Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 października 2018r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Anna Zawiślak

Protokolant sekr. sąd. Sylwia Karkoszka

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Kaliszu ---

po rozpoznaniu dnia 10 października 2018r.

sprawy K. C. syna Z. i G. zd. C. ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

w dniu 02 marca 2018 roku w K. prowadził w ruchu lądowym na drodze publicznej pojazd mechaniczny – samochód marki C. (...) o nr rej. (...), pomimo cofniętych prawomocną decyzją Prezydenta Miasta K. z dnia 7 grudnia 2004 roku nr (...) 5530 - (...) 35-1/04 uprawnień do kierowania pojazdami kategorii B

tj. o czyn z art. 180a kk

1.  uznaje oskarżonego K. C. za winnego zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 180a kk i za to na podstawie powołanego przepisu wymierza mu karę 120 (sto dwadzieścia) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych,

2.  na podstawie art. 42 § 1a pkt. 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 (jednego) roku,

3.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 (sto) złotych tytułem kosztów sądowych, zwalniając od ich ponoszenia w pozostałym zakresie.

SSR Anna Zawiślak

Sygn. akt II K 418/18

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2018r. w K. oskarżony K. C. kierował samochodem osobowym marki c. (...) o nr rej. (...) po drodze publicznej mimo obowiązującej wobec niego decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia 7 grudnia 2004r o cofnięciu w/w uprawnień do kierowania pojazdami kategorii B.

Oskarżony był uprzednio sześciokrotnie karany, w tym dwukrotnie za czyny z art. 180 a kk .

K. C. utrzymuje się z prac dorywczych. Deklaruje dochód wysokości ok 1700 zł netto miesięcznie, jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu.

(dowód:, odpisy wyroków k. 26-27,dane o karalności k. 19-20, 30, decyzja k.8,dowód doręczenia k.9, wyjaśnienia oskarżonego k. 14-15, 57, pismo k. 7, dane o stanie majątkowym k. 17).

Oskarżony tak w postępowaniu przygotowawczym jak i sądowym przyznał się do popełnienia przestępstwa. Potwierdził fakt kierowania samochodem określonym w zarzucie i w okolicznościach tam wskazanych. Podał, iż miał pełną świadomość, że obowiązuje wobec niego decyzja Prezydenta Miasta K. o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami kategorii B.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego gdyż znajdują one potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym (danych o karalności, odpisie decyzji i in.) i w tym zakresie nie ma podstaw do kwestionowania ich zgodności z prawdą.

Oskarżony był wielokrotnie karany za podobne czyny związane z nieprzestrzeganiem decyzji administracyjnych w zakresie dotyczącym cofnięcia uprawnień- i doskonale wiedział jakie obowiązki na nim ciążą.

Sąd uznał za w pełni wiarygodne dokumenty zgromadzone w sprawie wobec braku przesłanek co do kwestionowania rzetelności ich sporządzenia i zgodności z prawdą.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że oskarżony K. C. dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu wypełniającego znamiona ąą znamiona zzzznamprzestępstwa z art. 180 a kk .

Oskarżony dokonał czynu umyślnie z zamiarem bezpośrednim.

Jako okoliczność łagodzącą sąd potraktował przyznanie się do winy i złożenie wyjaśnień.

Okolicznością obciążającą jest uprzednia karalność oskarżonego za podobne czyny oraz nagminność tego typu przestępstw na terenie całego kraju.

Mając powyższe na uwadze, kierując się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k., Sąd wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 120 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych. Ilość stawek dziennych grzywny odpowiada wadze przestępstwa, jakiego dopuścił się oskarżony, a z kolei przy ustalaniu wysokość grzywny wzięto pod uwagę warunki osobiste, dochody i stosunki majątkowe oskarżonego. Oskarżony ma stałe dochody umożliwiające uregulowanie wspomnianej należności.

Wymierzona kara odpowiada bowiem stopniowi winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego a jej wymierzenie spełni cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa.

Zgodnie z obowiązującymi -tak na dzień popełnienia przestępstwa jak i na dzień orzekania -przepisami obowiązkiem sądu (w myśl art. 42 § 1a pkt 1 kk) było orzeczenie wobec oskarżonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Zakaz ten orzeka się w latach- od 1roku do 15. W przypadku skazania za omawiany czyn nie ma możliwości odstąpienia od orzeczenia zakazu. Orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 1 roku – w świetle dotychczasowej karalności oskarżonego uznać należy i tak za niezwykle łagodne. Niemniej jednak mając na uwadze wiek oskarżonego i wpływ na jego potencjalne możliwości zarobkowe sąd stanął na stanowisku, że będzie ono wystarczające.

Na koszty sądowe w niniejszej sprawie złożyły się opłata za skazanie na karę grzywny, ryczałt za doręczenia pism w postępowaniu przygotowawczym i sądowym, opłata za uzyskanie danych z Krajowego Rejestru Karnego. Mając na uwadze opisana powyżej sytuację majątkową oskarżonego sąd obciążył go jedynie częściowo omawianymi należnościami.