Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1880/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim w Wydziale I Cywilnym, w składzie:

Przewodniczący SSR Mariusz Kubiczek

Protokolant st. sekr. sądowy Anna Kleszczewska

po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2019 roku w Tomaszowie Maz.

przy udziale -----------------------------------------

na rozprawie

sprawy z powództwa- Bank (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko- J. M.,

o zapłatę

orzeka; zasądza od pozwanego J. M. na rzecz powoda Banku (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 26.096,10zł (dwadzieścia sześć tysięcy dziewięćdziesiąt sześć i 10/100 złotych) z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie, liczonymi od dnia 8 czerwca 2018 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 366,14 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, przy czym zapłatę zasądzonej kwoty należności głównej rozkłada pozwanemu na cztery raty, pierwsza w wysokości 6.596,10 złotych, druga do czwartej w wysokości po 6.500,00 złotych każda, płatne do 20 dnia każdego miesiąca, poczynając od miesiąca czerwca 2019 roku.

UZASADNIENIE

W e-pozwie z dnia 8 czerwca 2018r. powód- Bank (...) S.A. z siedzibą w W. domagał się zasądzenia od pozwanego J. M. na rzecz powoda kwoty 26.096,10 złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie, liczonymi od dnia 17 sierpnia 2018 roku do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów postępowania.

W dniu 8 marca 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin -Zachód w Lublinie wydał postanowienie, którym przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Tomaszowie Maz. wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu /k-11 odwrót, k-9 odwrót/.

Pozwany J. M. uznał powództwo i wniósł o rozłożenie należności na cztery miesięczne raty, poczynając od miesiąca czerwca 2019 roku /k-74/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 lutego 2016 roku pozwany J. M. zawarł z – Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W. umowę o limit kredytowy i kartę kredytową nr (...), w wysokości 30.000,00 złotych. Umowa zawarta została na okres ważności karty kredytowej. Kredyt na karcie miał charakter odnawialny. Spłata zadłużenia nastąpić miała w comiesięcznych ratach, w kwotach co najmniej minimalnych określanych przez Bank.

Wobec nie wywiązania się przez pozwanego z warunków zawartej umowy kredytu, strona powodowa w dniu 28 października 2017 roku wypowiedziała umowę kredytu /doręczono pozwanemu 2 listopada 2017 roku/.Wcześniej w dniu 25 września 2017 roku wysłano do pozwanego wezwania do zapłaty /odebrał w dniu 28 września 2017 roku/, a w dniu 14 lutego 20187 roku ostateczne wezwanie przedsądowe /doręczone 19 lutego 2018 roku/.

W dniu 7 listopada 2018 roku Bank wystawił wyciąg z ksiąg bankowych, w którym wskazał stan zaległości wynikający z zawartej umowy; w kwocie 23.656,25 złotych należność główna, 3.937,36 złotych odsetki, 23,92 złotych opłaty i prowizje.

/dowód; umowa o limit kredytowy k-53 do k-56, wypowiedzenie umowy k-58, wezwanie do zapłaty k-59, ostateczne wezwanie k-57, wyciąg z ksiąg bankowych k-17/.

Na wysokość zadłużenia składają się następujące kwoty ; 23.656,25 złotych kapitał kredytu, kwota 2.415,93 złotych – odsetki naliczone zgodnie z treścią umowy kredytu, kwota 23,92 złotych tytułem kosztów i opłat.

/dowód; ostateczne wezwanie k-57/.

Pozwany J. M. prowadzi działalność gospodarczą. W roku 2015 dwóch kontrahentów nie dotrzymało warunków umowy i pozwany popadł w problemy finansowe. Zadeklarował spłatę zobowiązania w czterech ratach miesięcznych, poczynając od miesiąca czerwca 2019 roku.

/dowód; oświadczenie pozwanego k-67/.

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo jest w pełni zasadne. Zebrany materiał dowodowy w postaci dokumentów złożonych przez stronę powodową w sposób oczywisty wskazuje, że pozwany zawarł umowę kredytu i nie dotrzymał warunków umowy.

Wyliczona przez stronę powodowa należność nie budzi wątpliwości Sądu. Ponadto pozwany przyznał wszystkie okoliczności faktyczne pozwu.

Wobec powyższych okoliczności należało żądanie pozwu uwzględnić i zasądzić kwotę zgodną z żądaniem pozwu wraz z odsetkami umownymi liczonymi od dnia 8 czerwca 2018 roku.

Zasądzoną spłatę /należności głównej/ rozłożył Sąd na cztery raty, pierwsza w wysokości 6.596,10 złotych, druga do czwartej w wysokości po 6.500,00 złotych każda, płatne do 20 dnia każdego miesiąca, poczynając od miesiąca czerwca 2018 roku.

Zastosował Sąd instytucję przewidzianą w art. 320 k.p.c. przyjmując, że pozwana spełnia przesłanki przewidziane w tym przepisie.

W szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie /../. Założeniem tego przepisu jest uczynienie postępowania wykonawczego /egzekucji/ realnym ze względu na określoną sytuację ekonomiczną i finansową dłużnika. Unormowanie to daje bowiem możliwość antycypowania trudności mogących wynikać w toku postępowania egzekucyjnego, a które można przewidzieć w fazie postępowania rozpoznawczego.

Szczególnie uzasadnione wypadki w rozumieniu tego przepisu nie muszą, mieć wyjątkowego charakteru. O tym, czy chodzi o szczególnie uzasadnione wypadki, decydują okoliczności konkretnego wypadku. Z reguły chodzić będzie o okoliczności leżące po stronie pozwanego dłużnika, jego sytuację majątkową, finansową, rodzinną, które czynią nierealnym spełnienie przez niego od razu i w pełnej wysokości zasądzonego świadczenia.

/porusza Kodeks postępowania cywilnego z komentarzem pod red. Jerzego Jodłowskiego, Wyd. Prawn., W-wa 1989 rok, str.511, 513/.

Dlatego też Sąd rozłożył zasądzone świadczenie na raty, uznając iż zadeklarowany przez pozwanego harmonogram spłat, uwzględnia jego możliwości finansowe.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie przepisu art. 98 k.p.c. przyjmując zasadę odpowiedzialności za wynik sprawy / na koszty te składają się ; opłata od pozwu = 327,00 złotych, opłata skarbowa od pełnomocnictwa =17,00 złotych, koszty uwierzytelnienia przez notariusza pełnomocnictw rodzajowych i procesowych =22,14 złotych/.