Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Barbara Ciwińska

Protokolant Barbara Gawron

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2019 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa P. N.

przeciwko K. N.

o ustalenie że obowiązek alimentacyjny ustał

1.  ustala, że obowiązek alimentacyjny powoda P. N. wobec jego córki K. N., ur. (...) ustalony w wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 16 sierpnia 2011 roku w sprawie o rozwód sygn. akt VII C 353/10 na kwotę 700 (siedemset) złotych miesięcznie wygasł z dniem 1 sierpnia 2017 roku,

2.  pozostawia powoda przy poniesionych kosztach zastępstwa procesowego,

3.  koszty postępowania przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 23 lipca 2018 roku (data prezentaty) P. N., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o uchylenie z dniem 1 sierpnia 2017 roku obowiązku alimentacyjnego wobec swojej pełnoletniej córki K. N., ustalonego wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 16 sierpnia 2011 roku w sprawie o rozwód, sygn. akt VII C 353/10 na kwotę po 700 (siedemset) złotych miesięcznie.

W odpowiedzi na pozew w piśmie z dnia 5 listopada 2018 roku (data prezentaty) pozwana K. N. wniosła o oddalenie powództwa w całości, zasądzenie od powoda na jej rzecz zwrotu kosztów procesu oraz ustanowienie dla pozwanej adwokata z urzędu (k. 44 odpowiedź na pozew).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu (...) roku L. N. i P. N. przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego (...) W. oddział O. zawarli związek małżeński za numerem aktu (...). Z tego związku mają pełnoletnią córkę K. N., która mieszka z matką. Wyrokiem z dnia 16 sierpnia 2011 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VII C 353/10 Sąd Okręgowy w Warszawie orzekł rozwiązanie przez rozwód związku małżeńskiego L. N. i P. N. z winy obu stron. W wydanym wyroku rozwodowym Sąd Okręgowy w Warszawie powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej nad K. N. matce L. N., ograniczając ojcu P. N. władzę rodzicielską do współdecydowania o istotnych sprawach dziecka takich jak: edukacja i leczenie oraz nie orzekł o sposobie kontaktowania się P. N. z córką. Zasądził także alimenty od P. N. na 15 -letniej wtedy córki K. N. w kwocie po 700 zł miesięcznie, płatnych do rąk L. N. do 10-go dnia każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat, oddalił powództwo w części dotyczącej eksmisji P. N. i nie orzekł o sposobie korzystania z mieszkania stron. Orzeczenie to stało się prawomocne z dniem 30 września 2011 roku.

Przed orzeczeniem rozwodu K. N. była uczennicą gimnazjum, mieszkała z matką, z powodu celiakii pozostawała na diecie bezglutenowej. Sąd Okręgowy ocenił, że jej koszt utrzymania wynosił w 2011 roku ok. 2100 zł miesięcznie.

P. N. przed wydaniem wyroku w sprawie o rozwód pracował jako kierowca w firmie (...), z wynagrodzeniem 1380 złotych miesięcznie. Jego możliwości zarobkowe ocenione były wtedy na kwotę ok. 2.200 złotych miesięcznie (k. 189 akt o sygn. akt VII C 69/11 Sądu Okręgowego w Warszawie uzasadnienie wyroku).

Od wydania wyroku z dnia 16 sierpnia 2011 roku w sprawie o rozwód sygn. akt VII C 69/11 minęło ponad 7 lat. W tym czasie sytuacja stron zmieniła się bardzo istotnie.

W 2016 roku toczyła się przed tutejszym Sądem pod syg. akt VI Rc 94 /16 sprawa z powództwa P. N. o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego wobec K. N., ale wyrokiem z dnia 21.12.2016r. powództwo zostało oddalone (k.53).

Obecnie K. N. ma 22 lata, jest panną. W 2012 roku mając 16 lat urodziła córkę N. N. , która ma obecnie 6 lat. Nie stworzyła związku z ojcem tego dziecka i nie wystąpiła wobec niego o ustalenie ojcostwa i alimenty. Z pomocą swojej matki oraz korzystając z alimentów od ojca kontynuowała naukę i ukończyła technikum odzieżowe i fryzjerskie w 2017 roku. Ponieważ nie zdała egzaminu maturalnego z matematyki maturę zdała rok później. Kontynuowała naukę w dwuletniej Policealnej Szkole Zawodowej (...) Centrum (...), gdzie nadal uczęszcza do studium kosmetycznego w systemie dziennym, za co płaci 125 zł miesięcznie. Szkołę tę ma ukończyć w czerwcu 2019r. (k.50 zaświadczenie). Obecnie odbywa praktyki w salonie kosmetycznym na ulicy (...) w W.. Pracowała dorywczo w czasie wakacji 2018 i otrzymała z tego 120 zł. Zamieszkuje razem ze swoją córką i matką w mieszkaniu matki. Otrzymuje alimenty ściągane przez komornika, a także świadczenie 500+ oraz dla samotnego rodzica.. Ze złożonego zeznania podatkowego za rok 2017 wynika, że pozwana nie osiągnęła żadnego dochodu w roku podatkowy 2017. Miesięczne wydatki pozwanej to opłaty za mieszkanie (400 zł), telewizja i (...) (100 zł), telefon (100 zł), energia i gaz (100 zł), opłata za przedszkole małoletniej córki (200 zł), czesne za szkołę (125 zł). Jej matka L. N. pracuje na podstawie umowy o pracę i osiąga miesięczne zarobki na poziomie ok. 1530 zł netto. ( zaświadczenie k. 49-52, 55-59).

P. N. ma 43 lata, posiada wykształcenie zawodowe – elektryk, po wydaniu wyroku rozwodowego nie zawierał kolejnego małżeństwa, nie posiada własnego mieszkania. Zamieszkuje ze swoimi rodzicami w ich mieszkaniu i jest na ich utrzymaniu. Czynsz mieszkaniowy oraz inne opłaty opłacają jego rodzice. Pozwany jest bezrobotny i utrzymuje się z renty w wysokości 1300 zł. Część z tej renty w wysokości ok. 800 zł jest pobierana co miesiąc przez komornika z tytułu egzekucji alimentów bieżących i zaległych należnych K. N.. P. N. pozostaje do dyspozycji ok. 500 zł. Pracuje on czasami dorywczo w szpitalu na ul. (...) w W. jako parkingowy, dorabiając około 200 zł. miesięcznie. W przeszłości nadużywał alkoholu, potem leczył się odwykowo. Dwa lata temu był w oddziale zamkniętym w O.. Od tego momentu nie spożywa alkoholu, teraz jest osobą schorowaną, tak bardzo że był już bliski śmierci. Z powodu nadużywania alkoholu zdiagnozowano u niego marskość wątroby, przewlekłą niewydolność nerek, a także niedoczynność tarczycy, owrzodzenie błony śluzowej żołądka i nadciśnienie tętnicze. Często przebywa w szpitalu (ostatnio w grudniu 2018 roku). Koszt zakupu leków wynosi ok. 600-700 zł. miesięcznie. Dla ratowania jego życia i zdrowia konieczny jest przeszczep wątroby oraz nerek. Aby taki zabieg mógł być przeprowadzony konieczne jest wyleczenie wcześniej wszystkich zębów lub ich usunięcie, co jest dużym wydatkiem, zdaniem ma to kosztować powoda ok. 4.000 złotych. P. N. jest pod stałą kontrolą hepatologa. W związku ze stanem zdrowia orzeczono wobec niego całkowitą niezdolność pracy (do 29 lutego 2020 r.). Matka powoda otrzymuje emeryturę w wysokości ok. 1800 zł, natomiast ojciec otrzymuje emeryturę w wysokości ok. 1500 zł. Rodzice powoda wspierają go finansowo.

P. N. ma zadłużenie z powodu niepłacenia alimentów na córkę K. w wysokości (na dzień 5 listopada 2018 roku) 54 300 zł. (e-protokół rozprawy z dnia 10 stycznia 2019 roku zeznania P. N., A. N. k. 98-104, informacja o stanie zaległości k. 63, zaświadczenie o przyznaniu renty k.6,orzeczenie lekarza ZUS k. 7, dokumentacja medyczna k. 8-9, 75-77, faktura za leki k. 14,78-79, powiadomienie o opłatach i faktury za mieszkanie – k. 94-97)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów z dokumentów, które nie budziły wątpliwości co do ich autentyczności pomimo tego, iż część z nich została przedstawiona w formie kserokopii. W sprawie wykorzystano akta postępowania prowadzonego przez Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie o sygn. akt VII C 353/10 oraz akta tutejszego Sądu VI Rc 94 /16.

Ustalając stan faktyczny w sprawie, Sąd oparł się na zeznaniach powoda P. N. albowiem były one spójne, logiczne, zasadniczo korespondowały ze zgromadzonymi w sprawie dowodami w postaci dokumentów. Sąd oparł się również na zeznaniach pozwanej K. N. w zakresie jej sytuacji rodzinnej, życiowej i osobistej oraz przebiegu jej edukacji uznając je za wiarygodne.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo należało uwzględnić.

Zgodnie z art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zgodnie zaś z art. 133 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Oznacza to, że gdy dziecko jest w stanie utrzymać się samodzielnie rodzice nie są już zobowiązani do utrzymywania dziecka poprzez płacenie na jego rzecz świadczeń alimentacyjnych. Ponadto nawet, gdy dziecko nie jest się w stanie utrzymać samodzielnie rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się (art. 133 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Opierając się na zebranym w sprawie materiale dowodowym Sąd uznał, iż od czasu ostatniego ustalenia alimentów w wyroku Sąd Okręgowy w Warszawie z dnia 16 sierpnia 2011 roku w sprawie o sygn. akt VII C 353/10, w którym były ustalone alimenty po 700 złotych miesięcznie na rzecz K. N. nastąpiła istotna zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego dająca podstawę do ustalenia, że obowiązek alimentacyjny powoda P. N. wobec córki wygasł z dniem 1.08.2017r.

K. N. kończąc technikum fryzjerskie w lipcu 2017roku nabyła kwalifikacje zawodowe i uzyskała zdolność podjęcia pracy zarobkowej jako osoba dorosła, która ma średnie wykształcenie zawodowe. Zdaniem Sądu, w W. nie ma problemu ze znalezieniem pracy dla młodej fryzjerki, gdyż jest bardzo wiele salonów fryzjerskich i cieszą się one niesłabnącym zainteresowaniem mieszkańców (...) W.. Każdy, nawet przeciętnie zarabiający obywatel raz na jakiś czas chodzi do fryzjera i płaci za jego usługi. Jeśli natomiast pozwana K. N. w trakcie edukacji w technikum fryzjerskim lub po jej zakończeniu zmieniła zdanie, co do tego jaki zawód chce wykonywać, to winna liczyć się z konsekwencjami swoich decyzji czyli albo podjąć pracę i uczyć się innego zawodu zaocznie, albo ustalić z obojgiem rodziców, że będą ja nadal utrzymywać, jeśli są w stanie to robić. Niestety pozwana nie ustaliła tego z ojcem i przeliczyła się, licząc na to, iż nadal będzie on w stanie płacić jej po 700 złotych miesięcznie. Obecnie P. N. ma bardzo duże zaległości alimentacyjne, które nadal będą od niego egzekwowane na rzecz jego córki. Powód utrzymuje się jedynie z renty, ponieważ jego stan zdrowia nie pozwala mu na podjęcie pracy, ma orzeczoną niezdolność do pracy. P. N. niewątpliwie przyczynił się sam do pogorszenia swego stanu zdrowia nadużywając alkoholu i doprowadzając swój organizm do stanu bliskiego śmierci. Niewątpliwie też ponosi teraz i ponosić będzie nadal bolesne konsekwencje choroby alkoholowej, ale zdaniem Sądu nie oznacza to, że musi łożyć nadal na utrzymanie pełnoletniej córki, która już ukończyła średnią szkołę zawodową i mając wyuczony zawód fryzjerki powinna pójść po prostu do pracy. W W. można nawet zatrudnić się w MC D., licznych Biedronkach, L. czy Ż., gdzie obecnie zatrudnienie znajdują nawet obywatele innych państw. Jeśli natomiast pozwana powołuje się na argument, że jest samotną matką i z tego względu nie może pracować, to stwierdzić należy, iż też był jej wybór, aby nie dochodzić ustalenia ojcostwa i alimentów, gdzie mogłaby uzyskać na córkę choćby najniższe alimenty 500 złotych miesięcznie lub nawet wyższe do 1.000 złotych jeśli ojciec jej dziecka pracuje za granicą. W tym stanie rzeczy Sąd Rejonowy uznał powództwo za zasadne i ustalił, że obowiązek alimentacyjny powoda P. N. wobec jego córki K. N., ur. (...) ustalony w wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 16 sierpnia 2011 roku w sprawie o rozwód sygn. akt VII C 353/10 na kwotę 700 (siedemset) złotych miesięcznie wygasł z dniem 1 sierpnia 2017 roku, kiedy to pozwana ukończyła już technikum odzieżowe i fryzjerskie i mogła podjąć pracę, aby się samodzielnie utrzymywać. Mając na uwadze wynik postępowania i ustawowe zwolnienie od kosztów strony pozwanej, wobec której toczy się postępowanie o obniżenie alimentów lub ustalenie ich wygaśnięcia koszty postępowania przejęte zostały na rachunek Skarbu Państwa.