Warszawa, dnia 24 lipca 2018 r.
Sygn. akt VI Ka 625/18
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :
Przewodniczący: SSO Aleksandra Mazurek
Sędziowie: SO Jacek Matusik
SO Adam Bednarczyk (spr.)
protokolant: protokolant sądowy Renata Szczegot
przy udziale prokuratora Mariusza Ejflera
po rozpoznaniu dnia 24 lipca 2018 r. w Warszawie
sprawy M. Ś., syna C. i W., ur. (...)
w N.
skazanego wyrokiem łącznym
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę
od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie
z dnia 22 lutego 2018 r. sygn. akt VIII K 267/17
zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zwalnia skazanego od wydatków w postępowaniu odwoławczym, obciążając nimi Skarb Państwa.
SSO Jacek Matusik SSO Aleksandra Mazurek SSO Adam Bednarczyk
VI Ka 625/18
Wyrokiem łącznym z dnia 22 lutego 2018 r. w sprawie VIII K267/17 Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi północ w Warszawie orzekł wobec M. Ś. karę łączną w wymiarze 5 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności.
Wyrok ten zaskarżył w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze obrońca skazanego zarzucając mu rażącą surowość w rozumieniu art. 438 pkt.4 kpk.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja obrońcy skazanego nie jest zasadna i przez to nie zasługuje na uwzględnienie.
U podstawy zarzutu apelacji jej autor widzi niedostateczne uwzględnienie przez sąd orzekający przede wszystkim postępów resocjalizacji skazanego, nie dostrzeganie stopnia spełnienia przez dotychczas odbywane przez skazanego kary ich roli wychowawczej.
Z tak postawionym zarzutem zgodzić się nie można. Sąd rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku dość obszernie odniósł się do wymiaru kary łącznej w przedmiotowej sprawie. Miał na uwadze opinię z zakładu karnego. Wbrew twierdzeniom obrońcy rację ma sąd rejonowy, iż choć ma ona ogólnie pozytywny wydźwięk to jednak stwierdzono w niej, iż skazany porządku i dyscypliny przestrzega w stopniu przeciętnym. Trudno, zatem w oparciu o taką opinię wywodzić tezę jakoby proces resocjalizacji wobec skazanego został zakończony lub też osiągnął swój maksymalny możliwy poziom.
W tej sytuacji nie sposób też wywodzić, iż wobec skazanego powinna być zastosowana zasada absorbcji kar, natomiast właściwą jest zasada asperacji, jaką właśnie zastosował sąd orzekający. Zgodzić się też trzeba z sądem, iż znaczne złagodzenie wymiaru kary łącznej w świetle wielokrotnej karalności skazanego musiałoby być potraktowane, jako swoista nagroda za popełnianie wielu przestępstw w odpowiedniej sekwencji czasowej do skazań. Nie to zaś jest celem instytucji wyroku łącznego. Celem tym jest racjonalizacja wymiaru kary. Wyrok Sądu I instancji spełnia ten ustawowy cel. Oczywiście można polemizować, co do wysokości swoistej premii wobec skazanego w przypadku zastosowania zasady asperacji, niemniej w okolicznościach tej sprawy zdaniem sądu odwoławczego zarówno metoda zastosowana przez sąd jak też wymiar złagodzenia kary łącznej nie noszą cech rażącej surowości w rozumieniu art. 438pkt.4 kpk.
Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.
O Kosztach postepowania odwoławczego orzeczono na podstawie art.624§1 kpk.