Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 listopada 2018 r.

Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim w Wydziale I Cywilnym, w składzie:

Przewodniczący SSR Mariusz Kubiczek

Protokolant st. sekr. sądowy Anna Kleszczewska

po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2018 roku w Tomaszowie Maz.

przy udziale -----------------------------------------

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W.

przeciwko- D. C.,

o zapłatę

orzeka;

1/ zasądza od pozwanego D. C. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. kwotę 43.233,93 (czterdzieści trzy tysiące dwieście trzydzieści trzy i 93/100) złotych z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie, nie więcej niż w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie, liczonymi od kwoty 37.902,57 złotych od dnia 15 czerwca 2018 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 2.162,00 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania,

2/ nakazuje wypłacić radcy prawnemu K. K. ze Skarbu Państwa /Sądu Rejonowego/ wynagrodzenie w wysokości 4.428,00 zł (cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem złotych- w tym podatek VAT) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanemu przez radcę prawnego z urzędu.

UZASADNIENIE

W e-pozwie z dnia 28 lutego 2018r. powód (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. domagał się zasądzenia od pozwanego D. C. na rzecz powoda kwoty 43.233,93 złotych wraz z odsetkami umownymi za opóźnienie, liczonymi od kwoty 37.902,57 złotych od dnia 15 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów postępowania /k-4/.

W dniu 12 marca 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin -Zachód w Lublinie wydał postanowienie, którym przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Tomaszowie Maz., wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty /k-7 odwrót/.

Pozwany D. C., zastąpiony przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie i przyznanie pełnomocnikowi kosztów nieopłaconej pomocy prawnej /k-53/.

W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł brak skuteczności wypowiedzenia umowy przez powoda wobec złożenia odpisu nieposiadającego cech indywidualizujących wystawcę oraz braku umocowania do składania oświadczeń w imieniu Banku /k-53/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 14 listopada 2013 roku pozwany D. C. zawarł z (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. umowę pożyczki gotówkowej nr (...) w wysokości 74.367,98 złotych na okres od dnia 14 listopada 2013 roku do 17 listopada 2017 roku. kwota pożyczki została pomniejszona o należną Bankowi prowizję w wysokości 2.950,00 złotych oraz opłatę za ochronę ubezpieczeniową w wysokości 21.417,98 złotych.

Wobec nie wywiązania się przez pozwanego z warunków zawartej umowy pożyczki, strona powodowa pismem z dnia 18 grudnia 2016 roku wezwała pozwanego do uregulowania zaległości, a w dniu 16 marca 2017 roku dokonała wypowiedzenia umowy z 30. dniowym okresem wypowiedzenia . pismo zawierające wypowiedzenie umowy pożyczki pozwany otrzymał w dniu 27 marca 2017 roku. w dniu 14 czerwca 2017 roku Bank wystawił wyciąg z ksiąg bankowych. Na wysokość zadłużenia składają się następujące kwoty ; 37.902,57 złotych kapitał niespłaconej pożyczki, 5.171,36 złotych – odsetki za okres od dnia 14 listopada 2013 roku do dnia wystawienia wyciągu, naliczone zgodnie z treścią umowy pożyczki, 160,00 złotych tytułem opłat i prowizji.

Bank (...) S.A. z siedzibą we W. udzielił w dniu 11 września 2014 roku pełnomocnictwa M. M.- pracownikowi Departamentu Egzekucji Komorniczej m.in. do składania oświadczeń woli w imieniu Banku w zakresie wypowiadania umów kredytowych.

/dowód; umowa pożyczki k-17 do k-23,przedegzekucyjne wezwanie do uregulowania zaległości k-24, wypowiedzenie umowy wraz z dowodem doręczenia k-25, k-26,zestawienie wpłat pozwanego k-57 odwrót do k-58 odwrót, wyciąg z ksiąg bankowych k-15 do k-16,pełnomocnictwo k-11/.

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo jest w pełni zasadne. Zebrany materiał dowodowy w postaci dokumentów złożonych przez stronę powodową w sposób oczywisty wskazuje, że pozwany zawarł umowę pożyczki gotówkowej i nie dotrzymała warunków umowy.

Wyliczona przez stronę powodowa należność nie budzi wątpliwości Sądu. Podniesione przez stronę pozwaną zarzuty braku skuteczności wypowiedzenia umowy pożyczki są niezasadne. Przywołane przez powoda stanowisko judykatury co do ważności parafy na równi z podpisem / wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 2007 roku, III CSK)07/ nie budzi wątpliwości Sądu, że wypowiedzenie przedmiotowej umowy spełnia wszystkie wymogi oświadczenia woli i było skuteczne.

Poza tym wskazać należy, w świetle zgromadzonego materiału dowodowego, iż wypowiedzenie umowy pożyczki dokonane zostało przez osobę – pracownika Banku, posiadającego pisemne umocowanie do składania w imieniu Banku (...) woli w zakresie wypowiadania umów kredytowych /k-11/.

Wobec powyższych okoliczności należało żądanie pozwu uwzględnić i zasądzić kwotę zgodną z żądaniem pozwu wraz z odsetkami umownymi liczonymi od dnia 15 czerwca 2017 roku, od kwoty należności głównej/k-4/.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie przepisu art. 98 k.p.c. przyjmując zasadę odpowiedzialności za wynik sprawy / na koszty te składają się ; opłata od pozwu = 2.162,00 złotych/.

O kosztach nieopłaconej pomocy sądowej udzielonej pozwanemu przez Kancelarię Radcy Prawnego K. K. orzeczono na podstawie przepisu § 8 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielanej przez radcę prawnego z urzędu / Dz. U. z 5.11.2015 roku, poz. 1805/. Prawidłowo wyliczona kwota z tego tytułu wraz z podatkiem VAT powinna wynosić 5.904,00 złotych.

.