Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 stycznia 2019 r.

Sąd Apelacyjny w Lublinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2019 r. w Lublinie

sprawy B. B.iJ. B.

z udziałem Stowarzyszenia (...)

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o ustalenie podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników

na skutek apelacjiB. B.iJ. B.

od wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie

z dnia 10 listopada 2016 r. sygn. akt VIII U 1245/16

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od B. B.i J. B.na rzecz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Jacek Chaciński Barbara Mazurkiewicz-Nowikowska Elżbieta Gawda

Sygn. akt III AUa 810/17

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 10 listopada 2016 r. Sąd Okręgowy w Lublinie oddalił odwołanieB. B.i J. B.w sprawie dotyczącej żądania wydania decyzji wykonującej wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 30 czerwca 2009 r. sygn.. akt III Aua 487/09.

Sąd Okręgowy oparł swoje rozstrzygnięcie na następujących ustaleniach faktycznych i rozważaniach prawnych.

Decyzją z dnia 7 października 2005 roku, znak(...)Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczania Społecznego stwierdził, że J. B.nie spełnia warunków do podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników.

W dniu 4 listopada 2005 roku B. B.odwołała się od powyższej decyzji.

Wyrokiem z dnia 4 lipca 2006 roku w sprawie VIII U 4621/05 Sąd Okręgowy w Lublinie oddalił odwołanie od decyzji z dnia 7 października 2005 roku.

Na skutek apelacji B. B.iJ. B.od powyższego orzeczenia Sąd Apelacyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 11 maja 2007 roku w sprawie III AUa 1537/06 uchylił zaskarżony wyrok oraz poprzedzającą go decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 7 października 2005 roku i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania organowi rentowemu.

Wykonując wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie w sprawie III AUa 1537/06 Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wydał decyzję z dnia 18 czerwca 2007 roku, znak (...)w której stwierdził, że J. B.nie spełnia warunków do podlegania ubezpieczeniom społecznym rolników od dnia 1 października 2005 roku.

Natomiast decyzją z dnia 18 czerwca 2007 roku znak: (...)wymieniony organ rentowy stwierdził, że J. B.podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników w okresie od 1 października 2001 roku do 21 grudnia 2004 roku. Równocześnie decyzja tą B. B.iJ. B.zostali zobowiązani do zapłaty składek.

Decyzją z dnia 22 września 2006 roku, znak (...)Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił uchylenia decyzji z dnia 21 grudnia 2004 roku, znak (...)o ustaniu ubezpieczenia społecznego rolników i decyzji z dnia 7 października 2005 roku, znak: (...)dla J. B..

Decyzją z dnia 22 września 2006 roku, znak (...), Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczania Społecznego, odmówił uchylenia decyzji z dnia 3 listopada 2005 roku, znak(...)o ustaniu ubezpieczenia społecznego rolników dlaB. B..

Ubezpieczeni złożyli odwołania od wszystkich wymienionych wyżej decyzji.

Sąd Okręgowy w Lublinie wyrokiem z dnia 20 lutego 2009 roku wydanym w sprawie VIII U 5477/06 oddalił odwołania ubezpieczonych od powyższych decyzji.

Po rozpoznaniu apelacji wnioskodawców od powyższego rozstrzygnięcia Sąd Apelacyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 30 czerwca 2009 roku wydanym w sprawie sygn. akt III AUa 487/09:

-w punkcie I uchylił częściowo zaskarżony wyrok oraz poprzedzające go dwie decyzje Prezesa KRUS z dnia 22 września 2006 roku (...) i (...)) i przekazał sprawę organowi rentowemu do ponownego rozpoznania,

- w punkcie II uchylił zaskarżony wyrok w części dotyczącej decyzji Prezesa KRUS z dnia 18 czerwca 2007 roku znak(...)i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w Lublinie do ponownego rozpoznania,

- w punkcie III oddalił apelację w zakresie odwołania od decyzji Prezesa KRUS z dnia 18 czerwca 2007 roku znak (...)(k. 602 t. V akt KRUS ).

Sąd Okręgowy ponownie rozpoznając odwołanie od decyzji Prezesa KRUS z dnia 18 czerwca 2007 roku znak (...), wyrokiem z dnia 13 października 2010 roku w sprawie VIII U 3810/09 ponownie oddalił odwołanie skarżących.

Na skutek apelacji B. i J. B.Sąd Apelacyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 30 listopada 2011 roku w sprawie III AUa 31/11 zmienił wyrok z dnia 13 października 2010 roku oraz poprzedzającą go decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczania Społecznego z dnia z dnia 18 czerwca 2007 roku znak (...)i ustalił, że B. B.i J. B.nie są zobowiązani do zapłaty składek na ubezpieczenie społeczne rolników za J. B.za okres od 1 października 2001 roku do 31 grudnia 2004 roku w kwocie 2834,60 złotych.

Wykonując pkt I wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 30 czerwca 2009 roku w sprawie sygn. akt III AUa 487/09 Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wydał :

-decyzję z dnia 23 września 2009 roku, znak(...), której odmówiłB. B.wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną z dnia 3 listopada 2005 roku, znak : (...)w przedmiocie ustania ubezpieczania społecznego rolników.

- decyzję z dnia 23 września 2009 roku, znak (...), w której odmówił B. B.i J. B.wznowienia postępowania.

Wyrokiem z dnia 12 października 2010 roku w sprawie VIII U 4267/09 Sąd Okręgowy w Lublinie oddalił odwołanie B. B.i J. B.od decyzji z dnia 23 września 2009 roku, znak(...).

Wyrokiem z dnia 17 lutego 2011 roku Sąd Apelacyjny w Lublinie, sygn. akt III AUa 1028/10 oddalił apelację B. B.i J. B.od wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie w sprawie VIII U 4267/09.

W dniu 20 grudnia 2012 roku B. B.i J. B.zwrócili się do Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o wykonanie prawomocnych wyroków Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 11 maja 2007 roku w sprawie III AUa 1557/06 i z dnia 30 czerwca 2009 roku w sprawie III AUa 487/09. Wskazali, że nie zostały przeprowadzone postępowania administracyjne, które nakazywał Sąd Apelacyjny.

Organ rentowy nie wydał żadnej decyzji w związku ze zgłoszonym wnioskiem.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie został ustalony w oparciu o przytoczone dowody z dokumentów zawarte w aktach rentowych i sądowych. Zdaniem Sądu zostały one sporządzone w przepisanej formie, w oparciu o obowiązujące w dacie ich wydania przepisy prawne oraz wydane przez kompetentne osoby w ramach przysługujących im uprawnień, dlatego też Sąd uznał je za wiarygodne.

W ocenie Sądu I instancji odwołanie nie jest zasadne.

Sąd wskazał, że w niezakończonych postępowaniach przedsądowych w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych przewidziano środek zaskarżenia w postaci odwołania na bezczynność (milczenie) organu rentowego. W myśl art. 477 ⁹ § 4 k.p.c. jeżeli organ rentowy lub wojewódzki zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności nie wydał decyzji lub orzeczenia w terminie dwóch miesięcy od dnia zgłoszenia roszczenia w sposób przepisany, odwołanie można wnieść w każdym czasie po upływie tego terminu. Zgodnie zaś art. 477 ¹⁴ § 3 kpc jeżeli odwołanie wniesiono w związku z niewydaniem decyzji przez organ rentowy, sąd w razie uwzględnienia odwołania zobowiązuje organ rentowy do wydania decyzji w określonym terminie, zawiadamiając o tym organ nadrzędny, albo orzeka co do istoty sprawy .Jednocześnie Sąd stwierdza, czy niewydanie decyzji przez organ rentowy miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

Niewydanie decyzji przez organ rentowy we właściwym terminie jest dla ubezpieczonego równoznaczne z decyzją odmowną. Zgłoszenie zaś odwołania na bezczynność organu rentowego uzależnia się od niewydania decyzji w terminie 2 miesięcy, licząc od dnia zgłoszenia roszczenia w sposób przepisany.

Sąd Okręgowy przywołał postanowienie SA w Gdańsku z dnia 11 grudnia 2012 roku, (III AUz 260/12, LEX nr 1369082) zgodnie z którym rozstrzygając w sprawie wszczętej na skutek odwołania od niewydania decyzji w terminie, sąd nie jest związany żądaniem odwołującego się co do rodzaju orzeczenia, które ma wydać, a wybierając jeden z możliwych sposobów rozstrzygnięcia, powinien kierować się całokształtem okoliczności sprawy, ze szczególnym uwzględnieniem słusznego interesu ubezpieczonego

Sąd wskazał, że w dniu 20 grudnia 2012 roku B. B.i J. B.zwrócili się do Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o wykonanie prawomocnych wyroków Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 11 maja 2007 roku w sprawie III AUa 1557/06 i z dnia 30 czerwca 2009 roku w sprawie III AUa 487/09. W ocenie Sądu skarga na milczenie nie mogła odnieść żądanego przez skarżących skutku, albowiem organ rentowy wykonał wymienione wyroki Sądu Apelacyjnego, na długo przed złożeniem wniosku o wydanie decyzji z dnia 20 grudnia 2012 roku. Wykonując wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 11 maja 2007 roku w sprawie o sygn. akt III AUa 1557/06, organ rentowy wydał decyzję z dnia 18 czerwca 2007 roku, znak (...).

Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczania Społecznego wykonał również wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 30 czerwca 2009 roku w sprawie sygn. akt III AUa 487/09, wydając decyzje z dnia 23 września 2009 roku (znak: (...), znak(...)).

W związku z powyższym - zdaniem Sądu Okręgowego - brak było podstaw do zobowiązania organu rentowego do wydania decyzji w wyznaczonym terminie i zawiadomienie o tym organu nadrzędnego.

Z tego względu Sąd mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

Z wyrokiem tym nie zgodzili się wnioskodawcy. Wnieśli apelację. Zażądali uchylenia zaskarżonego wyroku oraz zobowiązania prezesa KRUS do niezwłocznego załatwienia wniosku z dnia 20 grudnia 2012 (karta 1172 akt KRUS) w części niezałatwionej w tym zobowiązania organu rentowego do stwierdzenia nieważności decyzji z dna 3 listopada 2005 r. r. Zażądali także stwierdzenia bezczynności Prezesa KRUS przy załatwianiu ich żądań, ich wniosku z 20 grudnia 2012 r., uchylania się od prowadzenia postępowania administracyjnego zgodnie z wymogami prawa oraz zasądzenia na rzeczB. B.50 000 zł tytułem rekompensaty za bezczynność organu rentowego za uchylanie się Prezesa KRUS od załatwienia sprawy zainteresowanej zgodnie z wymogami prawa i w określonym przez ustawy terminie, w sprawie kluczowej dla życia zainteresowanej oraz jej rodziny.

Apelacja zawierała także żądanie zwrotu kosztów udziału w postępowaniu po 67 złotych dla B. B.i J. B.za każdą obecność na rozprawie razy ilość rozpraw w tym 60 złotych za utracone zarobki i 7 złotych za koszty dojazdu po 3,50 zł do i z L. na rozprawę oraz po 30 złotych dlaB. B.i J. B.tytułem zwrotu kosztu apelacji.

W uzasadnieniu apelacji skarżący zarzucili, że w sprawie doszło do nieważności postępowania w związku z brakiem pełnomocnictwa podpisanego przez prezesa KRUS dla osób, które wypowiadały się w sprawie i występowały przed Sądem w imieniu prezesa KRUS, nadto apelujący zarzucili, że Sąd I instancji rozpoznał niewłaściwy wniosek z karty 1171 podczas, gdy odwołanie dotyczyło wniosku znajdującego się na karcie 1172.

Podtrzymali swoje stanowisko, że wystąpiła ewidentna i wieloletnia bezczynność organu rentowego oraz, że Sąd rozpoznał niewłaściwy wniosek, niewłaściwą sprawę dotycząca innego ubezpieczonego niż B. B..

W Apelacji skarżący wskazali, że niedopuszczalne było przekazanie żądania zawartego w piśmie z 1 września 2016 r. do innego Sądu. Zwrócili uwagę, że po złożeniu powyższego pisma odbyły się 2 rozprawy a prezes KRUS nie kwestionował ani bezczynności ani wysokości żądanej kwoty, a w związku z tym Sąd winien tę kwotę zasądzić.

Apelujący zarzucili również, że akta organu rentowego prowadzone były nienależycie i nierzetelnie.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje

Apelacja jest bezzasadna.

Na wstępie stwierdzić należy, że kognicja Sądu w niniejszej sprawie wyznaczona była treścią odwołania wnioskodawców.

Odwołanie które wnieśli B. B.i J. B.zawierało żądanie zobowiązania prezesa KRUS do wykonania wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 30 czerwca 2009 r. sygn. akt 487/09 i przekazania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L. informacji, że w obrocie funkcjonuje prawomocna decyzja o podleganiu ubezpieczeniom społecznym rolników przezB. B.. Stanowisko swoje wnioskodawcy sprecyzowali w piśmie z dnia 10 marca 2014 r. w którym podali, że oczekują wydania odpowiedniej decyzji zgodnie z zaleceniem Sądu z 30 czerwca 2009 r.

Tak określone żądanie było przedmiotem rozstrzygnięcia Sądu I instancji.

Podkreślenia dalej wymaga, że zgodnie z art.476 § 2 i 3 k.p.c. sprawami z zakresu ubezpieczeń społecznych, które rozpoznaje sąd pracy i ubezpieczeń społecznych są sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych bądź sprawy wszczęte na skutek niewydania przez organ rentowy decyzji we właściwym terminie.

Żądanie zapłaty kwoty 50 000 zł jako rekompensaty za bezczynność organu rentowego jest w sposób oczywisty sprawą cywilną, w której bierną legitymację posiada Skarb Państwa. Sąd pracy i ubezpieczeń społecznych nie ma kompetencji do rozpoznawania takich spraw. Prawidłowo zatem żądanie zasądzenia kwoty 50 000 zł zostało przekazane Sądowi Rejonowemu Lublin - Zachód Wydziałowi Cywilnemu do rozpoznania.

Zarzut nieważności postępowania nie jest zasadny.

Zgodnie z treścią art.379 pkt 2 k.p.c. nieważność postępowania zachodzi jeżeli pełnomocnik nie był należycie umocowany. W postępowaniu przed Sądem I instancji występujący pełnomocnicy organu rentowego przedłożyli pełnomocnictwa udzielone im w imieniu prezesa KRUS przez dyrektora Oddziału (...) Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w L.. Nie zostały natomiast przedłożone do akt sprawy pełnomocnictwa udzielone dyrektorowi przez prezesa KRUS. Brak ten został sanowany w postępowaniu apelacyjnym i stosowne pełnomocnictwa obejmujące daty w których udzielono pełnomocnictw pracownikom Oddziału zostały złożone do akt sprawy (k 747-750). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego i sądów powszechnych możliwe jest w przypadku wad w umocowaniu następcze potwierdzenie czynności procesowych przez stronę
(zob. n.p. postanowienie SN z 31 stycznia 2017 r. II UZ 72/16). W sytuacji, w której pełnomocnictwo w toku postępowania przed Sądem I instancji zostało dyrektorowi Oddziału udzielone, a jedynie nie zostało złożone do akt sprawy złożenie takiego pełnomocnictwa przed Sądem II instancji oznacza czynność sanującą braki w umocowaniu. Nie ma bowiem żadnych racji - mając na względzie zarówno interes strony jak i klauzulę porządku prawnego - aby znosić całe postępowanie, gdy wadliwość umocowania sprowadzała się jedynie do niezłożenia pełnomocnictwa, które zostało faktycznie udzielone przez prezesa KRUS dyrektorowi Oddziału w sytuacji, w której Prezes KRUS był reprezentowany przez pracownika KRUS na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez dyrektora.

Należy także w tym miejscu wyjaśnić, że zmiana na stanowisku piastuna organu (prezesa KRUS czy dyrektora oddziału nie powoduje wygaśnięcia pełnomocnictwa. Pełnomocnictwo takie dalej wiąże dopóty dopóki nie zostanie odwołane. Pełnomocnictwo jest bowiem udzielone organowi, a nie piastunowi tego organu. Podobnie zmiany w składzie organów osoby prawnej nie powodują wygaśnięcia pełnomocnictwa udzielonego przez osobę prawną określonemu podmiotowi.

Jest również oczywiste, że dyrektor oddziału regionalnego KRUS umocowany uprzednio przez prezesa Kasy może udzielić dalszego pełnomocnictwa pracownikom KRUS. Z art.60 ustawy z 20 grudnia 1990 r o ubezpieczeniu społecznym rolników wynika, że poza kierownikami określonych komórek organizacyjnych Prezes Kasy zatrudnia pozostałych pracowników na podstawie umowy o pracę. Z przepisu art.61 ustawy wynika natomiast, że w ramach Kasy wyodrębnia się centrale, oddziały regionalne, placówki terenowe i inne jednostki organizacyjne. Stosownie do zarządzenia Nr 14 Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie nadania statutu Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 20 maja 2010 r. Prezes Kasy kieruje Kasą przy pomocy:

1) zastępców Prezesa;

2) dyrektorów biur i osób kierujących zespołami w Centrali Kasy;

3) dyrektorów oddziałów regionalnych.

Oddziały regionalne wraz z podlegającymi im placówkami terenowymi są jednostkami organizacyjnymi Kasy służącymi do bezpośredniej realizacji zadań z zakresu ubezpieczenia społecznego rolników

Czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w stosunku do pracowników Centrali Kasy, oddziałów regionalnych, placówek terenowych oraz dyrektorów zakładów rehabilitacji leczniczej wykonuje Prezes.

Prezes może upoważnić zastępców Prezesa, dyrektorów biur w Centrali Kasy oraz dyrektorów oddziałów regionalnych do wykonywania czynności prawnych wynikających ze stosunku pracy wobec podległych im pracowników.

W świetle powyższych regulacji nie budzi najmniejszych wątpliwości, ze prezes KRUS jako organ rentowy może udzielić pełnomocnictwa pracownikowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

Nie są również uzasadnione - adresowane do Sądu - zarzuty dotyczące niewłaściwego prowadzenia przez organ rentowy akt ubezpieczeniowych. Zgodnie z art.227 k.p.c. w postępowaniu sądowym sąd dokonuje ustaleń faktów istnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Przedmiotem żądania wnioskodawców było wydanie decyzji, która stanowić będzie wykonanie wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 30 czerwca 2009 r. W aktach organ rentowego znajduje się przedmiotowy wyrok wraz z uzasadnieniem jak również oryginały decyzji wydanych na skutek ponownego rozpoznania wniosku o wznowienie postępowania. Znajdują się także decyzje odnoszące się do podlegania ubezpieczeniom społecznym przez B. B.i J. B.. Powyższe dowody z dokumentów stanowiły wystarczającą podstawę do poczynienia ustaleń faktycznych i oceny zasadności żądania wnioskodawców.

Sąd I instancji trafnie przyjął, że materiał dowodowy zgromadzony w sprawie wskazuje, że na skutek wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 30 września 2009 r. sygn. Akt III AUa 487/09 prezes KRUS wydał decyzję z dnia 23 września 2009 r., w której odmówił B. B.wznowienia postępowania zakończonego decyzja ostateczną z dnia 3 listopada 2005 r. w przedmiocie ustania ubezpieczenia społecznego rolników.

Wnioskodawcy podnoszą, że decyzja ta stanowiła wykonania w/w wyroku bo organ renty nie przeprowadził postulowanego przez Sąd Apelacyjny postępowania administracyjnego. Odnosząc się do tej argumentacji stwierdzić należy, że decyzja z dnia 23 września 2009 r. zarówno w aspekcie prawidłowości rozstrzygnięcia jak i postawy faktycznej była przedmiotem kontroli sądów. Wyrokiem z dnia 12 października 2010 r. Sąd Okręgowy w Lublinie sygn. akt VIII U 4267/09 oddalił odwołanieB. B.. Na skutek wniesionej apelacji Sąd Apelacyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 17 lutego 2011 r. sygn. akt III AUa 1028/10 oddalił apelację. Wyrok ten na zasadzie art.365 k.p.c. wiąże zarówno strony jak i sąd.

Stanowisko wnioskodawców, że wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 30 czerwca 2009 r. nie został wykonany nie jest zatem trafne. To, że wnioskodawcy zgadzali się z treścią decyzji z dnia 23 września 2009 r. i z zakresem toczącego się uprzednio postępowania administracyjnego nie stanowi postawy do przyjęcia, że nie została wydana decyzja W konsekwencji żądanie wnioskodawców sprowadzające się do wydania decyzji, która będzie wykonaniem wyroku Sądu Apelacyjnego prawidłowo zostało przez Sąd I instancji oddalone.

Odnosząc się natomiast tego tej części odwołania i apelacji, w której wnioskodawcy przekonują, że B. B.podlega ubezpieczeniom społecznym rolników - co ma potwierdzać decyzja organu rentowego z dnia 17 października 1997 r. - to zauważyć należy, że Kwestia ta była przedmiotem oceny sądów, które kontrolowały prawidłowość decyzji organu rentowego z dnia 3 listopada 2005 r., w której organ rentowy stwierdził ustanie ubezpieczenia społecznego rolników wobec B. B.od dnia 1 stycznia 1998 r. Odwołanie od tej decyzji zostało oddalone wyrokiem Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 4 lipca 2006 r. (sygn. Akt VIII U 4684/05), zaś apelacja od tego wyroku została oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 11 maja 2007 r. sygn. akt III AUa 1535/06. Wyrok ten wiąże strony i sąd (art.365 k.p.c.).

Z powyższych względów apelacja jako nie mająca usprawiedliwionych podstaw została podstawie art.385 k.p.c. oddalona. Orzeczenie o kosztach postępowania cywilnego znajduje oparcie w art.98 k.p.c. w zw. z § 9 ust 2 w zw. z §10 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.