Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2018 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni

Wydział I Cywilny – Sekcja d.s. rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Marzanna Stefaniuk-Muczyńska

Protokolant: sekr. sąd. Monika Welka

po rozpoznaniu w dniu 12 października 2018 r. w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) spółki z o.o. w W.

przeciwko: P. D.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego P. D. na rzecz powoda (...) spółki z o.o. w W. kwotę 2.950 zł 64 gr (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt złotych 64/100) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w skali roku, nie wyższej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 4 października 2017 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.017 zł (jeden tysiąc siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Marzanna Stefaniuk-Muczyńska

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować i zakreślić w rep. C,

G., dnia 17.10 2018 r.

UZASADNIENIE

Przedmiotowym pozwem powód (...) spółka z o.o. z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego P. D. kwoty 2.980,88 zł wraz z umownymi odsetkami za opóźnienie w wysokości czterokrotności kredytu lombardowego od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o obciążenie pozwanego obowiązkiem zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

Uzasadniając żądanie pozwu powód wskazał, iż dochodzona pozwem wierzytelność wynika z udzielonej pozwanemu w dniu 5 marca 2016 r. umowy pożyczki nr (...), której pozwany nie spłacił w całości.

Powód wskazał też, że na żądaną kwotę składa się kwota 2.783,96 zł stanowiąca kwotę niespłaconego kapitału pożyczki oraz w pozostałym zakresie skapitalizowane odsetki naliczone po dniu wymagalności pożyczki do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu od kwoty 2.783,96 zł. Wyjaśnił również, że w dniu 31 sierpnia 2016 r. nabył wierzytelność o spłatę tej pożyczki w drodze umowy przelewu wierzytelności.

W sprzeciwie od wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa. W dalszym toku postępowania wskazał, że zarzuca, iż żądana przez powoda kwota jest zawyżona o kwotę 362,80 zł, gdyż zgodnie z treścią ugody zawartej z powodem łączna kwota zadłużenia w dacie zawarcia ugody wynosiła 3.343,68 zł, zaś on spłacił dwie raty po 300 zł każda.

Na rozprawie w dniu 12 października 2018 r. pozwany dodatkowo wyjaśnił, iż w jego ocenia pozostała do spłaty suma to kwota 2.752 zł, tj. suma wskazanych w ugodzie rat od 3 do 12 włącznie plus odsetki, które jednak nie zostały przez powoda jasno wyliczone.

Powód podtrzymał żądnie pozwu w całości podnosząc, iż przysługuje mu dochodzona pozwem wierzytelność oraz podając, że wpłata pozwanego z dnia 12 listopada 2016 r. na kwotę 300 zł została przez powoda rozliczona w następujący sposób:

a) kwota 11,50 zł została zaliczona na poczet kosztów działań upominawczych pożyczkodawcy,

b) kwota 102,62 zł została zaliczona na poczet odsetek umownych za opóźnienie,

c) kwota 185,88 zł została zaliczona na poczet opłaty za udzielenie pożyczki.

Natomiast wpłata z dnia 08 grudnia 2016 roku na kwotę 300 zł została przez powoda

rozliczona w następujący sposób:

a) kwota 216,04 zł została zaliczona na poczet kwoty głównej pożyczki,

b) kwota 83,96 zł została zaliczona na poczet odsetek umownych za opóźnienie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 5 marca 2016 r. pomiędzy pozwanym a (...) spółką z o.o. z siedzibą w W. zawarta została umowa pożyczki, na podstawie której pozwany otrzymał od pożyczkodawcy kwotę 3.000 zł, którą wraz z kwotą opłaty za jej udzielenie w wysokości 305 zł zobowiązał się zwrócić do dnia 4 kwietnia 2016 r. do dnia 4 września 2016 r. W treści umowy strony uzgodniły, iż w przypadku braku lub opóźnienia w płatności pożyczkodawca może zostać obciążony kwotą odsetek umownych za opóźnienie, w wysokości nie wyższej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie.

Na podstawie umowy przelewu zawartej w dniu 31 sierpnia 2016 r. powód nabył wierzytelność zapłatę tej pożyczki.

W zawartej w dniu 20 października 2016 r. pomiędzy pozwanym a powodem ugodzie strony ustaliły, że wysokość zadłużenia pozwanego z tytułu umowy pożyczki na dzień zawarcia ugody wynosi 3.343,68 zł. Pozwany zobowiązał się spłacić to zadłużenie w 12-tu ratach, z których pierwsze 11-naście zostały ustalone w kwotach po 300 zł, zaś ostatnia w wysokości 52,72 zł. Strony wskazały też, że ostateczna kwota odsetek zostanie ustalona przed datą ostatniej raty. Termin płatności rat został uzgodniony na ostatni dzień każdego kolejnego miesiąca, poczynając od dnia 31 października 2016 r.

Na poczet spłaty wysokości zadłużenia ustalonego ugodą pozwany dokonał dwóch wpłat, każda po 300 zł. Pierwszy przelew został przez niego wykonany w dniu 31 października 2016 r., zaś drugi w dniu 8 grudnia 2016 r.

okoliczności bezsporne, nadto – umowa pożyczki – k. 34; ugoda – k. 76; wydruki poleceń przelewów – k. 77 i 78

Sąd zważył, co następuje:

Ustalając powyższy stan faktyczny Sąd oparł się przede wszystkim na treści przedłożonych przez strony wyżej wymienionych wyżej dokumentów. W ocenie Sądu brak było bowiem podstaw do tego, aby kwestionować ich prawdziwość, ponadto treść ich nie była przez strony podważana.

W świetle tak ustalonego stanu faktycznego sprawy Sąd uznał, iż powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części obejmującej żądaną przez powoda należność w wysokości 2.950,64 zł. W zakresie tej kwoty strona powodowa skutecznie wykazała bowiem, że przysługiwało jej uprawnienie do żądania zwrotu części udzielonej pozwanemu pożyczki, obejmującej też opłatę za jej udzielenie. Ponadto, z uwagi na opóźnienie w spłacie pożyczki powód uprawniony był zgodnie z postanowieniami umowy żądania odsetek ustawowych za opóźnienie w spłacie tej należności od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W zakresie tych należności znajdowały one oparcie w przepisach kodeksu cywilnego regulującego umowę pożyczki i świadczenia uboczne w postaci odsetek za opóźnienie i odsetek maksymalnych (art. 720-724 kc i art. 481 §1 i 2 kc oraz art. 481 §2 ¹ kc) oraz postanowieniach umowy, podlegającej szczególnemu reżimowi określonemu w ustawie z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (Dz. U. 2011, nr 126, poz. 715, ze zm).

Niezasadne było natomiast żądanie zasądzenia w wyższej wysokości. Rozstrzygając w powyższy sposób Sąd miał na uwadze, iż przedstawiony przez powoda sposób zaliczenia dokonanych przez pozwanego dwóch wpłat po 300 zł pozostawał nieskuteczny w zakresie przedstawionego tak zliczenia części pierwszej wpłaty na koszty działań upominawczych pożyczkodawcy w wysokości 11,50 zł. Fakt poniesienia tych kosztów nie został bowiem przez powoda wykazany, gdyż przedstawiona przez niego kserokopia (znajdująca się na k. 45 akt sprawy), w ocenie Sądu nie stanowiła wystarczającego dowodu podjęcia przez pożyczkodawcę wymienionych w niej czynności oraz wysokości ich kosztów. W sposób nieuzasadniony powód dokonane przez pozwanego wpłaty zaliczył w zakresie 185,88 zł na poczet opłaty za udzielenie pożyczki, gdyż niewątpliwie należność z tego tytułu, podobnie ja i odsetki za opóźnienie powstałe w okresie do dnia zawarcia ugody, zostały już uprzednio uwzględnione w wysokości zadłużenia określonego w ugodzie, skoro sam kapitał pożyczki wynosił 3.000 zł, a opłata za udzielenie pożyczki 305 zł. Była to zatem suma niższa niż wysokość zadłużenia pozwanego, która w dniu zawarcia ugody została ustalona na kwotę 3.343,68 zł. Niezasadne było także, w opinii Sądu, zaliczenie przez powoda części wpłat pozwanego na poczet skapitalizowanych odsetek w łącznej sumie 186,58 zł (102,62 zł + 83,96 zł). Powód nie wskazał bowiem nawet w jaki sposób ustalił wysokość tych odsetek, gdyż nie podał od jakich kwot i za jaki okres czasu odsetki te zostały naliczone. Powyższe czyniło wskazane przez powoda zaliczenie nieweryfikowalnym, a przez to niewykazanym. By dokonać skutecznego zaliczenia, powód winien był bowiem wykazać, iż przysługiwało mu w ogóle roszczenie, na poczet którego takiego zaliczenia dokonał. Temu obowiązkowi w niniejszym procesie powód uchybił.

W konsekwencji, w sytuacji gdy w treści zawartej przez strony procesu ugody wysokość zadłużenia pozwanego ustalonego na dzień 20 października 2016 r. pozwany zobowiązał się spłacić w 11-nastu ratach po 300 zł każda wraz z 12-nastą ratą wynoszącą 52,73 zł i skoro na poczet spłaty tej kwoty zadłużenia pozwany uiścił jedynie dwie raty, a więc łącznie 600 zł, to należna powodowi kwota z tytułu zaległości w spłacie przedmiotowej pożyczki stanowiła różnicę pomiędzy tymi dwoma kwotami i wynosiła 2.752,72 zł. Należność ta, wraz z sumą skapitalizowanych przez powoda odsetek od umownych za opóźnienie dochodzonych w łącznej kwocie 196,92 zł (vide: pismo powoda z dnia 05.07.2018 r. – 90v) pozostawała jedynym wykazanym przez powoda nieuiszczonym przez powoda zadłużeniem wynikającym z przedmiotowej umowy pożyczki.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o przywołane wyżej przepisy Sąd w pkt. I wyroku uwzględnił powództwo do wysokości kwoty 2950,64 zł oraz żądanych od tej należności odsetek umownych za opóźnienie. Wniosek powoda o rozłożenie tej należności na raty nie został uwzględniony, wobec braku wykazania przez pozwanego podstaw ku temu.

Natomiast w pkt. II wyroku w pozostałym zakresie powództwo, jako niewykazane, Sąd oddalił.

Z uwagi na jedynie minimalne nieuwzględnienie powództwa, powód został przez uznany za stronę wygrywającą niniejszy proces. Stąd też na rzecz powoda w pkt. II wyroku został zasądzony zwrot całości poniesionych przez niego kosztów, tj.: uiszczona opłata sądowa w kwocie 100 zł, zwrot wydatków obejmujących opłatę skarbową uiszczoną w związku ze złożonym do akt sprawy dokumentem pełnomocnictwa procesowego oraz wynagrodzenie z tytułu kosztów zastępstwa procesowego strony powodowej przez występującego w sprawie adwokata, które to wynagrodzenie zostało ustalone w wysokości pojedynczej stawki minimalnej przewidzianej w przewidzianej w §2 pkt. 4 rozp. Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. 2015 poz. 1800, ze zm. w brzmieniu obowiązującym w dacie wniesienia pozwu, a więc w dniu 04.10.2017 r.), tj. w kwocie 900 zł.

SSR Marzanna Stefaniuk-Muczyńska

ZARZĄDZENIE

1)  odnotować w rep. C i kontrolce uzasadnień

2)  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda

G., dnia 6 listopada 2019 r.