczną kręgosłupa, chorobę zwyrodnieniową stawu biodrowego prawego, nadciśnienie tętnicze, przebyła zakażenie (...). Nadto cierpi na astmę oskrzelową. W tych okolicznościach musi unikać jakiegokolwiek wysiłku fizycznego i nie może pracować w gospodarstwie rolnym (odwołanie wraz z załącznikami k.2-9 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie prawomocnego orzeczenia komisji lekarskiej Kasy z 24 kwietnia 2018r., która uznała, że ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które miałyby wpływ na zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.11 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona M. S. ma (...)lat. Jest byłą rolniczką. Obecnie jest ubezpieczona jako domownik u syna, który prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni 4,30 ha, specjalizujące się w produkcji zboża (wyjaśnienia ubezpieczonej k.39v akt sprawy).

W okresie od 19 grudnia 2016r. do 28 lutego 2018r. ubezpieczona była uprawniona do renty rolniczej z tytułu całkowitej niezdolności do pracy (decyzja z 23 lutego 2017r. Prezesa KRUS o przyznaniu renty rolniczej k.29 akt rentowych). Podstawę powyższej decyzji stanowiło orzeczenie lekarza rzeczoznawcy z 30 stycznia 2017r., który stwierdził, że z powodu uszkodzenia mięśnia nadgrzebieniowego barku prawego i zwyrodnienia stawu barkowego prawego, leczonego operacyjnie, ubezpieczona jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym od 19 grudnia 2016r. do lutego 2018r. (orzeczenie lekarza rzeczoznawcy KRUS z 30 stycznia 2017r. k.26-27v akt rentowych)

W dniu 21 lutego 2018r. ubezpieczona wystąpiła do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z wnioskiem o ustalenie prawa do renty rolniczej na dalszy okres (wniosek k.33-34 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez lekarza rzeczoznawcę, który w orzeczeniu z 13 marca 2018r. uznał, że ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym (wypis z treści orzeczenia lekarza rzeczoznawcy z 13 marca 2018r. k.40 akt rentowych). Na skutek odwołania ubezpieczonej od powyższego orzeczenia, ubezpieczona skierowana została na badanie przez komisję lekarską Kasy, która w orzeczeniu z 24 kwietnia 2018r. nie uznała ubezpieczonej za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym (odwołanie ubezpieczonej od orzeczenia lekarza rzeczoznawcy k.44-45 akt rentowych i wypis z orzeczenia komisji lekarskiej Kasy z 24 kwietnia 2018r. k.47v akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 26 kwietnia 2018r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonej prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (decyzja z 26 kwietnia 2018r. k.49 akt rentowych).

Ubezpieczona cierpi na zmiany zwyrodnieniowe biodra prawego. W badaniu ortopedycznym na potrzeby wydania opinii stwierdzono u ubezpieczonej umiarkowane ograniczenie ruchów rotacyjnych biodra prawego i odwodzenia po 15 stopni. Nadto w 2015r. i 2016r. ubezpieczona przebyła leczenie operacyjne barku prawego metodą artroskopii z powodu uszkodzenia mięśnia nadgrzebieniowego. Obecnie stwierdza się u ubezpieczonej pełne, symetryczne ruchy kończyn górnych. Badanie rezonansu magnetycznego kręgosłupa lędźwiowego z 2 lutego 2018r. wykazało istnienie u ubezpieczonej zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych bez cech ucisku oraz ognisk mielopatii w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Badanie neurologiczne wykazało, że u ubezpieczonej nie występują objawy korzeniowe, chód jest wydolny, stabilny, odruchy kolanowe słabe, odruchów skokowych brak. Opisany stan neurologiczny i stan narządu ruchu ubezpieczonej nie powoduje u ubezpieczonej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Niezdolności takiej nie sprowadza u ubezpieczonej również stan układu krążenia. Badanie fizykalne ubezpieczonej wskazuje na miarową czynność serca - 70/min, tony serca głośne, bez szmerów patologicznych, RR 150/100 mm Hg, brak obrzęków kończyn dolnych. W 2015r. stwierdzono u ubezpieczonej boreliozę, odczuwała wówczas uporczywe bóle wielostawowe, a szczególnie kolan i stawów skokowych. W 2016r. ubezpieczona przeszła 30-dniową ambulatoryjną antybiotykoterapię boreliozy. W kwietniu 2018r. z powodu nawrotu bólu stawów ubezpieczona była na 1-dniowej hospitalizacji diagnostycznej, po której ponownie zlecono 30-dniową ambulatoryjną antybiotykoterapię. Terapia ta przyniosła znaczne złagodzenie dolegliwości bólowych stawów. Przeprowadzone badania serologiczne wykazały w surowicy obecność p/ciał anty - (...), co świadczy o przebyciu przez ubezpieczoną w przeszłości zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu A. Przebyta przez ubezpieczoną borelioza stawowa oraz zakażenie (...), nie powodują u ubezpieczonej całkowitej niezdolności do pracy. W opisanym stanie oraz wobec ustąpienia – po okresie leczenia i rehabilitacji - opisanego na wstępie opinii schorzenia stawu barkowego prawego, od 1 marca 2018r. ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym (opinia biegłych ortopedy, neurologa, kardiologa oraz specjalisty chorób zakaźnych i wewnętrznych k.23-25 akt sprawy).

W dniu 19 listopada 2018r. ubezpieczona ma przejść badania kwalifikacyjne na zabieg protezoplastyki w związku z rozpoznaną artrozą biodra prawego (skierowanie do szpitala z 27 kwietnia 2018r. k.6 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej M. S. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.21 ust.1 i 2 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2017r., poz.2336) renta rolnicza przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki: podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres, o którym mowa w ust.2 wskazanego przepisu, jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a całkowita niezdolność do pracy powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art.20 ust.1 i 2 ustawy, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. W myśl art.21 ust.5 w/w ustawy za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Rozstrzygnięcie sprawy wymagało ustalenia, czy ubezpieczona jest nadal ,tj. po 28 lutego 2018r. całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym. Należy przypomnieć, że do wskazanej daty ubezpieczona była uprawniona do renty rolniczej w związku ze schorzeniem stawu barkowego prawego. Przeprowadzony na tę okoliczność dowód z opinii biegłych z zakresu ortopedii, neurologii, kardiologii oraz specjalisty chorób zakaźnych wykazał, że przyczyna ustalenia w/w prawa do renty ustała (po operacji, leczeniu, a następnie rehabilitacji stawu barkowego prawego) i obecnie ,tj. od 1 marca 2018r. ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym. Biegli rozpoznali u ubezpieczonej schorzenia narządu ruchu, w tym zmiany zwyrodnieniowe biodra prawego, schorzenie pod postacią nadciśnienia tętniczego, przebytą boreliozę stawową po dwukrotnej antybiotykoterapii oraz przebyte zakażenie wirusem (...), ale stwierdzili, że aktualny stan zdrowia ubezpieczonej i stopień zaawansowania rozpoznanych u niej schorzeń nie narusza sprawności organizmu ubezpieczonej w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym (opinia biegłych k.23-25 akt sprawy).

Analizując przedstawioną wyżej opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarzy specjalizujących się w schorzeniach występujących u ubezpieczonej, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonej i jej badaniem. Opinia jest spójna i wyczerpująco uzasadniona. Należy wskazać, że ubezpieczona nie zgodziła się z ustaleniami biegłych i argumentowała, że w listopadzie 2018r. odbędzie hospitalizację mającą na celu kwalifikację do protezoplastyki stawu biodrowego prawego z powodu rozpoznanej artrozy tego stawu (skierowanie do szpitala k.6 akt sprawy). W ocenie Sądu okoliczność ta nie podważa jednak ustaleń biegłych oraz oceny, że na datę wydania zaskarżonej decyzji ,tj. 26 kwietnia 2018r. oraz na datę wyrokowania przez Sąd ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym. W ocenie Sądu można przewidywać, że po zaplanowanej hospitalizacji ubezpieczona może być czasowo lub długotrwale niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym, ale wówczas będzie jej przysługiwało prawo wnioskowania o stosowne świadczenie – zasiłek chorobowy lub rentę rolniczą.

Mając na uwadze powyższe okoliczności na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc Sąd odwołanie ubezpieczonej oddalił.