Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 września 2018r

Sąd Rejonowy w Kaliszu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Marta Przybylska

Protokolant sekr. sąd. Ilona Pilarczyk

w obecności oskarżyciela publicznego ---

po rozpoznaniu dnia 16.11.2017r, 24.09.2018r

sprawy R. M.

s. H. i H. zd. Śledź

ur. (...) w K.

obwinionego o to, że:

W dniu 6 kwietnia 2017 roku około godz. 3.50 w K. w rejonie skrzyżowania ulic. Al. (...) a M. przechodził przez oznakowane i wyznaczone przejście dla pieszych podczas, gdy sygnalizator S-5 nadawał sygnał barwy czerwonej.

tj. o wykroczenie z art. 92§1 k.w. w zw. § 98 ust 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie znaków i sygnałów drogowych z dnia 31.07.2002 roku wraz z późn. zmianami

1.  uznaje obwinionego R. M. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wypełniającego dyspozycję art. 92§1 k.w. i za to, na podstawie powołanego przepisu wymierza mu karę 50 (pięćdziesięciu 00/100) złotych grzywny;

2.  zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 130 (sto trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych i opłaty.

SSR Marta Przybylska

Sygn. akt II W 1044/17

UZASADNIENIE

Obwiniony R. M. ma 46 lat. Jest żonaty i ma na swoim utrzymaniu 2 dzieci. Prowadzi własną działalność gospodarczą Był karany za wykroczenia drogowe.

(dowód: wyjaśnienia obwinionego k. 64 - 66, zapytanie o ukaranie k. 32- 33)

R. M. w dniu 6 kwietnia 2017 r. około godziny 3.50 w K. na skrzyżowaniu ulic (...) a M. przekroczył przez oznakowane i wyznaczone przejście dla pieszych podczas gdy sygnalizator S – 5 nadawał sygnał barwy czerwonej. Po chwili został zatrzymany przez patrol policji i wylegitymowany przez funkcjonariuszy policji K. L. (1) i P. R..

(dowód: częściowo wyjaśnienia obwinionego k. 64 – 66, notatka urzędowa k. 1,6 protokół kontroli osobistej k. 2 – 4, zeznania świadka K. L. (1) k. 129v – 130, P. R. k. 128 – 129, zapis na płycie k. 63)

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Będąc słuchany przed Sądem R. M. wyjaśnił, że w dniu 6 kwietnia 2017 r. około 3.50 szedł do wspólnika, który mieszka na ul. (...). Doszedł do przedmiotowego przejścia dla pieszych i widząc, że na przejściu nadawany jest sygnał zielony wkroczył na przejście dla pieszych. Dopiero gdy był na wysokości ¾ odcinka drogi światło zmieniło się na czerwone. Po przejściu 50 – 60 metrów został zatrzymany przez patrol policji.

Sąd uznał za niewiarygodne wyjaśnienia obwinionego w zakresie w jakim podał, że wszedł na jezdnię gdy sygnalizator nadawał sygnał barwy zielonej. Twierdzenia obwinionego w tym zakresie pozostają bowiem w sprzeczności ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym zwłaszcza z uznanymi za przekonujące i spójnymi zeznaniami świadków K. L. (1) i P. R.. Świadkowie podali, iż obwiniony wszedł na jezdnię w obrębie przejścia dla pieszych na ulicy (...) gdy sygnalizator nadawał sygnał barwy czerwonej. Świadkowie wskazali, iż znajdowali się w odległości 50 metrów od miejsca w którym obwiniony przekraczał jezdnię i nie mają żadnych wątpliwości, iż w momencie gdy obwiniony wkraczał na jezdnię sygnalizator nadawał sygnał barwy czerwonej.

W pozostałym zakresie wyjaśnienia obwinionego uznano za wiarygodne albowiem są zbieżne i korespondują z ustaleniami poczynionymi w niniejszej sprawie oraz z materiałem dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy zwłaszcza materiałem poglądowym, notatką urzędową i zapisem przebiegu interwencji z jego udziałem.

Zeznania świadków K. L. (1) i P. R. uznano za wiarygodne albowiem wzajemnie się dopełniają i uzupełniają, stanowiły przy tym podstawę do ustaleń faktycznych poczynionych w niniejszej sprawie. Świadkowie wyczerpująco w swych zeznaniach opisali przebieg zdarzenia i jego poszczególne fazy, które mieli możliwość zaobserwować. Zeznania są logiczne, tworzą chronologiczną całość. Sąd uznał zeznania złożone przez świadków za wiarygodne i zgodne z rzeczywistym stanem faktycznym. Zeznania te nie były wymuszane i stanowiły swobodną oraz wyczerpującą relację świadków dotyczącą przebiegu zdarzenia objętego wnioskiem. Nie zostało w żaden sposób stwierdzone aby funkcjonariusze policji biorący udział w interwencji z udziałem obwinionego byli uprzedzeni wobec R. M.. Zdaniem sądu nie ma podstaw aby poddawać w wątpliwość wiarygodność zeznań policjantów z tego powodu, iż we wcześniejszym okresie legitymowali obwinionego. Z zarejestrowanego przez obwinionego przebiegu interwencji wynika, iż funkcjonariusze na początku nie wiedzieli kim jest obwiniony. Dopiero w trakcie legitymowania R. M. funkcjonariusz K. L. (2) rozpoznał obwinionego jako osobę wobec której podejmował wcześniej interwencje i z tego powodu wezwał osobę nadzorującą. Z notatki sporządzonej przez K. L. (1) jednoznacznie wynika, iż dział wykroczeń K. w K. winien był zabezpieczyć zapis monitoringu z miejsca zdarzenia. Nie wiadomo z jakiego powodu przekroczono termin umożliwiający uzyskanie nagrania.

Sąd uznał za wiarygodne dowody rzeczowe w postaci materiałów poglądowych, notatki urzędowej i notatki informacyjnej z miejsca zdarzenia oraz danych o karalności obwinionego albowiem zostały wykonane przez uprawnione osoby w zakresie ich uprawnień, a ich wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron. Sąd uznał również za wiarygodny zapis interwencji sporządzony przez obwinionego.

Sąd zważył, co następuje :

Obwiniony R. M. wyczerpał ustawowe dyspozycje art. 92 § 1 k.w. albowiem w dniu 6 kwietnia 2017 roku około godz. 3.50 w K. w rejonie skrzyżowania ulic (...). Wojska Polskiego a M. przechodził przez oznakowane i wyznaczone przejście dla pieszych podczas gdy sygnalizator S – 5 nadawał sygnał barwy czerwonej.

Zgodnie z art. 92 § 1 kw karze podlega ten, kto nie stosuje się do znaku lub sygnału drogowego albo do sygnału lub polecenia osoby uprawionej do kierowania ruchem lub do kontroli ruchu drogowego. Zgodnie z § 98 ust 2 pkt 2 rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie znaków i sygnałów drogowych z dnia 31.07.2002r. Dz. U. 2002.170.1393 sygnały świetlne dla pieszych nadawane przez sygnalizator S-5 oznaczają:

1)sygnał zielony - zezwolenie na wejście na przejście dla pieszych, przy czym sygnał zielony migający oznacza, że za chwilę zapali się sygnał czerwony i pieszy jest obowiązany jak najszybciej opuścić przejście,

2)sygnał czerwony - zakaz wejścia na przejście.

R. M. widząc, iż sygnalizator nadaje sygnał czerwony miał zakaz wejścia na jezdnię. Przekraczając w tym momencie drogą nie zastosował się do sygnału drogowego i naruszył normę art. 92 § 1 kw. Dla bytu tego wykroczenia nie ma znaczenia, czy obwiniony swym czynem spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Stronę podmiotową tego czynu stanowiła umyślność. Stopień społecznej szkodliwości czynu należało uznać za umiarkowany. Obwiniony godził w dobro jakim jest bezpieczeństwo i porządek w komunikacji. Przy wymiarze kary kierowano się dyrektywami zawartymi w art. 33 k.w. uwzględniając stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu. Jako okoliczność obciążającą Sąd potraktował uprzednie ukarania obwinionego za wykroczenia. Wymierzona kara spełni rolę zapobiegawczą i wychowawczą w stosunku do samego obwinionego, jak również potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Mając na względzie powyższe, w ocenie Sądu kara 50 zł grzywny jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu.

Uwzględniając sytuację majątkową i wysokość dochodów obwinionego, Sąd uznał że uiszczenie przez niego kosztów postępowania w całości nie będzie dla niego zbyt uciążliwe i dlatego zasądził od obwinionego rzecz Skarbu Państwa, na podstawie art. 118 § 1 i § 4 k.p.w. koszty postępowania i opłatę w łącznej kwocie 130 zł..

SSR Marta Przybylska